IPTPP4/4512-139/15-4/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2015 r. (data wpływu 4 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 maja 2015 r. (data wpływu 14 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku instalacji kasy rejestrującej w związku ze sprzedażą hot-dogów - jest prawidłowe.

W dniu 4 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku instalacji kasy rejestrującej w związku ze sprzedażą hot-dogów.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 maja 2015 r. (data wpływu 14 maja 2015 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży ciepłych posiłków na targowiskach. W chwili obecnej Wnioskodawczyni ma zawieszoną działalność. PKD 56.10.B Ruchome placówki gastronomiczne. Sprzedaż Wnioskodawczyni nie przekracza 20.000 zł rocznie.

Wnioskodawczyni sprzedaje tylko hot-dogi, ze stoiska, które jest codziennie po zakończeniu sprzedaży likwidowane. Wnioskodawczyni handluje jeden-dwa razy w tygodniu, tylko w dni handlowe.

Wnioskodawczyni nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni dokonuje sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Towary objęte wnioskiem (hot-dogi) posiadają symbol PKWiU 10.85.19.0. Są to zatem "pozostałe gotowe posiłki i dania, wyłączając pizzę zamrożoną". Działalność Wnioskodawczyni to PKD 56.10.B a PKWiU 56.10.1. Wnioskodawczyni działalność prowadzi od 2000 r. W 2014 r. sprzedaż Wnioskodawczyni na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczyła 20.000,00 zł. W 2015 r. sprzedaż Wnioskodawczyni na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczy 20.000,00 zł. Od początku prowadzenia działalności do 2014 r. Wnioskodawczyni nie była zobowiązana do ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z uwagi na przekroczenie kwot. W 2014 r. Wnioskodawczyni nie miała obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Wnioskodawczyni nie dokonuje sprzedaży w stacjonarnej placówce. Sprzedaż przez Wnioskodawczynię hot-dogów nie jest sprzedażą kateringową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy pomimo nie przekraczania limitu 20.000 zł obrotu rocznie Wnioskodawczyni ma obowiązek instalowania kasy fiskalnej w związku ze sprzedażą hot-dogów na targowiskach.

Zdaniem Wnioskodawcy, na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek instalowania kasy fiskalnej, ponieważ sprzedaż hot-dogów na targowisku nie ma charakteru stacjonarnego ani nie jest to catering.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Jednocześnie w art. 111 ust. 8 ustawy, zawarto upoważnienie dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do zwolnienia w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektórych grupy podatników oraz niektórych czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz do określenia warunków korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa.

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących poszczególnych czynności i podatników zawarte są obecnie w § 2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544).

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności - zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe) oraz wysokość obrotu - do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe).

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Stosownie do § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

Przepis § 5 ust. 2 ww. rozporządzenia stanowi, że w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20 000 zł.

Niektóre usługi zostały wyłączone przez ustawodawcę z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania bez względu na wysokość obrotów. Szczegółowo zostały one określone w § 4 powołanego rozporządzenia.

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. § 4 pkt 2. lit. i ww. rozporządzenia z 4 listopada 2014 r. zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług związanych z wyżywieniem (PKWiU 56), wyłącznie:

* świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo oraz

* usług przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering)

- z wyjątkiem świadczenia usług na warunkach określonych w poz. 35 załącznika do rozporządzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 8 ust. 2a ustawy, oraz świadczenia usług, o których mowa w lit. i, świadczonych na pokładach samolotów lub w sposób określony w poz. 45 załącznika do rozporządzenia.

Z powyższego przepisu wynika, że ma on zastosowanie po spełnieniu łącznie zawartych w nim przesłanek. Usługi muszą być związane z wyżywieniem (PKWiU 56) oraz:

* muszą być świadczone przez stacjonarne placówki gastronomiczne lub

* stanowić usługę przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera własnej definicji usługi kateringu. W konsekwencji, zgodnie z zasadami podstawowej dla interpretacji tekstu prawnego wykładni językowej, uzasadnione jest odwołanie się do definicji słownikowej tych pojęć. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Słownik Języka Polskiego PWN, www.sjp.pwn.pl), katering to "usługa polegającą na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw lub na organizacji przyjęć". W konsekwencji katering ma charakter dostarczenia na zamówienie gotowej potrawy do lokalizacji wskazanej przez zlecającego.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni, niebędąca czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży ciepłych posiłków na targowiskach. Sprzedaż Wnioskodawczyni nie przekracza 20.000 zł rocznie. Wnioskodawczyni sprzedaje tylko hot-dogi, ze stoiska, które jest codziennie po zakończeniu sprzedaży likwidowane. Wnioskodawczyni handluje jeden-dwa razy w tygodniu, tylko w dni handlowe. Wnioskodawczyni dokonuje sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Działalność Wnioskodawczyni to PKD 56.10.B a PKWiU 56.10.1. W 2014 r. sprzedaż Wnioskodawczyni na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczyła 20.000,00 zł. W 2015 r. sprzedaż Wnioskodawczyni na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczy 20.000,00 zł. Od początku prowadzenia działalności do 2014 r. Wnioskodawczyni nie była zobowiązana do ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z uwagi na przekroczenie kwot. Wnioskodawczyni nie dokonuje sprzedaży w stacjonarnej placówce. Sprzedaż przez Wnioskodawczynię hot-dogów nie jest sprzedażą kateringową.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że w stosunku do Wnioskodawczyni nie znajdzie zastosowania wyłączenie z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania bez względu na wysokość obrotów na podstawie § 4 pkt 2. lit. i ww. rozporządzenia z 4 listopada 2014 r. Wnioskodawczyni - jak wynika z opisu sprawy - nie dokonuje sprzedaży w stacjonarnej placówce gastronomicznej oraz sprzedaż hot-dogów nie jest sprzedażą kateringową.

W konsekwencji Wnioskodawczynię w stosunku do sprzedaży hot-dogów obowiązują zasady ogólne. Oznacza to, że może ona korzystać ze zwolnienia podmiotowego z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży hot-dogów za pomocą kasy rejestrującej ze względu na nieprzekroczenie w poprzednim roku podatkowym kwoty obrotu zrealizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w wysokości 20 000 zł, jednakże nie dłużej niż do 31 grudnia 2016 r. oraz z uwzględnieniem § 5 ust. 2 ww. rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.