IS.II/1/4430/79/05 - Czy biuro rachunkowe może korzystać ze zwolnienia podmiotowego?

"(...) Art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.) stanowi, iż zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Z kolei z art. 113 ust. 13 pkt 2 cyt. ustawy wynika, iż zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie. Zgodnie z § 28 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 95 poz. 798 ze zm.), na podstawie delegacji zawartej w art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. Pod pozycją 37 załącznika do ww. rozporządzenia wymienione zostało rzeczoznawstwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

W rozpatrywanej sprawie należy wziąć pod uwagę art. 2 ust. 1 ustawy z 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (j.t. z 2002 r. Dz. U. nr 9, poz. 86 ze zm.), który wymienia czynności doradztwa podatkowego. Zgodnie z pkt 2 i 3 tego przepisu za czynności doradztwa podatkowego należy uznać prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie, a także sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie. Z kolei ust. 2 cyt. artykułu stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy. Natomiast podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 są m.in. osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych (art. 3 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym). Z art. 3a cyt. ustawy wynika zaś, iż podmioty uprawnione, zgodnie z odrębnymi przepisami, do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych mogą również wykonywać czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3. Przepis ten w obecnym brzmieniu został wprowadzony ustawą z 16 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz ustawy o rachunkowości (Dz. U. z 2005 r. nr 10, poz. 66) obowiązującą od 31 stycznia 2005 r. Należy również zauważyć, iż działalność usługową w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych mogą wykonywać osoby fizyczne uprawnione do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, a za takie uznaje się osoby posiadające certyfikat księgowy, wydawany przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych (§ 2 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 w związku z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 18 lipca 2002 r. w sprawie uprawnień do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych (Dz. U. nr 120, poz. 1022 ze zm.). Z akt sprawy wynika, iż podatniczka posiadając certyfikat, o którym mowa wyżej, na podstawie zawieranych umów prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów, ewidencję środków trwałych i wyposażenia, ewidencję przebiegu pojazdów, sporządza listy płac, a także sporządza deklaracje ZUS, PIT-5, PIT-4, PIT-11 i VAT-7.

Wobec tego, strona świadcząc usługi na podstawie uprawnienia przez nią posiadanego, wykonuje czynności mieszczące się w grupie czynności uznawanych za doradztwo podatkowe. Tym samym podatniczka nie mogła korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W przedmiotowej sprawie ma bowiem zastosowanie wyłączenie ze zwolnienia, określone w art. 113 ust. 13 pkt 2 ww. ustawy. Zgodnie z art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jeżeli uzna, że zażalenie wniesione przez podatnika zasługuje na uwzględnienie (...)".