IPTPP4/443-81/14-4/ALN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 kwietnia 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP4/443-81/14-4/ALN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2014 r. (data wpływu 6 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 kwietnia 2014 r. (data wpływu 15 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego dotyczącego ryczałtu za usługi serwisowe - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego dotyczącego ryczałtu za usługi serwisowe.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 14 kwietnia 2014 r. (data wpływu 15 kwietnia 2014 r.) o dokument wskazujący sposób reprezentacji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej również: "VAT"). Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest m.in. wydobywanie węgla brunatnego oraz wytwarzanie energii elektrycznej. Prowadzona działalność gospodarcza podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Spółka zawarła "Umowę o świadczenie usług kompleksowej obsługi serwisowej Full Service Leasing (FSL)", która obejmuje:

a.

udostępnianie pojazdów Wnioskodawcy oraz

b.

świadczenie na rzecz Spółki usług kompleksowej obsługi serwisowej używanych pojazdów.

Na podstawie Umowy FSL leasingodawca udostępnia Spółce pojazdy samochodowe po podpisaniu "Umowy leasingu operacyjnego" która wraz z harmonogramem opłat staje się automatycznie Załącznikiem do Umowy FSL. Ponadto firma leasingowa świadczy usługi kompleksowej obsługi samochodów oddanych w leasing obejmujące m.in.:

a.

rejestrację i wydanie oraz zwrot pojazdów,

b.

organizację i realizację serwisu w stacjach obsługi obejmującą wszelkie czynności obsługi serwisowej i napraw pojazdów zarówno w ramach objętych gwarancją, jak i poza gwarancją,

c.

ubezpieczenie pojazdów w ramach OC, AC, NNW oraz obsługę likwidacji szkód w pojazdach powstałych w czasie ich eksploatacji,

d.

wymianę sezonową opon, przechowywanie oraz naprawę ogumienia.

Okresem rozliczeniowym z tytułu świadczonych usług jest miesiąc kalendarzowy. Na fakturze dokumentującej świadczenie usług wyszczególnione są następujące pozycje:

1.

rata kapitałowa,

2.

rata odsetkowa,

3.

rata serwisowa,

4.

ubezpieczenie przedmiotu leasingu.

Umowa FSL jest umową główną, na podstawie której strony ogólnie regulują zakres wzajemnych stosunków w zakresie używania samochodów, przy czym przystąpienie do umowy nie kreuje zobowiązań z tytułu umowy leasingu. Ponadto Umowa FSL składa się z kilku załączników. Jednym z nich (Załącznik nr 2) jest właśnie "Umowa leasingu operacyjnego".

Umowy te mają odrębną numerację, ale ponieważ główną jest Umowa FSL, a Umowa leasingu jest załącznikiem, to podpisanie umowy kompleksowej jest niezbędne.

Leasingowane samochody są wykorzystywane przez Spółkę do działalności związanej z czynnościami opodatkowanymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Spółka ma prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od raty serwisowej dotyczącej użytkowanych pojazdów w formie leasingu.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, iż ma prawo do odliczenia pełnej wartości podatku VAT od raty serwisowej dotyczącej użytkowanych pojazdów w formie leasingu.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2012 r. zasady odliczania podatku związanego z nabyciem oraz użytkowaniem pojazdów samochodowych regulowały odpowiednio przepisy art. 3 i 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm. dalej: ustawa nowelizująca). Zgodnie z treścią art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania ww. samochodów i pojazdów, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Podkreślić należy, że na mocy art. 10 pkt 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z dnia 24 grudnia 2012 r., poz. 1456) okres obowiązywania wyżej wymienionych przepisów ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. został wydłużony do 31 grudnia 2013 r. Zatem w okresie 1 stycznia 2013 r. - 31 grudnia 2013 r. odliczenie podatku VAT w ww. zakresie odbywa się na zasadach analogicznych jak w 2012 r.

Wskazać również należy, że od 1 stycznia 2014 r. zgodnie z brzmieniem art. 86a ust. 8 ustawy o VAT odliczenie podatku VAT w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze jest tożsame z obowiązującymi w 2012 r. i 2013 r.

Zdaniem Spółki zawarta "Umowa leasingu operacyjnego" mimo, że stanowi załącznik do "Umowy o świadczenie usług kompleksowej obsługi serwisowej Full Service Leasing (FSL)" może być traktowana jako odrębna umowa o używanie samochodu na podstawie leasingu i wszystko co wynika z tej umowy podlega ograniczeniu w odliczeniu podatku VAT stanowiącego 60% nie więcej niż 6.000 zł. Natomiast podatek VAT od raty serwisowej dotyczącej pełnej obsługi serwisowej związanej z bieżącą eksploatacją samochodów wynikającej z "Umowy o świadczenie usług kompleksowej obsługi serwisowej Full Service Leasing (FSL)" będzie podlegał odliczeniu w całości. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ograniczenie w odliczaniu podatku naliczonego dotyczy tylko rat i innych płatności wynikających bezpośrednio z "Umowa leasingu operacyjnego" stanowiącej załącznik do umowy kompleksowej.

Zatem w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dwoma odrębnymi umowami, tj. umową o obsługę serwisową pojazdów i umową leasingu. Spółka pragnie zaznaczyć, że decyzją stron transakcji - zarówno usługobiorcy jak i usługodawcy - było oddzielne uregulowanie kwestii leasingu pojazdów od obsługi serwisowej. Przyjęcie przez strony umowy takiego rozwiązania spowodowane było faktem, iż w ramach umowy FSL uregulowano usługi jednorodne powtarzalne, których przedmiot może obejmować każdy rodzaj pojazdu. Natomiast umowy leasingu są zawierane odrębnie na każdy pojazd w związku z tym przy zawieraniu umowy FSL na chwilę zawarcia umowy Spółka nie miała wiedzy ile pojazdów będzie leasingowanych oraz jakie pojazdy Spółka będzie leasingowała. Z powyższego wynika, iż Spółka nie nabywa jednej usługi, lecz dwa odrębne świadczenia tj. usługi leasingu oraz usługi serwisowe. Wprawdzie, usługi serwisowe zostały uregulowane w Umowie FSL wraz z pozostałymi czynnościami (przy czym leasing został uregulowany w odrębnej Umowie leasingu operacyjnego, która stanowi załącznik do Umowy FSL), niemniej jednak stanowią odrębne świadczenia, co potwierdza fakt, iż w praktyce mogą występować niezależnie. W tym miejscu należy zaznaczyć, iż leasingobiorcy często wraz z umowami leasingu zawierają umowy serwisowe z leasingodawcą na zdecydowanie lepszych warunkach, zatem, nieuzasadnione ekonomicznie byłoby szukanie nowych dostawców ww. usług.

W tym miejscu należy przywołać liczne stanowiska organów podatkowych zajęte w podobnych sprawach, przykładowo:

* interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 30 lipca 2013 r.-sygn. IPTPP4/443-302/13-4/ALN,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 24 lipca 2012 r. - sygn. IPTPP4/443-267/12-4/OS,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 grudnia 2011 r. - sygn. IPPP1/443-1388/11-2/BS,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21 kwietnia 2011 r.-sygn. IPPP1/443-69/11-4/ISz,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 maja 2013 r.-sygn. IPPPl/443-348/13-2/Igo,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 luty 2011 r. - sygn. IPPP1/443-1197/10-2/ ISz.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Spółki, usługi serwisowe stanowią odrębne czynności od usług leasingu i w konsekwencji podatek naliczony wynikający z faktury dokumentującej miesięczne opłaty z tytułu obsługi serwisowej samochodów osobowych (pozycja na fakturze: rata serwisowa) nie będzie objęty ograniczeniem wynikającym z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej czy też art. 86a ust. 8 ustawy o VAT i będzie podlegać odliczeniu na zasadach ogólnych określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Reasumując, Spółka ma prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od raty serwisowej dotyczącej użytkowanych pojazdów w formie leasingu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że z uwagi na fakt, iż wniosek ORD-IN został złożony w dniu 6 lutego 2013 r. i jako przedmiot wniosku Wnioskodawca zaznaczył stan faktyczny, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o stan prawny obowiązujący od dnia 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 86a ust. 1 stawy, w przypadku nabycia:

1.

samochodów osobowych,

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony

- kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Artykuł 86a ust. 8 ustawy stanowi, że w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Wskazać należy, iż przepis ten, w odniesieniu do przypadków w nim określonych, modyfikuje definicję podatku naliczonego, zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, wskazując, że kwotę podatku naliczonego stanowi nie cały wykazany na fakturze podatek od należnego czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, lecz tylko 60% tego podatku i tylko w ramach limitu wynoszącego 6.000 zł na jeden użytkowany samochód osobowy lub inny pojazd samochodowy.

