IPTPP4/443-841/14-4/JM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2014 r. (data wpływu 21 listopada 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 stycznia 2015 r. (data wpływu 27 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług najmu lokalu - jest prawidłowe.

W dniu 21 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług najmu lokalu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 stycznia 2015 r. (data wpływu 27 stycznia 2015 r.) w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEiDG, głównym przedmiotem działalności jest PKD 10.61.Z wytwarzanie produktów przemiany zbóż. Działalność prowadzona jest na podatkowej książce przychodów i rozchodów, rozliczana według podatku liniowego. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W 2010 r. Wnioskodawca zakupił do majątku prywatnego mieszkanie, z przeznaczeniem na wynajem prywatny - nie w działalności gospodarczej. Wnioskodawca dokonał zgłoszenia opodatkowania wynajmu ww. lokalu według ryczałtu.

W 2013 r. Wnioskodawca zawarł umowę najmu z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie PKD 68.31.Z pośrednictwo w obrocie nieruchomościami - kserokopię umowy najmu Wnioskodawca załączył do wniosku. Przedmiotem umowy jest najem lokalu mieszkalnego. Wnioskodawca jako wynajmujący w ww. umowie zobowiązuje się oddać najemcy lokal mieszkalny do używania z przeznaczeniem do zakwaterowania 1 osoby, tak więc celem jego najmu jest cel mieszkalny. Wnioskodawca wynajmuje lokal we własnym imieniu i na własny rachunek. Wnioskodawca jako wynajmujący wyraża zgodę na wynajmowanie przedmiotu najmu przez najemcę osobom trzecim. Z tytułu najmu lokalu najemca zobowiązuje się do zapłaty na rzecz wynajmującego miesięcznego czynszu. Wnioskodawca dokumentuje czynsz wystawianą przez siebie fakturą VAT. Zgodnie z zapisami umowy najemca ma prawo wypowiedzieć umowę najmu przed upływem okresu, na jaki została zawarta (...) jeżeli (...) nie będzie miał możliwości efektywnego wykorzystania przedmiotu najmu dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Czy wnioskodawca powinien fakturować opisany najem zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy VAT jako zwolnioną od podatku od towarów i usług.

Do wniosku złożonego 21 listopada 2014 r. Wnioskodawca dołączył kserokopię umowy najmu zawartą pomiędzy Wnioskodawcą (wynajmującym) a osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą (najemcą). 1 załączonej umowy brzmi następująco: "1. przedmiotem niniejszej umowy jest najem lokalu mieszkalnego położonego (...) składającego się z (...)". 3 załączonej umowy pkt 1 brzmi następująco: "wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy przedmiot najmu opisany w 1 do używania, a najemca zobowiązuje się do jego objęcia i używania zgodnie z przeznaczeniem do zakwaterowania 1 osoby".

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu: "Jaki cel wynajmu wynika z umowy najmu lokalu z najemcą tj. osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą..." Wnioskodawca wskazał, że: cel wynikający z powyższej umowy to cel mieszkaniowy.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu: "Czy lokal będzie wykorzystywany przez najemcę (osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą) oraz podmiot trzeci - podnajemcę wyłącznie w celach mieszkaniowych..." Wnioskodawca wskazał, że: Najemca (osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą) zajmuje się pośrednictwem w obrocie nieruchomościami. Zgodnie z wpisem do CEiDG przeważającą działalnością gospodarczą najemcy jest pośrednictwo w obrocie nieruchomościami: PKD 68.31.Z. w związku z tym w ramach swojej działalności najemca wyszukuje osobę trzecią do zakwaterowania w ww. lokalu. Celem najemcy jest więc znalezienie osoby do zamieszkania w ww. lokalu w celu osiągnięcia zysku z działalności gospodarczej. Ponadto, jak wspomniano we wniosku złożonym 21 listopada 2014 r. z 8 pkt 3 umowy najmu wynika, iż: "najemca ma prawo wypowiedzieć umowę najmu (...) jeżeli ze względu na aktualną sytuację na rynku, nie będzie miał możliwości efektywnego wykorzystania przedmiotu najmu dla celów działalności gospodarczej."

