IPTPP4/443-918/13-6/ALN - Prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków bieżących związanych z infrastrukturą wodno-kanalizacyjną, ponoszonych po zawarciu przez gminę porozumienia ZGKiM.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2013 r. (data wpływu 23 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków bieżących związanych z infrastrukturą wodno-kanalizacyjną, ponoszonych po zawarciu porozumienia - jest prawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* uznania czynności odpłatnego udostępnienia przez Gminę infrastruktury wodno-kanalizacyjnej na rzecz Zakładu na podstawie porozumienia za usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia,

* prawa do korekty podatku w związku z odpłatnym udostępnieniem infrastruktury kanalizacyjnej na rzecz Zakładu i sposobu dokonania korekty,

* ustalenia jaką część podatku VAT Gmina będzie miała prawo odliczyć w związku z odpłatnym udostępnieniem w 2013 r. infrastruktury wodno-kanalizacyjnej,

* prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków bieżących związanych z infrastrukturą wodno-kanalizacyjną, ponoszonych po zawarciu porozumienia.

Uzupełnione pismem z dnia 13 marca 2014 r. (data wpływu 17 marca 2014 r.) w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Gmina x (dalej: Gmina) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Gmina w latach 2007-2011 ponosiła wydatki na realizację inwestycji w zakresie budowy sieci kanalizacji sanitarnej (dalej również: infrastruktura wodno-kanalizacyjna) z przykanalikami na osiedlu Wieczorka. Poniesione przez Gminę w tym zakresie wydatki (dalej: wydatki inwestycyjne) obejmowały zarówno nabycie towarów jak i usług, m.in. koszty sporządzenia dokumentacji projektowej, nadzoru, wykonania, prac budowalnych, materiałów, wyposażenie, etc., które zostały udokumentowane przez dostawcóww.ykonawców wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego.

Po zakończeniu inwestycji i oddaniu jej do użytkowania w 2011 r., powstałe obiekty Gmina nieodpłatnie udostępniła do użytkowania Zakładowi Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w x (dalej ZGKiM lub Zakład). ZGKiM będąc samorządowym zakładem budżetowym Gminy, świadczy na terenie Gminy usługi w zakresie zbiorowego dostarczania wody i odprowadzania ścieków. ZGKiM jest zarejestrowany na potrzeby VAT i rozlicza z tego tytułu VAT należny w składanych przez siebie deklaracjach VAT-7.

W 2013 r. Gmina zmieniła dotychczasową praktykę i odpłatnie udostępniła przedmiotową infrastrukturę na rzecz ZGKiM na podstawie porozumienia o odpłatnym udostępnieniu infrastruktury, na podstawie którego Gmina ma prawo pobierać określone w porozumieniu wynagrodzenie. W związku z odpłatnym udostępnieniem infrastruktury wodno-kanalizacyjnej na rzecz ZGKiM, Gmina może ponosić bieżące wydatki związane z utrzymaniem tej infrastruktury, tj. w szczególności na przeglądy, remonty, konserwacje, serwisowanie, etc.

Z tytułu odpłatnego udostępniania przedmiotowej infrastruktury (quasi dzierżawy), Gmina wystawia na rzecz ZGKiM faktury VAT, które ujmuje w jej rejestrach sprzedaży. Wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu dokonywania przedmiotowych czynności Gmina wykazuje w składanych deklaracjach VAT-7.

W piśmie z dnia 17 marca 2014 r. (data wpływu) Wnioskodawca wskazał, że: Zdaniem Gminy, realizacja przedmiotowej inwestycji należy do jej zadań własnych. Podstawą prawną działania jest art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.) tj. realizacja zadań w zakresie w szczególności wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych.

Do 2013 r. Gmina udostępniała przedmiotową, infrastrukturę kanalizacyjną nieodpłatnie na rzecz samorządowego zakładu budżetowego, tj. ZGKiM, co stanowi zdaniem Gminy czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Gmina pragnie zaznaczyć, iż jako jednostka samorządu terytorialnego nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, niemniej jednak przedmiotowa infrastruktura wodno-kanalizacyjna jest zaliczona przez Wnioskodawcę, w rozumieniu ustawy o rachunkowości, do środków trwałych podlegających amortyzacji (a także spełnia przesłanki uznania jej za środek trwały podlegający amortyzacji w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym). Wartość początkowa infrastruktury, zaliczona przez Wnioskodawcę do środków trwałych, przekracza 15.000 zł.

