IPTPP4/443-621/14-2/UNR - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących sprzedaży nieruchomości gruntowych oraz sposobu dokonania odliczenia

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2014 r. (data wpływu 28 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących sprzedaży nieruchomości gruntowych oraz sposobu dokonania odliczenia - jest prawidłowe.

W dniu 28 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących sprzedaży nieruchomości gruntowych oraz sposobu dokonania odliczenia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Gmina była/jest właścicielem nieruchomości gruntowych, które sprzedała/sprzedaje/ma zamiar sprzedać.

Sprzedaż nieruchomości gruntowych będących przedmiotem niniejszego wniosku została/zostanie uznana jako sprzedaż opodatkowana VAT niekorzystająca ze zwolnienia z VAT (przy czym Gmina pragnie zaznaczyć, iż podatkowa klasyfikacja czynności sprzedaży powyższych nieruchomości nie jest przedmiotem niniejszego wniosku).

W celu sprzedaży opisywanych nieruchomości, Gmina ponosiła/ponosi/będzie ponosić szereg niezbędnych wydatków, m.in. nabywała/nabywa/będzie nabywać usługi (wyliczenie to jest jedynie przykładowe):

* wyceny nieruchomości,

* ogłoszeń w prasie o zamiarze sprzedaży,

* geodezyjne,

* związane z dokumentacją kartograficzną itp. (dalej: Wydatki).

Wskazane Wydatki Gmina ponosiła/ponosi/będzie ponosić najczęściej na kilka miesięcy przed planowaną transakcją sprzedaży nieruchomości. Powyższe wynika w szczególności z faktu, iż sprzedaż nieruchomości odbywała/odbywa/będzie się odbywać często w ramach postępowania przetargowego, które trwało/trwa/będzie trwało dłuższy czas, a także uzależnione było/jest/będzie od popytu w danym okresie na tego typu towar (tu: nieruchomość gruntowa).

Gmina jest w stanie przyporządkować poniesione Wydatki do konkretnych sprzedanych/sprzedawanych nieruchomości. Wydatki były/są/będą dokumentowane fakturami VAT z wykazanym na nich VAT naliczonym, na których jako nabywca wskazana była/jest Gmina.

W związku z dalszą sprzedażą nieruchomości, Gmina zamierza ponosić Wydatki związane z ich przygotowaniem do sprzedaży również w przyszłości.

Gmina nie dokonała odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione Wydatki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Gminie przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących Wydatki.

2. W jaki sposób Gmina ma/ będzie miała prawo dokonać odliczenia kwot podatku naliczonego od Wydatków poniesionych w celu sprzedaży opisywanych nieruchomości gruntowych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Zdaniem Gminy, Gminie przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących Wydatki.

2. Zdaniem Gminy, w przypadku Wydatków poniesionych w celu sprzedaży opisywanych nieruchomości gruntowych do dnia 31 grudnia 2013 r., Gmina ma prawo dokonać odliczenia podatku naliczonego w deklaracjach za okresy rozliczeniowe, w których otrzymała faktury (poprzez korekty tych deklaracji) nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego.

Natomiast w przypadku Wydatków ponoszonych w celu sprzedaży opisywanych nieruchomości gruntowych od dnia 1 stycznia 2014 r. Gmina może/będzie mogła zrealizować prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w bieżącej oraz następnych deklaracjach VAT, o ile nie upłynęły dwa kolejne okresy rozliczeniowe licząc od końca okresu, w którym otrzymała fakturę i powstał obowiązek podatkowy u sprzedawcy. Natomiast po upływie powyższych okresów, Gmina może/będzie mogła dokonać korekty stosownych deklaracji VAT za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami, niemającymi zastosowania w niniejszej sprawie.

Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, iż prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj.:

* nabywcą towarów / usług jest podatnik VAT oraz

* nabywane towary / usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Odnośnie pierwszej z przesłanek, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Wykładnia cytowanych powyżej przepisów wskazuje, iż czynności sprzedaży nieruchomości będą traktowane jako dostawa towarów według ustawy o VAT.

Natomiast, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z uwagi na fakt, iż jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego nawet, gdy dotyczą one ich zadań własnych, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

W przypadku więc, gdy Gmina realizuje swoje zadania:

* w oparciu o reżim publicznoprawny, tj. w ramach uprawnień przyznanych jej z mocy prawa (np. gdy wydawane są decyzje administracyjne, pobierane opłaty o charakterze publicznym) - nie będzie traktowana jako podatnik VAT,

* na podstawie umów cywilnoprawnych (np. sprzedaż nieruchomości, dzierżawa), tj. na warunkach i okolicznościach właściwych również dla podmiotów zajmujących się prowadzeniem działalności gospodarczej - będzie traktowana jak podatnik VAT. W powyższym zakresie, niezależnie od swoich celów i zadań, Gmina postępuje bowiem analogicznie jak podmioty prowadzące działalność gospodarczą.

Mając na uwadze powyższe, Gmina w zaistniałym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym działała/działa/będzie działać w charakterze podatnika VAT, gdyż Gmina dokonywała/dokonuje/będzie dokonywać sprzedaży nieruchomości podlegających opodatkowaniu VAT.

Natomiast, odnosząc się do przesłanki drugiej, zdaniem Gminy, Wydatki miały/mają/będą miały bezpośredni związek z wykonywanymi przez nią czynnościami opodatkowanymi VAT. W przypadku braku poniesienia Wydatków przez Gminę, sprzedaż nieruchomości byłaby zasadniczo niemożliwa lub bardzo utrudniona. Powyższe, uwarunkowane jest koniecznością pozyskania wszelakich informacji w celu możliwości dokonania sprzedaży nieruchomości m.in. związanych z przebiegiem granic czy z wartością nieruchomości.

Ponadto, w celu poprawnej realizacji analizowanych transakcji konieczne jest również umieszczenie w prasie stosownego ogłoszenia o zamiarze dokonania sprzedaży. Nie ulega wątpliwości, iż wobec braku odpowiedniego powiadomienia, potencjalni nabywcy nie mieliby możliwości wzięcia udziału w procedurze sprzedaży.

W ocenie Gminy, mając na uwadze fakt, iż w analizowanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym poniesione Wydatki były/są/będą związane z czynnościami opodatkowanymi VAT, spełnione zostały przesłanki zdefiniowane w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym, Gminie przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących Wydatki związane ze sprzedażą nieruchomości.

Gmina pragnie podkreślić, że stanowisko odmienne od przedstawionego powyżej pozostawałoby w sprzeczności z fundamentalną zasadą opodatkowania VAT, jaką jest zasada neutralności tego podatku, podkreślana wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz polskich sądów administracyjnych. Przykładowo, Gmina pragnie przytoczyć orzeczenie TSUE w sprawie C-37/95 Ghent Coal, w którym Trybunał stwierdził, iż "prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny".

Zdaniem Gminy, Gmina nie powinna być traktowana mniej korzystnie niż inne podmioty gospodarcze, dokonujące czynności opodatkowanych i korzystające w związku z tym z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy poniesionych Wydatkach niezbędnych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Stanowisko, że Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od Wydatków poniesionych w celu sprzedaży nieruchomości, zostało potwierdzone już wielokrotnie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów. Przykładowo w:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 26 maja 2014 r., sygn. IPTPP4/443- 179/14-5/OS,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 5 grudnia 2013 r., sygn. IPTPP4/443-731/13-3/OS,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 4 kwietnia 2014 r., sygn. ITPP1/443-24/14/MN,

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 marca 2014 r., sygn. ITPP1 /443-1305/13/MS.

Ponadto, Gmina pragnie zaznaczyć, iż analizowany stan faktyczny/zdarzenie przyszłe dotyczy również sytuacji, w której w momencie ponoszenia Wydatków, Gmina posiada jedynie zamiar do wykorzystania ich do czynności opodatkowanych (tekst jedn.: sprzedaży nieruchomości). Niemniej jednak, zdaniem Gminy, powyższa sytuacja nie będzie miała jednak znaczenia na prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących Wydatki.

Zdaniem Gminy, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych Wydatków wystarczy, aby jego związek z czynnościami opodatkowanymi był zamierzony (zadeklarowany). Takie rozumienie prawa do odliczenia podatku VAT prezentuje m.in. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 14 lutego 1985 r. w sprawie 268/83 D.A. Rompelnan and E.A. Rompelman-Van Deelen vs Minister van Financien. Trybunał przyznał prawo do odliczenia podatku podatnikom, którzy nabyli prawo własności budowanego budynku z zamiarem późniejszego wykorzystania do działalności gospodarczej. W ocenie Trybunału, zamiar wykorzystania zakupów do działalności opodatkowanej stanowi wystarczającą przesłankę do uznania prawa do odliczenia podatku naliczonego przy wydatkach poniesionych w celu prowadzenia sprzedaży opodatkowanej, a możliwość odliczenia przysługuje podatnikowi już od momentu nabycia towaru (usługi) i nie może być odkładana w czasie do chwili rozpoczęcia działalności opodatkowanej.

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-400/98 Finanzamt Goslar v. Biigitte Breitsohl w którym ETS potwierdził, iż: "Należy przypomnieć, że osoba, która ma potwierdzony obiektywnymi dowodami zamiar rozpoczęcia prowadzenia w sposób niezależny działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 VI Dyrektywy, a która ponosi uprzednie wydatki inwestycyjne w tym celu, musi być uznawana za podatnika. Działając w tym charakterze ma ona zatem, zgodnie z art. 17 i nast. VI Dyrektywy, prawo do niezwłocznego odliczenia podatku VAT płatnego lub zapłaconego z tytułu wydatków inwestycyjnych poniesionych w celach transakcji, które zamierza przeprowadzić, a które dają prawo do odliczenia, bez konieczności oczekiwania na rozpoczęcie rzeczywistego wykorzystywania swojego przedsiębiorstwa".

Reasumując, zdaniem Gminy, Gminie przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących Wydatki.

Ad. 2

Dla rozliczeń VAT dotyczących okresów upływających z dniem 31 grudnia 2013, zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r.) prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego powstaje, co do zasady, w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11,12, 16 i 18.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r.) jeśli podatnik nie zrealizuje tego uprawnienia w rozliczeniu za ww. okres, wówczas może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Ponadto, w myśl art. 86 ust. 13 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r.), jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa powyżej, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Natomiast dla rozliczeń VAT dotyczących okresów od 1 stycznia 2014 r. zgodnie z treścią art. 86 ust. 10 i 11 ustawy o VAT w obecnie obowiązującym brzmieniu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, a jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, I0d i I0e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 13 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, I0d, I0e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem niemającym zastosowania w niniejszym przypadku.

Biorąc pod uwagę powyższe, Gmina stoi na stanowisku, iż Gminie powinno przysługiwać prawo do dokonania korekty podatku VAT naliczonego w okresach, w których odpowiednio otrzymywała bądź otrzyma faktury związane z Wydatkami poniesionymi w celu sprzedaży nieruchomości.

Zdaniem Gminy, w przypadku Wydatków poniesionych w celu sprzedaży opisywanych nieruchomości gruntowych do dnia 31 grudnia 2013 r., Gmina ma prawo dokonać odliczenia podatku naliczonego w deklaracjach za okresy rozliczeniowe, w których otrzymała faktury (poprzez korekty tych deklaracji) nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego.

Natomiast w przypadku Wydatków ponoszonych w celu sprzedaży opisywanych nieruchomości gruntowych od dnia 1 stycznia 2014 r. Gmina może/ będzie mogła zrealizować prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w bieżącej oraz następnych deklaracjach VAT, o ile nie upłynęły dwa kolejne okresy rozliczeniowe licząc od końca okresu, w którym otrzymała fakturę i powstał obowiązek podatkowy u sprzedawcy. Natomiast po upływie powyższych okresów, Gmina może/ będzie mogła dokonać korekty stosownych deklaracji VAT za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do treści art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z treści wniosku wynika, iż Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Gmina była/jest właścicielem nieruchomości gruntowych, które sprzedała/sprzedaje/ma zamiar sprzedać. Sprzedaż nieruchomości gruntowych będących przedmiotem niniejszego wniosku została/zostanie uznana jako sprzedaż opodatkowana VAT niekorzystająca ze zwolnienia z VAT.

W celu sprzedaży opisywanych nieruchomości, Gmina ponosiła/ponosi/będzie ponosić szereg niezbędnych wydatków, m.in. nabywała/nabywa/będzie nabywać usługi: wyceny nieruchomości, ogłoszeń w prasie o zamiarze sprzedaży, geodezyjne, związane z dokumentacją kartograficzną itp. (dalej: Wydatki).

Wskazane Wydatki Gmina ponosiła/ponosi/będzie ponosić najczęściej na kilka miesięcy przed planowaną transakcją sprzedaży nieruchomości. Powyższe wynika w szczególności z faktu, iż sprzedaż nieruchomości odbywała/odbywa/będzie się odbywać często w ramach postępowania przetargowego, które trwało/trwa/będzie trwało dłuższy czas, a także uzależnione było/jest/będzie od popytu w danym okresie na tego typu towar (tu: nieruchomość gruntowa).

Gmina jest w stanie przyporządkować poniesione Wydatki do konkretnych sprzedanych/sprzedawanych nieruchomości. Wydatki były/są/będą dokumentowane fakturami VAT z wykazanym na nich VAT naliczonym, na których jako nabywca wskazana była/jest Gmina.

W związku z dalszą sprzedażą nieruchomości, Gmina zamierza ponosić Wydatki związane z ich przygotowaniem do sprzedaży również w przyszłości.

Gmina nie dokonała odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione Wydatki.

Należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż dostawa nieruchomości gruntowych przez Gminę jest czynnością cywilnoprawną, zatem dla takiej dostawy Gmina będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami prawa podatkowego, aby podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, niezbędne jest wykazanie przez niego związku ponoszonych wydatków z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Analizując okoliczności przedstawione we wniosku, w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, należy uznać, że w przedmiotowej sprawie zostały/zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, albowiem Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a wydatki, które Gmina ponosiła/ponosi/będzie ponosić w celu sprzedaży nieruchomości gruntowych, jak wskazał Wnioskodawca, miały/mają/będą miały związek z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych w celu sprzedaży nieruchomości gruntowych, ze względu na związek ponoszonych wydatków na nabycie usług z czynnościami opodatkowanymi Gminy. Powyższe uprawnienie przysługuje Zainteresowanemu pod warunkiem niezaistnienia negatywnych przesłanek zawartych w art. 88 ustawy.

Zauważyć należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18 (art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy - w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.).

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy (w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Na mocy art. 86 ust. 13 ustawy (w staniem prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.) jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Natomiast do odliczenia podatku naliczonego w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. będą miały zastosowanie niżej powołane przepisy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.):

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10 ustawy).

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny (art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy).

Przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi (art. 86 ust. 10c ustawy).

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d, 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a (art. 86 ust. 13 ustawy).

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

W art. 81b § 1 ww. ustawy wskazano, że uprawnienie do skorygowania deklaracji:

W świetle § 2 cyt. wyżej artykułu, korekta złożona w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie wywołuje skutków prawnych.

Korekta deklaracji (zeznań) ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu. Może on dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym już wypełnieniu deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem wyjaśniającym przyczynę korekty.

Zatem, w odniesieniu do wydatków poniesionych w celu sprzedaży nieruchomości gruntowych, udokumentowanych fakturami otrzymanymi do dnia 31 grudnia 2013 r. Gmina ma prawo dokonać odliczenia nieodliczonego podatku naliczonego poprzez złożenie korekt deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług za okresy, w których wystąpiło prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie później jednak, niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym prawo to wystąpiło.

Natomiast, odliczenie podatku naliczonego od wydatków ponoszonych w celu sprzedaży nieruchomości gruntowych, udokumentowanych fakturami otrzymanymi od dnia 1 stycznia 2014 r., Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy od nabytych usług oraz Wnioskodawca otrzyma fakturę dokumentującą transakcję, lub w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. W sytuacji zaś, gdy Wnioskodawca nie odliczył/nie odliczy podatku naliczonego ani zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, z uwzględnieniem art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, ani w terminie, o którym mowa w art. 86 ust. 11 ustawy, będzie mógł - na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy - zrealizować to prawo poprzez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, tj. za pierwszy okres rozliczeniowy, w którym spełnił wszystkie warunki do dokonania odliczenia, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym;

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Należy wskazać, iż okoliczność, że sprzedaż nieruchomości gruntowych została/zostanie uznana jako sprzedaż opodatkowana niekorzystająca ze zwolnienia, przyjęto jako element przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i nie dokonywano oceny w tym zakresie. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.