IS.II/1-0050/324/04 - Zaliczenie wydatków do usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty

Pytanie podatnika dotyczy możliwości zaliczenia do usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty określonych wydatków

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie działając na podstawie art. 14b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2004 r., dokonuje zmiany interpretacji przepisów prawa podatkowego udzielonej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Stalowej Woli w piśmie z dnia 1 grudnia 2004 r. (znak: US.III-443/90/2004):

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w ramach prowadzonej działalności (B.) podatnik zajmuje się m.in.:

- sprzedażą biletów lotniczych zagranicznych,

- sprzedażą biletów lotniczych krajowych,

- pośrednictwem w sprzedaży biletów autokarowych,

- pośrednictwem w sprzedaży imprez turystycznych,

- pośrednictwem ubezpieczeniowym,

- organizacją konferencji, zjazdów,

- organizacją kolonii, wycieczek, obozów.

Według podatnika, w pierwszych sześciu przypadkach podstawę opodatkowania stanowi prowizja, natomiast w przypadku usług turystyki podstawą opodatkowania jest kwota marży pomniejszona przez kwotę podatku należnego. Przez marżę podatnik rozumie różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Pytanie dotyczy możliwości zaliczenia do usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty następujących wydatków:

- opieka nad uczestnikami kolonii przez wychowawców zatrudnionych na podstawie umów zlecenia,

- usługi przewodnictwa i pilotażu na koloniach, wycieczkach na podstawie rachunków,

- bilety wstępu do muzeów, parków narodowych, pływalni, kina, ZOO itp.,

- zabawki, art. biurowe, dyplomy, przewodniki, wyroby cukiernicze, itp.,

- karty telefoniczne dla wychowawców kolonijnych,

- usługi fotograficzne,

- ubezpieczenie uczestników kolonii na podstawie polisy ubezpieczeniowej,

- bilety jednorazowe komunikacji miejskiej, PKP służące do przewozu turystów,

- art. farmaceutyczne, medykamenty zakupione na podstawie faktur i paragonów,

- organizacja gier, zabaw,

- usługi lekarskie dla dzieci i młodzieży przebywającej na obozie, kolonii,

- wycieczki, rejsy organizowane w czasie kolonii na podstawie dowodów wpłat,

- przewóz uczestników kolonii taksówką osobową wg rachunków.

Zgodnie z art. 119 ust. 1 i 2 ustawy z dn. 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) przy wykonywaniu usług turystyki podstawą opodatkowania jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwotę marży stanowi różnica między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, natomiast przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie. Zasadą przy tym jest, zgodnie z art. 119 ust. 3 ustawy, iż opodatkowanie marży stosuje się jedynie w przypadku, gdy podatnik:

- ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju,

- działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek,

- przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty,

- prowadzi ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty oraz posiada dokumenty z których wynikają te kwoty.

W przypadku, gdy przy świadczeniu usługi turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi wykonuje we własnym zakresie (tzw. usługi własne - opodatkowane na zasadach ogólnych), odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty. Podatnik w prowadzonej ewidencji obowiązany jest do wykazania, jaka część należności za usługę przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, a jaka na usługi własne (art. 119 ust. 5 i 6).

Zdaniem tut. organu, jeśli usługa opieki nad uczestnikami kolonii przez wychowawców zatrudnionych na podstawie umów zlecenia jest nabywana od podatnika podatku od towarów i usług, to strona winna zaliczyć ją do usług nabywanych dla bezpośredniej korzyści turysty. W przeciwnym przypadku będzie to usługa własna podatnika. Do usług nabywanych dla bezpośredniej korzyści turysty nie można również zaliczyć zakupu kart telefonicznych dla wychowawców kolonijnych. Natomiast pozostałe wydatki należy zaliczyć w całości do grupy usług nabywanych dla bezpośredniej korzyści turysty.

Zaznaczyć dodatkowo należy, iż zgodnie z art. 119 ust. 4 ustawy VAT podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty.