IPTPP4/443-58/14-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2014 r. (data wpływu 27 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 27 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od października 2002 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą-biuro rachunkowe, w ramach której świadczy kompleksowe usługi księgowe sklasyfikowane wg PKD (2007) pod symbolem 69.20Z jako "działalność rachunkowo-księgowa, doradztwo podatkowe".

Od października 2000 r. Wnioskodawczyni posiada Świadectwo Kwalifikacyjne nr 19026/00 wydane przez Ministra Finansów spełniające wymogi kwalifikacyjne określone dla osób prowadzących usługowo księgi rachunkowe na podstawie art. 81 ust. 3 ptk. 4 i 4a ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591 z późn. zm.).

Od października 2002 r. Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Obroty w 2013 r. nie przekroczyły 150.000 netto. W obowiązującym terminie (3 stycznia 2014 r.) Wnioskodawczyni złożyła aktualizację VAT-u R, że od 1 stycznia 2014 r. będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nie wykonuje usług o charakterze doradczym, ani nie udziela porad prawnych. Nie świadczy żadnych usług księgowych i nie wykonuje zeznań rocznych dla osób nie prowadzących działalności gospodarczej oraz dla prowadzących działalność bez umowy.

Zakres świadczonych kompleksowych usług księgowych obejmuje:

Wyżej wymienione czynności świadczone są na podstawie umów zawartych z klientami na obsługę księgową. W 2013 r. biuro nie obsługiwało osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Dokumentacja księgowa klienta znajduje się w siedzibie biura do rozliczenia roku podatkowego. Sporadycznie odbywają się kontrole Urzędów Skarbowych i ZUS na podstawie imiennego upoważnienia udzielonego przez przedsiębiorcę właścicielce biura w jej biurze w zakresie usług księgowych zawartych w umowie (najczęściej u klienta lub w urzędach). Biuro nie bierze udziału w postępowaniach kontrolnych zlecanych jako odrębne jednorazowe zlecenia obejmujące czynności wykraczające poza zawarte w umowie usługi księgowe.

W związku z powyższym-czy świadcząc usługi rachunkowo-księgowe zawarte w umowie z klientami (osobami prowadzącymi działalność gospodarczą) na kompleksową obsługę księgową, nie świadcząc usług doradztwa podatkowego, porad prawnych, nie wykonując zleceń dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej oraz innych wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, nie przekraczając limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 Ustawy VAT Wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia z VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy biuro rachunkowe od 1 stycznia 2014 r. może korzystać ze zwolnienia podmiotowego w zakresie Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 dla sprzedaży usług księgowych świadczonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, prowadząc działalność gospodarczą na podstawie uzyskanego certyfikatu księgowego, nie wykonując usług doradztwa podatkowego (Wnioskodawczyni nie posiada uprawnień do wykonywania czynności doradztwa podatkowego i nie jest wpisana na listę doradców podatkowych), ani czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 Ustawy o VAT, świadcząc kompleksowe usługi rachunkowo-księgowe Wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług - zgodnie z art. 8 ust. 1 - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

Z przepisu art. 113 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 tej ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, na mocy art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności - art. 113 ust. 4 ustawy.

W myśl art. 113 ust. 11 podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Według art. 113 ust. 11a przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia z podatku VAT.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawczyni, należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia z podatku VAT.

Podkreślić należy, iż ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia, określonego w ust. 1 i 9 należy - wobec braku w ustawie definicji doradztwa - posłużyć się znaczeniem językowym.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia z podatku VAT, należy stwierdzić, iż termin "doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1996), pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto doradza". Natomiast "doradzić", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213) czynności doradztwa podatkowego obejmują:

Z kolei, w myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy, zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Według art. 3 ustawy o doradztwie podatkowym podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie.

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330, z późn. zm.). W myśl art. 76a ust. 2 ww. ustawy przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności obejmującej:

- w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Stosownie do zapisu art. 76a ust. 3 powołanej ustawy działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Z przytoczonych definicji nie wynika, by działania Wnioskodawczyni miały charakter usług doradczych. W świetle podanego przez Wnioskodawczynię opisu sprawy, Wnioskodawczyni nie udziela fachowych porad, opinii, zaleceń, wyjaśnień prawnych, podatkowych, finansowych i ekonomicznych. Zainteresowana posiada Świadectwo Kwalifikacyjne nr 19026/00 wydane przez Ministra Finansów, natomiast nie ma uprawnień doradcy podatkowego, w związku z powyższym nie świadczy żadnych usług doradczych. W ramach prowadzonej działalności wg PKD 69.20.Z świadczy wyłącznie usługi polegające na kompleksowej obsłudze rachunkowo-księgowej i płacowej firm, w związku z powyższym wykonuje poniższe czynności: prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, księgi handlowej oraz ewidencji przychodów, prowadzenie rejestrów sprzedaży, zakupów towarów i kosztów VAT oraz przygotowanie na ich podstawie deklaracji VAT miesięcznych, kwartalnych, prowadzenie ewidencji środków trwałych i wyposażenia, rozliczanie na podstawie dowodów księgowych zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców, podpisywanie i składanie na podstawie posiadanych pełnomocnictw deklaracji podatkowych/informacji w Urzędach Skarbowych w imieniu przedsiębiorców, sporządzanie na podstawie dowodów księgowych sprawozdań finansowych, sporządzanie list plac, kart przychodów pracowników oraz sporządzanie Pit 11, Pit 4R, prowadzenie akt osobowych dla pracowników przedsiębiorców, obliczanie/rozliczanie składek ZUS dotyczących przedsiębiorców i ich pracowników oraz wysyłanie drogą elektroniczną do ZUS-u stosownych raportów/deklaracji, branie udziału w postępowaniach kontrolnych prowadzonych przez organy kontroli w siedzibie biura rachunkowego, dotyczących prowadzenia przez biuro obsługi księgowej zleceniodawców (przedsiębiorców), odnoszących się wyłącznie do zakresu czynności zawartych w umowie z biurem. Wyżej wymienione czynności świadczone są na podstawie umów zawartych z klientami na obsługę księgową. W 2013 r. biuro nie obsługiwało osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Biuro nie bierze udziału w postępowaniach kontrolnych zlecanych jako odrębne jednorazowe zlecenia obejmujące czynności wykraczające poza zawarte w umowie usługi księgowe.

Odnosząc przedstawiony opis sprawy do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że jeżeli świadczone przez Wnioskodawczynię usługi polegają na wykonywaniu przez Wnioskodawczynię czynności w ramach zawartych z klientami umów o prowadzenie ksiąg rachunkowych w ramach usług rachunkowo-księgowych - nie można uznać ich za świadczenie usług doradztwa, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy i świadczenie tych usług nie wyklucza zastosowania dla Wnioskodawczyni zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Ponadto należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni od momentu podjęcia działalności gospodarczej tj. od października 2002 r. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w związku z czym nie korzystała ze zwolnienia podmiotowego.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie zostanie spełniony wymóg określony w art. 113 ust. 11 ustawy uprawniający do ponownego skorzystania przez Wnioskodawczynię ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące przepisy stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni od 1 stycznia 2014 r. mogła skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje i nie będzie wykonywała czynności, które ze zwolnienia korzystać nie mogą, określonych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Tym samym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawczyni tut. Organ uznał je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie się pokrywał z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.