IPTPP4/443-794/14-4/BM - Dostawa udziału w działkach stanowiących współwłasność małżeńską nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2014 r. (data wpływu 30 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 grudnia 2014 r. (data wpływu 29 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że dostawa udziału w działkach stanowiących współwłasność małżeńską nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT - jest prawidłowe.

W dniu 30 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że dostawa udziału w działkach stanowiących współwłasność małżeńską nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 grudnia 2014 r. (data wpływu 29 grudnia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w 2011 r. zakupił od osoby fizycznej grunt w celu uprawy rolnej na potrzeby własne. Wnioskodawca zajmuje się hodowlą koni. Grunt ten zakupił wraz z żoną do majątku wspólnego jako współwłasność majątkowa małżeńska (wspólność majątkowa). W momencie zakupu przedmiotowa działka była nieuzbrojona i taka pozostaje nadal. Nie były na niej prowadzone żadne inwestycje. Po próbach uprawiania ww. gruntu okazało się, że jest to nieopłacalne ze względu na położenie i rodzaj ziemi. Położenie ww. gruntu sprawiało, że dotarcie maszynami rolniczymi i środkami transportu do ziemi w celu uprawy było bardzo utrudnione. Także usytuowanie działki i rodzaj ziemi powodowały, że w latach kiedy obficie padał deszcz na ww. gruncie stała woda, a w latach kiedy było bardzo sucho, ziemia wysychała tak, że uprawy ulegały zniszczeniu. Uprawy rolne na ww. gruncie były nieopłacalne i przynosiły straty, i nie wystarczały na potrzeby hodowli koni.

Wnioskodawca zamierza zrezygnować z uprawy rolnej na ww. działce. W 2014 r. ze względów ekonomicznych dokonano podziału nieruchomości gruntowej na 9 mniejszych działek. Nieruchomość gruntowa nie została do chwili obecnej odrolniona. Miejscowość..., gdzie znajdują się ww. grunty nie posiada aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, jednak Wnioskodawca wystąpił o warunki zabudowy i zagospodarowania terenu. W warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu uwzględniono budowę 9 domów na ww. działce. W przyszłości Wnioskodawca zamierza sprzedać działki powstałe w wyniku podziału pierwotnej nieruchomości gruntowej. Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów w celu przygotowania gruntu do sprzedaży, uzyskał jedynie warunki zabudowy i zagospodarowania terenu.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. W wykazie ewidencji PKD prowadzonej działalności gospodarczej nie widnieje pozycja (68.10.Z) dotycząca sprzedaży i zakupu nieruchomości. Małżonka Wnioskodawcy jest rolnikiem i nigdy nie była czynnym podatnikiem VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż: Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest sprzedaż hurtowa odpadów i złomu (wg PKD 2007 4677Z).

Pozostałe przedmioty działalności Wnioskodawcy określone we Wpisie do ewidencji działalności gospodarczej przedstawione są w załączniku nr 1 do uzupełnianego wniosku.

Wnioskodawca prowadzi również, jako osoba prywatna, gospodarstwo rolne zgłoszone pod numerem identyfikacyjnym REGON... (załącznik nr 2 do uzupełniane) w Zaświadczeniu o numerze identyfikacyjnym REGON wymieniony jest numer PKD (2007) 0143Z - Chów i hodowla koni i pozostałych zwierząt koniowatych.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej (załącznik nr 3 do uzupełnianego wniosku). W wykazie przedmiotu działalności gospodarczej Wnioskodawcy załączonym do Zaświadczenia o wpisie do ewidencji gospodarczej Nr ewid.....nie znajduje się działalność Chów i hodowla koni i pozostałych zwierząt koniowatych wg PKD 2007 01.43Z.

Działka przed jej podziałem, a także działki po podziale były wykorzystywane do uprawy roślin przeznaczonych dla potrzeb hodowli koni, jaką zajmuje się Wnioskodawca, prowadzący gospodarstwo rolne zgłoszone pod numerem identyfikacyjnym REGON....

Wnioskodawca dokonał sprzedaży jednej działki w dniu 11 lutego 2014 r. Działka ta była nieruchomością rolną, nie była zajęta na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, nie została wyłączona z produkcji rolnej, nie została wobec tej działki wydana decyzja o warunkach zabudowy, nie była zabudowana, nie była dzierżawiona i dla tej działki gmina...nie posiadała na dzień sprzedaży planu zagospodarowania przestrzennego.

Warunki zabudowy i zagospodarowania terenu zostały określone dla działki przed jej podziałem na 9 mniejszych działek. Warunki zabudowy i zagospodarowania terenu zostały określone w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Jedyną drogą pozyskiwania nabywców działek przez Wnioskodawcę mają być rozmowy prowadzone z rolnikami, których działki sąsiadują z nieruchomością Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie zamierza podejmować żadnych innych działań w celu poszukiwania nabywców działek.

Przed sprzedażą działek Wnioskodawca nie zamierza dokonywać żadnych czynności takich jak ogrodzenie działek, ogłoszenia o sprzedaży, ani żadnych innych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przyszłe transakcje sprzedaży gruntu niezabudowanego i nieuzbrojonego, jakich zamierza dokonać Wnioskodawca będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, czy też przedmiot tej transakcji podlegał będzie pod zwolnienie przedmiotowe określone w art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż niezabudowanych działek gruntu wchodzących w skład wspólności majątkowej małżeńskiej nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż taka transakcja wchodzi w zakres zarządzania majątkiem własnym Wnioskodawcy i jego małżonki.

Istotne okoliczności w niniejszej sprawie:

1. Wnioskodawca dokonał zakupu nieruchomości gruntowej na własne potrzeby i uprawia je do chwili obecnej na potrzeby własnej hodowli koni, a w chwili zakupu nie miał zamiaru przeznaczać jej do odsprzedaży.

2. U podstaw zmiany decyzji Wnioskodawcy co do przeznaczenia ww. gruntu nie leżą okoliczności mogące wskazywać na chęć zaangażowania się w profesjonalny obrót nieruchomościami, lecz brak korzyści wynikających z uprawy ww. ziemi (zła jakość oraz trudne położenie terytorialne).

3. Podział na 9 działek wynikał wyłącznie z racjonalnego punktu widzenia ekonomicznego podejścia Wnioskodawcy do zarządzania majątkiem prywatnym.

4. Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów w celu przygotowania gruntu do sprzedaży jedynie uzyskał warunki zabudowy i zagospodarowania terenu.

5. Nieruchomość gruntowa nie została do chwili obecnej odrolniona.

Wszystkie powołane wyżej okoliczności w ocenie Wnioskodawcy jednoznacznie wskazują, że planowanym przez niego działaniom nie sposób przypisać znamion profesjonalnego obrotu nieruchomościami i zamiaru ich wykonywania w sposób częstotliwy. Tym samym należy uznać, że sprzedaż gruntu niezabudowanego wchodzącego w skład wspólności majątkowej małżeńskiej nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem, zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem, dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), zwanej dalej k.c. Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 k.c.).

Jak stanowi art. 196 § 1 k.c., współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu (§ 2 ww. przepisu).

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 k.c.). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy wyjaśnić, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 k.c., jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 k.c., stanowi odpłatną dostawę towarów.

Natomiast w myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 ww. Kodeksu, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Zgodnie z brzmieniem art. 36 § 1 oraz § 2 cyt. ustawy, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma czy w świetle zaprezentowanego we wniosku zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży działki, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast, okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r., TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby". Trybunał zwrócił uwagę, iż inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Zatem jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w 2011 r. zakupił od osoby fizycznej grunt w celu uprawy rolnej na potrzeby własne. Wnioskodawca zajmuje się hodowlą koni. Grunt ten zakupił wraz z żoną do majątku wspólnego jako współwłasność majątkową małżeńską (wspólność majątkowa). W momencie zakupu przedmiotowa działka była nieuzbrojona i taka pozostaje nadal. Nie były na niej prowadzone żadne inwestycje. Po próbach uprawiania ww. gruntu okazało się, że jest to nieopłacalne ze względu na położenie i rodzaj ziemi. Położenie ww. gruntu sprawiało, że dotarcie maszynami rolniczymi i środkami transportu do ziemi w celu uprawy było bardzo utrudnione.

Wnioskodawca zamierza zrezygnować z uprawy rolnej na ww. działce. W 2014 r. ze względów ekonomicznych dokonano podziału nieruchomości gruntowej na 9 mniejszych działek. Miejscowość..., gdzie znajdują się ww. grunty nie posiada aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, jednak Wnioskodawca wystąpił o warunki zabudowy i zagospodarowania terenu. W warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu uwzględniono budowę 9 domów na ww. działce. W przyszłości Wnioskodawca zamierza sprzedać działki powstałe w wyniku podziału pierwotnej nieruchomości gruntowej. Wnioskodawca nie ponosił żadnych nakładów w celu przygotowania gruntu do sprzedaży, uzyskał jedynie warunki zabudowy i zagospodarowania terenu.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest sprzedaż hurtowa odpadów i złomu (wg PKD 2007 4677Z). Wnioskodawca prowadzi również, jako osoba prywatna, gospodarstwo rolne.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. W wykazie przedmiotu działalności gospodarczej Wnioskodawcy załączonym do zaświadczenia o wpisie do ewidencji gospodarczej nie znajduje się działalność Chów i hodowla koni i pozostałych zwierząt koniowatych.

Działka przed jej podziałem, a także działki po podziale były wykorzystywane do uprawy roślin przeznaczonych dla potrzeb hodowli koni, jaką zajmuje się Wnioskodawca, prowadzący gospodarstwo rolne.

Warunki zabudowy i zagospodarowania terenu zostały określone zostały określone dla działki przed jej podziałem na 9 mniejszych działek. Warunki zabudowy i zagospodarowania terenu zostały określone w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Wnioskodawca wskazał, iż jedyną drogą pozyskiwania nabywców działek przez Wnioskodawcę mają być rozmowy prowadzone z rolnikami, których działki sąsiadują z nieruchomością Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie zamierza podejmować żadnych innych działań w celu poszukiwania nabywców działek.

Przed sprzedażą działek Wnioskodawca nie zamierza dokonywać żadnych czynności takich jak ogrodzenie działek, ogłoszenia o sprzedaży, ani żadnych innych.

Z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

W przedmiotowej sprawie należy zatem uznać, że Zainteresowany dokonując sprzedaży udziału w działkach wydzielonych z jednej działki, nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż ta będzie stanowiła zwykłe wykonywanie prawa własności. Skutkiem powyższego, transakcja zbycia przez Wnioskodawcę udziału w działkach stanowiących współwłasność małżeńską, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz przepisy prawne mające w tym zakresie zastosowanie należy stwierdzić, że sprzedaż udziału w przedmiotowych działkach stanowiących współwłasność małżeńską, należy uznać jako czynność niemieszczącą się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym sprzedaż ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zainteresowany w związku z tą dostawą będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania prywatnym majątkiem, co oznacza, że nie będzie wypełniał przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że przed dokonaniem sprzedaży nie będzie podejmował działań wykraczających poza zakres zarządu majątkiem prywatnym.

Z uwagi na powyższe, rozstrzyganie czy transakcja sprzedaży działek będzie podlegała zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, jest bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja została wydana w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje żadnych skutków dla małżonki Wnioskodawcy. Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretacją indywidualną).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.