ITPB1/415-1002/11/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2011 r. (data wpływu 7 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji podatkowych różnic kursowych - jest prawidłowe.

W dniu 7 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji podatkowych różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na produkcji i sprzedaży mebli. Dla jednego z klientów, spółki z o.o. z siedzibą w Polsce wystawia faktury VAT w walucie polskiej, natomiast zapłatę (zgodnie z umową) otrzymuje na konto bankowe w funtach brytyjskich, od angielskiego dłużnika polskiej spółki z o.o. Funty te Wnioskodawczyni odsprzedaje bankowi z którego usług korzysta i ostatecznie otrzymuje na konto walutę polską, która stanowi podstawę rozliczenia należności od ww. kontrahenta w wysokości określonej na fakturze.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni powinna wyliczać różnice kursowe od faktur sprzedaży wystawionych w walucie polskiej, za które otrzymuje zapłatę w funtach brytyjskich, które odsprzedaje bankowi i ostatecznie uzyskuje należność dokładnie w takiej wysokości jak w wystawionej fakturze.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 24c ust. 2 pkt 1 oraz ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, różnice kursowe powstają wówczas, gdy wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote, różni się od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania. Wnioskodawczyni otrzymuje zapłatę w funtach brytyjskich, ale po odsprzedaży bankowi tej waluty, Wnioskodawczyni otrzymuje na konto dokładnie kwotę w walucie polskiej w wysokości wynikającej z wystawionej faktury. Niejednokrotnie zapłata następuje w kilku ratach.

Wobec powyższego Wnioskodawczyni uważa, że w tej sytuacji różnice kursowe nie występują ponieważ:

* faktura określona jest w walucie polskiej;

* ostatecznie otrzymuje na konto wartość w walucie polskiej, chociaż po przeliczeniu funtów brytyjskich, ale dokładnie do wartości w walucie polskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1c ww. ustawy za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Zgodnie z brzmieniem art. 14b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 24c, z zastrzeżeniem ust. 2. Stosownie do art. 24c ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zasady ustalania różnic kursowych określone w ust. 1-9 stosują podatnicy prowadzący działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej.

Zgodnie natomiast z art. 24c ust. 1 ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl ust. 2 ww. artykułu 24c dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Natomiast stosownie do ust. 3 ww. artykułu 24c ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Z analizy zapisów ww. wypływa jednoznaczny wniosek, iż z różnicami kursowymi w sensie podatkowym mamy do czynienia tylko wtedy, gdy równocześnie:

* dane zdarzenie gospodarcze wyrażone zostało w walucie obcej,

* realizacja tego zdarzenia nastąpiła w walucie obcej.

Powyższe oznacza, że nie są uznawane za różnice kursowe dla celów podatkowych różnice wynikające z kursów walut, jeśli np. zobowiązanie czy należność wyrażone są w walucie obcej a sama zapłata (w jakiejkolwiek formie) następuje w złotówkach lub odwrotnie - zobowiązanie bądź należność wyrażone są w złotówkach, a zapłata dokonywana jest w walucie obcej.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawczyni wystawia polskiemu kontrahentowi faktury w walucie polskiej. Natomiast zapłata za te faktury następuje w walucie obcej - funtach brytyjskich przez angielskiego dłużnika polskiego kontrahenta. Funty te Wnioskodawczyni odsprzedaje bankowi z którego usług korzysta i ostatecznie otrzymuje na konto walutę polską w wysokości określonej na fakturze.

Tak więc, w zaprezentowanym stanie faktycznym nie dojdzie do powstania różnic kursowych na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca bowiem w art. 24c wskazał jednoznacznie sytuacje, w których możliwe jest ustalenie różnic kursowych dla celów podatkowych. Różnice kursowe powstałe w okolicznościach, które nie mieszczą się w tym katalogu, nie wpływają na wysokość osiąganych przychodów oraz ponoszonych kosztów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.