ITPB1/415-1006/14/PSZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 grudnia 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-1006/14/PSZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2014 r. (data wpływu 3 października 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W trakcie prowadzenia działalności gospodarczej (11 czerwca 2002 r.) dokonał Pan zakupu nieruchomości, w której prowadził ww. działalność. Powyższa nieruchomość została wydzierżawiona. Zakupu nieruchomości dokonał Pan na własne imię i nazwisko. Przedmiotowa nieruchomość została wprowadzona do działalności jako środek trwały i była amortyzowana co miesiąc.

W dniu 14 grudnia 2011 r. zlikwidował Pan działalność gospodarczą. Opisywana nieruchomość nie została całkowicie zamortyzowana. Do zamortyzowania pozostała kwota ok. 1.000 zł. W dniu 1 marca 2012 r. otrzymał Pan decyzję o warunkach zabudowy z Urzędu Gminy z datą uprawomocnienia 30 marca 2012 r. W dniu 21 marca 2012 r. zgłosił Pan do Starostwa Powiatowego informację o zmianie sposobu użytkowania obiektu z działalności gospodarczej na budynek mieszkalny.

W dniu 27 marca 2013 r. przedstawił Pan w Urzędzie Gminy zgłoszenie o zmianie użytkowania obiektu z działalności gospodarczej na budynek mieszkalny. Wobec powyższego dokonano zmiany naliczania podatku od nieruchomości, ze stawek związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej na stawki obowiązujące dla budynków mieszkalnych.

Podsumowując, po zlikwidowaniu działalności gospodarczej ww. budynki stały się budynkami mieszkalnymi, za które do momentu sprzedaży opłacał Pan podatek od budynków mieszkalnych.

W dniu 9 września 2014 r. dokonał Pan sprzedaży opisywanej we wniosku nieruchomości. W akcie notarialnym zamieszczono informację, że budynki miały dawniej charakter handlowo-usługowy.

W dniu 1 marca 2012 r. została wydana przez Wójta ostateczna decyzja o warunkach zabudowy, ustalająca warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na zmianie sposobu użytkowania budynków handlowo-usługowych na budynki mieszkalne. Przedmiotowa nieruchomość została sprzedana już po zmianie sposobu użytkowania na budynki mieszkalne.

W związku ze zmianą sposobu użytkowania budynku handlowo-usługowego na mieszkalny, wykonał Pan następujące czynności: po zamontowaniu płyt regipsowych wydzielił dodatkowe pomieszczenie w celu stworzenia dodatkowego pokoju. W pomieszczeniu tym wygładził Pan i wymalował ściany. Posadzka została ocieplona styropianem i wyłożona płytkami. Doprowadził Pan pion centralnego ogrzewania, wody i prądu. Zainstalował Pan dodatkowe grzejniki. Zamontowano dodatkowe drzwi. W pozostałych pomieszczeniach również ocieplono posadzki styropianem i wyłożono płytki podłogowe. W dwóch pomieszczeniach ściany zostały wyłożone panelami ściennymi. Sufity zostały wygładzone i odmalowane. W budynku naprawiona została stolarka okienna. W pomieszczeniach przeznaczonych na WC wstawił Pan zlew i muszlę klozetową. Odmalował i wygładził Pan ściany i sufit. W korytarzu zamontowane zostały drzwi, odmalowano ściany i sufit.

W instalacji centralnego ogrzewania, w celu ulepszenia jej działania, zainstalowano pompkę i dołożono grzejniki.

Do nowo powstałych pomieszczeń zamontowano drzwi. Na powierzchni całego dachu położył Pan nowe warstwy papy. Nadmienia Pan, że cała powierzchnia budynku wykorzystywana była w celach mieszkalnych.

Chronologia zdarzeń sprawy:

* rozpoczęcie działalności gospodarczej (1 października 2000 r.),

* nabycie budynków w których była prowadzona działalność gospodarcza, wprowadzenie ich do działalności jako środki trwałe oraz ich amortyzowanie (11 czerwca 2002 r.),

* zlikwidowanie działalności gospodarczej (14 grudnia 2011 r.),

* wydanie decyzji o warunkach zabudowy przez Urząd Gminy z uprawomocnieniem od dnia 30 marca 2012 r. (1 marca 2012 r.),

* zgłoszenie do Starostwa Powiatowego o zmianie sposobu użytkowania obiektu z działalności gospodarczej na budynki mieszkalne (21 marca 2012 r.),

* przedstawienie w Urzędzie Gminy zgłoszenia o sposobie użytkowania obiektu z działalności gospodarczej na budynek mieszkalny. Dokonanie zmiany sposobu naliczania podatku od nieruchomości ze stawek związanych z działalnością gospodarczą na stawki związane z budynkami mieszkalnymi (27 marca 2012 r.),

* sprzedaż nieruchomości (9 września 2014 r.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od opisanej transakcji.

Zdaniem Wnioskodawcy, środki pieniężne otrzymane ze sprzedaży nieruchomości nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 powołanej ustawy, źródłami przychodów są:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy - nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

a.

środkami trwałymi,

b.

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,

c.

wartościami niematerialnymi i prawnymi

* ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio (art. 14 ust. 2c ustawy).

W świetle cytowanych powyżej przepisów zauważyć należy, że przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi w prowadzonej działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy) stanowią przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ustawy. Natomiast przychody ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnych nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej także w sytuacji, gdy lokale te były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności.

W niniejszej sprawie istotnym jest zatem, czy sprzedawany będzie budynek mieszkalny, czy też niemieszkalny.

Jak wynika z pkt 2 objaśnień wstępnych Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) - budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Należy również zauważyć, iż w klasyfikacji tej rozróżnia się budynki mieszkalne (dział 11) od budynków niemieszkalnych (dział 12), w skład których wchodzą m.in. budynki hoteli (klasa 1211, obejmująca hotele, motele, gospody, pensjonaty i podobne budynki oferujące zakwaterowanie).

O zaliczeniu budynku do właściwej podgrupy i rodzaju decyduje jego przeznaczenie oraz związana z tym konstrukcja i wyposażenie, a nie sposób użytkowania, który w praktyce bywa czasem niezgodny z przeznaczeniem. O zmianie pierwotnego przeznaczenia na stałe, decyduje każdorazowo wykonanie odpowiednich robót budowlano-adaptacyjnych. W przypadku budynków (lokali) o różnym przeznaczeniu o zaliczeniu obiektu do właściwej podgrupy i rodzaju decyduje główne jego przeznaczenie.

Zgodnie z art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: z 2013 r. Dz. U. poz. 1409 z późn. zm.), przez zmianę sposobu użytkowania rozumie się w szczególności podjęcie bądź zaniechanie w obiekcie budowlanym lub jego części działalności zmieniającej warunki: bezpieczeństwa pożarowego, powodziowego, pracy, zdrowotne, higieniczno-sanitarne, ochrony środowiska bądź wielkość lub układ obciążeń. Zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, stosownie do art. 71 ust. 2 ww. ustawy, wymaga zgłoszenia właściwemu organowi. W zgłoszeniu należy określić dotychczasowy i zamierzony sposób użytkowania obiektu budowlanego lub jego części.

Zmiana przeznaczenia budynku użytkowego na budynek mieszkalny powoduje, że zmienia się kwalifikacja przychodów z jego zbycia. Jak już wskazano, przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanego na potrzeby związane z działalnością gospodarczą budynku mieszkalnego, zgodnie art. 14 ust. 2c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowią przychodów z działalności gospodarczej. Przy czym nie ma znaczenia przeznaczenie budynku przed zmianą.

Z treści wniosku wynika, że w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej w dniu 11 czerwca 2002 r. dokonał zakupu Pan nieruchomości, w której prowadził ww. działalność. Powyższa nieruchomość została wydzierżawiona. Zakupu nieruchomości dokonał Pan na własne imię i nazwisko. Przedmiotowa nieruchomość została wprowadzona do działalności jako środek trwały i była amortyzowana co miesiąc. W dniu 14 grudnia 2011 r. zlikwidował Pan działalność gospodarczą. Opisywana nieruchomość nie została całkowicie zamortyzowana. W dniu 1 marca 2012 r. otrzymał Pan decyzję o warunkach zabudowy z Urzędu Gminy z datą uprawomocnienia 30 marca 2012 r. W dniu 21 marca 2012 r. zgłosił Pan do Starostwa Powiatowego informację o zmianie sposobu użytkowania obiektu z działalności gospodarczej na budynek mieszkalny.

W dniu 27 marca 2013 r. przedstawił Pan w Urzędzie Gminy zgłoszenie o zmianie użytkowania obiektu z działalności gospodarczej na budynek mieszkalny. Podsumowując, po zlikwidowaniu działalności gospodarczej ww. budynek stał się budynkiem mieszkalnym, za który do momentu sprzedaży opłacał Pan podatek od budynków mieszkalnych. W związku ze zmianą sposobu użytkowania budynku handlowo-usługowego na mieszkalny, przeprowadzono prace budowlane.

W dniu 9 września 2014 r. dokonał Pan sprzedaży opisywanej we wniosku nieruchomości. W akcie notarialnym zamieszczono informację, że budynek miał dawniej charakter handlowo-usługowy.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że przychód uzyskany ze sprzedaży budynku mieszkalnego nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Skutki podatkowe tej sprzedaży należy ocenić w kontekście przesłanek z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w przypadku sprzedaży nieruchomości o charakterze mieszkalnym przychód ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a powołanej ustawy powstaje wtedy, gdy ich odpłatne zbycie następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym je nabyto lub wybudowano.

Zatem, w przedmiotowej sprawie, w związku z tym, że nieruchomość kupił Pan w 2002 r., dokonana w dniu 9 września 2014 sprzedaż budynku mieszkalnego nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie będzie skutkowała obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego.

Jednocześnie organ podatkowy wyjaśnia, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. W konsekwencji zatem, nie może dokonać ustalenia czy budynek będący przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, faktycznie posiada status budynku mieszkalnego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl