IPTPP4/443-738/12-4/UNR - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług wniesienia aportu w postaci niezabudowanych nieruchomości do spółki cywilnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2012 r. (data wpływu 25 października 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 stycznia 2013 r. (data wpływu 18 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu aportu nieruchomości gruntowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu aportu nieruchomości gruntowej.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 stycznia 2013 r. (data wpływu 18 stycznia 2013 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego, przeformułowania pytania oraz stanowiska.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe. (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawczyni prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych według metody liniowej na zasadach określonych w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. W roku 2011 Zainteresowana zakupiła wraz z mężem na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej do celu prowadzonej przez nią działalności gospodarczej nieruchomość niezabudowaną składającą się z jednej działki gruntu oraz nieruchomość zabudowaną składającą się z kilku działek i starej przeznaczonej do rozbiórki pływalni. Pływalnia ze względu na bardzo zły stan techniczny zagrażający bezpieczeństwu została rozebrana i obecnie są to niezabudowane działki. Nieruchomość niezabudowana została wprowadzona na stan środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawczynię firmy D w dniu nabycia, natomiast nieruchomość na której prowadzone były prace rozbiórkowe pływalni na stan środków trwałych została wprowadzona po zakończeniu tych prac. Ponadto oprócz prac rozbiórkowych przeprowadzone zostały również prace związane z usunięciem drzew. Wycięcia drzew dokonano po uzyskaniu decyzji zezwalającej na ich usunięcie. Przy nabyciu nieruchomości niezabudowanej Zainteresowana odliczyła podatek VAT, natomiast nieruchomość zabudowana była zwolniona z podatku VAT jako towar używany.

Obecnie Wnioskodawczyni zamierza utworzyć z mężem spółkę cywilną i chcieliby wnieść do nowej spółki w charakterze wkładów w formie aportu opisane wyżej nieruchomości. Zainteresowana nadmienia ponadto, że zamierza z mężem prowadząc działalność w formie spółki cywilnej wybudować na wniesionej aportem nieruchomości pawilon handlowy.

W piśmie z dnia 17 stycznia 2013 r. Wnioskodawczyni wskazała, że firma D jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Działki będące przedmiotem aportu wg wypisu z rejestru gruntów zakwalifikowane są jako tereny zabudowane inne, a jedna działka zakwalifikowana jest jako teren zabudowy mieszkalnej. W stosunku do ww. nieruchomości gruntowych została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie. (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy wniesienie aportem do spółki cywilnej ww. składników spowoduje obowiązek zapłaty podatku VAT po stronie dotychczasowej firmy Wnioskodawczyni, tj. w firmie D.

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku) wystąpi po stronie dotychczasowej firmy Wnioskodawczyni, tj. firmy D obowiązek zapłaty podatku VAT w przypadku aportu nieruchomości niezabudowanej, bowiem Zainteresowanej przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy jej nabyciu, a także obowiązek zapłaty podatku VAT w przypadku aportu do nowej spółki nabytej nieruchomości zabudowanej, na której przeprowadzone zostały prace rozbiórkowe, które mimo, że ich wartość nie była wyższa niż 30% wartości nieruchomości ogółem, to spowodowały, że obecnie jest to tylko sam grunt.

Z dniem 1 kwietnia 2013 r. obowiązywać będą zmienione przepisy w zakresie podatku VAT dotyczące dostawy terenów niezabudowanych a mianowicie art. 43 ust. 1 pkt 9 jednak i w świetle tych zmian wg Zainteresowanej nastąpi obowiązek zapłaty podatku VAT od aportu ww. nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii

W świetle art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne, czy zawodowe. Wniesienie aportu stanowić może dostawę towarów (jeśli przedmiotem aportu są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) lub świadczenie usług (w pozostałych przypadkach).

Według art. 2 pkt 22 ustawy sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa cywilnego lub handlowego spełnia definicję dostawy zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy, a tym samym uznawane jest za sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, gdyż czynność ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu wiąże się z odpłatnością, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą mającą charakter rzeczowy, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów lub akcji w podwyższonym kapitale zakładowym), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania wnoszonym towarem jak właściciel.

Z uwagi na powyższe uregulowania, aport gruntu jest dostawą towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W art. 43 ustawy, zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Stosownie do ust. 1 pkt 9 powołanego artykułu, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z powyższego przepisu wynika, iż opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji pojęcia gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy odwołać się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Dla prawidłowego określenia przeznaczenia terenów istotne znaczenie odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 4 ww. ustawy. Stosownie do treści art. 4 ust. 1 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (art. 4 ust. 2 cyt. ustawy).

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu przestrzennym, tj. w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą - jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. W roku 2011 Zainteresowana zakupiła wraz z mężem na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej do celu prowadzonej przez nią działalności gospodarczej nieruchomość niezabudowaną składającą się z jednej działki gruntu oraz nieruchomość zabudowaną składającą się z kilku działek i starej przeznaczonej do rozbiórki pływalni. Pływalnia ze względu na bardzo zły stan techniczny zagrażający bezpieczeństwu została rozebrana i obecnie są to niezabudowane działki. Nieruchomość niezabudowana została wprowadzona na stan środków trwałych prowadzonej przeze Wnioskodawczynię firmy w dniu nabycia, natomiast nieruchomość na której prowadzone były prace rozbiórkowe pływalni na stan środków trwałych została wprowadzona po zakończeniu tych prac. Ponadto oprócz prac rozbiórkowych przeprowadzone zostały również prace związane z usunięciem drzew. Wycięcia drzew dokonano po uzyskaniu decyzji zezwalającej na ich usunięcie. Przy nabyciu nieruchomości niezabudowanej Zainteresowana odliczyła podatek VAT, natomiast nieruchomość zabudowana była zwolniona z podatku VAT jako towar używany. Obecnie Wnioskodawczyni zamierza utworzyć z mężem spółkę cywilną i wnieść do nowej spółki w charakterze wkładów w formie aportu opisane wyżej nieruchomości. Zainteresowana zamierza z mężem prowadząc działalność w formie spółki cywilnej wybudować na wniesionej aportem nieruchomości pawilon handlowy. Działki będące przedmiotem aportu wg wypisu z rejestru gruntów zakwalifikowane są jako tereny zabudowane inne, a jedna działka zakwalifikowana jest jako teren zabudowy mieszkalnej. W stosunku do ww. nieruchomości gruntowych została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Jak już wyżej wskazano, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W związku z powyższym, transakcja aportu niezabudowanych nieruchomości, nie będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż - jak wskazano we wniosku - w stosunku do ww. nieruchomości gruntowych została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Zatem, przedmiotowa dostawa, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, będzie opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Reasumując Wnioskodawczyni, dokonując aportu nieruchomości gruntowych do spółki cywilnej, będzie zobowiązana do opodatkowania przedmiotowej transakcji z zastosowaniem 23% stawki VAT. W związku z powyższym, po stronie Wnioskodawczyni, powstanie obowiązek zapłaty podatku VAT z tytułu ww. transakcji.

Pomimo, iż Wnioskodawczyni prawidłowo wskazała we własnym stanowisku, iż wystąpi obowiązek podatkowy z tytułu aportu przedmiotowych nieruchomości, to jednak wywiodła ten prawidłowy skutek prawny z innych okoliczności niż wskazano w niniejszej interpretacji, zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawczyni, należało uznać je za nieprawidłowe.

Wskazać należy, iż w związku z nowelizacją przepisów cyt. ustawy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, od 1 kwietnia 2013 r. zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Wskazać należy również, że organ interpretacyjny wydając interpretację indywidualną dotyczącą zdarzenia przyszłego opiera się na stanie prawnym obowiązującym w dniu wydania interpretacji. Zatem, okoliczności sprawy nie podlegały ocenie w świetle brzmienia przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 znowelizowanego art. 1 pkt 34a ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu aportu nieruchomości gruntowej. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.