Infrastruktura wytworzona w ramach Projektu stanowi budowle zgodnie z definicją zawartą w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409). Budowla w prawie budowlanym definiowana jest jako każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury. Jako przykład budowli można wskazać oczyszczalnię ścieków, a także sieci uzbrojenia terenu. Z powyższego wynika, że przedmiotowa infrastruktura kanalizacyjna spełnia definicję budowli.

Według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.) w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), przedmiotowa infrastruktura wodno-kanalizacyjna mieści się w sekcji 2, dziale 22, grupie 222, klasie 2223 PKOB, tj. "Rurociągi sieci kanalizacyjnej rozdzielczej".

Faktury dokumentujące ponoszone wydatki bieżące związane z przedmiotową infrastrukturą wodno-kanalizacyjną, o których mowa w pytaniu nr 4 wniosku ORD-IN. są/będą wystawiane na Gminę. Dotychczas Gmina nie dokonywała odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki bieżące.

W zakresie wydatków ponoszonych do czasu zmiany koncepcji zagospodarowania przedmiotowej infrastruktury, Gmina nie dokonywała odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków bieżących, gdyż była zdania, że takie prawo jej nie przysługuje (infrastruktura była nieodpłatnie udostępniona zakładowi budżetowemu).

Od momentu odpłatnego udostępnienia infrastruktury ZGKiM, Gmina nie dokonywała powyższych odliczeń ze względu na brak pewności, czy przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki bieżące. Gmina zamierza w pierwszej kolejność, potwierdzić prawo do odliczenia VAT w drodze interpretacji indywidualnej Ministra Finansów.

Gmina użyła zwyczajowego wyrażenia etc., gdyż ponosiła również inne wydatki o podobnym charakterze wiązane z przedmiotową infrastrukturą. W tym przypadku poprzez "etc." Gmina rozumie wydatki na opłatę za przyłączenie do sieci energetycznej, a także licencję na oprogramowanie centrum dyspozytorskiego.

Gmina użyła zwyczajowego wyrażenia etc., gdyż ponosi również inne wydatki o podobnym charakterze związane z funkcjonowaniem przedmiotowej infrastruktury. W tym przypadku poprzez "etc." Gmina rozumie wydatki na badania techniczne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie. (oznaczone jako pytanie nr 4 wniosku ORD-IN)

Czy po zawarciu porozumienia z ZGKiM Gminie przysługuje prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego od bieżących wydatków związanych z funkcjonowaniem przedmiotowej infrastruktury.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Po zawarciu porozumienia z ZGKiM Gminie przysługuje prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego od bieżących wydatków związanych z funkcjonowaniem przedmiotowej infrastruktury.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, iż prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje przyłącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj.:

* nabywcą towarów/usług jest podatnik VAT oraz

* nabywane towary/usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych V AT.

Zdaniem Gminy, w analizowanym przypadku powyższe przesłanki będą spełnione i tym samym, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków bieżących związanych z utrzymaniem infrastruktury wodno-kanalizacyjnej.

W ocenie Gminy, za bezsporny należy uznać bowiem fakt, iż ponoszenie wydatków bieżących związanych z funkcjonowaniem przedmiotowej infrastruktury jest konieczne i bezpośrednio związane z odpłatnym udostępnieniem infrastruktury wodno-kanalizacyjnej na podstawie zawartej z ZGKiM porozumienia. Ponadto Gmina pragnie podkreślić, że stanowisko odmienne od przestawionego powyżej pozostawałoby w sprzeczności z fundamentalną zasadą opodatkowania VAT, jaką jest zasada neutralności tego podatku, podkreślana wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz polskich sądów administracyjnych. Przykładowo, Gmina pragnie przytoczyć orzeczenie TSUE w sprawie C-37/95 Ghent Coal, w którym Trybunał stwierdził, iż "Prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny."

Zdaniem Gminy, nie powinna być ona traktowana inaczej/mniej korzystnie niż inne podmioty gospodarcze, dokonujące sprzedaży opodatkowanej VAT i korzystające w związku z tym z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów/usług niezbędnych w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Skoro bowiem Gmina, jako czynny podatnik VAT, zobowiązana jest uiszczać VAT należny z tytułu odpłatnego udostępnienia infrastruktury, powinna ona mieć jednocześnie prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków warunkujących możliwość świadczenia tej usługi.

Reasumując, zdaniem Gminy, jest uprawniona do odliczenia VAT naliczonego od wydatków bieżących związanych z funkcjonowaniem przedmiotowej infrastruktury wodno-kanalizacyjnej od momentu zawarcia przedmiotowego porozumienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z kolei stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 86 ust. 10 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje

1. w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18;

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 10 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Powyższy przepis od dnia 1 stycznia 2014 r. wskazuje, że jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Z kolei przepis art. 86 ust. 13 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. wskazuje, że jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Natomiast przepis art. 86 ust. 13 w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. stanowi, że jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Stosownie do treści art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Natomiast zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do następujących wniosków:

W związku z powyższym należy podkreślić, iż tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Gmina w latach 2007-2011 ponosiła wydatki na realizację inwestycji w zakresie budowy sieci kanalizacji sanitarnej z przykanalikami. Po zakończeniu inwestycji i oddaniu jej do użytkowania w 2011 r., powstałe obiekty Gmina nieodpłatnie udostępniła do użytkowania Zakładowi Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej. Do 2013 r. Gmina udostępniała przedmiotową, infrastrukturę kanalizacyjną nieodpłatnie na rzecz samorządowego zakładu budżetowego, tj. ZGKiM. Gmina wskazała, że jej zdaniem stanowi to czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

ZGKiM będąc samorządowym zakładem budżetowym Gminy, świadczy na terenie Gminy usługi w zakresie zbiorowego dostarczania wody i odprowadzania ścieków. ZGKiM jest zarejestrowany na potrzeby VAT i rozlicza z tego tytułu VAT należny w składanych przez siebie deklaracjach VAT-7.

W 2013 r. Gmina zmieniła dotychczasową praktykę i odpłatnie udostępniła przedmiotową infrastrukturę na rzecz ZGKiM na podstawie porozumienia o odpłatnym udostępnieniu infrastruktury, na podstawie którego Gmina ma prawo pobierać określone w porozumieniu wynagrodzenie. W związku z odpłatnym udostępnieniem infrastruktury wodno-kanalizacyjnej na rzecz ZGKiM, Gmina może ponosić bieżące wydatki związane z utrzymaniem tej infrastruktury, tj. w szczególności na przeglądy, remonty, konserwacje, serwisowanie, wydatki na badania techniczne.

W zakresie wydatków ponoszonych do czasu zmiany koncepcji zagospodarowania przedmiotowej infrastruktury, Gmina nie dokonywała odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków bieżących, gdyż była zdania, że takie prawo jej nie przysługuje (infrastruktura była nieodpłatnie udostępniona zakładowi budżetowemu).

W tym miejscu wskazać należy, iż w interpretacji indywidualnej nr IPTPP4/443-918/13-4/ALN stwierdzono, iż odpłatne udostępnienie przez Gminę infrastruktury wodno-kanalizacyjnej na rzecz Zakładu na podstawie porozumienia (quasi dzierżawy) stanowi/będzie stanowić po stronie Gminy czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, niekorzystającą ze zwolnienia. Zatem, usługi te stanowią/będą stanowiły czynności opodatkowane podatkiem VAT.

Z powyższego wynika zatem, że w sprawie będącej przedmiotem wniosku ponoszone od 2013 r. przez Gminę wydatki bieżące związane z funkcjonowaniem infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, mają/będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, że odnośnie wydatków bieżących związanych z funkcjonowaniem infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, które wykorzystywane są/będą do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwać pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków bieżących związanych z infrastrukturą wodno-kanalizacyjną.

Natomiast wniosek w części dotyczącej:

* uznania czynności odpłatnego udostępnienia przez Gminę infrastruktury wodno-kanalizacyjnej na rzecz Zakładu na podstawie porozumienia za usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia,

* prawa do korekty podatku w związku z odpłatnym udostępnieniem infrastruktury kanalizacyjnej na rzecz Zakładu i sposobu dokonania korekty,

* ustalenia jaką część podatku VAT Gmina będzie miała prawo odliczyć w związku z odpłatnym udostępnieniem w 2013 r. infrastruktury wodno-kanalizacyjnej,

zostanie załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.