Podmiot trzeci - podnajemca będzie wykorzystywał ww. lokal wyłącznie w celach mieszkaniowych.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu: "Jaki rodzaj usługi będzie świadczony przez najemcę (osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą). Jeżeli w umowie podano symbol klasyfikacji PKWiU dla usługi (...) względem podnajemców to należy podać ww. symbol." Wnioskodawca wskazał, że w załączonej do wniosku 21 listopada 2014 r. umowie nie ma symbolu PKWiU. Najemca świadczy (a nie: będzie świadczył, bo Wnioskodawca zaznaczył poz. 49 zaistniały stan faktyczny, a nie poz. 50 zdarzenie przyszłe) usługi pośrednictwa w obrocie nieruchomościami (PKD 68.31.Z). Wg klasyfikacji symbol dla usługi świadczonej przez najemcę względem podnajemców to: 68.20.11.0 wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu zawartego w wezwaniu: "Czy osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą wynajmuje lokal - objęty zakresem wniosku - na rzecz osoby trzeciej, w imieniu własnym i na własny rachunek..." Wnioskodawca wskazał, że dla Wnioskodawcy pytanie jest nieprecyzyjne. Jeżeli pytanie dotyczy najemcy (osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą) to wynajmuje on lokal objęty zakresem wniosku na rzecz osoby trzeciej, w imieniu własnym i na własny rachunek. Jeżeli pytanie dotyczy wynajmującego (to też osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, jak napisano we wniosku złożonym 21 listopada 2014 r. - jednak, co również zaznaczono Wnioskodawca wynajmuje ww. lokal z majątku prywatnego, więc w przedmiotowej sprawie nie występuje jako osoba dokonująca najmu w działalności gospodarczej) to wynajmuje lokal na rzecz najemcy, a nie osoby trzeciej. Dokonuje tego w imieniu własnym i na własny rachunek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wynajem lokalu może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy wynajem lokalu mieszkalnego powinien korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT: "Zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe". spełnione zostają dwie przesłanki zwolnienia: 1. mieszkalny charakter lokalu, 2. mieszkaniowy cel najmu. wynajmowany lokal nie jest lokalem użytkowym, zaspokaja cele mieszkaniowe lokatora.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie, na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wymienioną wyżej stawkę należy stosować jeżeli brak jest przepisu szczególnego określającego obniżoną stawkę podatku lub zwolnienie od podatku, przy czym przepisy takie zawiera zarówno ustawa o VAT, jak też przepisy wykonawcze do tej ustawy.

Jednocześnie należy zauważyć, iż w myśl art. 5a ww. ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Konsekwencją powyższego zapisu jest fakt, iż w sytuacji gdy prawodawca nie dokonał przywołania stosownego symbolu PKWiU dla danego towaru lub usługi w przepisach w zakresie podatku VAT, klasyfikacji należy dokonać na podstawie cech charakterystycznych dla danego świadczenia i takim właśnie świadczeniem są m.in. usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe, dla których prawodawca nie dokonał odwołania do statystyk publicznych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy (w pozycji nr 163 tego załącznika, stanowiącego wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%, znajdują się usługi związane z zakwaterowaniem, oznaczone symbolem PKWiU 55).

Usługa najmu nieruchomości korzysta ze zwolnienia na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, pod warunkiem łącznego spełnienia przesłanek co do podmiotu, przedmiotu i celu takiej umowy. Podatnik podatku VAT będzie mógł zatem skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. usługi jeśli umowa najmu w swojej treści zawiera między innymi postanowienia, z których w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że dotyczy ona lokalu mieszkalnego i lokal ten może być wykorzystany przez najemcę tylko w celach mieszkaniowych. Powyższe dotyczy zarówno umów najmu zawieranych pomiędzy wynajmującym a najemcą, jak również umów zawieranych z podmiotem trzecim, tj. w relacji wynajmujący - najemca - podnajemca.

Z opisu sprawy wynika, że w 2010 r. Wnioskodawca zakupił mieszkanie, z przeznaczeniem na wynajem. W 2013 r. Wnioskodawca zawarł umowę najmu z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie PKD 68.31.Z pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. Przedmiotem umowy jest najem lokalu mieszkalnego. Wnioskodawca jako wynajmujący w ww. umowie zobowiązuje się oddać najemcy lokal mieszkalny do używania z przeznaczeniem do zakwaterowania 1 osoby, zatem celem jego najmu jest cel mieszkalny. Wnioskodawca wynajmuje lokal we własnym imieniu i na własny rachunek. Wnioskodawca jako wynajmujący wyraża zgodę na wynajmowanie przedmiotu najmu przez najemcę osobom trzecim. Z tytułu najmu lokalu najemca zobowiązuje się do zapłaty na rzecz wynajmującego miesięcznego czynszu. Wnioskodawca dokumentuje czynsz wystawianą przez siebie fakturą VAT. Celem najemcy jest więc znalezienie osoby do zamieszkania w ww. lokalu w celu osiągnięcia zysku z działalności gospodarczej. Podnajemca wykorzystuje ww. lokal wyłącznie w celach mieszkaniowych. Najemca (osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą) wynajmuje lokal objęty zakresem wniosku na rzecz osoby trzeciej, w imieniu własnym i na własny rachunek.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie zostały spełnione wyżej opisane przesłanki, w związku z czym przedmiotowy wynajem lokalu mieszkalnego na cele mieszkaniowe korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

W konsekwencji powyższego, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Należy zauważyć, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.