IPTPP4/443-828/14-4/OS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2014 r. (data wpływu 17 listopada 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 18 listopada 2014 r. (data wpływu 25 listopada 2014 r.) oraz z dnia 21 stycznia 2015 r. (data wpływu 26 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług sprzedaży udziału w nieruchomości stanowiącej współwłasność w częściach ułamkowych - jest prawidłowe.

W dniu 17 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług sprzedaży udziału w nieruchomości stanowiącej współwłasność w częściach ułamkowych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 18 listopada 2014 r. (data wpływu 25 listopada 2014 r.) oraz z dnia 21 stycznia 2015 r. (data wpływu 26 stycznia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni oraz M. S. są współwłaścicielami zabudowanego gruntu oznaczonego jako działka ewidencyjna nr... o powierzchni 0,4051 ha obrębu S-02, położonego w... przy ul...., dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr.... Wnioskodawczyni oraz M. S. nabyli grunt oraz posadowione na tymże gruncie budynki w trakcie trwania ich małżeństwa do ich majątku wspólnego - na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej. Wnioskodawczyni oraz M. S. nie zawierali małżeńskich umów majątkowych. Nabycie budynków oraz gruntu nastąpiło w sposób następujący: Wnioskodawczyni oraz M. S. nabyli prawo użytkowania wieczystego oznaczonego powyżej gruntu w drodze licytacji w 1998 r. - na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w... z dnia 4 lutego 1998 r. sygn. akt:. Nadto, na podstawie tego samego aktu, Wnioskodawczyni oraz M. S. nabyli prawo własności budynków posadowionych na tymże gruncie, to jest:

* budynku biurowo - socjalnego o pow. użytkowej 199,9 m^2,

* budynku magazynowego o pow. zabudowy 412 m^2,

* budynku magazynowego o pow. zabudowy 177,8 m^2,

* budynku magazynowego o pow. użytkowej 236 m².

Budynki te są trwale związane z gruntem.

Oznaczonym powyżej postanowieniem z dnia 4 lutego 1998 r. Sąd Rejonowy w... przysądził na rzecz M. s. prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz prawo własności budynków - po myśli art. 998 Kodeksu postępowania cywilnego.

Sprzedawcą gruntu oraz posadowionych na gruncie budynków było Przedsiębiorstwo. - w upadłości (dalej: P.), reprezentowane przez Syndyka. Sprzedaż budynków i gruntu została dokonana w związku z prowadzonym postępowaniem upadłościowym P. P. wykorzystywało budynki oraz grunt dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, przy czym w pierwszej połowie lat 90 - tych XX wieku budynki te były przez P. oddane w dzierżawę innym przedsiębiorstwom, które dokonały remontu budynków - w realizacji umów zawartych z P. Budynki te były wzniesione prawdopodobnie przez P. albo jego poprzednika prawnego.

W związku ze sprzedażą P. wystawiło:

* fakturę do urządzenia fakturującego - księgującego z dnia 5 lutego 1998 r. - w przedmiocie sprzedaży gruntu - opiewającą na kwotę 11 437,00 zł. Podatek od towarów i usług do powyższej kwoty nie został naliczony.

* fakturę VAT nr... z dnia 5 lutego 1998 r. - w przedmiocie sprzedaży, posadowionych na gruncie budynków - opiewającą na kwotę 63 563,00 zł. Podatek od towarów i usług do powyższej kwoty nie został naliczony; wpisano, że czynność ta jest zwolniona od podatku od towarowi usług na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. - o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (to jest jako sprzedaż budynków używanych).

Łączna cena wynosiła 75 000,00 zł. (to jest 11 437,00 + 63 563,00 zł).

Faktury te nie dawały podstaw do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. M. S. wciągnął grunt oraz posadowione na nim budynki do ewidencji środków trwałych prowadzonego przezeń przedsiębiorstwa.

Prawo użytkowania wieczystego gruntu zostało przekształcone w prawo własności w 2005 r., na podstawie ostatecznej decyzji Prezydenta Miasta z dnia 26 lipca 2005 r. wydanej w sprawie oznaczonej jako:.

W 1998 r. Wnioskodawczyni oraz M. S. dokonali ulepszeń budynków posadowionych na gruncie w ten sposób, że dokonali drobnych napraw tych budynków oraz doprowadzili przyłącze wodociągowe i kanalizacyjne do budynku biurowo - socjalnego. W latach następnych Wnioskodawczyni oraz M. S. czynili jedynie bieżące naprawy budynków. Łączna wartość wydatków poniesionych na ulepszenia budynków w 1998 r. oraz napraw eksploatacyjnych czynionych w latach następnych stanowi mniej niż 30% wartości początkowej oznaczonych powyżej budynków, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Łączna wartość nakładów czynionych przez Wnioskodawczynię oraz M. S. na rzecz każdego z jednostkowych budynków przez okres od chwili nabycia do chwili obecnej jest niższa niż 30% wartości początkowej tego budynku, przy czym wartość budynku biurowo - socjalnego w chwili jego nabycia wynosiła około 30 000,00 zł zaś pozostałych budynków - po około 11 000,00 zł. Wydatki na ulepszenie oznaczonych budynków, w stosunku do których M. S. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, stanowiły mniej niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Wnioskodawczyni oraz M. S. nie wznosili na gruncie budynku.

Wnioskodawczyni nie prowadzi i nie prowadziła działalności gospodarczej. M. S. jest przedsiębiorcą. Oznaczone budynki oraz grunt, na którym budynki te są posadowione były nabyte przez M. S. oraz Wnioskodawczynię w celu prowadzenia na nich działalności gospodarczej przez M. S. Budynki oraz grunt były wykorzystywane przez M. S. w celu prowadzenia działalności gospodarczej, na co Wnioskodawczyni wyrażała zgodę. M. S. zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej w budynkach oraz gruncie w czerwcu 2014 r.

Małżeństwo Wnioskodawczyni oraz M. S. zostało rozwiązane przez rozwód przez Sąd Okręgowy prawomocnym wyrokiem z dnia 26 maja 2014 r. o sygn. akt:. Wnioskodawczyni oraz M. S. nie dokonali podziału majątku wspólnego - w tym rzeczonych budynków i gruntu - po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, wobec czego:

* Wnioskodawczyni przysługuje udział w wysokości #189; we współwłasności budynków oraz gruntu.

* M. S. przysługuje udział w wysokości #189; we współwłasności budynków oraz gruntu.

Gmina - Miasto zamierza nabyć udział przysługujący Wnioskodawczyni w budynkach oraz gruncie na którym budynki te są posadowione, a także udział przysługujący M. S. - na podstawie umowy sprzedaży. Gmina - Miasto zamierza wyburzyć budynki posadowione na gruncie po ich nabyciu, przy czym w chwili zawarcia umowy sprzedaży rzeczone budynki będą posadowione na gruncie.

Wnioskodawczyni nie zawierała - w okresie co najmniej pięciu lat - umów przenoszących własność innych nieruchomości. Wnioskodawczyni nie zamierza - w przyszłości - zawierać umów przenoszących własność innych nieruchomości. Wnioskodawczyni w zakresie czynności zawieranych z Gminą - Miastem jest reprezentowana przez M. S.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 18 listopada 2014 r. Wnioskodawczyni wskazała, iż w dniu 13 listopada 2014 r. M. S. oraz Wnioskodawczyni zawarli z Gminą Miastem umowę sprzedaży, w wyniku której przenieśli na Miasto własność:

* budynku biurowo - socjalnego o pow. zabudowy 199,9 m^2,

* budynku magazynowego o pow. zabudowy 412 m^2,

* budynku magazynowego o pow. zabudowy 177,8 m^2,

* budynku magazynowego o pow. zabudowy 284,8 m² wraz z gruntem, na którym budynki te są posadowione oznaczonym jako działka ewidencyjna nr 307/2 o powierzchni 0,4051 ha obrębu S-02, położonym w... przy ul...., dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr....

Budynki są trwale związane z gruntem.