Ponadto podkreślić należy, iż ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza, to że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Ponadto, w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka zawarła "Umowę o świadczenie usług kompleksowej obsługi serwisowej Full Service Leasing (FSL)", która obejmuje: udostępnianie pojazdów Wnioskodawcy świadczenie na rzecz Spółki usług kompleksowej obsługi serwisowej używanych pojazdów.

Na podstawie Umowy FSL leasingodawca udostępnia Spółce pojazdy samochodowe po podpisaniu "Umowy leasingu operacyjnego" która wraz z harmonogramem opłat staje się automatycznie Załącznikiem do Umowy FSL Ponadto firma leasingowa świadczy usługi kompleksowej obsługi samochodów oddanych w leasing obejmujące m.in.: rejestrację i wydanie oraz zwrot pojazdów, organizację i realizację serwisu w stacjach obsługi obejmującą wszelkie czynności obsługi serwisowej i napraw pojazdów zarówno w ramach objętych gwarancją, jak i poza gwarancją, ubezpieczenie pojazdów w ramach OC, AC, NNW oraz obsługę likwidacji szkód w pojazdach powstałych w czasie ich eksploatacji, wymianę sezonową opon oraz przechowywanie oraz naprawę ogumienia.

Okresem rozliczeniowym z tytułu świadczonych usług jest miesiąc kalendarzowy. Na fakturze dokumentującej świadczenie usług wyszczególnione są następujące pozycje: rata kapitałowa, rata odsetkowa, rata serwisowa, ubezpieczenie przedmiotu leasingu.

Umowa FSL jest umową główną, na podstawie której strony ogólnie regulują zakres wzajemnych stosunków w zakresie używania samochodów, przy czym przystąpienie do umowy nie kreuje zobowiązań z tytułu umowy leasingu. Ponadto Umowa FSL składa się z kilku załączników. Jednym z nich (Załącznik nr 2) jest właśnie "Umowa leasingu operacyjnego".

Umowy te mają odrębną numerację, ale ponieważ główną jest Umowa FSL, a Umowa leasingu jest załącznikiem, to podpisanie umowy kompleksowej jest niezbędne.

Leasingowane samochody są wykorzystywane przez Spółkę do działalności związanej z czynnościami opodatkowanymi.

W przedmiotowej sprawie mimo, iż umowa leasingu nazwana jest załącznikiem, mamy do czynienia z dwoma odrębnymi umowami tj. umową o obsługę serwisową pojazdów i umową leasingu. Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę złożoną, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi złożonej.

Aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną, winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jako element usługi złożonej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Zatem podsumowując powyższe, świadczenie złożone ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze - tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru, ani wartości z punktu widzenia nabywcy - wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej) niezależnie opodatkowane świadczenia.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dwoma różnymi świadczeniami na rzecz leasingobiorcy, tj. świadczenie usługi leasingu oraz świadczenie usługi serwisowania przedmiotu leasingu.

W rezultacie należy stwierdzić, że podatek naliczony wynikający z faktur, w części dotyczącej raty serwisowej, nie będzie objęty ograniczeniem wynikającym z art. 86a ust. 8 ustawy i będzie podlegać odliczeniu na zasadach ogólnych określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, bowiem spełniona będzie podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia tj. samochody wykorzystywane będą przez Wnioskodawcę - podatnika podatku VAT - do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem, Spółka może odliczyć w całości podatek naliczony dotyczący ryczałtu za usługi serwisowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy wskazać, iż z dniem 1 kwietnia 2014 r. na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), przepis art. 86a uległ zmianie.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Końcowo wskazać należy, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl