IPTPP4/443-640/14-4/OS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 listopada 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP4/443-640/14-4/OS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2014 r. (data wpływu 3 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 listopada 2014 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży w pierwszej kolejności pięciu działek oraz w następnej kolejności sześciu działek wydzielonych z jednej dużej działki o nr... - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży w pierwszej kolejności pięciu działek oraz w następnej kolejności sześciu działek wydzielonych z jednej dużej działki o nr....

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 listopada 2014 r. (data wpływu) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe. (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

W roku 2014 Wnioskodawca został właścicielem dużej działki. Nabycie nastąpiło w wyniku darowizny od rodziców. Wnioskodawca jako właściciel działki wystąpił do Urzędu Miasta o podział niniejszej działki. W dniu 11.8.14 Urząd Miasta wydał postanowienie o podziale na jedenaście działek (mniejszych). Treść uzasadnienia postanowienie " (...) teren przeznaczony do podziału położony jest na obszarze dla którego brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z art. 94 ust. 1 w przypadku braku planu miejscowego - jeżeli nieruchomość jest położona na obszarze nieobjętym obowiązkiem sporządzania tego planu - podziału nieruchomości można dokonać, jeżeli nie jest sprzeczny z przepisami odrębnymi, albo jest zgodny z warunkami określonymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W dniu 15.7.14 została wydana decyzja prezydenta miasta o warunkach zabudowy nr... dla inwestycji polegającej na budowie 11 budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z urządzeniami budowlanymi, przewidzianej do realizacji na działce... (dużej, dzielonej). W wyniku proponowanego podziału nieruchomości zostanie wydzielonych jedenaście działek (dalej oznaczenia działek), przeznaczonych, zgodnie z wydaną decyzją o warunkach zabudowy (wyżej cytowaną...), pod zabudowę mieszkalną jednorodzinną. Obsługa komunikacyjna wszystkich wydzielonych działek odbywać się będzie bezpośrednio z ulicy (tu nazwa ulicy). Powyższy podział jest zgodny z decyzją nr... (wyżej cytowaną) o warunkach zabudowy. Każda z nowo powstałych działek ma zapewniony. Zgodnie z art. 93 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, dostęp do drogi publicznej (...)".

Działka otrzymana od rodziców była w ich posiadaniu od 30 lat (którą to rodzice mieli po swojej rodzinie), ziemia była uprawiana jako rolnicza i nadal jest mimo przekształcenia.

Wnioskodawca zamierza 5 z 11 działek sprzedać i przeznaczyć je na budowę własnego domu, natomiast pozostałe pozostawić swoim dzieciom.

Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT. Nie prowadzi i nigdy nie prowadził działalności gospodarczej.

Numer działki głównej..., działki poszczególne to:.

Wnioskodawca w przeszłości nie dokonywał sprzedaży działek. To planowana pierwsza sprzedaż.

Wnioskodawca nie posiada żadnych innych działek przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży. Wnioskodawca jest posiadaczem innej działki budowlanej na której będzie się budował.

Działka... nie była przedmiotem wynajmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze ani w formie pisemnej ani ustnej.

Jedynym znakiem zamiaru sprzedaży jest postawiona na działce tabliczka informacyjna o sprzedaży i numer telefonu. Działka jest nieuzbrojona (brak kanalizacji, wody, energii elektrycznej), jest nieogrodzona.

Działka... jako całość posiada ogólne warunki zabudowy, natomiast Wnioskodawca nie występował o warunki zabudowy dla poszczególnych działek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania. (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Czy sprzedaż 5 z 11 działek, które Wnioskodawca przeznaczy wyłącznie na własne potrzeby mieszkaniowe będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

Czy sprzedaż dalszych działek 6 - 11 z 11 (tekst jedn.: pochodzących z tzw. ojcowizny) będzie rodził obowiązek zapłaty VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), dnia 15 września 2011 r. Trybunał Sprawiedliwości UE wydał wyrok w połączonych sprawach C-180/10 oraz (C-181/10). Następnie NSA wydał wyrok i uzasadnił go: że zgodnie z orzeczeniem Trybunału to do sądu krajowego należy ocena, czy ustawodawca krajowy prawidłowo implementował art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE. Przepis ten stanowi, że za podatnika należy uznać każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością gospodarczą, w szczególności dokonującego pojedynczej dostawy terenu budowlanego. Tymczasem polska ustawa o VAT za działalność gospodarczą uznaje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, również gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar jej wykonywania w sposób częstotliwy. Porównując te dwie regulacje, NSA uznał, że z polskiej ustawy nie można jasno i precyzyjnie wywieść, że za podatnika należy uznać każdego, kto sprzedaży dokonuje okazjonalnie. Brak jasnego sformułowania oznacza, ze Polska nie skorzystała z możliwości objęcia opodatkowaniem każdej, nawet okazjonalnej, transakcji związanej z działalnością. W tej sytuacji należało jedynie zbadać, czy w celu sprzedaży gruntów ich właściciele podjęli aktywne działania obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców - podkreślił sędzia NSA Marek Kołaczek. Zdaniem Sądu Kasacyjnego żaden ze skarżących takich działań nie podjął, więc nie stał się podatnikiem VAT. Zbycie działek mieściło się w zarządzie majątkiem prywatnym. W przypadku Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie podjął żadnych działań typowych dla zorganizowania handlu gruntami za wyjątkiem samego podziału gruntu, nie podjął, też żadnych działań marketingowych za wyjątkiem ogłoszeń w prasie. Działki są nieuzbrojone, nie posiadają, dostępu do żadnych mediów. W przypadku wnioskodawcy (sprzedaż 5 z 11 działek na własne cele mieszkaniowe) dojdzie do fizycznego przemieszczenia się majątku osobistego Wnioskodawcy. Dodatkowo sąd podkreślił zobowiązanie VAT do zapłaty nie wystąpi, jeżeli osoba fizyczna dokonała podziału geodezyjnego, o ile nie będzie podejmowała dalej idących aktywnych działań w celu odsprzedaży, reasumując Wnioskodawca uważa, że sprzedaż 5 z 11 działek będzie korzystało ze zwolnienia z VAT z powodów o których wyżej.

Podobnie biorąc pod uwagę cytowany wyrok T.E. będzie korzystało ze zwolnienia z VAT sprzedaż pozostałych działek z omawianej ojcowizny (darowizna).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem, zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem, dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem, dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy, nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma czy w świetle zaprezentowanego we wniosku zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży działki, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast, okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r., TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby". Trybunał zwrócił uwagę, iż inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Zatem jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT, nie prowadzi i nigdy nie prowadził działalności gospodarczej. W roku 2014 Wnioskodawca został właścicielem dużej działki. Nabycie nastąpiło w wyniku darowizny od rodziców. Działka otrzymana od rodziców była w ich posiadaniu od 30 lat (którą to rodzice mieli po swojej rodzinie), ziemia była uprawiana jako rolnicza i nadal jest mimo przekształcenia. Wnioskodawca w przeszłości nie dokonywał sprzedaży działek. To planowana pierwsza sprzedaż. Wnioskodawca nie posiada żadnych innych działek przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży. Wnioskodawca jest posiadaczem innej działki budowlanej na której będzie się budował. Działka... nie była przedmiotem wynajmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze ani w formie pisemnej ani ustnej. Jedynym znakiem zamiaru sprzedaży jest postawiona na działce tabliczka informacyjna o sprzedaży i numer telefonu. Działka jest nieuzbrojona (brak kanalizacji, wody, energii elektrycznej), jest nieogrodzona. Działka 5835 jako całość posiada ogólne warunki zabudowy, natomiast Wnioskodawca nie występował o warunki zabudowy dla poszczególnych działek.

Z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

W przedmiotowej sprawie należy zatem uznać, że Zainteresowany dokonując sprzedaży w pierwszej kolejności pięciu działek oraz w następnej kolejności sześciu działek wydzielonych z jednej dużej działki o nr..., nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż ta będzie stanowiła zwykłe wykonywanie prawa własności. Skutkiem powyższego, transakcja zbycia przez Wnioskodawcę przedmiotowych działek, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz przepisy prawne mające w tym zakresie zastosowanie należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowych działek, należy uznać jako czynność niemieszczącą się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym sprzedaż ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zainteresowany, w związku z tą dostawą będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania prywatnym majątkiem, co oznacza, że nie będzie wypełniał przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że przed dokonaniem sprzedaży nie będzie podejmował działań wykraczających poza zakres zarządu majątkiem prywatnym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż mając na uwadze przepisy Ordynacji podatkowej w zakresie wydawania interpretacji, należy wskazać, iż rozszerzenie zakresu wniosku na etapie uzupełnienia wniosku ORD-IN z dnia 17 listopada 2014 r. (data wpływu) w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości składającej się z 11 działek, przy jednoczesnym braku opisu sprawy, jak i własnego stanowiska Wnioskodawcy w tej sprawie, oraz opłaty nie pozwala Organowi na merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy w tym zakresie. Dlatego też, w sytuacji, gdy Wnioskodawca oczekuje również interpretacji w ww. zakresie, winien złożyć w tym zakresie nowy wniosek ORD-IN, zawierający wszystkie elementy tj. dokładny opis sprawy, pytanie oraz własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu. Nadto należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej, wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl