ITPB1/415-1022/13/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2013 r. (data wpływu: 7 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży składników majątku wykorzystywanych w gospodarstwie rolnym - jest prawidłowe.

W dniu 7 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży składników majątku wykorzystywanych w gospodarstwie rolnym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadziła od 2005 r. do 30 września 2013 r. gospodarstwo rolne zajmujące się uprawą zbóż i hodowlą danieli. W tym czasie Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności gospodarczej. Od 2005 r. do 2009 r. Wnioskodawczyni nabywała maszyny, urządzenia i środki transportu (ciągniki) niezbędne do prowadzenia gospodarstwa rolnego. Była czynnym podatnikiem VAT. Z dniem 30 września 2013 r. Wnioskodawczyni zlikwidowała gospodarstwo rolne sprzedając posiadane środki trwałe tj. maszyny, urządzenia i środki transportu. Ich zakup, ani amortyzacja nie stanowiły kosztu uzyskania przychodu. Sprzedaż ww. składników majątku została udokumentowana fakturami VAT, w niektórych przypadkach Wnioskodawczyni skorzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 pkt 1 ust. 2 ustawy o podatku VAT, pozostałe opodatkowała stawką 23%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż maszyn, urządzeń oraz środków transportu (ciągniki) będących środkami trwałymi wykorzystywanymi w gospodarstwie rolnym wyłączona jest z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód uzyskany ze sprzedaży środków trwałych należących do gospodarstwa rolnego dokonany po upływie pół roku licząc od końca miesiąca w którym nastąpiło ich nabycie nie stanowią źródła przychodu w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i dochód uzyskany z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

* miesiąc - w przypadku roślin,

* 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

* 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

* 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

* licząc od dnia nabycia.

Zauważyć przy tym należy, iż ustawodawca precyzuje wyraźnie, co dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w ww. art. 2 ust. 2 ww. ustawy ma charakter wyczerpujący. Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Wszelkie inne przychody pośrednio związane z działalnością rolniczą, czy też powstające przy okazji prowadzenia działalności rolniczej - nie stanowią przychodów z tej działalności. Przychody te, mimo iż uzyskiwane są przez osoby prowadzące działalność rolniczą, pochodzą jednakże z innych źródeł niż ta działalność i w związku z tym podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, według zasad określonych w ustawie. Działalności rolniczej nie stanowią m.in. przychody uzyskane ze sprzedaży rzeczowych składników majątku (ruchomych i nieruchomych) wykorzystywanych dla celów prowadzenia działalności rolniczej. Dlatego też przychody uzyskane z ich sprzedaży będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do przepisów ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

* pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza,

* pkt 4 - działy specjalne produkcji rolnej,

* pkt 8 - odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w latach 2005 - 2009 nabywała maszyny, urządzenia i środki transportu niezbędne do prowadzenia gospodarstwa rolnego. W dniu 30 września 2013 r. Wnioskodawczyni zlikwidowała gospodarstwo rolne i zbyła ww. składniki majątku. Ponadto Wnioskodawczyni, oświadczyła, że nie prowadziła działalności gospodarczej, a zakup ww. składników majątku oraz ich amortyzacja nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

Zatem, należy uznać, że skoro Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności gospodarczej, a składniki majątku będące przedmiotem zbycia były wykorzystywane przez nią w gospodarstwie rolnym to kwota uzyskana ze sprzedaży przedmiotowych składników majątku nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Ponadto z wniosku nie wynika, by Wnioskodawczyni prowadziła działy specjalne produkcji rolnej. W związku z tym, należy ocenić, czy wskazane we wniosku zbycie skutkuje powstaniem przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie rzeczy innych niż wskazane w lit. a-c ww. artykułu, jeżeli nie jest dokonywane w wykonywaniu działalności gospodarczej i następuje przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie ww. rzeczy nastąpi po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem, w takiej sytuacji, kwota uzyskana ze zbycia tych rzeczy nie podlega opodatkowaniu.

Na tle zanalizowanych przepisów, w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię rzeczy (maszyn, urządzeń, środków transportu - wykorzystywanych przez nią wyłącznie w gospodarstwie rolnym), dokonane po upływie pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie, nie stanowi źródła przychodu w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co w konsekwencji oznacza, iż dochód uzyskany z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Ponadto, należy zaznaczyć, że w myśl art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Jednym z warunków zaliczenia przez podatnika składnika majątku do środków trwałych jest zatem wykorzystywanie go na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W związku z tym, składniki majątkowe które nie spełniają ww. kryteriów, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie są kwalifikowane do kategorii środków trwałych.

Należy przy tym zastrzec, iż rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego sprawy. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega bowiem regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest bowiem sam przepis prawa.

W przypadku, gdy w toku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego właściwe organy ustalą, że przytoczony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) różni się od stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) występującego w rzeczywistości, to wówczas Wnioskodawczyni nie będzie mogła ze skutkiem prawnym powołać się na niniejszą interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.