Umowa sprzedaży obejmowała budynki oraz grunt w całości; w umowie nie wyodrębniano udziałów przysługujących M. S. oraz Wnioskodawczyni w budynkach oraz gruncie. Miasto zobowiązało się zapłacić na rzecz M. S. oraz Wnioskodawczyni cenę łączną; cena ta nie została rozszczepiona na cenę za udział przysługujący M. S. oraz cenę przysługującą za udział Wnioskodawczyni.

Cena łączna wyniosła 4 790 000,00 zł. (cztery miliony siedemset dziewięćdziesiąt tysięcy złotych). Do kwoty ceny nie naliczono podatku od towarów i usług.

W trakcie zawarcia umowy M. S. działał w imieniu własnym oraz w imieniu i na rzecz Wnioskodawczyni - jako jej pełnomocnik.

A. S. jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 21 stycznia 2015 r. Wnioskodawczyni wskazała, iż Wnioskodawczyni oraz M. S. byli współwłaścicielami zabudowanego gruntu oznaczonego jako działka ewidencyjna nr... o powierzchni 0,5086 ha obrębu S-02, położonego w... przy ul.... Prezydent Miasta obwieszczeniem z dnia 30 października 2012 r., znak sprawy:. zawiadomił, że na wniosek złożony w dniu 12 października 2012 r. zostało wszczęte postępowanie administracyjne w sprawie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, polegającej na rozbudowie ul.... na odcinku od ul.... do ul... oraz budowie projektowanej ul.... na odcinku od ul.... do projektowanej ul... i projektowanej ul.... na odcinku od projektowanej ul.... do ul.... w.... Postępowanie to zostało wszczęte w oparciu o art. 11d ust. 1 i następne ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194 z późn. zm.) (zwanej dalej: ustawą o inwestycji w zakresie dróg publicznych). Postępowanie to obejmowało m.in. nieruchomość nr 307.

W dniu 25 marca 2013 r. Prezydent Miasta decyzją nr..., na podstawie art. 11a ust. 1 ustawy o inwestycji w zakresie dróg publicznych, udzielił zezwolenia na realizację inwestycji drogowej polegającej na rozbudowie ul.... na odcinku od ul.... do ul.... oraz budowie projektowanej ul.... na odcinku od ul.... do projektowanej ul.... i projektowanej ul.... na odcinku od projektowanej ul.... do ul.... w. Decyzji tej nadano rygor natychmiastowej wykonalności. Decyzja ta - w zakresie dotyczącym należącej do Wnioskodawczyni oraz M. S. nieruchomości nr... - wywołała dwojakie konsekwencje:

* po pierwsze, nieruchomość nr... została podzielona na nieruchomości o nr... oraz... - stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o inwestycji w zakresie dróg publicznych; z nieruchomości nr... została wydzielona nieruchomość nr... o powierzchni 0,1035 ha;

* po wtóre, prawo własności nieruchomość nr... przeszło na rzecz Gminy - stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy o inwestycji w zakresie dróg publicznych (nieruchomość nr... nie jest przedmiotem niniejszego wniosku).

Pozostała część nieruchomości nr... oznaczono numerem.... Nieruchomość ta stanowiła własność Wnioskodawczyni oraz M. S. do dnia 13 listopada 2014 r., kiedy to Wnioskodawczyni oraz M. S. zbyli ją na rzecz Gminy - Miasta (czynność ta jest przedmiotem niniejszego wniosku). Przedmiotem zbycia z dnia 13 listopada 2014 r. były zatem:

* budynek biurowo - socjalny o pow. zabudowy 199,9 m^2,

* budynek magazynowy o pow. zabudowy 412 m^2,

* budynek magazynowy o pow. zabudowy 177,8 m^2,

* budynek magazynowy o pow. zabudowy 284,8 m² wraz z gruntem, na którym budynki te są posadowione, oznaczonym jako działka ewidencyjna nr... o powierzchni 0,4051 ha obrębu S-02, położonym w... przy ul...., dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr....

W pozostałym zakresie, jak we wniosku z dnia 10 listopada 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania. (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Czy dostawa towaru polegająca na sprzedaży przez Wnioskodawczynię budynków trwale z gruntem związanych wraz z gruntem, na którym budynki te są posadowione, dokonana w dniu 13 listopada 2014 r. jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Jeśli przyjęć, że dostawa towaru polegająca na sprzedaży przez Wnioskodawczynię budynków trwale z gruntem związanych wraz z gruntem, na którym budynki te są posadowione, a dokonana w dniu 13 listopada 2014 r. jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, to czy dostawa ta jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni, planowana dostawa towaru polegająca na sprzedaży udziału w budynkach trwale z gruntem związanych wraz z udziałem w gruncie, na którym budynki te są posadowione nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, ponieważ Wnioskodawczyni nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 oraz 2 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054) (dalej ustawa o podatku od towarów i usług), w szczególności Wnioskodawczyni podejmuje czynności polegających na sprzedaży nieruchomości w sposób zorganizowany i ciągły, w celach zarobkowych. Per analogiam: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 stycznia 2013 r. wydany w sprawie o sygn. akt: I FSK 305/12 (Legalis: 759559), zgodnie z którym: "Stwierdzenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług i wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Wykonanie danej czynności (w przypadku sprzedaży działki budowlanej lub przeznaczonej pod zabudowę) jednorazowo jednakże w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy nie przesądza automatycznie, że z tego tylko powodu dany podmiot staje się podatnikiem VAT. Konieczne jest bowiem ustalenie, że w odniesieniu do tej czynności występował on w charakterze podatnika, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku to tego gruntu. Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą". Skoro tak, to Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji planowana czynność, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towaru i usług.

A.

O ile przyjąć, że Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku od towarów i usług, to wobec oznaczonej powyżej planowanej czynności dostawy udziału w budynkach i gruncie, na którym budynki te są posadowione znajduje zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, stosownie do którego zwalnia się od podatku od towarów i usług: (i) dostawę budynków, budowli lub ich części, (ii) z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim albo pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Ad pkt A. i

Stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Skoro tak, to, o ile dostawa obejmuje budynki, budowle trwale z gruntem związane lub części takich budynków albo budowli, to przyjmuje się, że dostawa ta obejmuje zarówno te budynki, budowle lub ich części, jak i grunt z którym budynki te, budowle, lub ich części są trwale związane; per analogiam: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 sierpnia 2009 r. wydany w sprawie o sygn. akt: I SA/Łd 292/09 (Legalis nr: 233893): "Stosownie do art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Powyższa regulacja powoduje, że grunt - z którym trwale złączone są budynki lub budowle również będące przedmiotem dostawy - opodatkowany jest według tej samej stawki co budynki, budowle. Jeżeli zatem budynki korzystają ze zwolnienia dla towarów używanych, także grunt - z którym budynki te są trwale związane, - będzie objęty zwolnieniem podatkowym".

Za części budynków i budowli oraz gruntu z którym budynki te albo budowle są trwale związane uznać należy w szczególności udziały w budynkach, budowlach oraz gruncie; per analogiam: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 stycznia 2013 r. wydany w sprawie o sygn. akt: I FSK 223/12 (Legalis: 758809): "sprzedaż udziału we współwłasności gruntu należy potraktować jako dostawę towarów w rozumieniu art. 1 ust. 1 w związku z art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług".

Wobec powyższego przyjąć należy, że sprzedaż udziału w budynkach oraz gruncie, na którym posadowione są te budynki spełnia hipotezę art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, toteż sprzedaż taka może być zwolniona od podatku od towarów i usług, o ile spełni warunek o którym mowa w pkt A. ii.

Ad pkt A. ii

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług pod nazwą "pierwsze zasiedlenie" rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Budynki oraz grunt, na którym posadowione są budynki zostały oddane do użytkowania przez P. M. S. oraz Wnioskodawczyni na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w... z dnia 4 lutego 1998 r. o przysądzeniu ich własności, które to postanowienie stanowi "sprzedaż" budynków i gruntu, to jest czynność "podlegającą opodatkowaniu" - stosownie do powołanego powyżej art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z art. 5 ust. 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz obowiązującym w chwili oddania do użytkowania budynków i gruntu - art. 2 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 8 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. - o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993 r., nr 11 poz. 50 z późn. zm.), zgodnie z którym: "opodatkowaniu podlega sprzedaż towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej". Przy czym sprzedawcą było w tym wypadku P. - co potwierdzają faktury z dnia 5 lutego 1998 r. Per analogiam: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 lipca 2005 r. wydany w sprawie o sygn. akt: I FSK 111/05 (Legalis: 72838) zgodnie z którym: "Obrót towarem po wszczęciu postępowania egzekucyjnego, w wyniku licytacji, objęty był zakresem podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy z 6 stycznia 1993 r." oraz dalej: "Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w zaskarżonym wyroku z naruszeniem art. 2 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 8 VATU błędnie przyjął, sprzedaż (przeniesienie własności) budynków w postępowaniu egzekucyjnym nie jest czynnością podlegającą podatkowi od towarów i usług. Obrót towarem jakim jest budynek i nabycie go, po wszczęciu postępowania egzekucyjnego, w wyniku licytacji obiekty był podatkiem od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Nie ulega wątpliwości, iż nabycie towaru jakim był budynek nastąpiło w wyniku jego sprzedaży w drodze licytacji".

Irrelewantne w sprawie jest, czy P. wybudowało budynki, czy też je ulepszyło; istotne jest jedynie, że P. oddało M. S. oraz Wnioskodawczyni budynki już "po ich wybudowaniu", w rozumieniu art. 2 pkt 14a ustawy o podatku od towarów i usług.

W toku eksploatacji budynków i gruntu, po dostawie tychże w dniu 4 lutego 1998 r., Wnioskodawca oraz B. K. nie dokonali ulepszeń tych budynków albo gruntu, które przekroczyłyby 30% ich wartości początkowej, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, tak w zakresie każdego z tych budynków z osobna, jak i łącznie.

Skoro tak, to "pierwsze zasiedlenie" budynków i gruntu nastąpiło w dniu 4 lutego 1998 r., przez sprzedaż budynków i gruntu przez P. na rzecz M. S. oraz Wnioskodawczyni. Po dacie tej nie nastąpiło kolejne "pierwsze zasiedlenie", w rozumieniu art. 2 pkt 14b ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego planowana sprzedaż budynków i gruntów nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Nadto, czynność ta będzie realizowana po upływie co najmniej dwóch lat, od dnia pierwszego zasiedlenia - to jest od dnia 4 lutego 1998 r"

W konsekwencji wniosków zawartych pkt A. i oraz ii spełniona jest hipoteza art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, toteż o ile Wnioskodawczyni zawrze z Gminą - Miastem planowana umowę sprzedaży - dostawę udziału w budynkach oraz gruncie, na którym budynki te są posadowione, to czynność ta będzie zwolniona od podatku od towaru i usług.

B.

O ile hipotetycznie przyjąć, że sprzedaż budynków i gruntu dokonana w dniu 4 lutego 1998 r. nie stanowiła "pierwszego zasiedlenia" w rozumieniu powołanego art. 2 ust. 14 ustawy o podatku od towarów i usług, to planowana dostawa towaru polegająca na sprzedaży udziału w budynkach trwale z gruntem związanych wraz z udziałem w gruncie, na którym budynki te są posadowione będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym zwalnia się od tegoż podatku (i) dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że: (ii) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz (iii) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ad. pkt B. i

W zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług udziałów w budynkach i gruncie, na którym posadowione są te budynki w mocy pozostają twierdzenia zawarte powyżej w pkt A. i.

Ad. pkt B. ii

Jak wskazano powyżej, w związku z dokonaną w dniu 4 lutego 1998 r., na jego oraz Beaty Koszyczek rzecz, dostawą budynków i gruntu, na którym budynki te są posadowione, wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo to nie przysługiwało także Wnioskodawczyni.

Ad. pkt B. iii

Jak wskazano powyżej wydatki, na ulepszenie budynków, w stosunku do których M. S. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, stanowiły mniej niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Wnioskodawczyni prawo takie nie przysługiwało.

W konsekwencji, o ile przyjęć, że dostawa udziału w budynkach oraz gruncie, na którym budynki te są posadowione - hipotetycznie - nie korzysta z dobrodziejstwa zwolnienia ukonstytuowanego art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, to czynność ta korzysta ze zwolnienia ustanowionego art. 43 ust. 1 pkt 10a tejże ustawy: w takim wypadku planowana czynność spełnia hipotezę art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zarówno w wypadku opisanym powyżej w pkt A, jak i tym, opisanym w pkt B nie jest istotna okoliczność, że Gmina - Miasto, po zawarciu planowanej umowy sprzedaży, zamierza wyburzyć budynki posadowione na gruncie, albowiem w chwili zawarcia umowy sprzedaży, budynki te będą na gruncie istniały w stanie dotychczasowym; per analogiami wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 listopada 2013 r. wydany w sprawie o sygn. akt: I FSK 1436/13 (Legalis: 754726) zgodnie z którym: "W zakresie skutków tej czynnością na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług nie ma żadnego znaczenia cel ekonomiczny nabycia działki istniejący po stronie kupującego. To, czy nabywca w przyszłości, po dokonaniu dostawy, zamierza zburzyć budynki oraz budowle i wznieść nowy budynek, jest bez znaczenia dla kwalifikacji tej czynności w aspekcie tej daniny publicznoprawnej. Nie można dostawy zabudowanych gruntów traktować jako czynności wyłączonej spod zwolnienia przedmiotowego z art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) tylko z tych względów, że nabywca zamierza wyburzyć budynki oraz budowle i y/znieść na tym terenie nowy budynek".

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazał, iż w Jej ocenie dostawa towaru polegająca na sprzedaży budynków trwale z gruntem związanych wraz z gruntem, na którym budynki te są posadowione, dokonana w dniu 13 listopada 2014 r. nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. O ile przyjąć jednak hipotetycznie, że dostawa ta jest opodatkowana, to dostawa ta jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

Ocena prawna zawarta we wniosku z dnia 10 listopada 2014 r. pozostaje w mocy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów sformułowaniem "przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel" (art. 7 ust. 1 ustawy), a towarami w świetle tej ustawy - co do zasady - są rzeczy oraz ich części (art. 2 pkt 6 ustawy). Takie zdefiniowanie konstytutywnego aspektu dostawy towarów, odwołując się do ekonomicznego władztwa nad rzeczą sprawia, iż przedmiotem opodatkowania może być nie tylko sprzedaż czy zamiana rzeczy jako fizycznie wyodrębnionych dóbr materialnych, ale również inne transakcje wywierające, z ekonomicznego punktu widzenia, podobne skutki.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

* po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.

W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego).

Stosownie do treści art. 196 § 1 ww. Kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W ujęciu cywilistycznym istotą umowy sprzedaży jest to, że sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Artykuł 45 Kodeksu cywilnego definiuje rzeczy jako przedmioty materialne.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 ww. Kodeksu cywilnego).

Zatem, w zakresie pojęcia towarów jako budynków, budowli i ich części jak również gruntów, mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec powyższego, towarem jest część budynku lub budowli, a także udział w prawie własności nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, według których państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części - art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L Nr 347 s. 1 z późn. zm.).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż właściciel udziału jest równocześnie właścicielem części ułamkowej wspólnego prawa (prawa własności). W przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie, w jakim uprawniała go do tego wysokość jego udziału.

Z kolei w myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Jak stanowi art. 58 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, na wniosek jednego z małżonków sąd może w wyroku orzekającym rozwód dokonać podziału majątku wspólnego, jeżeli przeprowadzenie tego podziału nie spowoduje nadmiernej zwłoki w postępowaniu.

Stwierdzić należy, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie o podatku od towarów i usług zakres opodatkowania tym podatkiem wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Natomiast nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług podmiot, który dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że każdy, kto wykorzystuje nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości, jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni oraz M. S. są współwłaścicielami zabudowanego gruntu oznaczonego jako działka ewidencyjna nr... o powierzchni 0,4051 ha obrębu S-02, położonego w... przy ul...., dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr.... Wnioskodawczyni oraz M. S. nabyli grunt oraz posadowione na tymże gruncie budynki w trakcie trwania ich małżeństwa do ich majątku wspólnego - na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej. Wnioskodawczyni oraz M. S. nie zawierali małżeńskich umów majątkowych. W dniu 13 listopada 2014 r. M. S. oraz Wnioskodawczyni zawarli z Gminą Miastem umowę sprzedaży, w wyniku której przenieśli na Miasto > własność:

* budynku biurowo - socjalnego o pow. zabudowy 199,9 m^2,

* budynku magazynowego o pow. zabudowy 412 m^2,

* budynku magazynowego o pow. zabudowy 177,8 m^2,

* budynku magazynowego o pow. zabudowy 284,8 m² wraz z gruntem, na którym budynki te są posadowione oznaczonym jako działka ewidencyjna nr... o powierzchni 0,4051 ha obrębu...., położonym w... przy ul...., dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr....

Wnioskodawczyni nie prowadzi i nie prowadziła działalności gospodarczej. M. S. jest przedsiębiorcą. Oznaczone budynki oraz grunt, na którym budynki te są posadowione były nabyte przez M. S. oraz Wnioskodawczynię w celu prowadzenia na nich działalności gospodarczej przez M. S. Budynki oraz grunt były wykorzystywane przez M. S. w celu prowadzenia działalności gospodarczej, na co Wnioskodawczyni wyrażała zgodę. M. S. zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej w budynkach oraz gruncie w czerwcu 2014 r. Małżeństwo Wnioskodawczyni oraz M. S. zostało rozwiązane przez rozwód. Po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, Wnioskodawczyni przysługuje udział w wysokości #189; we współwłasności budynków oraz gruntu.

Z treści orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie fakt wystąpienia pojedynczych z nich.

Analizując przedstawiony przez Wnioskodawczynię stan faktyczny w kontekście powyższych orzeczeń TSUE stwierdzić należy, że skoro przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana jedynie w działalności gospodarczej prowadzonej męża Wnioskodawczyni, a Wnioskodawczyni nie korzystała z nieruchomości w żadnym zakresie, to nie można powiedzieć, że Wnioskodawczyni podejmowała działania porównywalne z działalnością podmiotu profesjonalnie zajmującego się obrotem nieruchomościami ani że w sprawie wystąpił ciąg okoliczności wskazujących na "handlową" aktywność Wnioskodawczyni w związku ze sprzedażą nieruchomości. Wnioskodawczyni brała bowiem udział w transakcji zakupu jedynie z tego względu, że pierwotnie majątek został zakupiony do majątku wspólnego z racji posiadania z mężem wspólności majątkowej a w transakcji sprzedaży, ze względu na to, że nabyła prawnie 1/2 udziałów w nieruchomości po orzeczeniu rozwodu, jednak w żaden sposób nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię pomiędzy zakupem a sprzedażą.

Z wniosku wynika bowiem, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni nie wykorzystywała nieruchomości w żadnym zakresie, w tym dla celów własnej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawczynię za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

Powyższe wynika z faktu, że Wnioskodawczyni w okresie trwania wspólności majątkowej dokonała zakupu nieruchomości, jednak zakup ten został dokonany do celów prowadzonej przez męża Wnioskodawczyni działalności gospodarczej, natomiast Wnioskodawczyni nie korzystała z nieruchomości w żadnym zakresie, w tym dla celów własnej działalności gospodarczej.

Zatem Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży udziału w nieruchomości korzystała z prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, który nie był związany z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawczynię cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży udziału w ww. nieruchomości.

Reasumując, dokonana przez Wnioskodawczynię dostawa udziału w nieruchomości stanowiącej współwłasność w częściach ułamkowych, nie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zainteresowana w związku z dostawą ww. udziału w nieruchomości korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełniła przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpiła w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie braku opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług sprzedaży udziału w nieruchomości stanowiącej współwłasność w częściach ułamkowych, należało uznać je za prawidłowe.

Ze względu na uznanie przez tut. Organ, że Wnioskodawczyni nie działa w charakterze podatnika i dostawa udziału w nieruchomości stanowiącej współwłasność w częściach ułamkowych nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to badanie przesłanek z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy oraz z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług został złożony przez Wnioskodawczynię - jednego ze współwłaścicieli sprzedanej nieruchomości, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego ze współwłaścicieli.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.