IPTPP4/443-651/13-4/BM - Prawo spółki z o.o. do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem samochodu oraz skutera, przeznaczonych na nagrody w loterii.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 grudnia 2013 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP4/443-651/13-4/BM Prawo spółki z o.o. do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem samochodu oraz skutera, przeznaczonych na nagrody w loterii.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2013 r. (data wpływu 9 września 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 listopada 2013 r. (data wpływu 27 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia:

* samochodu przeznaczonego na nagrodę w loterii - jest prawidłowe,

* skutera przeznaczonego na nagrodę w loterii - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodu i skutera, przeznaczonych na nagrody w loterii.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 listopada 2013 r. (data wpływu 27 listopada 2013 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego oraz o opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Spółka Sp z o.o. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług diagnostycznych. Jest podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym jako "podatnik VAT czynny".

W ramach działań intensyfikujących sprzedaż świadczonych usług Spółka zorganizowała loterię audiotekstową o nazwie "Auto za przegląd." (zwaną dalej "Loterią"), skierowaną do osób fizycznych głównie do klientów Spółki. Organem wydającym zezwolenie na organizację Loterii był Dyrektor Izby Celnej. Loteria rozpoczęła się 30 kwietnia 2012 r. a zakończy się 10 lipca 2013 r.

Warunkiem uczestnictwa w loterii było wysłanie SMS-a zgłoszeniowego. Następnie interfejs SMS-owy dokonywał wysłania pytania wiedzowego (na tematy związane z działalnością Spółki) Po ich otrzymaniu system do obsługi SMS-ów wskazywał 10 najszybszych prawidłowych odpowiedzi. Losowania dokonywane były w każdy poniedziałek (jaka nagrody tygodnia) oraz raz w miesiącu (nagrody miesiąca). Losowanie nagród głównych odbyło się 12 maja 2013 r. Warunkiem odebrania nagród głównych było przedłożenie dokumentu potwierdzającego zakup na stacjach Wnioskodawcy usługi badania technicznego pojazdu.

Nagrodami w Loterii były między innymi alkomaty, wideo rejestratory, a także jako nagrody główne samochód osobowy i skuter. Samochód spółka zakupiła w czerwcu 2012 na podstawie wystawionej na firmę faktury VAT, natomiast skuter został zakupiony w maju 2013 r. Powyższe nagrody nie były używane przez Spółkę i zostały zakupione w celu wydania ich laureatom loterii. Spółka od zakupionych rzeczy odliczyła VAT w całości nie stosując ograniczenia wynikającego z art. 3 ust. 1 ustawy zmieniającej ustawę o VAT.

Przekazanie nagród głównych dokonane zostało przez Komisję Nadzoru Loterii Audiotekstowej i potwierdzone stosownymi dokumentami. W miesiącach, w których następowało wydanie nagród laureatom, Spółka wystawiała faktury wewnętrzne i naliczała podatek VAT związany z nieodpłatnym przekazaniem nagród. Wyjątkiem było wydawanie alkomatów (nagrody tygodnia), których cena nabycia była równa 10,00 zł netto (wydanie potraktowano jako prezenty o małej wartości zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT).

Faktury wewnętrzne opiewały na następujące kwoty:

* wydanie samochodu osobowego netto 21 056,91 zł vat 4843,09 zł brutto 25 900,00

* wydanie skutera netto 3 252,03 zł vat 747,97 zł brutto 4 000,00

* wydanie video rejestratorów netto 110.00 zł vat 25,30 zł brutto 135,30

Zakupiony samochód osobowy, skuter jak i inne nagrody przeznaczone dla laureatów loterii były związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Loteria bowiem miała na celu reklamę Spółki w mediach, zdobycie wiedzy przez klientów na temat prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, a także promocję świadczonych usług (obowiązek posiadania dowodu zakupu usługi badania technicznego pojazdu oraz podania danych osobowych w tym nr rejestracyjnego pojazdu w celu przypomnienia o następnym przeglądzie).

Wnioskodawca wskazał, iż skuter zakupiony jako nagroda w loterii miał następujące parametry: pojemność silnika 49 CCM, prędkość maksymalna 45 km/h.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu nabycia samochodu osobowego i skutera przeznaczonego na nagrody w ramach organizowanej przez Spółkę Loterii, Spółka powinna zastosować częściowe odliczenie kwoty podatku naliczonego zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 r. Nr 247, poz. 1652).

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nabycia pojazdów samochodowych w celu przeznaczenia ich na nagrody wydawane w ramach loterii organizowanej przez Spółkę, prawo do odliczenia kwoty podatku VAT nie podlega ograniczeniu zawartemu w art. 3 ust. 1 ustawy zmieniającej ustawę o VAT. Brak podstaw do zastosowania tego przepisu, w przedstawionym stanie faktycznym, uzasadnione jest brzmieniem art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a tej ustawy.

Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy zmieniającej ustawę o VAT w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze - nie więcej jednak niż 6.000 zł. Jednocześnie ustawodawca przewidział wyjątek od tego ograniczenia. Otóż w świetle art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a przywołanej ustawy pełne prawo do odliczenia VAT przysługuje w przypadku, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów).

W tym zakresie należy odnieść się do ratio legis zmian wprowadzonych ustawą zmieniającą ustawę o VAT. W uzasadnieniu do projektu tej ustawy wskazano, że "W sytuacji, gdy - z uwagi na uwarunkowania budżetowe - brak jest możliwości przyznania pełnego prawa do odliczenia podatku od towarów i usług przy nabyciu samochodów osobowych (odliczenie takie wiązałoby się również z koniecznością zapewnienia odpowiednich środków na kontrolę jednostkowego wykorzystania takich pojazdów) Rzeczpospolita Polska złożyła do Komisji Europejskiej wniosek o uzyskanie derogacji na stosowanie szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a oraz art. 168 dyrektywy Rady 2006/112/ WE w zakresie ograniczenia w odliczaniu podatku naliczonego od niektórych pojazdów samochodowych nią objętych oraz braku konieczności rozliczania podatku od towarów i usług w przypadku wykorzystywania tych pojazdów do celów prywatnych. Projekt stosownej decyzji "derogacyjnej" Komisja Europejska przedstawiła 7 czerwca 2010 r. Rada przyjęła ww. decyzję w dniu 27 września 2010 r."

Z przytoczonego uzasadnienia wynika w sposób jednoznaczny, że intencją ustawodawcy było ograniczenie niekorzystnych dla budżetu państwa skutków podatkowych wykorzystywania przez podatników samochodów do celów prywatnych. Zarówno treść wniosku Rzeczypospolitej Polskiej do Komisji Europejskiej, jak i decyzja wykonawcza Rady w sprawie derogacji na stosowanie szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od pełnego prawa do odliczenia VAT wyraźnie wskazują na możliwość stosowania ograniczenia prawa do odliczenia VAT z uwagi na fakt, że "niektóre pojazdy silnikowe, inne niż pojazdy osobowe, mogą być również, ze względu na swoją konstrukcję, wykorzystywane zarówno do celów prywatnych, jak i do celów prowadzonej działalności".

Możliwość wprowadzenia derogacji podatkowej miała zatem na celu uproszczenia procedury poboru podatku od wartości dodanej (VAT) oraz zapobieżenie uchylania się od opodatkowania lub jego unikania w przypadku pojazdów wykorzystywanych zarówno do celów prowadzonej działalności, jak i do celów prywatnych. W opisanym na wstępie niniejszego wniosku stanie faktycznym Spółka nie korzystała z pojazdów samochodowych w bieżącej działalności gospodarczej, ani też nie przekazała ich w żadnym momencie do korzystania swoim pracownikom lub współpracownikom (osobom trzecim) na cele prywatne. Nie można zatem uznać, iż w takiej sytuacji odliczenie VAT od nabytych samochodów powinno podlegać ograniczeniu. Cel wprowadzenia takiego ograniczenia, mającego zwalczać nadużycia podatkowe, w przypadku takim jak wskazała Spółka, nie występuje. Nie ma zatem podstaw do tego, by Spółka organizując loterię w celach związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT, dającą jednocześnie prawo do odliczenia VAT-u naliczonego, musiała ponosić częściowo ciężar podatku od samochodów, choć zgodnie z podstawową zasadą tego podatku powinien być on neutralny dla przedsiębiorcy. Należy mieć bowiem na względzie, że przepisy przewidujące odstępstwa od zasady prawa do odliczenia podatku VAT, gwarantującego neutralność tego podatku, podlegają ścisłej wykładni (wyrok z dnia 8 stycznia 2002 r. w sprawie C 409/99 Metropol i Stadler).

Ponadto istotne z punktu widzenia analizowanego zagadnienia są również wyroki Trybunału Sprawiedliwości UE wskazujące na zakres możliwości zmian dokonywanych w zakresie ograniczenia prawa do odliczenia VAT, wydane na podstawie przepisów VI Dyrektywy. Zgodnie z nimi państwa członkowskie mają zatem prawo zachować w mocy ustawodawstwo obowiązujące na dzień wejścia w życie VI Dyrektywy (ewentualnie w dniu wstąpienia do UE) w odniesieniu do wyłączeń, który przewiduje zachowanie krajowych wyłączeń prawa do odliczenia, które obowiązywały przed wejściem w życie VI Dyrektywy (wyrok z dnia 19 września 2000 r. w sprawach C-I77/99 oraz C-181/99 Ampafrance i Sanofi). W przypadku, gdy po wejściu w życie VI Dyrektywy (obecnie Dyrektywy 112), ustawodawstwo państwa członkowskiego zostanie zmienione w taki sposób, iż ograniczony zostanie zakres istniejących wyłączeń, a w ten sposób spełni cel VI Dyrektywy (Dyrektywy 112), należy uznać takie ustawodawstwo za objęte derogacją przewidzianą w drugim akapicie art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy oraz nie naruszające art. 17 ust. 2 VI Dyrektywy (wyrok TSWE z 14 czerwca 2001 r., sprawa C-345/99 Komisja v. Francja). Natomiast po dacie wejścia w życie VI Dyrektywy (ewentualnie po wstąpieniu danego kraju do UE) państwo członkowskie nie ma możliwości ograniczyć zakresu prawa do odliczenia (wyrok TSWE z 14 czerwca 2001 r., sprawa C-40/00 i Komisja Europejska v. Francja). Zatem celem przepisu art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy jest zezwolenie państwom członkowskim do czasu stworzenia przez Radę wspólnotowego systemu wyłączeń prawa do odliczenia VAT, utrzymania w mocy wszelkich zasad prawa krajowego wyłączających prawo do odliczenia, które były rzeczywiście stosowane przez władze publiczne na dzień wejścia w życie VI Dyrektywy, ewentualnie, jak w przypadku Polski, w dniu wstąpienia do UE. Przepis ten zabrania państwu członkowskiemu wyłączenia, po wejściu w życie VI Dyrektywy, wydatków z zakresu prawa do odliczeń VAT, gdy w dniu wejścia w życie tej dyrektywy wydatki te dawały prawo do odliczenia VAT zgodnie z utrwaloną praktyką, władz publicznych tego państwa członkowskiego na podstawie okólnika ministerialnego (wyrokTSWE z 8 stycznia 2002 r., sprawa C-409/99 Metropol treuhand Wirtschaftstreuhand Gmbh/Finanzlanesdirektion fur Steiermak oraz Michael Stadle v. Finanzlandesdirektion fur Voraiberg). Przepis ten zezwala również po wejściu w życie dyrektywy na zmniejszenie zakresu istniejących ograniczeń prawa do odliczenia, nie jest możliwym zaś jego zwiększenie (por. wyrok TSWE z 14 czerwca 2001 r., sprawa C-345/99 Komisja v. Francja).

Tym samym konsekwentnie przyjąć należy, że przepisy unijne nie pozwalają na zwiększenie ograniczeń w odliczeniu VAT, jeżeli już po wstąpieniu przez Polskę do Unii Europejskiej podatnik miał prawo do pełnego odliczenia podatku. A z taką niedopuszczalną sytuacją mielibyśmy do czynienia, gdyby jedynie literalnie odczytywać art. 3 ust. 1 i ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy zmieniającej ustawę o VAT. Skoro bowiem podatnik przed 1 stycznia 2011 r. miał prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego (por. wyrok z 22 grudnia 2008 r. w sprawie C-414/07 Magoora sp. z o.o. oraz jego skutki jednolicie ujmowane w licznych wyrokach sądów administracyjnych), to również wykładnia przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2011 r. musi uwzględniać tę zasadę. Na tle omawianej kwestii należy więc przyjąć, że niezależnie od językowej wykładni przepisów, trzeba badać relację sytuacji podatnika w stosunku do sytuacji w jakiej znajdował się przed zmianą przepisów podatkowych już po wejściu Polski do Unii Europejskiej. Skoro zatem Spółka, przed wskazanym dniem, miałaby prawo do odliczenia podatku naliczonego, to brak jest podstaw do akceptowania pogorszenia jej sytuacji po wejściu w życie ustawy zmieniającej ustawę o VAT. Konkluzji takiej nie zmienia nowelizacja ustawy o VAT na podstawie decyzji wykonawczej Rady w sprawie derogacji na stosowanie szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od pełnego prawa do odliczenia VAT, gdyż - jak już podniesiono - decyzja ta upoważnia jedynie do wprowadzenia ograniczenia odliczenia VAT od samochodów wykorzystywanych w celach gospodarczych i prywatnych.

W wyroku z 28 czerwca 2011 r. sygn. I FSK1014/10, wydanym na tle analogicznych przepisów podatkowych, Naczelny Sąd Administracyjny przesądził, że użyty "w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) termin "odprzedaż" obejmuje takie rodzaje działalności gospodarczej podatnika, w ramach których nabywane samochody (pojazdy), o jakich mowa w art. 86 ust. 3 ustawy są-jako towary handlowe - przeznaczone do ich dalszego zbycia.

Możliwość odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia takich samochodów (pojazdów) przez podatników, których przedmiotem działalności jest szeroko pojęte ich zbywanie jako towarów handlowych, nie jest zatem ograniczona normą art. 86 ust. 3 u.p.t.u., a jedynie zasadami wynikającymi z art. 86 ust. 1 w zw. z art. 90 u.p.t.u., czyli zakresem związku ich nabycia z wykorzystaniem ich w działalności opodatkowanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, uznaje się za:

* prawidłowe - z tytułu nabycia samochodu przeznaczonego na nagrodę w loterii,

* nieprawidłowe - z tytułu nabycia skutera przeznaczonego na nagrodę w loterii.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca przyznał zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, regulowały przepisy art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

W tym miejscu należy wskazać, iż od dnia 1 stycznia 2013 r., mocą art. 10 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 1456) w ww. ustawie nowelizującej wprowadzono następujące zmiany:

1.

użyte w art. 3 w ust. 1, w art. 4, w art. 5 oraz w art. 7 wyrazy "31 grudnia 2012 r." zastępuje się wyrazami "31 grudnia 2013 r.";

2.

w art. 9 w pkt 2 wyrazy "1 stycznia 2013 r." zastępuje się wyrazami "1 stycznia 2014 r."

Zatem w wyniku wprowadzonych zmian zasady dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów i paliw, określone w art. 3 ustawy nowelizującej stosuje się do dnia 31 grudnia 2013 r.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie tej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Przepis art. 3 ust. 2 pkt 7 ww. ustawy stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy przypadku, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z brzmienia przepisu ww. art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy nowelizującej, jednoznacznie wynika, że pełne odliczenie podatku naliczonego od nabytych samochodów osobowych dotyczy tylko takich przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odsprzedaż nabytych przez niego samochodów osobowych. Przy czym sformułowanie "przedmiotem działalności podatnika" w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu "jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów)" nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym (formalnym), lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z odprzedażą konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu "tych", przy czym ich odprzedaż jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie. Zatem do nabycia uprawnienia pełnego odliczenia podatku naliczonego konieczne jest równoczesne przeznaczenie danego, konkretnego samochodu do odsprzedaży. Pełne odliczenie podatku naliczonego nie dotyczy natomiast podatku naliczonego przy zakupie tych samochodów osobowych, które są wykorzystywane (używane) przez podatnika w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w inny sposób niż wskazany w art. 3 ust. 2 pkt 7 ustawy.

Odprzedaż na gruncie ustawy należy rozumieć szeroko. Pojęcie "odprzedaż", którym posłużył się ustawodawca w tym przepisie, powinno być rozumiane jako nabycie pojazdów w celu dokonania dostawy towaru.

Użyty zatem termin "odprzedaż" obejmuje takie rodzaje działalności gospodarczej podatnika, w ramach których nabywane samochody (pojazdy), są traktowane jako towary handlowe - przeznaczone do ich dalszego zbycia.

Odsprzedaż stanowi zatem pojęcie szerokie, polegające na każdej formie przeniesienia własności samochodu na nabywcę pod jakimkolwiek tytułem prawnym. Nie można ograniczać tego pojęcia wyłącznie do dalszej sprzedaży sensu stricte, lecz winno być ono rozumiane jako każde przeniesienie prawa do dysponowania samochodem jak właściciel, niezależnie od tego, czy podatnik dokonuje sprzedaży, przekazuje samochód w loterii, w akcji marketingowej jako nagrodę, albo pod innym tytułem prawnym. Z kolei dokonywanie takiej odsprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oznacza, że musi przejawiać się związek takiego przekazania samochodu z działalnością gospodarczą podatnika, odsprzedaż stanowić musi część takiej działalności.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż można mówić o odprzedaży, również gdy nabyty towar zostanie wykorzystany w celu przekazania go jako nagrodę w loterii.

Z dostawą towarów (w tym przypadku samochodu osobowego) mamy więc do czynienia np. w sytuacji, gdy organizator loterii, przekazuje samochód jako nagrodę w loterii, zwycięzcy tej loterii.

Zatem, jeżeli nabycie samochodu odbędzie się w celu wykorzystania go do przekazania jako nagrodę w loterii, to można mówić o nabyciu samochodu w celach jego dalszej odprzedaży. W tym przypadku okoliczność, iż samochód został wydany zwycięzcy konkursu wskazuje na to, że podstawowym przeznaczeniem tego samochodu jest użycie go na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej - w niniejszym przypadku, przekazanie go jako nagroda w organizowanej loterii.

Odnosząc się natomiast do prawa do odliczenia podatku naliczonego od skutera wydanego jako nagroda, stwierdzić należy, iż przepisy ustawy nowelizującej nie definiują pojęcia "samochód osobowy" oraz "pojazd samochodowy", dlatego też należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 pkt 40 ustawy, samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 33 ww. ustawy, pojazdem samochodowym jest pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Pojazd silnikowy, w myśl art. 2 pkt 32 cyt. wyżej ustawy, to pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru i pojazdu szynowego.

Ustawa Prawo o ruchu drogowym definiuje motorower jako pojazd dwu-lub trójkołowy, zaopatrzony w silnik spalinowy o pojemności skokowej nieprzekraczającej 50 cm3 lub w silnik elektryczny o mocy nie większej niż 4 kW, którego konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do 45 km/h (art. 2 pkt 46).

Motorower nie jest pojazdem silnikowym. Tym samym nie jest pojazdem samochodowym. W związku z tym ograniczenia w odliczeniu podatku naliczonego, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, dotyczące samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, nie mają zastosowania w przypadku nabycia motoroweru.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług diagnostycznych. Jest podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym jako "podatnik VAT czynny". W ramach działań intensyfikujących sprzedaż świadczonych usług Wnioskodawca zorganizował loterię audiotekstową o nazwie "Auto za przegląd.", skierowaną do osób fizycznych głównie do klientów Wnioskodawcy.

Nagrodami w Loterii były między innymi alkomaty, wideo rejestratory, a także jako nagrody główne samochód osobowy marki Chevrolet...i skuter marki.... Samochód spółka zakupiła w czerwcu 2012 na podstawie wystawionej na firmę faktury VAT, natomiast skuter został zakupiony w maju 2013 r. Skuter zakupiony jako nagroda w loterii miał następujące parametry: pojemność silnika 49 CCM (pojemność skokowa silnika podawana jest w centymetrach sześciennych, czasem oznaczanych skrótem "ccm" od ang. "cubic centimeter"), prędkość maksymalna 45 km/h. Powyższe nagrody nie były używane przez Spółkę i zostały zakupione w celu wydania ich laureatom loterii. Spółka od zakupionych rzeczy odliczyła VAT w całości nie stosując ograniczenia wynikającego z art. 3 ust. 1 ustawy zmieniającej ustawę o VAT. W miesiącach, w których następowało wydanie nagród laureatom, Spółka wystawiała faktury wewnętrzne i naliczała podatek VAT związany z nieodpłatnym przekazaniem nagród. Wyjątkiem było wydawanie alkomatów (nagrody tygodnia), których cena nabycia była równa 10,00 zł netto (wydanie potraktowano jako prezenty o małej wartości zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT).

Zakupiony samochód osobowy, skuter jak i inne nagrody przeznaczone dla laureatów loterii były związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Loteria bowiem miała na celu reklamę Spółki w mediach, zdobycie wiedzy przez klientów na temat prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, a także promocję świadczonych usług (obowiązek posiadania dowodu zakupu usługi badania technicznego pojazdu oraz podania danych osobowych w tym nr rejestracyjnego pojazdu w celu przypomnienia o następnym przeglądzie).

Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego, w odniesieniu do nabycia samochodu osobowego przeznaczonego na nagrodę w ramach organizowanej przez Wnioskodawcę loterii, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nie powinien zastosować częściowego odliczenia kwoty podatku naliczonego, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym. Odprzedaż tego samochodu (wydanie jako nagroda w loterii) jest bowiem podstawowym przeznaczeniem tego pojazdu. Wnioskodawcy przysługuje zatem prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z jego nabyciem.

Zatem w powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do nabycia skutera przeznaczonego na nagrodę w loterii stwierdzić należy, iż pojazd o wskazanych we wniosku parametrach, określony przez Wnioskodawcę jako "skuter", spełnia definicję motoroweru zawartą w ustawie - Prawo o ruchu drogowym. Ponieważ skuter nie jest samochodem osobowym ani innym pojazdem samochodowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, to nie znajdą do niego zastosowania ograniczenia wynikające z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym. Zatem w odniesieniu do skutera Wnioskodawca ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - wydanie nagród w loterii związane jest z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Ponieważ w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od zakupu skutera przeznaczonego na nagrodę w loterii Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek prawny z innej podstawnej prawnej niż wskazano w niniejszej interpretacji, to oceniając stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl