IS I/1/4231-11/07 - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku z comiesięcznymi wizytami Prezesa Zarządu w siedzibie Spółki znajdującej się za granicą.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) uchyla z urzędu postanowienie Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 1 czerwca 2007 r. znak PUS.I/423/26/07 w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Pismem z dnia 27 lutego 2007 r. C. Spółka z o.o. zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż jednym z udziałowców C. Spółka z o.o. jest francuska spółka A. posiadająca 70% udziałów. Prezes Zarządu C. Spółka z o.o. wykonuje pracę na rzecz Spółki zarówno w siedzibie Spółki, tj. w S., jak i we Francji. W związku z comiesięcznymi wizytami Prezesa Zarządu w siedzibie Spółki, tj. w S., ponosi ona następujące wydatki z tego tytułu: koszty wynajmu samochodu, koszty noclegów w hotelu, koszty zakupu paliwa do samochodu. Koszty te dokumentowane są fakturami VAT wystawianymi na C. Spółka z o.o. Część kosztów dojazdów Prezesa do S. (koszty przelotów samolotem, koszty dojazdów samochodem lub pociągiem na lotnisko we Francji, koszty posiłków) ponosi A., obciążając następnie C. Spółka z o.o. powyższymi kosztami na podstawie wystawionych faktur. Spółka obciążana jest również kosztami wynagrodzenia Prezesa za jego czas pracy na rzecz Spółki w Polsce.

Pytanie Wnioskodawcy dotyczyło możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wyżej opisanych wydatków ponoszonych w związku z "comiesięcznymi wizytami Prezesa Zarządu" w siedzibie Spółki w S. W ocenie Spółki skoro ponoszone przez Nią wydatki w postaci: "kosztów dojazdu Prezesa Zarządu do siedziby firmy w Polsce, kosztów jego noclegu w hotelu, kosztów wynajmu samochodów dla Prezesa, kosztów wynagrodzenia Prezesa Zarządu - nie zostały wymienione w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów" - mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanowieniem z dnia 1 czerwca 2007 r. znak PUS.I/423/26/07 uznał za prawidłowe stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku. Zdaniem organu I instancji dla prawidłowego funkcjonowania Spółki (prowadzenia spraw Spółki i reprezentacji jej na zewnątrz) niezbędne jest ponoszenie wydatków związanych z pełnieniem swoich funkcji przez zarząd, którego istnienia wymagają przepisy ustawy - Kodeks spółek handlowych. W związku z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) organ I instancji uznał, że kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności Podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przyniosło (mogło przynieść) przychody także w przyszłości. W świetle powyższego Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie stwierdził, iż "wydatki ponoszone dla prawidłowego funkcjonowania Zarządu Spółki uznane mogą być za koszty funkcjonowania Spółki, a w konsekwencji za koszty uzyskania przychodów".

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie po dokonaniu analizy stanu faktycznego zaprezentowanego przez Podatnika oraz treści postanowienia Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 1 czerwca 2007 r. znak PUS.I/423/26/07 zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) w sprawach zmiany lub uchylenia pisemnych interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach wydanych przed dniem 1 lipca 2007 r., tj. przed dniem wejścia w życie ww. ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. stosuje się przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2007 r., z tym że wygasają one z mocy prawa w razie zmiany przepisów, które były przedmiotem interpretacji.

Zgodnie z zapisem art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej (w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2007 r.) naczelnicy urzędów skarbowych stosownie do swojej właściwości mają obowiązek, na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Interpretacja, w myśl art. 14a § 3 ww. ustawy, to ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczenie przepisów prawa. Udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie (art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2007 r.).

W toku weryfikacji prawidłowości postanowienia wydanego przez Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 1 czerwca 2007 r. znak PUS.I/423/26/07 stwierdzono, iż złożony przez Podatnika wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie nie spełniał wymogów formalnych, określonych w art. 14a § 2 ww. ustawy.

Stosownie, bowiem do treści art. 14a § 2 Ordynacji podatkowej (w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2007 r.) składając wniosek podatnik, płatnik lub inkasent jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie.

Jeżeli wniosek nie odpowiada wymogom ustawowym, organ podatkowy na podstawie art.14a § 5 w związku z art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy (który ma odpowiednie zastosowanie w procedurze wydawania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego) wzywa wnioskodawcę do usunięcia braków podania w terminie 7 dni, z pouczeniem o konsekwencjach niewypełnienia tego obowiązku (pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia).

Odnosząc powyższy stan prawny na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że wnioskiem z dnia 27 lutego 2007 r. C. spółka z o.o. wystąpiła z zapytaniem dotyczącym prawidłowości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku z "comiesięcznymi wizytami w firmie" na rzecz Prezesa Zarządu Spółki. Należy jednak zauważyć, iż Wnioskodawca nie przedstawił zaistniałego w sprawie stanu faktycznego w sposób wyczerpujący. Jak wykazano wyżej, z wniosku wynika, że Spółka - w związku z comiesięcznymi wizytami Prezesa Zarządu w siedzibie spółki w S. - ponosi następujące koszty: wynajmu samochodu na potrzeby Prezesa, noclegów w hotelach oraz paliwa do samochodu Prezesa. Koszty te dokumentowane są fakturami VAT wystawianymi na Wnioskodawcę. Ponadto, jakkolwiek część kosztów dojazdu Prezesa Zarządu do S., tj. koszty: przelotów samolotem, dojazdów samochodem, czy pociągiem na lotnisko we Francji oraz koszty posiłków ponosi francuski udziałowiec, niemniej obciąża nimi Spółkę C. wystawiając faktury. Wnioskodawca obciążany jest również przez francuskiego udziałowca kosztami wynagrodzeń Prezesa Zarządu, "za godziny jego pracy w Polsce".

W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie istotnie jak wskazano w weryfikowanym postanowieniu Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie przedmiotowe wydatki, w celu zaliczenia ich do kosztów w rachunku podatkowym, należy analizować w kontekście postanowień art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Niemniej jednak zwrócić należy uwagę, że obowiązek ponoszenia przez Spółkę wydatków na rzecz członka zarządu nie będącego pracownikiem spółki winien wynikać bądź to z prawidłowo zawartych umów cywilnoprawnych - w analizowanym przypadku Wnioskodawca stwierdził jednak, że "Prezes Zarządu (...) nie jest związany z C. umową o pracę, czy też innym stosunkiem cywilno-prawnym" - bądź z postanowień regulaminów, czy uchwał wspólników podjętych zgodnie z prawem albo mieć podstawę w umowie Spółki. Jednakże Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie przed wydaniem przedmiotowej interpretacji nie ustalił - w ramach prezentacji stanu faktycznego - tytułu prawnego ponoszenia przez Wnioskodawcę kosztów związanych z pobytem Prezesa Zarządu w S. Istotnym w sprawie jest również ustalenie tytułu prawnego obciążania Wnioskodawcy kosztami wynagrodzeń Prezesa, który jest pracownikiem udziałowca francuskiego, za czas przepracowany przez Niego w Polsce, w sytuacji gdy jak wynika z wniosku Prezes Zarządu nie jest związany ze Spółką C. umową o pracę, czy też innym stosunkiem cywilno-prawnym.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż wniosek, nie zawierając w swej treści informacji istotnych z punktu widzenia kwalifikacji prawno-podatkowej nakreślonego stanu faktycznego, nie spełnia warunku określonego w art. 14a § 2 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa.

Organ podatkowy nie wezwał jednakże Podatnika do usunięcia braków podania w terminie 7 dni, z pouczeniem o konsekwencjach niewypełnienia tego obowiązku (pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia), lecz postanowieniem z dnia 1 czerwca 2007 r. znak PUS.I/423/26/07 udzielił Podatnikowi interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Zaprezentowane braki formalne skutkują uchyleniem przedmiotowego postanowienia w trybie art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej (w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2007 r.), zgodnie z którym organ odwoławczy w drodze decyzji uchyla z urzędu postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4 tej ustawy, m.in. wówczas, gdy rażąco narusza ono prawo.