IPTPP4/443-625/13-2/UNR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2013 r. (data wpływu 30 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności odpłatnego udostępnienia przez Gminę budynku ośrodka zdrowia na rzecz SP ZOZ na podstawie umowy dzierżawy, za usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia - jest prawidłowe.

W dniu 30 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* uznania czynności odpłatnego udostępnienia przez Gminę budynku ośrodka zdrowia na rzecz SP ZOZ na podstawie umowy dzierżawy, za usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia;

* prawa do korekty podatku w związku z odpłatnym udostępnieniem budynku ośrodka zdrowia na rzecz SP ZOZ, okresu korekty i sposobu dokonania korekty;

* prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od ponoszonych w przyszłości, po zawarciu umowy dzierżawy, wydatków inwestycyjnych i ewentualnych wydatków bieżących związanych z budynkiem ośrodka zdrowia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

W latach 2008 - 2009 Gmina poniosła wydatki na budowę budynku ośrodka zdrowia (dalej: Budynek). W ramach przedmiotowej inwestycji, wybudowany został parterowy budynek z następująco wydzielonymi zespołami pomieszczeń:

* poradnia Podstawowej Opieki Zdrowotnej, w skład której wchodzą: gabinet lekarza rodzinnego, gabinet zabiegowy, poradnia dla dzieci zdrowych z gabinetem pediatry oraz gabinet zabiegowy i szczepień z odrębnym wejściem,

* rejestracja i hol z poczekalnią dla pacjentów,

* WC dla pacjentów i dla personelu, pomieszczenie socjalne, składzik porządkowy, pomieszczenie techniczne oraz ciągi komunikacyjne,

* poradnia stomatologiczna składająca się z 1 gabinetu stomatologicznego wyposażona w jeden unit i aparat RTG,

* poradnia ginekologiczna z jednym gabinetem ginekologicznym, przy którym znajduje się kabina higieny osobistej,

* gabinet badań USG i EKG,

* pomieszczenie do kinezyterapii wyposażone m.in. w urządzenie UGUL,

* pomieszczenie do masażu,

* pomieszczenie fizykoterapii,

* pomieszczenia pomocnicze zakładu rehabilitacji: szatnie i węzły higieniczno-sanitarne.

Inwestycja została zrealizowana wyłącznie przy udziale środków własnych Gminy, a jej wartość netto przekroczyła 15 tys. PLN.

Budynek, który powstał w efekcie realizacji przedmiotowej inwestycji, jest obiektem trwale związanym z gruntem, wydzielonym z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych posiadającym fundamenty i dach, a więc stanowi budynek w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), który zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) będzie ujmowany w sekcji 1, dziale 12, grupowaniu 126, klasie 1265 PKOB.

Ponoszone przez Gminę wydatki na realizację przedmiotowej inwestycji (dalej: wydatki inwestycyjne) obejmowały nabycie zarówno towarów jak i usług (np. usług budowlanych, wykonania projektu budowlanego) i były dokumentowane przez dostawcóww.ykonawców fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego. Gmina nie dokonała odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne poniesione w tym zakresie.

Powstały Budynek został oddany do użytkowania w 2009 r. Budynek ten został przyjęty przez Gminę do ewidencji środków trwałych, podlegających amortyzacji na podstawie przepisów o rachunkowości.

Pierwotnie, bezpośrednio po oddaniu do użytkowania przedmiotowej inwestycji w 2009 r., powstały budynek Gmina nieodpłatnie udostępniła Samodzielnemu Publicznemu Zakładowi Opieki Zdrowotnej (dalej: SP ZOZ) na potrzeby prowadzenia w nim przez ten podmiot działalności leczniczej.

Obecnie jednak, Gmina planuje zmianę powyższej praktyki w zakresie udostępniania przedmiotowego budynku SP ZOZ. Mianowice, Gmina planuje zawarcie z SP ZOZ, jeszcze w 2013 r., umowy dzierżawy, określającej zasady odpłatnego udostępniania przedmiotowego obiektu na rzecz SP ZOZ. Z tytułu dzierżawy przedmiotowego budynku Gmina będzie pobierała od SP ZOZ określone w umowie wynagrodzenie (czynsz dzierżawny), dokumentowane wystawianymi przez Gminę na SP ZOZ fakturami VAT, które Gmina zamierza ujmować w swych rejestrach sprzedaży. Wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu dokonywania przedmiotowych czynności, Gmina planuje wykazywać w składanych deklaracjach VAT-7.

Wydatki bieżące związane z funkcjonowaniem budynku zasadniczo będzie ponosił SP ZOZ, jako dzierżawca przedmiotowego obiektu. Niemniej jednak, niewykluczone, iż niektóre z tych wydatków może ponosić Gmina, w szczególności koszty remontów. Ponadto, Gmina w przyszłości może ponosić również wydatki związane z modernizacją oraz przebudową przedmiotowego budynku (dalej: przyszłe wydatki inwestycyjne).

Gmina pragnie również zaznaczyć, iż zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), budowa przedmiotowego budynku, a także jego udostępnianie odbywa się w ramach realizacji zadań własnych Gminy, do których należą sprawy ochrony zdrowia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie. (oznaczone we wniosku jako pytanie nr 1)

Czy odpłatne udostępnienie przez Gminę Budynku na rzecz SP ZOZ na podstawie umowy dzierżawy, będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Odpłatne udostępnienie przez Gminę budynku na rzecz SP ZOZ na podstawie umowy dzierżawy, będzie, stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, niekorzystającą ze zwolnienia z VAT.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W konsekwencji, w związku z faktem, że czynność dzierżawy nie stanowi dostawy towaru, stanowi ona usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W konsekwencji, w świetle powyższych regulacji, należy uznać, iż w przypadku działania na podstawie umowy cywilnoprawnej, Gmina występuje w charakterze podatnika VAT. Mając na uwadze, że umowa dzierżawy jest niewątpliwie umową cywilnoprawną, uregulowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny, w opinii Gminy w ramach wykonywania przedmiotowej czynności działa ona w roli podatnika VAT.

Ponadto, jako że Gmina, stosownie do postanowień planowanej umowy dzierżawy będzie udostępniała przedmiotowy budynek odpłatnie, czynność dzierżawy będzie w opinii Gminy podlegała opodatkowaniu VAT.

Jednocześnie, zdaniem Gminy, transakcja ta nie będzie również zwolniona od VAT, gdyż ani ustawa o VAT, ani też rozporządzenia wykonawcze nie przewidują w takim przypadku zwolnienia od podatku.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 13 marca 2013 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, sygn. IPTPP2/443-1050/12-4/PR, w której Organ stwierdził, iż " (...) usługi dzierżawy budynku lub lokali na rzecz podmiotów zewnętrznych będą czynnością cywilnoprawną, dla której Gmina występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Zatem powyższa czynność w świetle ustawy o VAT traktowana będzie jako odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy, niekorzystającą ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług".

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2012 r., sygn. IPTPP2/443-1003/11-5/RG, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, w której Organ stanął na stanowisku, że " (...) umowa dzierżawy jest umową cywilnoprawną, a więc zawarcie jej przez jednostkę samorządu terytorialnego (tekst jedn.: gminę) podlega wyłączeniu ze zwolnienia od podatku VAT na mocy cyt. wyżej § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia, a tym samym będzie skutkowało opodatkowaniu tej czynności na zasadach ogólnych".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast, przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z powyższego jednoznacznie wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE. serii L Nr 347 str. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady. Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, iż organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 powołanej wyżej Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Na mocy § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247, z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie ochrony zdrowia (art. 7 ust. 1 pkt 5 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do następujących wniosków:

W związku z powyższym należy podkreślić, iż tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy lub zwolnienia realizowanych czynności od podatku, w oparciu o § 13 ust. 1 pkt 12 powołanego wyżej rozporządzenia.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa nieruchomości jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. W latach 2008 - 2009 Gmina poniosła wydatki na budowę budynku ośrodka zdrowia. Inwestycja została zrealizowana wyłącznie przy udziale środków własnych Gminy, a jej wartość netto przekroczyła 15 tys. PLN. Budynek, który powstał w efekcie realizacji przedmiotowej inwestycji, jest obiektem trwale związanym z gruntem, wydzielonym z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych posiadającym fundamenty i dach, a więc stanowi budynek. Powstały Budynek został oddany do użytkowania w 2009 r. Budynek ten został przyjęty przez Gminę do ewidencji środków trwałych, podlegających amortyzacji na podstawie przepisów o rachunkowości. Pierwotnie, bezpośrednio po oddaniu do użytkowania przedmiotowej inwestycji w 2009 r., powstały budynek Gmina nieodpłatnie udostępniła Samodzielnemu Publicznemu Zakładowi Opieki Zdrowotnej na potrzeby prowadzenia w nim przez ten podmiot działalności leczniczej. Obecnie jednak, Gmina planuje zmianę powyższej praktyki w zakresie udostępniania przedmiotowego budynku SP ZOZ. Mianowice, Gmina planuje zawarcie z SP ZOZ, jeszcze w 2013 r., umowy dzierżawy, określającej zasady odpłatnego udostępniania przedmiotowego obiektu na rzecz SP ZOZ. Z tytułu dzierżawy przedmiotowego budynku Gmina będzie pobierała od SP ZOZ określone w umowie wynagrodzenie (czynsz dzierżawny), dokumentowane wystawianymi przez Gminę na SP ZOZ fakturami VAT, które Gmina zamierza ujmować w swych rejestrach sprzedaży.

W świetle powyższego, oddanie do użytkowania budynku ośrodka zdrowia na podstawie umowy dzierżawy tj. czynności cywilnoprawnej na rzecz SP ZOZ, skutkować będzie uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie Wnioskodawcy. Dlatego też, czynność ta będzie stanowić odpłatną usługę, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, świadczoną przez podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia z opodatkowania dla usług odpłatnego udostępnienia budynku ośrodka zdrowia, w związku z czym usługi te stanowią czynności opodatkowane podatkiem VAT.

Reasumując, odpłatne udostępnienie na podstawie umowy dzierżawy przez Gminę przedmiotowego budynku ośrodka zdrowia na rzecz SP ZOZ stanowić będzie po stronie Gminy usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, niekorzystającą ze zwolnienia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności odpłatnego udostępnienia przez Gminę budynku ośrodka zdrowia na rzecz SP ZOZ na podstawie umowy dzierżawy, za usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia. Natomiast w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do korekty podatku w związku z odpłatnym udostępnieniem budynku ośrodka zdrowia na rzecz SP ZOZ, okresu korekty i sposobu dokonania korekty została wydana interpretacja indywidualna nr IPTPP4/443-625/13-3/UNr,

* prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od ponoszonych w przyszłości, po zawarciu umowy dzierżawy, wydatków inwestycyjnych i ewentualnych wydatków bieżących związanych z budynkiem ośrodka zdrowia została wydana interpretacja indywidualna nr IPTPP4/443-625/13-4/UNr.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.