IPTPP4/4512-68/15-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2015 r. (data wpływu 3 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 kwietnia 2015 r. (data wpływu 10 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania wpłat otrzymanych od mieszkańców z tytułu wkładu własnego w kosztach montażu instalacji solarnych na/w budynkach mieszkalnych osób fizycznych wg stawki podatku VAT 8% - jest prawidłowe,

* opodatkowania wpłat otrzymanych od mieszkańców z tytułu wkładu własnego w kosztach montażu instalacji solarnych montowanych częściowo na/w budynkach mieszkalnych osób fizycznych i częściowo na gruncie osób fizycznych wg stawki podatku VAT 8% - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania wpłat otrzymanych od mieszkańców z tytułu wkładu własnego w kosztach montażu instalacji solarnych wg stawki podatku VAT 8%,

* prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT związanego z wydatkami na zakup i instalację kolektorów słonecznych, opracowanie dokumentacji technicznej, usługi nadzoru inwestorskiego, promocję projektu oraz innych wydatków związanych z realizacją projektu w części dotyczącej budynków mieszkalnych osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT od 18 kwietnia 2005 r. Projekt Gminy pn.: "..." został wybrany do dofinansowania w ramach konkursu Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Oś priorytetowa V) Środowisko i czysta energia, działanie 6.2 energia przyjazna środowisku. Niniejsza inwestycja będzie finansowana ze środków własnych Gminy i w 85% kosztów kwalifikowanych ze środków Unii Europejskiej przyznanych Gminie. Ponadto budowa instalacji solarnych ma być współfinansowana ze środków finansowych mieszkańców na podstawie zawartych pomiędzy Gminą a konkretnymi mieszkańcami Gminy umowami cywilnoprawnymi o dofinansowanie ww. inwestycji. Na realizację zadania inwestycyjnego realizowanego przez Gminę mieszkańcy Gminy zobowiązali się do poniesienia kosztów w określonej wysokości, która będzie uzależniona od wielkości indywidualnej instalacji solarnej montowanej w gospodarstwie mieszkańca. Z mieszkańcami zostaną zawarte umowy użyczenia nieruchomości oraz umowa o warunkach organizacyjno-finansowych montażu instalacji solarnych. Pełne treści umów brzmią następująco:

UMOWA

o warunkach organizacyjno-finansowych montażu instalacji solarnych

zawarta w dniu pomiędzy:

Gminą.

reprezentowaną przez:

M.K.-Wójta Gminy.

przy kontrasygnacie A.D. - Skarbnika Gminy.

zwaną w dalszej treści umowy "Gminą"

a

Panią/Panem zam.; PESEL:

zwanym/zwanymi w dalszej treści umowy Właścicielem,

o następującej treści:

§ 1

Przedmiot umowy. Przedmiotem niniejszej umowy jest ustalenie wzajemnych zobowiązań stron pod względem organizacyjnym i finansowym, które wynikają z montażu i eksploatacji zestawu solarnego składającego się z systemu kolektorów słonecznych, zasobnika c.w.u, osprzętu instalacyjnego w budynku będącym własnością/współwłasnością Właściciela dla potrzeb ciepłej wody użytkowej, w ramach projektu o nazwie "..." współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 Osi Priorytetowej VI Działania 6.2 Energia przyjazna środowisku.

§ 2

Postanowienia ogólne

1. Właściciel oświadcza, że:

2. Właściciel upoważnia Gminę, do występowania w jego imieniu przed właściwymi organami administracyjnymi, przy ubieganiu się o uzyskanie przewidzianych przepisami prawa niezbędnych opinii, decyzji, zezwoleń i innych dokumentów niezbędnych dla prawidłowej realizacji projektu, o którym mowa w § 1, dotyczących nieruchomości Właściciela określonej w ust. 1 pkt 2.

3. Gmina zobowiązuje się do prowadzenia wszelkich spraw związanych z rzeczową realizacją projektu, o którym mowa w § 1, w tym jego rozliczenie i promocję.

4. W budynku Właściciela zostanie zamontowany zestaw solarny.

§ 3 Określenie warunków organizacyjnych

1. Gmina zobowiązuje się do zabezpieczenia rzeczowej realizacji projektu na którą się składa: wyłonienie wykonawcy montażu zestawów solarnych oraz nadzoru inwestorskiego zgodnie z przepisami ustawy - Prawo zamówień publicznych, ustalenie dla niego harmonogramu realizacji dokumentacji technicznej i montażu zestawów solarnych, sprawowanie bieżącego nadzoru nad przebiegiem prac, przeprowadzenie odbiorów końcowych oraz rozliczenie finansowe przedmiotowego projektu.

2. Właściciel wyraża zgodę, aby wykonawca instalacji solarnej wyłoniony przez Gminę zamontował zestaw solarny i przeprowadził niezbędne do jego funkcjonowania roboty w budynku będącego jego własnością.

3. Wykonawca zestawu solarnego dokona montażu i uruchomienia zestawu solarnego w budynku Właściciela na co składa się montaż urządzeń i włączenie ich do wodnej instalacji wewnętrznej oraz włączenie go do instalacji centralnego ogrzewania budynku.

4. Właściciel zobowiązuje się do wykonania na własny koszt prac remontowych będących wynikiem prac montażowych zestawu solarnego typu: uzupełnienie okładzin podłóg, uzupełnienia tynku, malowanie, naprawa elewacji i innych prac przywracających poprzedni wygląd i estetykę budynku.

§ 4 Określenie warunków własnościowych i eksploatacyjnych

1. Po zakończeniu prac montażowych zamontowane w budynku Właściciela wyposażenie i urządzenia wchodzące w skład zestawu solarnego pozostaną własnością Gminy przez 5 lat od dnia finansowego zakończenia projektu, o którym mowa w § 1.

2. Począwszy od terminu zakończenia i odbioru prac montażowych w budynku będącym własnością Właściciela, Gmina w ramach dokonanej wpłaty wynikającej z § 5 ust. 2 wydzierżawi Właścicielowi sprzęt i urządzenia wchodzące w skład zestawu solarnego zgodnie z jego przeznaczeniem do zakończenia okresu trwania urnowy, o którym mowa w § 6.

3. Po upływie okresu trwania umowy o którym mowa w § 6. kompletny zestaw solarny zostanie przekazany Właścicielowi na własność. Ustala się, że Właściciel za przekazanie kompletnego zestawu solarnego zapłaci 0,01% wartości brutto instalacji w chwili przekazania, pomniejszonej o wartość amortyzacji.

4. W trakcie trwania umowy Właściciel zobowiązuje się do właściwej eksploatacji wszystkich urządzeń wchodzących w skład kompletnego zestawu solarnego zgodnie z wytycznymi w tym zakresie.

5. W przypadku uszkodzenia zestawu solarnego nie objętego gwarancją (np. celowego lub nieumyślnego uszkodzenia, uszkodzenia powstałego w wyniku niewłaściwej eksploatacji) Właściciel zobowiązany jest do pokrycia kosztów jego naprawy.

6. Przez cały okres trwania umowy Właściciel zobowiązuje się do zapewnienia Gminie, a także osobom przez nią wskazanym, bezpłatnego dostępu do zainstalowanych zestawów solarnych, po uprzednim zawiadomieniu przez Gminę.

7. Dokładny termin rozpoczęcia prac związanych z montażem zestawów solarnych zostanie ustalony po rozstrzygnięciu postępowania przetargowego i zawarciu umowy z wykonawcą robót o czym Właściciel zostanie poinformowany. W uzasadnionych przypadkach Właściciel może wnieść o wyznaczenie innego terminu.

§ 5 Określenie warunków finansowych i czynszu dzierżawnego

1. Właściciel zobowiązuje się do zapłaty czynszu dzierżawnego, którego wartość stanowić będzie część kosztów kwalifikowanych, przez które rozumie się wartość netto indywidualnego zestawu solarnego objętego refundacją ze środków Unii Europejskiej, powiększona o obowiązującą stawkę podatku VAT.

2. Szacunkowa wysokość czynszu dzierżawnego określona na podstawie złożonego projektu o dofinansowanie zadania ze środków Unii Europejskiej wynosi:

3. Właściciel zobowiązuje się do zapłaty czynszu dzierżawnego w II ratach:

1. I rata w wysokości brutto 1 500,00 zł słownie: jeden tysiąc pięćset złotych brutto, w tym podatek VAT, płatna w terminie do 30 kwietnia 2015 r. na konto Gminy Nr... (z dopiskiem SOLARY) na podstawie faktury VAT wystawionej przez Gminę po podpisaniu niniejszej umowy.

2. II rata stanowiąca różnicę wartości czynszu określonego w pkt 2 dla zestawu solarnego i wartości pierwszej raty, skorygowana do wartości faktycznie poniesionych kosztów, płatna w terminie 14 dni od dnia zakończenia wykonania instalacji solarnej i podpisania protokołu odbioru na konto Gminy Nr 57... (z dopiskiem SOLARY) na podstawie faktury VAT wystawionej przez Gminę, co nie wymaga formy aneksu do niniejszej umowy.

3. W przypadku wystąpienia kosztów niekwalifikowanych projektu (koszt nie objęty refundacją z środków Unii Europejskiej) Właściciel zobowiązuje się do sfinansowania tych kosztów we własnym zakresie.

4. W przypadku dokonania wpłaty przez Właściciela kwoty, o której mowa w § 5 ust. 3 pkt 1 i niezrealizowania projektu cała kwota zostanie przez Gminę zwrócona na konto Właściciela.

5. Nie dokonanie przez Właściciela wpłaty w terminie i wysokości określonej w § 5 ust. 3 pkt 1 będzie równoznaczne z rezygnacją z udziału w projekcie i rozwiązaniem niniejszej umowy.

6. W przypadku zmiany procentowego udziału środków Unii Europejskiej w wydatkach kwalifikowanych na poziomie projektu, wysokość czynszu dzierżawnego może ulec zmianie. W sytuacji zmniejszenia czynszu dzierżawnego - nie wymaga to aneksu do niniejszej umowy, w sytuacji zwiększenia czynszu dzierżawnego wymaga to zgody Właściciela i będzie regulowane aneksem do niniejszej umowy, a w przypadku braku zgody umowa ulega rozwiązaniu, a wpłata czynszu podlega zwrotowi na rzecz Właściciela w wartości nominalnej bez naliczania odsetek.

7. Ostateczna wartość czynszu dzierżawnego zostanie określona po przeprowadzeniu postępowań przetargowych na wybór wykonawcy/wykonawców.

8. Jeżeli z przyczyn technicznych stwierdzonych przez Wykonawcę i potwierdzonych przez Inspektora Nadzoru nie ma możliwości instalacji w budynku Właściciela instalacji solarnych Gmina odstąpi od umowy. Uiszczona wpłata czynszu podlega zwrotowi na rzecz Właściciela w wartości nominalnej bez naliczania odsetek.

9. Właściciel zwróci Gminie 100% poniesionych kosztów na wykonanie instalacji solarnej pomniejszoną o wpłatę o której mowa § 5 ust. 2 w terminie 30 dni od dnia stwierdzenia niedotrzymania warunku, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 3 umowy. § 6

§ 6 Okres umowy

1. Umowa zostaje zawarta na czas określony od dnia podpisania umowy do upływu 5 lat od dnia finansowego zakończenia projektu określonego § 1, który według harmonogramu upływa 15 sierpnia 2015 r.

2. W przypadku zmiany harmonogramu realizacji projektu niniejsza umowa ulega automatycznemu przedłużeniu do upływu 5 lat od dnia finansowego zakończenia projektu określonego § 1.

§ 7 Rozwiązanie umowy

1. Umowa ulega rozwiązaniu ze skutkiem natychmiastowym w następujących przypadkach:

1. gdy nie dojdzie do podpisania umowy o dofinansowanie projektu ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013.

2. Właściciel nie realizuje zobowiązań wynikających z niniejszej umowy.

3. rozwiązania umowy użyczenia zawartej pomiędzy tymi samymi stronami.

2. W przypadku rozwiązania umowy z powodów o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3 z przyczyn leżących po stronie Właściciela, Właściciel zobowiązuje się do:

3. Postanowienia § 7 ust. 2 mają zastosowanie w przypadku, zbycia nieruchomości, jeśli nabywca lub następca prawny nie wstąpi w prawa Właściciela jako strony niniejszej umowy.

§ 8 Postanowienia końcowe

1. Właściciel oświadcza, że wyraża zgodę na przetwarzanie jego danych osobowych, dla potrzeb niezbędnych do realizacji przedmiotowego projektu, zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. Nr 133, poz. 883 z późn. zm.) oraz na zamieszczanie materiałów ilustrujących realizowany projekt, włącznie z fotografiami, w zbiorze materiałów promocyjnych.

2. Wszelkie zmiany i uzupełnienia treści niniejszej umowy, wymagają aneksu sporządzonego w formie pisemnej pod rygorem nieważności.

3. Wszelkie spory wynikłe na tle realizacji niniejszej umowy, rozstrzygać będzie sąd właściwy miejscowo dla siedziby Gminy.

4. W sprawach nieuregulowanych niniejszą umową stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

5. Umowę sporządzono w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, jeden dla Właściciela i jeden dla Gminy.

Właściciel: Gmina:

UMOWA UŻYCZENIA

Instalacje solarne

zawarta w dniu.... pomiędzy:

Gminą.

reprezentowaną przez:

M.K. - Wójta Gminy.

przy kontrasygnacie A.D. - Skarbnika Gminy.

zwaną w dalszej treści umowy "Biorącym w użyczenie"

a

Panią.... PESEL:

Panem.... PESEL:

zwanym/zwanymi w dalsze> treści umowy "Użyczającym" o treści następującej:

§ 1. Przedmiot umowy

Przedmiotem umowy jest użyczenie nieruchomości zabudowanej i określenie warunków użyczenia nieruchomości dla i potrzeb realizacji projektu "..." współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 - Działanie 6.2 Energia przyjazna środowisku, który swoim zakresem obejmuje zakup i montaż zestawu solarnego (składającego się z systemu kolektorów słonecznych, zasobnika CWU, osprzętu instalacyjnego) dla potrzeb ciepłej wody użytkowej Użyczającego.

§ 2. Przedmiot użyczenia

1. Użyczający oświadcza, że jest właścicielem/współwłaścicielem nieruchomości zabudowanej oznaczone; jako działka geodezyjna Nr położonej w miejscowości oraz budynku mieszkalnego oznaczonego numerem porządkowym oraz posiada pełne prawo do dysponowania nieruchomością, a w tym także prawo do zawarcia niniejszej umowy i przez jej zawarcie nie naruszy interesu osób trzecich.

2. Użyczający użycza i oddaje Biorącemu w użyczenie do bezpłatnego używania część dachu/ściany/gruntu oraz część wewnętrzną budynku mieszkalnego o powierzchni niezbędnej do zainstalowania zestawu solarnego i jego prawidłowego funkcjonowania, o którym mowa w ust. 1, z przeznaczeniem na realizację projektu określonego w § 1.

3. Użyczający ponadto wyraża zgodę na udostępnienie Biorącemu w użyczenie lub osobom przez niego wskazanym, nieruchomości określonej w ust. 1 w celu przeprowadzenia niezbędnych prac związanych z montażem zestawu solarnego. Przez cały okres trwania umowy zapewni dostęp Biorącemu w użyczenie lub osobom przez niego wskazanym, do zainstalowanych urządzeń po wcześniejszym zawiadomieniu.

4. Wydanie przedmiotu użyczenia nastąpi z dniem podpisania niniejszej umowy. Stan określający przedmiot użyczenia zostanie opisany protokołem przekazania spisanym pomiędzy Użyczającym, a wykonawcą zestawu solarnego przed jego montażem.

5. Użyczający oświadcza, że ww. nieruchomość zamieszkuje 3 osób.

§ 3. Cel użyczenia

Biorący w użyczenie zapewnia, że:

§ 4. Okres użyczenia

1. Umowa zostaje zawarta na czas określony od dnia podpisania umowy do upływu 5 lat, od dnia finansowego zakończenia projektu określonego § 1.

2. W przypadku zmiany harmonogramu realizacji projektu niniejsza umowa ulega automatycznemu przedłużeniu do upływu 5 lat od dnia finansowego zakończenia realizacji projektu określonego §

§ 5. Warunki rozwiązania umowy

1. Umowa użyczenia ulega rozwiązaniu ze skutkiem natychmiastowym w następujących przypadkach:

2. W przypadku rozwiązania niniejszej umowy przez Użyczającego, dokona on zwrotu nakładów poniesionych przez Biorącego w użyczenie wg zasad określonych w umowie dotyczącej zobowiązań organizacyjnych i finansowych związanych z montażem i eksploatacją zestawu solarnego zawartej pomiędzy tymi samymi stronami.

3. Postanowienia ust. 2 mają zastosowanie w przypadku, zbycia nieruchomości, jeśli nabywca lub następca prawny nie wstąpi w prawa strony niniejszej umowy.

§ 6. Zwrot przedmiotu użyczenia

1. Po zakończeniu okresu użyczenia, Biorący w użyczenie zwróci przedmiot umowy co zostanie stwierdzone protokołem odbioru podpisanym przez obie strony.

2. Biorący w użyczenie nie ponosi odpowiedzialności za zużycie rzeczy będące następstwem używania przez Użyczającego lub czynników niezależnych od Biorącego w użyczenie.

3. Wraz ze zwrotem przedmiotu umowy Biorący w użyczenie dokona przekazania Użyczającemu zamontowanej instalacji solarnej.

§ 7. Zmiana umowy

Wszelkie zmiany umowy mogą być dokonywane przez strony w formie pisemnej pod rygorem nieważności.

§ 8. Postanowienia końcowe

1. Użyczający oświadcza, że wyraża zgodę na przetwarzanie jego danych osobowych na potrzeby niezbędne do realizacji przedmiotowego projektu, zgodnie z Ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r., o ochronie danych osobowych oraz na zamieszczanie materiałów ilustrujących realizowany projekt, włącznie z fotografiami, w zbiorze materiałów promocyjnych projektu.

2. Do spraw nieuregulowanych niniejszą umową zastosowane mają właściwe przepisy Kodeksu Cywilnego.

3. Umowę sporządzono w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, po jednym dla każdej ze stron.

Użyczający: Biorący w użyczenie:

Celem projektu jest zaprojektowanie i wykonanie robót polegających na zakupie i montażu instalacji solarnych dla potrzeb przygotowania cieplej wody użytkowej na 264 budynkach mieszkalnych oraz 3 obiektach użyteczności publicznej na terenie gminy (dopuszcza się montaż: bezpośrednio na dachu, na dachu na konstrukcji, na stelażach wolnostojących, montowanych na gruncie). W skład budynków użyteczności publicznej wchodzą 1 budynek Zespołu Szkoły Podstawowej i Przedszkola w..., 1 budynek Gimnazjum Publicznego w..., 1 budynek Ochotniczej Straży Pożarnej w.... Wnioskodawca będzie ponosił wydatki założenia instalacji solarnych w części dotyczącej budynków użyteczności publicznej. Działalność w budynkach użyteczności publicznej jest prowadzona w zakresie zadań publicznych gminy określonymi w ustawie o samorządzie gminnym i służy czynnościom nieopodatkowanym. Inwestycja w zakresie budynków użyteczności publicznej nie będzie wykorzystywana na cele działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Właścicielem instalacji solarnych zamontowanych na obiektach użyteczności publicznej będzie Gmina. Instalacje solarne zostaną przekazane na rzecz jednostek budżetowych w trwały zarząd decyzją Wójta (tekst jedn.: Zespół Szkoły Podstawowej i Przedszkola w... oraz Gimnazjum Publiczne w...). Wykorzystywanie instalacji solarnych na budynkach użyteczności publicznej nie będzie następować na zasadzie odpłatności na rzecz Gminy. Zamontowane instalacje solarne będą na budynkach, które są zaliczane do budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m² oraz lokalach mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m². Po wykonaniu projektu instalacja solarna będzie własnością Gminy przez cały okres trwałości projektu tj. przez okres 5 lat licząc od dnia zakończenia realizacji projektu. Po tym terminie kompletny zestaw solarny zostanie przekazany Właścicielowi na własność. Ustala się, że Właściciel za przekazanie kompletnego zestawu solarnego zapłaci 0,01% wartości brutto instalacji w chwili przekazania, pomniejszonej o wartość amortyzacji.

Faktury i umowy będą wystawiane na Gminę.

Realizowana inwestycja jest zadaniem własnym gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594).

W piśmie z dnia 2 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że kolektory słoneczne będą montowane na budynkach objętych programem mieszkaniowym (budynki jednorodzinne, dwu i wielomieszkaniowe), a także na budynkach nieobjętych programem mieszkaniowym to są budynki użyteczności publicznej (budynek Ochotniczej Straży Pożarnej, szkoły podstawowej i gimnazjum). Wykonawca wystawi dwie odrębne faktury dokumentujące montaż instalacji solarnych na budynkach mieszkalnych oraz niemieszkalnych. Odzyskanie VAT będzie możliwe tylko w przypadku faktur wystawionych na montaż instalacji solarnych na budynkach mieszkalnych.

Kolektory słoneczne będą montowane na budynkach mieszkalnych stałego zamieszkania objętych społecznym programem mieszkaniowym sklasyfikowanych wg PKOB w dziale 11 budynki mieszkalne grupie 111 jako budynki mieszkalne jednorodzinne klasie 1110 oraz grupie 112 budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe klasie 1121 budynki o dwóch mieszkaniach i 1122 budynki o trzech i więcej mieszkaniach.

Kolektory słoneczne będą montowane na budynkach użyteczności publicznej ww. budynki nie są objęte społecznym programem mieszkaniowym, natomiast zostały sklasyfikowane wg PKOB w dziale 12 jako budynki niemieszkalne w grupie 126, klasie 1261 ogólnodostępne obiekty kulturalne oraz 1263 budynki szkół i instytucji badawczych.

Gmina przyjmuje, że wszystkie wykonane czynności oraz wykorzystane materiały wchodzą w zakres jednej kompleksowej usługi montażu instalacji kolektorów słonecznych składających się na usługę termomodernizacji budynku.

Na pokrycie wkładu własnego Gmina zawarła umowy cywilno-prawne z których wynika, że właścicieli budynków mieszkalnych zobowiązuje się do zapłaty czynszu dzierżawnego, którego wartość stanowić będzie część kosztów kwalifikowanych, przez które rozumie się wartość netto indywidualnego zestawu solarnego objętego refundacją ze środków Unii Europejskiej (jest to partycypacja w kosztach). Właściciel zobowiązuje się do zapłaty czynszu dzierżawnego w II transzach. Czynsz dzierżawny to nic innego jak wkład własny do projektu stanowiący 15% środków własnych Gminy. Mieszkańcy wpłacają tak zwany czynsz dzierżawny na konto bankowe Gminy. Świadczenie dokonane na rzecz mieszkańców, w oparciu o umowę na montaż zestawu solarnego wraz z dostawą urządzeń oraz uruchomienie tego zestawu, ma charakter usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.); nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ww. ustawy. Gmina podpisując umowę z wykonawcą na montaż zestawu solarnego z materiałów i urządzeń wykonawcy, oraz umowy z mieszkańcami na montaż zestawu solarnego wraz z dostawą urządzeń oraz uruchomieniem tego zestawu wchodzi w rolę podmiotu świadczącego usługę wykonywaną w ramach termomodernizacji budynków mieszkalnych. W związku z powyższym dokonywane przez mieszkańców wpłaty (tzw. czynsz dzierżawny) z tytułu uczestnictwa w projekcie dotyczyć będą świadczenia usługi termomodernizacyjnej wykonywanej w budynkach mieszkalnych. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Środki z dofinansowania Unijnego w wysokości 85% - całkowitych wydatków kwalifikowalnych wpłyną na konto Gminy.

Dokonane wpłaty mieszkańców (tzw. czynsz dzierżawny) będą miały charakter obowiązkowy. Realizacja inwestycji tj. montaż instalacji solarnych będzie uzależniony od wpłat dokonywanych przez poszczególnych mieszkańców. Montaż instalacji solarnych nastąpi na budynkach tj. jego dachu bądź ścianie i bezpośrednio na gruncie przy budynku. Klasyfikacja budynków prywatnych wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - 111. Powierzchnia budynków prywatnych na których będą zamontowane Instalacje solarne nie przekracza 300 m².

Wszystkie faktury dotyczące realizacji projektu - montaż instalacji solarnych będą wystawione i zapłacone przez Gminę. Realizacja projektu należy do zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 3 i 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 1 i ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy otrzymane przez Gminę na rachunek bankowy Gminy wpłaty mieszkańców (tzw. czynsz dzierżawny) z terenu gminy z tytułu wkładu własnego w kosztach montażu instalacji solarnych w ramach projektu powinny być opodatkowane podatkiem VAT. Jeżeli tak, to czy gmina ma prawo zastosować do tych wpłat preferencyjną stawkę VAT w wysokości 8%.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Gmina stoi na stanowisku, że wpłaty dokonane na rzecz współfinansowania instalacji solarnych w ramach projektu przez mieszkańców Gminy na podstawie umów powinny być opodatkowane podatkiem VAT według stawki 8% bez względu gdzie zostanie umieszczony zestaw solarny (na budynku mieszkalnym, stelażu, czy gruncie). Mając na uwadze stan faktyczny, że Gmina (jako Wnioskodawca) będzie świadczyć usługi polegające na instalowaniu kolektorów słonecznych w obiektach budownictwa mieszkalnego objętego społecznym programem mieszkaniowym a jednocześnie usługa ta mieści się w zakresie pojęciowym termomodernizacji, to będzie ona podlegała opodatkowaniu według 8% stawki podatku. W konsekwencji, Wnioskodawca ma prawo do wystawiania faktury VAT z zastosowaniem obniżonej stawki VAT tj. 8% zgodnie z art. 41 ust. 2 i 12 dokumentującej wykonanie usługi instalacji zestawów solarnych w obiektach budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym Budynki objęte przedmiotową inwestycją są budynkami mieszkalnymi stałego zamieszkania sklasyfikowanymi w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. W budynkach tych nie ma lokali użytkowych. Większość budynków stanowi budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111) o powierzchni użytkowej nie przekraczającej 300 m² oraz kilka budynków o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowych (PKOB 112), lokali mieszkalnych o powierzchni użytkowej nie przekraczającej 150 m². Preferencyjną stawkę podatku, Wnioskodawca będzie mógł również zastosować do montażu kolektorów słonecznych na gruncie osób fizycznych, gdzie zamontowanie ma na celu zasilenie domów jednorodzinnych i lokali mieszkalnych w ciepłą wodę użytkową i jest z tymi budynkami powiązane. Biorąc pod uwagę, że Gmina będzie zawierać z mieszkańcami umowy cywilnoprawne na podstawie, których zobowiązała się do rzeczowej realizacji projektu polegającego na m.in. na zaprojektowaniu i zamontowaniu zestawu solarnego w zamian za dokonanie przez mieszkańców wpłat w określonej wysokości, należny uznać że w tym zakresie Gmina działa jako podatnik VAT.

Stanowisko Gminy w zakresie przepisów prawa podatkowego dotyczącego stawek podatku na usługi montażu kolektorów słonecznych podziela Minister Finansów w szeregu interpretacji indywidualnych prawa podatkowego, m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie ITPP1/443-107/13-4/EK.

Otrzymane na rachunek bankowy Gminy wpłaty mieszkańców (tzw. czynsz dzierżawny) na montaż instalacji solarnych w ramach projektu, powinny być opodatkowane podatkiem VAT.

Wpłaty te powinny być opodatkowane według stawki 8%. Planowana inwestycja jest jednym z zadań własnych gminy o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 3 i 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.). Obniżona stawka wynika z art. 41 ust. 2 i 12-12b z uwzględnieniem art. 146a pkt 2 ustawy o VAT. Kolektory słoneczne zainstalowane będą na dachu, gruncie lub przytwierdzone do ściany budynku mieszkalnego o powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego jednorodzinnego nie przekraczającej 300 m² lub lokalu mieszkalnym do 150 m². Wykonanie instalacji solarnych w ramach projektu będą zamianą dotychczasowego źródła energii służącej do podgrzewania wody użytkowej na źródło odnawialne, którym jest energia słoneczna. Tak zdefiniowane jest przedsięwzięcie termomodernizacyjne w ustawie o wspieraniu termomodernizacji i remontów, którą to definicję należy zastosować wobec braku określenia pojęcia w ustawie o podatku od towarów i usług i w Prawie budowlanym. Budynki mieszkalne o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej ww. wielkości, z którymi związane są instalacje stanowią obiekty budowlane zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym sklasyfikowanych wg PKOB w dziale 11 budynki mieszkalne grupie 111 jako budynki mieszkalne jednorodzinne klasie 1110 oraz grupie 112 budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe klasie 1121 budynki o dwóch mieszkaniach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

* opodatkowania wpłat otrzymanych od mieszkańców z tytułu wkładu własnego w kosztach montażu instalacji solarnych na/w budynkach mieszkalnych osób fizycznych wg stawki podatku VAT 8% - jest prawidłowe,

* opodatkowania wpłat otrzymanych od mieszkańców z tytułu wkładu własnego w kosztach montażu instalacji solarnych montowanych częściowo na/w budynkach mieszkalnych osób fizycznych i częściowo na gruncie osób fizycznych wg stawki podatku VAT 8% - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosowanie jednak do treści art. 146a pkt 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%, z zastrzeżeniem art. 146f.

W oparciu o art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Na podstawie art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Na podstawie art. 2 pkt 12 ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Wg podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy:

* Budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,

* Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112,

* Budynki zbiorowego zamieszkania - 113.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1a i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

W myśl art. 3 ww. ustawy - Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o:

* budowie - należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego (pkt 6),

* robotach budowlanych - należy przez to rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (pkt 7).

Odwołując się natomiast do słownikowego zakresu pojęcia "roboty budowlane" należy wskazać, że zgodnie z definicją zawartą w "Uniwersalnym słowniku języka polskiego" Wydawnictwo Naukowe PWN, określenie "robota" oznacza "zespół czynności podejmowanych w celu wykonania, wyprodukowania, wytworzenia, dokonania czegoś, praca, działanie, działalność, robienie czegoś".

Z kolei pojęcie "modernizacja" - według cytowanego słownika - oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Ponadto należy wskazać, że również w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że "czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części".

Natomiast termomodernizacja to modernizacja dotycząca ocieplenia budynku (pierwszy człon wyrazu wskazuje na związek z ciepłem tego, co oznacza człon drugi) - według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, iż warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Natomiast w przypadku budownictwa nieobjętego społecznym programem mieszkaniowym (budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m²), preferencyjną stawkę VAT w wysokości 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej te obiekty do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Do pozostałych usług, wykonywanych poza bryłą budynku zastosowanie ma podstawowa stawka podatku w wysokości 23%.

Powyższe potwierdzają przepisy art. 146 ust. 1-3 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r. art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, stawkę w wysokości 7% VAT stosowało się m.in. w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Ustawodawca nie zrezygnował z posługiwania się w przepisach dotyczących podatku od towarów i usług pojęciem infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, gdyż art. 146 ustawy nie został uchylony, a zawarte w nim definicje stanowią nadal obowiązujący tekst ustawy. Jednakże przewidziana na jego podstawie możliwość stosowania obniżonej do 7% stawki dla tego typu robót, ustała z dniem 1 stycznia 2008 r.

W myśl art. 146 ust. 2 ustawy, przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Stawka obniżona nie obejmuje usług związanych z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 146 ust. 3 ustawy przez infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu należy rozumieć:

- jeżeli były one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że od dnia 1 stycznia 2008 r. nastąpiła zmiana przepisów prawa w zakresie opodatkowania infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Zmieniono stan prawny wynikający z art. 146 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w ramach którego budownictwo mieszkaniowe wraz z infrastrukturą towarzyszącą podlegało opodatkowaniu obniżoną stawką w wysokości 7% VAT.

Aktualnie, obniżoną stawkę w wysokości 8% VAT stosuje się do czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, wykonywanych w obiektach budowlanych lub w ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym oraz do robót konserwacyjnych zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 2, pkt 3 ww. rozporządzenia. Natomiast infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu opodatkowana jest podstawową stawką podatku w wysokości 23% VAT.

Dokonując analizy powyższych przepisów, należy wskazać, iż przystępując do Unii Europejskiej Polska w Traktacie akcesyjnym na okres przejściowy uzyskała odstępstwa od zasad określonych w art. 12 ust. 3 lit. a VI Dyrektywy Rady Wspólnot Europejskich z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku - 77/338/EWG (Dz. U. L 145/1 z 13 czerwca 1977 r. z późn. zm., dalej "VI Dyrektywa"). Zgodnie bowiem z załącznikiem XII pkt 1 Traktatu podpisanego w Atenach 16 kwietnia 2003 r. pomiędzy Państwami Członkowskimi a Republiką Czeską, Republiką Estońską, Republiką Cypryjską, Republiką Łotewską, Republiką Węgierską, Republiką Malty, Rzeczpospolitą Polską, Republiką Słowenii i Republiką Słowacką o przystąpieniu tych państw do Unii Europejskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864), w drodze odstępstwa od artykułu 12 ust. 3 lit. a) VI Dyrektywy, tj. od zasady stosowania stawki podstawowej, Polska mogła utrzymać do dnia 31 grudnia 2007 r. obniżoną stawkę podatku od wartości dodanej, nie mniejszą niż 7%, na dostawę usług budowy, remontu i modernizacji budynków mieszkalnych, nieświadczonych w ramach programu o charakterze socjalnym, z wyłączeniem materiałów budowlanych oraz na dostawę budynków mieszkalnych przed pierwszym zasiedleniem, w rozumieniu art. 4 ust. 3 lit. a) VI Dyrektywy. Przepis ten zezwalał więc Polsce w okresie przejściowym na utrzymanie obniżonej stawki podatku w dwóch przypadkach: 1) na dostawę usług budowy, remontu i modernizacji budynków mieszkalnych w przypadku, gdy usługi te nie były świadczone w ramach programu o charakterze socjalnym (obniżona stawka podatku nie obejmowała przy tym materiałów budowlanych), 2) na dostawę budynków mieszkalnych lub części budynków mieszkalnych przed pierwszym zasiedleniem.

Korzystając z uzyskanego odstępstwa, w art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy postanowiono, że w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Z dniem 31 grudnia 2007 r. skończył się, wynegocjowany przez Polskę przed akcesją, okres przejściowy na stosowanie 7% stawki VAT do robót budowlano-montażowych, remontów i konserwacji związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą oraz obiektów budownictwa mieszkaniowego i ich części. Od 1 stycznia 2008 r. Polska została zobowiązana do zastosowania w regulacjach krajowych, dotyczących opodatkowania budownictwa mieszkaniowego, unormowań wynikających z Dyrektywy 2006/112/ WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), która zastąpiła VI Dyrektywę VAT. Unormowania zawarte w Dyrektywie 2006/112/WE umożliwiają wprowadzenie obniżonej stawki podatku od towarów i usług jedynie do dostawy, budowy, remontu lub przebudowy budynków mieszkalnych w ramach polityki społecznej (poz. 10 do zał. III do Dyrektywy 112).

W celu zatem utrzymania od 1 stycznia 2008 r. stawki 7% w budownictwie mieszkaniowym, w ustawie z 19 września 2007 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.) ustanowione zostały przepisy art. 41 ust. 12-12c ustawy, dotyczące budownictwa społecznego, umożliwiające stosowanie stawki obniżonej do dostawy, budowy, remontu i przebudowy budynków mieszkalnych w ramach polityki społecznej.

Z analizy przepisów art. 41 ust. 12-12c ustawy niewątpliwie wynika, że nie obejmują one swoją treścią robót dotyczących infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu w rozumieniu art. 146 ust. 3 ustawy, skoro odnoszą się one do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy jedynie obiektów budowlanych (ich części), w rozumieniu art. 41 ust. 12a, z jednoczesnym wyłączeniem przedmiotowym części tych obiektów, określonym w art. 41 ust. 12b ustawy.

W dniu 4 grudnia 2007 r. Polska uzyskała zgodę Rady Europy na przedłużenie do końca 2010 r. stosowania preferencyjnej stawki (7%) podatku VAT w budownictwie mieszkaniowym, w zakresie wykraczającym poza możliwość stosowania stawki obniżonej do dostawy, budowy, remontu i przebudowy budynków mieszkalnych w ramach polityki społecznej, przyjętej w ustawie w ramach jej nowelizacji z 19 października 2007 r. (art. 41 ust. 12-12c ustawy).

Ustalenia te znalazły konkretyzację w Dyrektywie Rady 2007/75/WE z dnia 20 grudnia 2007 r. zmieniającej Dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do niektórych przepisów tymczasowych dotyczących stawek podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 346/13).

Uwzględniając powołane przepisy, od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawodawca przewidział możliwość zastosowania preferencyjnej 8% stawki podatku od towarów i usług w odniesieniu do wyszczególnionych w ustawie i przepisach wykonawczych usług budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji przebudowy obiektów budowlanych lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Z treści znowelizowanych przepisów wynika więc, że preferencyjna, 8% stawka podatku nie dotyczy budowy, remontów i konserwacji wykonywanych poza obiektem budowlanym, a więc poza bryłą budynku będącego obiektem budownictwa mieszkaniowego, a także obiektów infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.

Ponadto, należy uwzględnić fakt, że ustawodawca w art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy, definiując zakres korzystających z obniżonej stawki podatku prac budowlanych, wskazał, że stawką tą są objęte roboty budowlano-montażowe oraz remonty i roboty konserwacyjne związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, i tym samym dokonał, w sposób jednoznaczny, rozróżnienia robót związanych z budownictwem mieszkaniowym od robót związanych z infrastrukturą towarzyszącą temu budownictwu.

Zatem obniżoną stawkę VAT w wysokości 8% stosuje się do czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, wykonywanych w obiektach budowlanych lub w ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Natomiast infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu opodatkowana jest podstawową stawką podatku w wysokości 23% VAT.

Z analizy powyższych przepisów, a w szczególności art. 146 ust. 3 pkt 1 ustawy, który w dalszym ciągu pozostaje w obrocie prawnym, wynika, że kolektory słoneczne montowane na konstrukcjach wsporczych stanowiące zewnętrzny w stosunku do budynku element, należy zaliczyć do infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, w rozumieniu powyższego przepisu.

Zatem stwierdzić należy, iż montaż kolektorów słonecznych na konstrukcjach wsporczych odbywa się na zewnątrz budynku i stanowi infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, o której mowa w art. 146 ustawy, dla której obecnie nie ma zastosowania preferencyjna 8%-stawka podatku od towarów i usług. Wobec powyższego zastosowanie będzie miała podstawowa stawka podatku w wysokości 23%.

Podnieść ponadto należy, że konieczność ścisłego interpretowania przepisów dot. obniżonej stawki VAT w zakresie budownictwa mieszkaniowego wskazuje także art. 41 ust. 12c ustawy, stanowiący, że w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b, obniżoną stawkę podatku stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej. Obrazuje to, że w takim w przypadku, w sytuacji gdy dane roboty budowlane (dostawa), mimo nawet swojej jednorodności, dotyczą tego rodzaju ponadnormatywnego obiektu budownictwa mieszkaniowego, obliguje to podatników do określania podstawy opodatkowania oraz stawki podatku (podstawowej i obniżonej) z uwzględnieniem ustalonej powyżej proporcji.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będąc czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, będzie realizować projekt pn.: "...". Inwestycja będzie finansowana ze środków własnych Gminy i w 85% kosztów kwalifikowanych ze środków Unii Europejskiej przyznanych Gminie. Ponadto budowa instalacji solarnych ma być współfinansowana ze środków finansowych mieszkańców na podstawie zawartych pomiędzy Gminą, a konkretnymi mieszkańcami Gminy umowami cywilnoprawnymi o dofinansowanie ww. inwestycji. Na realizację zadania inwestycyjnego realizowanego przez Gminę mieszkańcy Gminy zobowiązali się do poniesienia kosztów w określonej wysokości, która będzie uzależniona od wielkości indywidualnej instalacji solarnej montowanej w gospodarstwie mieszkańca. Z mieszkańcami zostaną zawarte umowy użyczenia nieruchomości oraz umowa o warunkach organizacyjno-finansowych montażu instalacji solarnych. Celem projektu jest zaprojektowanie i wykonanie robót polegających na zakupie i montażu instalacji solarnych dla potrzeb przygotowania cieplej wody użytkowej na 264 budynkach mieszkalnych na terenie gminy (dopuszcza się montaż: bezpośrednio na dachu, na dachu na konstrukcji, na stelażach wolnostojących, montowanych na gruncie). Zestaw solarny składa się z systemu kolektorów słonecznych, zasobników c.w.u. i osprzętu instalacyjnego. Zamontowane instalacje solarne będą na budynkach, które są zaliczane do budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m² oraz lokalach mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m². Po wykonaniu projektu instalacja solarna będzie własnością Gminy przez cały okres trwałości projektu tj. przez okres 5 lat licząc od dnia zakończenia realizacji projektu. Po tym terminie kompletny zestaw solarny zostanie przekazany Właścicielowi na własność. Ustala się, że Właściciel za przekazanie kompletnego zestawu solarnego zapłaci 0,01% wartości brutto instalacji w chwili przekazania, pomniejszonej o wartość amortyzacji. Faktury i umowy będą wystawiane na Gminę. Realizowana inwestycja jest zadaniem własnym gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594). Kolektory słoneczne będą montowane na budynkach objętych programem mieszkaniowym (budynki jednorodzinne, dwu i wielomieszkaniowe). Kolektory słoneczne będą montowane na budynkach mieszkalnych stałego zamieszkania objętych społecznym programem mieszkaniowym sklasyfikowanych wg PKOB w dziale 11 budynki mieszkalne grupie 111 jako budynki mieszkalne jednorodzinne klasie 1110 oraz grupie 112 budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe klasie 1121 budynki o dwóch mieszkaniach i 1122 budynki o trzech i więcej mieszkaniach. Gmina przyjmuje, że wszystkie wykonane czynności oraz wykorzystane materiały wchodzą w zakres jednej kompleksowej usługi montażu instalacji kolektorów słonecznych składających się na usługę termomodernizacji budynku. Na pokrycie wkładu własnego Gmina zawarła umowy cywilno-prawne z których wynika, że właścicieli budynków mieszkalnych zobowiązuje się do zapłaty czynszu dzierżawnego, którego wartość stanowić będzie część kosztów kwalifikowanych, przez które rozumie się wartość netto indywidualnego zestawu solarnego objętego refundacją ze środków Unii Europejskiej (jest to partycypacja w kosztach). Właściciel zobowiązuje się do zapłaty czynszu dzierżawnego w II transzach. Czynsz dzierżawny to nic innego jak wkład własny do projektu stanowiący 15% środków własnych Gminy. Mieszkańcy wpłacają tak zwany czynsz dzierżawny na konto bankowe Gminy. Świadczenie dokonane na rzecz mieszkańców, w oparciu o umowę na montaż zestawu solarnego wraz z dostawą urządzeń oraz uruchomienie tego zestawu, ma charakter usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.); nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ww. ustawy. Gmina podpisując umowę z wykonawcą na montaż zestawu solarnego z materiałów i urządzeń wykonawcy, oraz umowy z mieszkańcami na montaż zestawu solarnego wraz z dostawą urządzeń oraz uruchomieniem tego zestawu wchodzi w rolę podmiotu świadczącego usługę wykonywaną w ramach termomodernizacji budynków mieszkalnych. W związku z powyższym dokonywane przez mieszkańców wpłaty (tzw. czynsz dzierżawny) z tytułu uczestnictwa w projekcie dotyczyć będą świadczenia usługi termomodernizacyjnej wykonywanej w budynkach mieszkalnych. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Środki z dofinansowania Unijnego w wysokości 85% - całkowitych wydatków kwalifikowalnych wpłyną na konto Gminy. Dokonane wpłaty mieszkańców (tzw. czynsz dzierżawny) będą miały charakter obowiązkowy. Realizacja inwestycji tj. montaż instalacji solarnych będzie uzależniony od wpłat dokonywanych przez poszczególnych mieszkańców. Montaż instalacji solarnych nastąpi na budynkach tj. jego dachu bądź ścianie i bezpośrednio na gruncie przy budynku. Klasyfikacja budynków prywatnych wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - 111. Powierzchnia budynków prywatnych na których będą zamontowane Instalacje solarne nie przekracza 300 m². Wszystkie faktury dotyczące realizacji projektu - montaż instalacji solarnych będą wystawione i zapłacone przez Gminę. Realizacja projektu należy do zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 3 i 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.).

W pierwszej kolejności należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata. Wyjątkiem jest uiszczenie zaliczki na poczet przyszłej dostawy towarów czy świadczenia usług.

W niniejszej sprawie czynnością, jakiej Gmina dokona na rzecz mieszkańca, biorącego udział w projekcie, będzie wykonanie usługi polegającej na montażu zestawów solarnych na/w budynkach mieszkalnych, na poczet wykonania której Gmina pobiera określoną w umowie wpłatę, zgodnie z zawartą z mieszkańcem umową.

Nie można zatem uznać, że wpłaty wnoszone przez osoby fizyczne (mieszkańców) deklarujące uczestnictwo w projekcie pozostają "w oderwaniu" od czynności, które zostaną wykonane przez Gminę - zachodzi bowiem związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zobowiązaniem się Gminy do wykonania określonych czynności. Należy zauważyć, że we wskazanej sytuacji istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zindywidualizowanym świadczeniem na rzecz uczestnika programu, które ma zostać wykonane przez Wnioskodawcę. Należy również zauważyć, że stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, Gmina zawierając umowę z wykonawcą na montaż instalacji solarnych oraz umowy z mieszkańcami, wchodzi w rolę świadczącego usługę. Tym samym wpłaty otrzymywane przez Gminę od mieszkańców będą stanowiły wynagrodzenie z tytułu świadczonych przez nią usług na rzecz mieszkańców. Oznacza to, że dokonane wpłaty, o których mowa we wniosku, stanowią zaliczki na poczet przyszłej usługi, której zakończenie nastąpi po upływie 5-ciu lat od zamontowania zestawów solarnych.

W związku z powyższym dokonywane przez mieszkańców wpłaty z tytułu uczestnictwa w projekcie dotyczyć będą świadczenia usługi montażu zestawów solarnych na rzecz mieszkańców (osób fizycznych), co wskazuje, że świadczenia, co do których Gmina zobowiązała się w ramach podpisanych z mieszkańcami umów stanowić będą odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z przywołanym na wstępie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy montaż zestawu solarnego ma miejsce w całości w/na budynkach mieszkalnych osób fizycznych i wykonany jest w ramach termomodernizacji budynków, których powierzchnia nie przekracza 300 m², w ramach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, zastosowanie znajdzie stawka podatku od towarów i usług w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym w tym zakresie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Natomiast montaż instalacji solarnych montowanych częściowo na gruncie należącym do osób fizycznych i częściowo w/na budynkach osób fizycznych, w części instalacji solarnej montowanej poza budynkiem mieszkalnym podlega opodatkowaniu stawką 23%, jako usługi związane z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu, o których mowa w art. 146 ust. 3 ustawy. Natomiast część instalacji solarnej, której montaż dokonywany jest w/na budynkach mieszkalnych osób fizycznych w ramach termomodernizacji budynków, których powierzchnia nie przekracza 300 m², w ramach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, zastosowanie znajdzie stawka podatku od towarów i usług w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informuje się ponadto, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wpłat otrzymanych od mieszkańców z tytułu wkładu własnego w kosztach montażu instalacji solarnych wg stawki podatku VAT 8%. Natomiast, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT związanego z wydatkami na zakup i instalację kolektorów słonecznych, opracowanie dokumentacji technicznej, usługi nadzoru inwestorskiego, promocję projektu oraz innych wydatków związanych z realizacją projektu w części dotyczącej budynków mieszkalnych osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Odnośnie natomiast powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacja przepisów prawa podatkowego wydawana jest w indywidualnej sprawie podatnika i niewątpliwie kształtuje sytuację prawną tego podatnika w sprawie będącej przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczy konkretnego stanu faktycznego i nie ma mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy ją traktować indywidualnie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.