IPTPP4/443-853/14-2/BM - Prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego od nabywanego paliwa do napędu pojazdów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2014 r. (data wpływu 26 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego od nabywanego paliwa do napędu ww. pojazdów - jest prawidłowe,

* prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego od wydatków dotyczących zakupu części i usług naprawy - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia do 50% podatku naliczonego od nabywanego paliwa do napędu ww. pojazdów oraz prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego od wydatków dotyczących zakupu części i usług naprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą obejmującą usługi ogrodnicze, porządkowe oraz działalność związaną z udostępnianiem pracowników. (W załączeniu kserokopia zaświadczenia o wpisie do Ewidencji Działalności Gospodarczej)

Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W celu prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zakupiła pojazdy, które są innymi niż samochody osobowe pojazdami samochodowymi:

* Renault Kangoo - dopuszczalna. ładown. 735 kg, liczba miejsc - 5, dopuszczalna masa całk. - 1870 kg

* Skoda Felicja kombi - dopuszczalna ładown. 505 kg, liczba miejsc - 4, dopuszczalna masa całk. - 1520 kg

* Fiat Ducato - dopuszczalna ładown. 785 kg, liczba miejsc - 7, dopuszczalna masa całk. - 2800 kg

* Volkswagen - dopuszczalna ładown. 1130 kg, liczba miejsc - 3, dopuszczalna masa całk. - 3500 kg

* Iveco - dopuszczalna ładown. 1450 kg, liczba miejsc - 7, dopuszczalna masa całk. - 3500 kg

* FS Lublin - dopuszczalna ładown. 900 kg, liczba miejsc - 9, dopuszczalna masa całk. - 2900 kg

* Fiat Ducato - dopuszczalna ładown. 730 kg, liczba miejsc - 6, dopuszczalna masa całk. - 3200 kg

(ww. dane zawarte w dowodach rejestracyjnych i kartach pojazdu są zgodne) Karty pojazdu posiadają wszystkie ww. pojazdy oprócz FS Lublin.

W ramach działalności pojazdy te są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wydatki eksploatacyjne dotyczące ww. pojazdów to:

Faktury dotyczące wydatków eksploatacyjnych są wystawiane na firmę, którą Wnioskodawczyni prowadzi.

Ze względu na specyfikę prowadzonej działalności oraz wykorzystanie pojazdów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą do ww. pojazdów nie jest prowadzona Ewidencja Przebiegu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy do dnia 30 06.2015 r. Wnioskodawczyni może skorzystać z 50% odliczenia podatku VAT od zakupu paliw oraz pozostałych wydatków eksploatacyjnych wymienionych w opisie stanu faktycznego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o art. 12 pkt 1 ust. 2 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. (Dz. U. poz. 312) Wnioskodawczyni może dokonać częściowego odliczenia podatku VAT od zakupu paliw i wydatków eksploatacyjnych dotyczących wymienionych pojazdów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

* prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego od nabywanego paliwa do napędu ww. pojazdów,

* nieprawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego od wydatków dotyczących zakupu części i usług naprawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Stosownie do art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Ww. przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do m.in. wydatków eksploatacyjnych dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku "mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 ww. ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej ustawą nowelizującą, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

Jak stanowi ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

W myśl ust. 3 tegoż artykułu, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W celu prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zakupiła pojazdy, które są innymi niż samochody osobowe pojazdami samochodowymi:

* Renault Kangoo - dopuszczalna. ładown. 735 kg, liczba miejsc - 5, dopuszczalna masa całk. - 1870 kg

* Skoda Felicja kombi - dopuszczalna ładown. 505 kg, liczba miejsc - 4, dopuszczalna masa całk. - 1520 kg

* Fiat Ducato - dopuszczalna ładown. 785 kg, liczba miejsc - 7, dopuszczalna masa całk. - 2800 kg

* Volkswagen - dopuszczalna ładown. 1130 kg, liczba miejsc - 3, dopuszczalna masa całk. - 3500 kg

* Iveco - dopuszczalna ładown. 1450 kg, liczba miejsc - 7, dopuszczalna masa całk. - 3500 kg

* FS Lublin - dopuszczalna ładown. 900 kg, liczba miejsc - 9, dopuszczalna masa całk. - 2900 kg

* Fiat Ducato - dopuszczalna ładown. 730 kg, liczba miejsc - 6, dopuszczalna masa całk. - 3200 kg

(ww. dane zawarte w dowodach rejestracyjnych i kartach pojazdu są zgodne).Karty pojazdu posiadają wszystkie ww. pojazdy oprócz FS Lublin.

W ramach działalności pojazdy te są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wydatki eksploatacyjne dotyczące ww. pojazdów to: zakup paliwa, zakup części, naprawy.

Faktury dotyczące wydatków eksploatacyjnych są wystawiane na firmę Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni wskazała, że ze względu na specyfikę prowadzonej działalności oraz wykorzystanie pojazdów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą do ww. pojazdów nie jest prowadzona Ewidencja Przebiegu.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro - jak wynika z treści wniosku - Wnioskodawczyni wykorzystuje przedmiotowe samochody zarówno w działalności gospodarczej - do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług jak również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, to - na podstawie przepisu art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy - Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia podatku w wysokości 50% od wydatków eksploatacyjnych, tj.: zakupu części i usług naprawy ww. samochodów.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawczyni, pomimo że wywiodła prawidłowy skutek prawny, ale w oparciu o inną podstawę prawną, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się z kolei do prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa do napędu ww. pojazdów należy wskazać, że do przedmiotowych pojazdów, będących pojazdami samochodowymi innymi niż samochody osobowe, posiadających łącznie z miejscem dla kierowcy 3 lub więcej miejsc oraz dopuszczalną ładowność przekraczającą 500 kg, nie będzie miał zastosowania obowiązujący do dnia 30 czerwca 2015 r. zakaz odliczenia podatku naliczonego od nabywanego paliwa, wynikający z art. 12 ustawy nowelizującej. Ww. pojazdy nie są bowiem pojazdami o których mowa w ww. art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy nowelizującej. Przy czym wskazać należy, że skoro dopuszczalna ładowność i liczba miejsc dotycząca tych pojazdów określona jest przez Wnioskodawczynię na podstawie zapisów w kartach pojazdów oraz dowodach rejestracyjnych, z wyjątkiem pojazdu FS Lublin, w odniesieniu do którego dane w ww. zakresie zostały określone wyłącznie na podstawie dowodu rejestracyjnego, które są dokumentami wydanymi na podstawie przepisów Prawo o ruchu drogowym, należy uznać, że jest spełniony wymóg, o którym mowa w art. 12 ust. 3 ww. ustawy nowelizującej. Zatem Wnioskodawczyni, do dnia 30 czerwca 2015 r., przysługuje prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do napędu ww. pojazdów, pod warunkiem, że nie zachodzą ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem, stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym Wnioskodawczyni może dokonać częściowego odliczenia podatku VAT od zakupu paliw, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.