IPTPP4/443-495/14-6/ALN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2014 r. (data wpływu 4 lipca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 września 2014 r. (data wpływu 18 września 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wliczenia do proporcji sprzedaży czynności opodatkowanych i zwolnionych jednostek budżetowych Gminy oraz samorządowego zakładu budżetowego - jest prawidłowe.

W dniu 4 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* braku obowiązku uwzględniania obrotu z tytułu czynności niepodlegających opodatkowaniu w kalkulacji proporcji sprzedaży;

* braku obowiązku wliczenia do proporcji sprzedaży czynności opodatkowanych i zwolnionych jednostek budżetowych Gminy oraz samorządowego zakładu budżetowego;

* obowiązku uwzględniania obrotu z tytułu dostaw nieruchomości opodatkowanych i zwolnionych stanowiących mienie komunalne w kalkulacji proporcji sprzedaży;

* obowiązku wliczenia do proporcji sprzedaży obrotu z tytułu czynności opodatkowanych i zwolnionych od podatku, tj. sprzedaży i zamiany nieruchomości, opłaty za użytkowanie wieczyste gruntu oddanego w użytkowanie wieczyste po 30 kwietnia 2004, najmu, dzierżawy nieruchomości przypisanych Skarbowi Państwa w myśl przepisów art. 11 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 15 września 2014 r. (data wpływu 18 września 2014 r.) w zakresie wskazania zakresu wniosku, uzupełnienia stanu faktycznego, doprecyzowania pytania, przedstawienia stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe. (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Gmina... posiada status podatnika VAT czynnego o numerze NIP:. Jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną nadaną ustawowo przez art. 165 Konstytucji RP i art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594) zwaną dalej u.s.g. W myśl art. 1 u.s. g mieszkańcy gminy tworzą z mocy prawa wspólnotę samorządową, ilekroć w ustawie jest mowa o gminie, należy przez to rozumieć wspólnotę samorządową oraz odpowiednie terytorium. Zadania własne gminy określone są w art. 7 u.s.g. oraz w uszczegółowione w przepisach szczególnych - konkretyzujących ich realizację. Zgodnie z art. 7 u.s.g. zaspokajanie potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Zadania te obejmują w szczególności sprawy:

3a)działalności w zakresie telekomunikacji,

6a)wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej,

W myśl art. 9 ust. 1 u.s. g w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi. Przypomnienia wymaga też fakt, iż gmina oprócz zadań własnych realizuje wiele zadań zleconych - co wynika z art. 162 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, który stanowi, iż "jeżeli wynika to z uzasadnionych potrzeb państwa, ustawa może zlecić jednostkom samorządu terytorialnego wykonywanie innych zadań publicznych. Ustawa określa tryb przekazywania i sposób wykonywania zadań zleconych." Zgodnie z art. 11a ust. 1 u.s.g. organami gminy są: 1) rada gminy, 2) wójt (burmistrz, prezydent miasta). W myśl art. 26 ust. 1 u.s.g. organem wykonawczym gminy jest wójt, zaś zgodnie z ust. 4 w miastach powyżej 100.000 mieszkańców organem wykonawczym jest prezydent miasta. Wójt wykonuje swoje zadania za pośrednictwem urzędu, którego jest kierownikiem (art. 33 u.s.g.). Zgodnie z art. 91 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 595) zwanej dalej u.s.p. prawa powiatu przysługują miastom, które w dniu 31 grudnia 1998 r. liczyły więcej niż 100.000 mieszkańców (...). Miastem takim jest więc Gmina.... Zadania powiatu określone są w art. 4 u.s.p. Tak więc do zadań gminy będącej miastem na prawach powiatu oprócz zadań nałożonych przez u.s. g, dochodzą także zadania nałożone przez u.s.p. W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236) zwaną dalej u.g.k. gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego. Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 885 z późn. zm.) zwaną dalej u.f.p. sektor finansów publicznych tworzą: pkt 2) jednostki samorządu terytorialnego i ich związki (a więc gminy, powiaty i województwa), pkt 3) jednostki budżetowe, pkt 4) samorządowe zakłady budżetowe. Gospodarkę nieruchomościami należącymi do Skarbu Państwa jak i jednostek samorządu terytorialnego, w tym kwestie zbywania, dzierżaw, najmu reguluje oprócz ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zwanej dalej k.c. również szczególny akt prawny jakim jest ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 518). Dotychczas Gmina... jako podatnik VAT czynny dokonywała odliczania podatku naliczonego metodą bezpośrednią przy zastosowaniu art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej u.p.t. u, bez zastosowania metody wynikającej z przepisu, o którym mowa w art. 90 ust. 2-4, tj. przy użyciu wskaźnika struktury sprzedaży. Gmina dotychczas dokonywała odliczenia podatku w odniesieniu do podatku naliczonego wynikającego z wydatków, które są ponoszone bezpośrednio i wyłącznie w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych wg stawek podatku ("op") tj. takich które nie mają statusu zwolnionych od podatku ("zw"), ani statusu czynności w ogóle niepodlegających opodatkowaniu ("np."). Gmina ponosi również szereg wydatków na nabycie towarów i usług związanych z całokształtem swojej działalności, jednocześnie związanych z czynnościami opodatkowanymi VAT i zwolnionymi od podatku oraz czynnościami niepodlegającymi podatkowi - tzw. wydatkami mieszanymi, ogólnymi, niekiedy zwanymi kosztami ogólnego zarządu, których związek przyczynowo-skutkowy tylko z jedną określoną sferą działalności ("op", zw", "np"), jest wątpliwy i trudny do jednoznacznej oceny i przypisania.

Gmina nie zna sposobu, aby wydatki te bezpośrednio i wyłącznie przyporządkować do czynności opodatkowanych VAT i zwolnionych z VAT lub też do zdarzeń w ogóle niepodlegających regulacjom VAT. Są to wydatki ogólne typowe także dla innych podatników podatku VAT, a nie tylko jednostek samorządu terytorialnego. Ze swej istoty służą całokształtowi działalności sprawiając trudność w ich bezpośredniej alokacji. W szczególności są to wydatki związane ze sferą administracyjną i utrzymaniem budynków Urzędu Miasta takich jak:zakup mediów (np. zakup energii, wody, odprowadzania ścieków, wywozu nieczystości, usług telekomunikacyjnych, usług dostępu do sieci Internet, itp.), zakup materiałów biurowych dla Urzędu, zakup wyposażenia dla Urzędu (np. mebli), zakup materiałów i usług związanych z pracami remontowymi oraz konserwacją i bieżącym utrzymaniem budynków Urzędu, zakup prenumeraty prasy, zakup usług BHP, zakup środków czystości, zakup usług kurierskich. Z uwagi na niejednolite, a nawet sprzeczne orzecznictwo sądowo-administracyjne, zróżnicowane opinie wśród ekspertów i autorytetów prawa podatkowego w związku ze specyfiką funkcjonowania jednostek sektora samorządowego w systemie podatku VAT na gruncie Dyrektywy i polskich przepisów będących ich implementacją, Gmina postanowiła wystąpić z wnioskiem o wydanie kompleksowej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwestii sposobu wyliczenia współczynnika struktury sprzedaży dla potrzeb uzupełniającego dokonywania odliczenia podatku przy jego zastosowaniu. Prawo takie przysługuje każdemu podatnikowi VAT, w tym podmiotom prawa publicznego, osiągającym - jak Wnioskodawca - wpływy o zróżnicowanym charakterze, nie tylko opodatkowane wg stawek.

1)

a. W myśl art. 15 ust. 6 u.p.t. u nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. O tym, iż Gmina... jest organem władzy publicznej w zakresie szeregu opłat o charakterze urzędowo-administracyjnym (publiczno-prawnym), niemających cywilnoprawnego charakteru, wypowiedział się w prawomocnych rozstrzygnięciach Wojewódzki Sąd Administracyjny w...ie w wyroku z dnia 5 stycznia 2011 r. sygn. akt. I SA/Lu 590/10 oraz Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie z dnia 31 stycznia 2012 r. sygn. akt. I FSK 627/11. Po ww. wyrokach Minister Finansów reprezentowany przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną z dnia 19 lipca 2012 r. znak: IPPP3/443-1195/09/12-8/S/KB, w której uznał Gminę... za organ władzy publicznej, a pobierane przez nią w oparciu o reżim publiczno-prawny, opłaty za niepodlegające opodatkowaniu (nie zaś za zwolnione od podatku).W ocenie Wnioskodawcy sprawa ta - tj. uznania jej za organ władzy publicznej, zaś opłat nie mających cywilnoprawnego charakteru za niepodlegające opodatkowaniu korzysta więc z zasady powagi rzeczy osądzonej "res iudicata" Przyjęcie zasady powagi rzeczy osądzonej służy pewności prawa i unikaniu wznawiania ustawicznych sporów "o to samo"."Res iudicata" chroni strony postępowania przed kolejnymi procesami, odciąża sądy od obowiązku zajmowania się sprawami wcześniej rozstrzygniętymi.

c. Kolejnymi czynnościami Gminy o charakterze niepodlegającym opodatkowaniu w myśl art. 8 ust. 2 pkt 2 u.p.t. u są czynności o charakterze nieodpłatnym, lecz nie do celów osobistych, tylko do celów prowadzonej działalności wynikającej z zadań ustawowych (np. użyczenia składników majątku podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie zadań Gminy, nieodpłatna ogólnodostępność miejsc publicznych, nieodpłatny wstęp na imprezy organizowane przez Gminę, nieodpłatne usługi udostępniania szaletów miejskich). Traktowanie jako czynności niepodlegających opodatkowaniu nieodpłatnych działań jednostek samorządu terytorialnego jako formy realizacji zadań ustawowych wynika z wielu interpretacji indywidualnych Ministra Finansów, w tym dla Gminy... (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 29 sierpnia 2013 r. znak: IPTPP1/443-421/13-2/MW). Wcześniej analogiczne stanowisko co do charakteru działań nieodpłatnych zajmował w szeregu interpretacji indywidualnych dla Gminy. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie.

Przedmiotem zapytania nr 1 jest wpływ czynności niepodlegających opodatkowaniu na wyliczenie i stosowanie przez Gminę w przyszłości dla odliczeń podatku naliczonego wskaźnika struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 2-4 u.p.t.u.

2-3)

W związku z ciągle pogłębiającymi się i trwającymi już 10 lat trudnościami w rozliczeniach podatkowych jednostek sektora samorządowego i to związanych z podstawową kategorią niezbędną dla prawidłowego wywiązywania się z obowiązków tj. kategorią samego podatnika i jego zakresu podmiotowego Gmina..., a więc jednostka samorządu terytorialnego wystąpiła w 2013 r. do Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi celem uzyskania interpretacji indywidualnej w kwestii podmiotowości prawno-podatkowej gminnych jednostek budżetowych. W sprawie zakresu podmiotowego Gminy... jako podatnika podatku od towarów i usług Minister Finansów wydał interpretację indywidualną z dnia 9 maja 2013 r. znak: IPTPP1/443-130/13-3/MG w której uznał, iż Gmina... nie jest podatnikiem z tytułu czynności dokonywanej przez gminne jednostki budżetowe, które są odrębnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Ww. wniosek Gminy został spowodowany postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 stycznia 2013 r. sygn. akt. I FSK 311/12 w sprawie przedstawienia zagadnienia prawnego budzącego poważne wątpliwości składowi siedmiu sędziów NSA. Później (już po wydaniu ww. interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi) uchwałą 7 sędziów NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS I/l3, stwierdził, iż gminne jednostki budżetowe nie są podatnikami podatku od towarów i usług. W dniu 10 grudnia 2013 r. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie pomimo swojej wcześniejszej uchwały z dnia 24 czerwca 2013 r. nie wydal wyroku w sprawie ze skargi Gminy..., lecz postanowieniem sygn. I FSK 311/12 postanowił wystąpić z pytaniem prejudycjalnym do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej o następującej treści: czy w świetle art. 4 ust. 2 w związku art. 5 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej (wersja skonsolidowana Dz.Urz.UE.C 83 z dnia 30 marca 2010 r., s. 13 i nast.) jednostka organizacyjna gminy (lokalnego organu władzy w Polsce) może być uznana za podatnika VAT w sytuacji, gdy wykonuje czynności w charakterze innym niż organ władzy publicznej w rozumieniu art. 13 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE z dnia 11 grudnia 2006 r. Nr L 347, s. 1 i nast. z późn. zm.), pomimo, że nie spełnia warunku samodzielności (niezależności) i przewidzianego w art. 9 ust. 1 tej dyrektywy..." Po ww. postanowieniu Minister Finansów zamieścił w dniu 12 grudnia 2013 r. na stronie internetowej resortu komunikat następującej treści: "W związku ze skierowaniem pytania prejudycjalnego |Ministerstwo Finansów uprzejmie informuje, że podziela wątpliwości istniejące w sprawie, które znalazły wyraz w pytaniu prejudycjalnym, zwłaszcza że wskazana przez sąd w pytaniu kwestia nie była badana w cytowanej uchwale NSA. Mając na uwadze utrwaloną praktykę interpretacyjną, znaczenie przedmiotowej kwestii dla wszystkich jednostek samorządowych oraz konieczność zapewnienia pewności stosowania prawa, do momentu wydania orzeczenia przez Trybunał Sprawiedliwości UE pozostaje aktualne dotychczasowe stanowisko Ministra Finansów, wyrażone w wydawanych interpretacjach indywidualnych, uznające samorządowe jednostki budżetowe za odrębnych podatników podatku od towarów i usług." Ponadto Minister Finansów wystosował do Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju pismo z dnia 13 grudnia 2013 r. znak: PTl/063/38/685/KCO/13, w którym stwierdził, iż " (...) za niewłaściwe a z całą pewnością za przedwczesne należy uznać skierowane do Dyrektorów Instytucji Zarządzających pismo (...) stanowiące wytyczne w zakresie zmiany sposobu rozliczania przyznanej pomocy w ramach projektów (...), oraz " (...) za przedwczesne uznaję konstruowanie wytycznych w sytuacji, gdy nie zostały jeszcze podjęte ostateczne decyzje w zakresie fundamentalnej dla sprawy kwestii, tj. sposobu i zakresu zastosowania się do wykładni wskazanej w omawianej uchwale, które to kwestie leżą w gestii resortu finansów."

W tym miejscu należy zasygnalizować, iż po uchwale z 24 czerwca 2013 r. w dniu 7 lipca 2013 r. Minister Finansów umieścił na stronie internetowej resortu komunikat, w którym czytamy m.in. "W związku z podjętą uchwałą resort finansów zauważa, że nie będą kwestionowane dotychczasowe rozliczenia gminnych jednostek budżetowych jako podatników VAT, natomiast kwestia dalszego rozliczania podatku od towarów i usług w związku z wykonywanymi przez nie czynnościami zostanie przedstawiona w koncepcji odnoszącej się do tej uchwały."

Jednak rozesłane do instytucji zarządzającymi środkami unijnymi pisma autorstwa innych organów administracji publicznej wskazywać mogą, iż mają one i mogą mieć odmienny pogląd w ww. kwestiach niż wyrażony przez Ministra Finansów. Świadczą o tym pisma Ministerstwa Rozwoju Regionalnego z dnia 20 września 2013. r. znak: DRC-VI1-8261 (0)-60-PK/13 i DPP-III-82013-142-MWG/13 z dnia 24 września 2013 r. pismo Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 4 października 2013 r. znak: DF-9AOr-0831-2 (16)13, pismo Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju (powstałe z połączenia tych dwóch ww. resortów) z dnia 12 maja 2014 r. znak DWI-VI-82110- (6)-6-DK/14 kierowane do Dyrektorów Instytucji Zarządzających stanowiące podstawę do wystąpień do beneficjentów dotacji unijnych celem przeanalizowania przez nich uchwały NSA pod kątem ewentualnej konieczności zwrotu dofinansowania, w których podatek VAT uznany był za wydatek kwalifikowany ze względu na deklarowany brak prawa do odliczenia. Tak więc inne organy państwowe zdystansowały się od stanowiska wyrażonego przez Ministra Finansów. Jest to tym niebezpieczniejsze dla finansów samorządów, a nawet całego sektora finansów publicznych w Polsce, iż to właśnie gminy były największymi beneficjentami pomocy unijnej w latach po wejściu RP do Wspólnoty. Na chwilę obecną są już w Polsce gminy, które pomiędzy 24 czerwca 2013 r. (data uchwały 7 sędziów NSA) a 10 grudnia 2013 r. (postanowienie NSA w sprawie wystąpienia z pytaniem prejudycjalnym) dokonały centralizacji rozliczenia podatkowego (jedna deklaracja jednego podatnika obejmująca czynności zarówno Gminy jako osoby prawnej czyli de facto Urzędu Miasta, którego bezpośrednim kierownikiem jest wójt, burmistrz, prezydent, jak i jednostek budżetowych, które wyrejestrowane zostały jako odrębni podatnicy).Ta szybkość centralizacji po uchwale 7 sędziów NSA była o tyle możliwa i stosunkowo łatwa, iż w mniejszych gminach liczba jednostek objętych centralizacją rozliczeń nie jest duża, stąd i liczba problemów do rozwiązania i wyjaśnienia oraz procedur do wdrożenia jest odpowiednio mniejsza. Inaczej rzecz wygląda z gminami będącymi dużymi kilkuset tysięcznymi organizmami miejskimi. