IPTPP4/443-743/14-4/OS - Określenie stawki VAT właściwej dla sprzedaży przez spółkę dań gotowych do spożycia, na terenie galerii handlowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 listopada 2014 r. (data wpływu 5 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy sprzedaż posiłków stanowi dostawę towarów oraz w zakresie stawki VAT dla sprzedawanych przez Spółkę posiłków - jest prawidłowe.

W dniu 6 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy sprzedaż posiłków stanowi dostawę towarów oraz w zakresie stawki VAT dla sprzedawanych przez Spółkę posiłków.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 3 listopada 2014 r. (data wpływu 5 listopada 2014 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, pracownicy spółki (kucharze) przygotowują (gotują) do spożycia różne potrawy takie jak dania rybne (ryby smażone, duszone, zapiekane itp.), dania mięsne (kotlety, steki pieczenie, zrazy, rolady, drób pieczony, itd.), inne dania takie jak: bigos, leczo, lazanie, pierogi, naleśniki, pizza, surówki, sałatki, warzywa (smażone, gotowane, zapiekane), frytki, ziemniaki, makarony, kluski, sosy etc. Sprzedaż przygotowanych dań odbywa się w lokalu znajdującym się na terenie galerii handlowej, w specjalnej strefie gastronomicznej "food court". Sprzedaż dań odbywa się na "wagę" i polega na tym, że klient samodzielnie komponuje sobie posiłek z potraw znajdujących się w wystawionych ladach i witrynach gastronomicznych (bemarach). Klient w pierwszej kolejności na zasadzie samoobsługi wybiera sobie naczynie jednorazowe tj. talerz papierowy lub pojemnik zamykany (dedykowany do dań na wynos) i sam nakłada i komponuje sobie danie. Następnie, klient kładzie talerz lub pojemnik z daniem na wagę elektroniczną, gdzie następuje ważenie i ustalenie ceny dania poprzez przemnożenie ceny 3,29 za 10 dkg i wagi dania wybranego przez klienta. Po ustaleniu ceny za danie klient dokonuje zapłaty w kasie i odchodzi z daniem. Klient w ramach zakupionego dania ma możliwość pobrania sobie sztućców jednorazowych, serwetek, przypraw (sól, pieprz, ketchup itp.) Klient sam wybiera miejsce, gdzie spożyje posiłek. Może to uczynić na terenie centrum handlowego przy lokalu w strefie "food court", gdzie udostępnione są stoliki i krzesła, może również w zależności od preferencji spożyć posiłek w innym miejscu na terenie galerii lub zabrać go poza ten teren galerii handlowej. Spółka nie zatrudnia pracowników do obsługi kelnerskiej tj. do nakrywania stołów, do sprzątania stołów, do oferowania i podawania klientom dań. Spółka nie oferuje szatni, toalety i innych dodatkowych świadczeń. Spółka oferuje jedynie w witrynach gastronomicznych przygotowane potrawy, sukcesywnie w miarę ich sprzedaży przyrządza je na nowo i uzupełnia je w ladach. Klienci nabywają wyłącznie gotowe posiłki (dania), czemu nie towarzyszą jakiekolwiek dodatkowe usługi, jakich klient mógłby oczekiwać przykładowo w restauracjach.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Sprzedawane przez Wnioskodawcę posiłki to Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,

3. Sprzedawane przez Wnioskodawcę potrawy (dania gotowe i posiłki) w klasyfikacji PKWiU mieszczą:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż przez spółkę posiłków (dań) na zasadach przedstawionych w opisie stanu faktycznego stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, czy świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

2. Czy w sytuacji gdy dokonana przez Wnioskodawcę klasyfikacja statystyczna jest prawidłowa i sprzedawane przez spółkę posiłki - gotowe dania, opisane we wniosku mieszczą się w grupowaniach wskazanych w poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy o VAT to dostawa ich będzie opodatkowana podatkiem VAT w stawce 5%.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W sprawie istnieje pewna wątpliwość, czy sprzedaż oferowanych posiłków stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT czy ewentualnie sprzedaż ta jest świadczeniem usług gastronomicznych (restauracyjnych lub cateringowych). Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż posiłków na zasadach przedstawionych w opisie stanu faktycznego stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, a nie świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 6 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: "Rozporządzenie"), definiującego m.in. usługi restauracyjne dla potrzeb VAT. Zgodnie z przywołanym przepisem, usługi restauracyjne oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi. W tym przypadku, dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy". Zgodnie z art. 6 ust. 2 za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach połączonych C 497/09, C 499/09, C 501/09 i C 502/09 z dnia 10 marca 2011 r. wskazał, że przy sprzedaży towaru zawsze towarzyszy minimalny zakres świadczonych usług, takich jak umieszczenie towaru na półkach sklepowych czy wystawienie rachunku, w związku z czym tylko usługi odrębne od usług nierozerwalnie związanych ze sprzedażą towarów można brać pod uwagę w celu określenia udziału świadczenia usług w świadczeniu złożonym, obejmującym również dostawę towarów. Podsumowując, TSUE orzekł między innymi, że " art. 5 i 6 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej dyrektywą Rady 92/111/EWG z dnia 14 grudnia 1992 r., należy interpretować w ten sposób, że sprzedaż świeżo przygotowanych dań i artykułów żywnościowych do spożycia na miejscu na stoiskach lub w pojazdach gastronomicznych, lub we foyer kin stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 5 tej dyrektywy, jeżeli z oceny jakościowej całości transakcji wynika, że elementy i świadczenia usług poprzedzające dostawę artykułów żywnościowych i towarzyszące jej nie mają charakteru przeważającego".

W ocenie Wnioskodawcy stanowisko Trybunału znajduje bezpośrednie odwzorowanie w stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku. W przypadku transakcji dokonywanych przez spółkę, istotą ich jest nabycie przez klienta gotowego posiłku. Dodatkowe czynności związane z tym nabyciem, a więc wyłożenie dań do lad gastronomicznych (analogia wyłożenia towarów na półki), ważenie dań które klient sobie nałożył na talerz lub włożył do pojemnika, a następnie przyjęcie zapłaty są klasycznymi czynnościami pomocniczymi nierozerwalnie związanymi z dostawą towarów (sprzedaży gotowego posiłku) i nie powinny być identyfikowane jako usługi dodatkowe. Fakt, iż w ramach części wspólnej centrum handlowego udostępnione są miejsca, w którym klienci mogą spożyć zakupione posiłki, nie ma znaczenia dla klasyfikacji omawianych transakcji. Nie występuje tu bowiem ze strony spółki żadne dodatkowe świadczenie na rzecz klienta np. obsługa kelnerska, szatnia, toalety. Wykonywane przez spółkę czynności związane ze sprzedażą dań gotowych występują w minimalnym zakresie niezbędnym dla sprzedaży posiłku - dania (dokonania dostawy towarów) co oznacza, że mają charakter integralny z dostawą towarów. Mając powyższe na względzie, zdaniem Wnioskodawcy czynności przedstawione w opisie stanu faktycznego niniejszego wniosku nie stanowią świadczenia usług w rozumienia art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, lecz są dostawą towarów (dań gotowych), o której mowa w art. 7 ust. 1 tej ustawy.

Ad. 2

W zakresie ustalenia właściwej stawki VAT na dostawę gotowych posiłków i dań zdaniem Wnioskodawcy ma zastosowanie art. 41 ust. 2a ustawy o VAT, zgodnie z którym dla dostawy towarów wymienionych w załączniku nr 10 do Ustawy, stawka podatku VAT wynosi 5%.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedawane przez Zainteresowanego potrawy (dania gotowe i posiłki) w klasyfikacji PKWiU mieszczą się pod PKWiU: w grupie:10.85.1 "Gotowe posiłki i dania", a w podgrupach:

* 10.85.11 Gotowe posiłki i dania na bazie mięsa, podrobów i krwi,

* 10.85.12 Gotowe posiłki i dania na bazie ryb, skorupiaków i mięczaków,

* 10.85.13 Gotowe posiłki i dania na bazie warzyw

* 10.85,14 Gotowe posiłki i dania na bazie wyrobów mącznych,

* 10.85.19 Pozostałe gotowe posiłki i dania, wyłączając pizzę mrożoną

Zatem wszystkie wskazane powyżej towary (zgodnie z ich odpowiednią klasyfikacją) zostały wymienione w poz. 28 załącznika nr 10 do Ustawy o VAT i tym samym dostawa przygotowywanych przez Wnioskodawcę gotowych posiłków i dań podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 5%.

Na zakończenie należy wskazać, iż stanowisko Wnioskodawcy zgodne jest z wydanymi indywidualnymi interpretacjami przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 30.07.2012 znak: IPTPP4/443-302/12-4/OS oraz interpretacją z dnia 10 kwietnia 2013 r. znak: IPTPP4/443-4/13-4/03

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak stanowi przepis art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Ponadto, w myśl art. 41 ust. 2a ustawy, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 42 wskazano na "Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%" (PKWiU ex 10.85.1).

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania danej stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)".

Ponadto zgodnie z objaśnieniami do załącznika nr 3 do ustawy, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

W załączniku nr 10 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, w pozycji 28 wymienione zostały również "Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%" (PKWiU ex 10.85.1).

W objaśnieniach do tego załącznika zaznaczono, iż symbol "ex" dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania, a także ww. wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawką 0%.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, pracownicy spółki (kucharze) przygotowują (gotują) do spożycia różne potrawy takie jak dania rybne (ryby smażone, duszone, zapiekane itp.), dania mięsne (kotlety, steki, pieczenie, zrazy, rolady, drób pieczony, itd.), inne dania takie jak: bigos, leczo, lazanie, pierogi, naleśniki, pizza, surówki, sałatki, warzywa (smażone, gotowane, zapiekane), frytki, ziemniaki, makarony, kluski, sosy etc. Sprzedaż przygotowanych dań odbywa się w lokalu znajdującym się na terenie galerii handlowej, w specjalnej strefie gastronomicznej "food court". Sprzedaż dań odbywa się na "wagę" i polega na tym, że klient samodzielnie komponuje sobie posiłek z potraw znajdujących się w wystawionych ladach i witrynach gastronomicznych (bemarach). Klient w pierwszej kolejności na zasadzie samoobsługi wybiera sobie naczynie jednorazowe tj. talerz papierowy lub pojemnik zamykany (dedykowany do dań na wynos) i sam nakłada i komponuje sobie danie. Następnie, klient kładzie talerz lub pojemnik z daniem na wagę elektroniczną, gdzie następuje ważenie i ustalenie ceny dania poprzez przemnożenie ceny 3,29 za 10 dkg i wagi dania wybranego przez klienta. Po ustaleniu ceny za danie klient dokonuje zapłaty w kasie i odchodzi z daniem. Klient w ramach zakupionego dania ma możliwość pobrania sobie sztućców jednorazowych, serwetek, przypraw (sól, pieprz, ketchup itp.) Klient sam wybiera miejsce, gdzie spożyje posiłek. Może to uczynić na terenie centrum handlowego przy lokalu w strefie "food court", gdzie udostępnione są stoliki i krzesła, może również w zależności od preferencji spożyć posiłek w innym miejscu na terenie galerii lub zabrać go poza teren galerii handlowej. Spółka nie zatrudnia pracowników do obsługi kelnerskiej tj. do nakrywania stołów, do sprzątania stołów, do oferowania i podawania klientom dań. Spółka nie oferuje szatni, toalety i innych dodatkowych świadczeń. Spółka oferuje jedynie w witrynach gastronomicznych przygotowane potrawy, sukcesywnie w miarę ich sprzedaży przyrządza je na nowo i uzupełnia je w ladach. Klienci nabywają wyłącznie gotowe posiłki (dania), czemu nie towarzyszą jakiekolwiek dodatkowe usługi, jakich klient mógłby oczekiwać przykładowo w restauracjach. Sprzedawane przez Wnioskodawcę posiłki to Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

Sprzedawane przez Wnioskodawcę potrawy (dania gotowe i posiłki) w klasyfikacji PKWiU mieszczą w grupie: 10.85.1 "Gotowe posiłki i dania", a w podgrupach:

* 10.85.11 Gotowe posiłki i dania na bazie mięsa, podrobów i krwi,

* 10.85.12 Gotowe posiłki i dania na bazie ryb, skorupiaków i mięczaków,

* 10.85.13 Gotowe posiłki i dania na bazie warzyw,

* 10.85.14 Gotowe posiłki i dania na bazie wyrobów mącznych,

* 10.85.19 Pozostałe gotowe posiłki i dania, wyłączając pizzę mrożoną.

Mając powyższe na uwadze należy w pierwszej kolejności wskazać, że stosownie do art. 6 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 2011.77.1), usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

Zgodnie zaś z ust. 2 ww. artykułu, za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

W orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w sprawie Faaborg-Gelting Linien A/S przeciwko Finanzamt Flensburg (C-231/94), TSUE wskazał, że dostawa gotowych posiłków do bezpośredniego spożycia jest rezultatem szeregu usług, przy czym do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi. Transakcje w restauracjach charakteryzuje cały zespół cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią usługi, choć stanowi w nich dominujący element. W związku z tym, Trybunał również w tym wyroku podkreślił, że w sytuacji, w której mamy do czynienia z transakcją składającą się z wielu elementów, należy w pierwszej kolejności uwzględnić wszelkie okoliczności przeprowadzenia danej transakcji. W pkt 14 ww. wyroku w sprawie C-231/94 Trybunał orzekł, że działalność restauracyjną charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi. Świadczenie takie należy zatem uznać za świadczenie usług, o którym mowa w art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy. Odwrotnie jest natomiast, gdy transakcja dotyczy artykułów żywnościowych na wynos i nie wiąże się ze świadczeniem usług służących organizacji konsumpcji na miejscu w odpowiednich warunkach (punkt 64 powołanego wyroku).

Dodatkowo w punkcie 63 wyroku w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09 z dnia 10 marca 2011 r., TSUE wskazał, że przy sprzedaży towaru zawsze towarzyszy minimalny zakres świadczonych usług, takich jak umieszczenie towaru na półkach sklepowych czy wystawienie rachunku, w związku z czym tylko usługi odrębne od usług nierozerwalnie związanych ze sprzedażą towarów można brać pod uwagę w celu określenia udziału świadczenia usług w świadczeniu złożonym, obejmującym również dostawę towarów (wyrok z dnia 10 marca 2005 r. w sprawie C-491/03 Hermann).

Podsumowując, TSUE orzekł m.in.: "że art. 5 i 6 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej dyrektywą Rady 92/111/EWG z dnia 14 grudnia 1992 r., należy interpretować w ten sposób, że sprzedaż świeżo przygotowanych dań i artykułów żywnościowych do spożycia na miejscu na stoiskach lub w pojazdach gastronomicznych, lub we foyer kin stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 5 tej dyrektywy, jeżeli z oceny jakościowej całości transakcji wynika, że elementy świadczenia usług poprzedzające dostawę artykułów żywnościowych i towarzyszące jej nie mają charakteru przeważającego".

Biorąc pod uwagę charakter opisanych przez Wnioskodawcę we wniosku czynności, stwierdzić należy, że w przypadku, gdy faktycznie nie towarzyszą im żadne inne usługi, którym można przypisać charakter dominujący (tekst jedn.: usługi charakteryzujące działalność restauracyjną, które kwalifikują się do grupowania 56 PKWiU), czynności te należy uznać za dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

A zatem, mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony opis zaistniałego stanu faktycznego stwierdzić należy, że dostawa będących przedmiotem zapytania gotowych posiłków i dań, sprzedawanych przez Wnioskodawcę "na wynos" w specjalnej strefie gastronomicznej "Food court", jako towar w postaci gotowych posiłków i dań, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%, sklasyfikowanych przez Zainteresowanego w grupowaniu 10.85.1 PKWiU: w podgrupach:

* 10.85.11 Gotowe posiłki i dania na bazie mięsa, podrobów i krwi,

* 10.85.12 Gotowe posiłki i dania na bazie ryb, skorupiaków i mięczaków,

* 10.85.13 Gotowe posiłki i dania na bazie warzyw,

* 10.85.14 Gotowe posiłki i dania na bazie wyrobów mącznych,

* 10.85.19 Pozostałe gotowe posiłki i dania, wyłączając pizzę mrożoną,

podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 5%, na mocy art. 41 ust. 2a ustawy, w związku z poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Końcowo należy wskazać, że Minister Finansów nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.