IPTPP4/443-527/14-4/UNR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2014 r. (data wpływu 18 lipca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 października 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczenia podatku VAT od części pobranych z magazynu na własne potrzeby - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczenia podatku VAT od części pobranych z magazynu na własne potrzeby oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 października 2014 r. w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny. (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki jawnej, jest czynnym podatnikiem VAT składającym miesięczne deklaracje VAT-7. Podatek dochodowy rozlicza na zasadach ogólnych (książka przychodów i rozchodów). Działalność gospodarczą prowadzi w zakresie usług wulkanizacyjnych oraz usług napraw samochodów. Na potrzeby działalności gospodarczej wykorzystuje między innymi samochody, które w świetle znowelizowanej ustawy o VAT od 1 kwietnia 2014 r. są samochodami osobowymi (VAT-2 dwa rzędy siedzeń i części oddzielonej do przewożenia ładunku oraz samochodu osobowego). Od 1 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca odlicza 50% podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z używaniem tych samochodów w działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie prowadzi dla celów podatku VAT szczegółowej ewidencji przebiegu pojazdów, nie odlicza podatku VAT od paliwa zakupionego do samochodów osobowych.

Wszystkie samochody (zarówno osobowe jaki ciężarowe) są wprowadzone do ewidencji środków trwałych, są amortyzowane, ubezpieczone polisą OC i AC. Jako, że Wnioskodawca prowadzi usługi wulkanizacyjne i usługi naprawy samochodów na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca kupuje części samochodowe i opony. Zakupy części i opon są udokumentowane fakturami VAT, które są podstawą do odliczania podatku VAT. Zakupione opony i części są wykorzystywane do naprawy samochodów klientów.

W sytuacji gdy Wnioskodawca musi naprawić własny samochód osobowy (VAT-2 dwa rzędy siedzeń części oddzielonej do przewożenia ładunku po nowelizacji ustawy o VAT od 1 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca odlicza 50% podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z używaniem tych samochodów w działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie prowadzi dla celów podatku VAT szczegółowej ewidencji przebiegu pojazdów, nie odlicza podatku VAT od paliwa zakupionego do samochodów osobowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej) Wnioskodawca pobiera z magazynu części zamienne "Rozchodem wewnętrznym w cenie netto"

W piśmie z dnia 2 października 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że samochody osobowe wykorzystywane są wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT w prowadzonej działalności gospodarczej. Części zamienne i opony kupowane są na magazyn na bieżące potrzeby do prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej. Jako firma co jakiś czas Wnioskodawca korzysta z naprawy własnych samochodów osobowych w swoim warsztacie. Zarówno przy sprzedaży jak i przy zdejmowaniu ze stanu magazynowego na własne potrzeby części zamiennych, opon czy oleju do wymiany Wnioskodawca zdejmuje towar ze stanu magazynowego automatycznie programem do obsługi sprzedaży. Wnioskodawca nie rozpatrywał do tej pory tych zdarzeń pod kątem daty zakupu części do naprawy własnego samochodu, są to części kupowane zarówno w roku 2013 jak i 2014 oczywiście jest to do sprawdzenia przy każdej naprawie czy wymianie opon. W pytaniu Wnioskodawcy chodzi o taką sytuację gdzie np. kupił 50 szt. wycieraczek w roku 2013 czy 2014, a z tego 4 szt. zużył w 2014 r. do samochodu osobowego, a wcześniej od wszystkich dokonywanych zakupów na magazyn odliczał VAT gdyż towar kupował z myślą o obsłudze klienta (trudno przewidzieć zepsucie się własnego samochodu). Zarówno w 2013 jak i w roku 2014 stawka VAT jest 23%, Wnioskodawca nie rozumie dlaczego ważna jest data zakupu towaru. Taka sama sytuacja jest przy wymianie oleju czy opon. Zakupu części, które są na magazynie i czasem Wnioskodawca wykorzystuje na własne potrzeby firmy do samochodów osobowych do prowadzonej działalności gospodarczej są kupowane w roku 2013 i 2014, Wnioskodawca nie ściągał opon ani część ze stanu magazynowego według daty zakupu tylko według rozmiaru i innych parametrów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W jaki sposób rozliczyć podatek VAT od części pobranych z magazynu na własne potrzeby gdzie wcześniej przy zakupie części na magazyn w całości był odliczony podatek VAT. Samochód osobowy wykorzystywany jest do działalności gospodarczej nie spełnia wymogów samochodu ciężarowego po nowelizacji ustawy o podatku VAT od 1 kwietnia 2014 r. nie jest prowadzona szczegółowa ewidencja przebiegu pojazdu, a od wydatków poniesionych przy eksploatacji Wnioskodawcy przysługuje odliczenie 50% podatku VAT, od zakupionego paliwa do tego samochodu Wnioskodawca nie odlicza podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Obecnie Wnioskodawca nie koryguje podatku VAT od zakupu części na magazyn, z którego pobiera "Rozchodem wewnętrznym" części zużywane na własne potrzeby (naprawa) do samochodów osobowych, które po nowelizacji ustawy o podatku VAT od 1 kwietnia 2014 r. są samochodami osobowymi wprowadzonymi do ewidencji środków trwałych, dla celów VAT Wnioskodawca nie prowadzi szczegółowej ewidencji przebiegu pojazdów, przy kosztach eksploatacji tych samochodów przysługuje 50% odliczenia podatku VAT. Wnioskodawca ma wątpliwość czy stanowisko jego jest słuszne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępnie wskazać należy, Organ dokonuje interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę. Z uwagi na fakt, że Organ ogranicza się wyłącznie do analizy okoliczności podanych we wniosku, zatem niniejsza interpretacja odnosi się do wydatków poniesionych w 2013 i 2014 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Treść tego przepisu wskazuje, iż:

* prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT czynnym,

* prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom VAT oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione podmiotowo lub przedmiotowo, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Z ww. przepisów wynika więc, że odliczeniu podlega podatek naliczony od zakupów, które służą sprzedaży opodatkowanej.

Należy wskazać, iż od dnia 1 stycznia 2014 r. kwestie dotyczące zasad odliczania i rozliczania na gruncie podatku VAT wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy. Z dniem 1 kwietnia 2014 r. na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą, przepis art. 86a uległ zmianie.

Podstawą wprowadzonych zmian jest przede wszystkim decyzja wykonawcza Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. upoważniająca Rzeczpospolitą Polską do stosowania środków stanowiących odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a i art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 353 z 28.12.2013, str. 51).

Zmiany wynikają również z konieczności dostosowania przepisów o podatku od towarów i usług do tez wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawie C-160/11 Bawaria Motors.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r., w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r., do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Stosownie natomiast do art. 86a ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r., przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r., pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki jawnej, jest czynnym podatnikiem VAT składającym miesięczne deklaracje VAT-7. Działalność gospodarczą prowadzi w zakresie usług wulkanizacyjnych oraz usług napraw samochodów. Na potrzeby działalności gospodarczej wykorzystuje między innymi samochody, które w świetle znowelizowanej ustawy o VAT od 1 kwietnia 2014 r. są samochodami osobowymi (VAT-2 dwa rzędy siedzeń i części oddzielonej do przewożenia ładunku oraz samochodu osobowego). Od 1 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca odlicza 50% podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z używaniem tych samochodów w działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie prowadzi dla celów podatku VAT szczegółowej ewidencji przebiegu pojazdów, nie odlicza podatku VAT od paliwa zakupionego do samochodów osobowych. Jako, że Wnioskodawca prowadzi usługi wulkanizacyjne i usługi naprawy samochodów na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca kupuje części samochodowe i opony. Zakupy części i opon są udokumentowane fakturami VAT, które są podstawą do odliczania podatku VAT. Zakupione opony i części są wykorzystywane do naprawy samochodów klientów. W sytuacji gdy Wnioskodawca musi naprawić własny samochód osobowy pobiera on z magazynu części zamienne "Rozchodem wewnętrznym w cenie netto". Samochody osobowe wykorzystywane są wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT w prowadzonej działalności gospodarczej. Części zamienne i opony kupowane są na magazyn na bieżące potrzeby do prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej. Przedmiotowe części zakupiono zarówno w roku 2013 jak i 2014.

Ponieważ cytowane regulacje prawne nakazują oceniać zakres prawa do odliczenia w oparciu o zamiar jaki towarzyszy przeznaczeniu towarów czy też usług, w cenie których zawarty był podatek mający podlegać odliczeniu, Wnioskodawca dokonując zakupu części z zamiarem wykorzystania ich do napraw samochodów klientów w ramach prowadzonej działalności opodatkowanej, w momencie zakupu dokonywał odliczenia podatku w pełnej wysokości. Ostatecznie jednak, zakupione części zostały wykorzystane do samochodów osobowych Wnioskodawcy, w stosunku do których przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku VAT. W tej sytuacji Wnioskodawca nie traci prawa do odliczenia podatku VAT od zakupionych części, gdyż części są nadal wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności do czynności opodatkowanych, jednak zmianie ulega wysokość kwoty podatku VAT, jaką Wnioskodawca ma prawo odliczyć, zgodnie z ostatecznym wykorzystaniem przedmiotowych części.

W świetle powyższego, Wnioskodawca nie traci prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabytych części, które zostały pobrane z magazynu w celu wykorzystania ich do własnych samochodów osobowych, gdyż części te są (zgodnie z pierwotnym zamiarem) wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jednak zmianie ulega wysokość kwoty jaką może odliczyć.

Wnioskodawca powinien odliczyć podatek od części wykorzystanych do własnych samochodów zgodnie z końcowym wykorzystaniem tych części, w zależności od tego w jakiej wysokości przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT. Wnioskodawca jednakże nie musi korygować odliczonego w pełnej wysokości podatku w momencie pierwotnego odliczenia, lecz na bieżąco w momencie zmiany przeznaczenia zakupionych części, tj. w momencie przeznaczenia ich do własnych samochodów osobowych, w stosunku do których przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku VAT

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Dodatkowo tut. Organ zwraca uwagę, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczenia podatku VAT od części pobranych z magazynu na własne potrzeby. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych został rozparzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.