IS.I/2-42300/1/05 - Interpretacje wydawane przez urzędy skarbowe muszą dotyczyć prawa podatkowego.

Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, po rozpatrzeniu odwołania z dnia 28 października 2005 r. od decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 12 kwietnia 2005 r., znak: IS.I/3-4230/1/05, uchylającej postanowienie Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 3 stycznia 2005 r., znak: PUS.I/423/120/2004, stanowiące pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, utrzymuje w mocy decyzję własną z dnia 12 kwietnia 2005 r., znak: IS.I/3-4230/1/05.

Pismem z dnia 3 listopada 2004 r. spółka z o.o. ''K''. z siedzibą w ''M.'' zwróciła się do Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z wnioskiem o wydanie pisemnej informacji dotyczącej definiowania terminu "koszty inwestycji" oraz sposobu dyskontowania kosztów w świetle przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie mieleckiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 218, poz. 2209). W odpowiedzi na powyższe zapytanie Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14a Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2004 r. udzielił podatnikowi pisemnej informacji o zakresie stosowania ww. przepisów (pismo z dnia 3 stycznia 2005 r., znak: PUS.I/423/120/2004). Podatnik wniósł zażalenie na ww. pismo Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie - odnosząc się do zawartych w treści zażalenia zarzutów Podatnika stwierdził, że fakt, iż Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie nie nadał pismu z dnia 3 stycznia 2005 r. w sprawie interpretacji przepisów przewidzianej przepisami prawa formy postanowienia oraz nie zamieścił w treści przedmiotowego pisma pouczenia o przysługujących Stronie środkach odwoławczych, pozostaje bez wpływu na sposób załatwienia sprawy, skoro ww. pismo zawierało niezbędne elementy, wymagane dla postanowienia, a Podatnik, mimo braku pouczenia skorzystał z przysługującego mu prawa do wniesienia zażalenia. Odnosząc się natomiast do kwestii stanowiącej przedmiot zapytania wnioskodawcy Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie uznał, że "interpretacja przepisów § 6 i § 9 ww. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie mieleckiej specjalnej strefy ekonomicznej, wydanego na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 z późn. zm.), wyjaśniająca pojęcie poniesionych kosztów inwestycji oraz wskazująca okres, za który należy dyskontować koszty inwestycji, jako interpretacja przepisów nie stanowiących prawa podatkowego w rozumieniu Ordynacji podatkowej, nie podlega analizie w ramach art. 14a Ordynacji podatkowej". Wobec powyższego organ odwoławczy w drodze decyzji uchylił postanowienie organu I instancji.

Zgodnie z pouczeniem zawartym w decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie Podatnik zaskarżył ww. rozstrzygnięcie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie. Postanowieniem z dnia 4 października 2005 r., sygn. akt I SA/Rz 255/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odrzucił skargę spółki z o.o. "K.", stwierdzając, że decyzja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej jest decyzją wydaną przez organ I instancji, od której winno służyć odwołanie, nie zaś skarga do sądu administracyjnego. Wyżej wymienione postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie uprawomocniło się w dniu 14 listopada 2005 r., przy czym postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie o stwierdzeniu prawomocności wpłynęło do Izby Skarbowej w Rzeszowie w dniu 2 marca 2006 r.

W dniu 31 października 2005 r. spółka "K." złożyła odwołanie od decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 12 kwietnia 2005 r., znak: IS.I/3-4230/1/05, żądając uchylenia zaskarżonej decyzji w całości i ponownego orzeczenia co do istoty sprawy poprzez "wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania § 7.1 oraz § 6.1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie mieleckiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z dnia 7 października 2004 r.)". Zaskarżonej decyzji spółka zarzuciła naruszenie:

Uzasadniając podniesione w odwołaniu zarzuty Spółka stwierdziła, że Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie poprzez odmowę wydania interpretacji w przedmiotowej sprawie, w sytuacji gdy inni podatnicy uzyskali takie interpretacje od tego samego organu podatkowego, naruszył zaufanie Spółki do postępowania organów podatkowych oraz wyrażoną w art. 32 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej zasadę równości obywateli wobec prawa. Równocześnie Podatnik stwierdził, że termin "prawo podatkowe" obejmuje ogół zagadnień związanych z podatkami, podlegających kompetencji organów podatkowych. Jego zdaniem zakres znaczenia "prawo podatkowe" jest szerszy niż zakres pojęciowy terminów "ustawy podatkowe" i "przepisy prawa podatkowego", stąd za prawo podatkowe w rozumieniu Ordynacji podatkowej należy uznać również przepisy rozporządzenia dotyczące sposobu ustalania kosztów inwestycyjnych. W przekonaniu spółki fakt, że do końca 2004 r. art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej posługiwał się pojęciem "interpretacji przepisów prawa podatkowego", natomiast od 1 stycznia 2005 r. zastąpiono to sformułowaniem "interpretacja prawa podatkowego", świadczy o tym, że intencją ustawodawcy było rozszerzenie zakresu zagadnień, które mogą być przedmiotem interpretacji.

Postanowieniem z dnia 18 kwietnia 2006 r., znak: IS.I/2-42300/1/05, Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie zawiesił z urzędu postępowanie odwoławcze w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Jako przesłankę zawieszenia ww. postępowania, organ odwoławczy wskazał konieczność rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez Trybunał Konstytucyjny, do którego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wystąpił z pytaniem prawnym co do zgodności m.in. art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej z art. 2 i 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie uznał bowiem, że wyjaśnienie przez Trybunał Konstytucyjny, czy od decyzji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej przysługuje odwołanie czy też skarga do sądu administracyjnego ma istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy.

Podatnik wniósł zażalenie na ww. postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie (pismo z dnia 24 kwietnia 2006 r.), żądając jego uchylenia. W treści zażalenia Podatnik podniósł zarzut rażącego naruszenia przez Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie przepisu art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej poprzez uznanie, że rozstrzygnięcie Trybunału Konstytucyjnego w powyższym zakresie stanowi zagadnienie wstępne w sprawie z odwołania Spółki z dnia 28 października 2005 r. Postanowieniem z dnia 26 czerwca 2006 r., znak: IS.I/2-42300/3/06, Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie utrzymał w mocy ww. postanowienie własne z dnia 18 kwietnia 2006 r., znak: IS.I/2-42300/1/05.

Podatnik nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie, pismem z dnia 19 lipca 2006 r. zaskarżył je do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, wnosząc o uchylenie postanowienia. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie:

Analizując powyżej przedstawione zarzuty Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie stwierdził, że skarga wniesiona przez Stronę, zasługuje na uwzględnienie w całości. Powyższe nastąpiło w konsekwencji uznania przez organ odwoławczy, iż zaistniały w niniejszej sprawie stan faktyczny i prawny nie uzasadniał zawieszenia prowadzonego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie postępowania odwoławczego w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie postanowieniem z dnia 26 września 2006 r., znak: IS.I/2-4241/3/06, uchylił w całości zaskarżone postanowienie własne z dnia 26 czerwca 2006 r., znak: IS.I/2-42300/3/06, oraz postanowienie własne z dnia 18 kwietnia 2006 r., znak: IS.I/2-42300/1/05, po czym wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z wnioskiem o umorzenie postępowania sądowego w sprawie skargi Spółki "K." na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie w przedmiocie zawieszenia postępowania odwoławczego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uwzględniając powyższy wniosek umorzył postępowanie sądowe w przedmiotowej sprawie (postanowienie z dnia 10 października 2006 r., sygn. akt I SA/Rz 570/06, z datą wpływu do Izby Skarbowej w Rzeszowie dnia 15 grudnia 2006 r.).

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie w oparciu o analizę przedstawionego w sprawie stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa ustalił i stwierdził, co następuje:

Z dniem 1 stycznia 2005 r. weszły w życie znowelizowane przepisy art. 14a-14d ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) wprowadzone ustawą z dnia 2 lipca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1808). Przepisy te zmodyfikowały w sposób istotny zasady udzielania przez organy podatkowe interpretacji (w miejsce wcześniejszych informacji) w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnych sprawach podatników. Mając na uwadze nowe uregulowania formalno-prawne, dotyczące pisemnych interpretacji, Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie uznał, że organy podatkowe są uprawnione do ich wydawania jedynie wówczas, gdy udzielenie interpretacji wymaga analizy przepisów ustaw podatkowych oraz wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych. Powyższe stanowisko było konsekwentnie prezentowane we wszystkich postępowaniach dotyczących udzielania pisemnych interpretacji, które były prowadzone w okresie od 1 stycznia 2005 r. do chwili obecnej, a czego potwierdzeniem jest fakt, że dołączone do przedmiotowego odwołania informacje Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie odnoszące się do przepisów regulujących zasady działania stref ekonomicznych, pochodzą sprzed dnia 1 stycznia 2005 r.

W świetle powyższego zarzut naruszenia art. 121 Ordynacji podatkowej poprzez prowadzenie postępowań w sposób naruszający zaufanie do organów państwa oraz zarzut naruszenia art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez odmowę wydania Spółce interpretacji o zakresie zastosowania przepisów, podczas gdy inni podatnicy uzyskali takie interpretacje od tego samego organu podatkowego - należy uznać za niezasadne. Niezależnie od powyższego należy zauważyć, że Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie dokonuje weryfikacji udzielanych przez Naczelników Urzędów Skarbowych pisemnych interpretacji, dotyczących art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które kumulatywnie spełniają następujące przesłanki:

W tych przypadkach interpretacje te odnoszą się ściśle do zasad korzystania ze zwolnienia dochodu z opodatkowania podatkiem dochodowym (utraty prawa do korzystania ze zwolnienia) i nie dotyczą definiowania pojęć, którymi posługują się przepisy ustawy o SSE i wydanych na jej podstawie rozporządzeń.

Odnosząc się do zawartej w treści odwołania szerokiej argumentacji podatnika mającej dowodzić zasadności rozróżniania pojęć "prawo podatkowe" oraz "ustawy podatkowe" i "przepisy prawa podatkowego" Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie stwierdza, iż nie podziela stanowiska strony w tym zakresie. Uważa bowiem, że brak ustawowej definicji pojęcia "prawo podatkowe" dla potrzeb omawianej regulacji (art. 14a Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym naczelnicy urzędów skarbowych stosownie do swojej właściwości na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach) powoduje, iż określając zakres tego pojęcia należy odwołać się do zawartej w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej definicji "przepisów prawa podatkowego". Stąd też Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie podtrzymuje swoje stanowisko przedstawione w zaskarżonej decyzji, zgodnie z którym za "interpretację prawa podatkowego" uznał interpretację przepisów ustaw podatkowych, zdefiniowanych w art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej oraz przepisów wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych, niezależnie od faktu, iż z dniem 1 stycznia 2007 r., zakres pojęcia "przepisy prawa podatkowego" został poszerzony o "postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej".

Analizując zawarty w odwołaniu zarzut podatnika, że "K." nie może uzyskać interpretacji prawa podatkowego w kluczowej sprawie, jaką jest obliczenie wysokości zwolnienia z pdop, należy zatem zauważyć, że zapytanie będące przedmiotem wniosku Podatnika z dnia 3 listopada 2004 r., co prawda odnosi się do zwolnienia dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej z podatku dochodowego, (o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych), jednak udzielenie odpowiedzi na zapytanie wnioskodawcy wymaga interpretacji odrębnych, nieobjętych zakresem prawa podatkowego przepisów, określających wielkość oraz warunki zwolnienia dochodu wypracowanego z tytułu działalności w SSE. Interpretacja taka nie leży w gestii organu podatkowego. Niezależnie od powyższego należy podkreślić, iż w ramach prowadzonych postępowań organy podatkowe - korzystając z przysługujących im uprawnień - niejednokrotnie poddają analizie inne aniżeli podatkowe przepisy prawa, w takim zakresie, w jakim jest to konieczne do oceny Podatnika pod kątem wywiązywania się przez niego z obowiązków podatkowych. Nie oznacza to jednak, że do kompetencji organów podatkowych należy udzielanie interpretacji "niepodatkowych" przepisów prawa.

Za niezasadny należy uznać również zarzut wydania zaskarżonej decyzji ze wskazaniem błędnej podstawy prawnej. W postępowaniach z zażaleń podatników na postanowienia naczelników urzędów skarbowych w sprawach interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej orzeka w oparciu o przepis art. 14b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej.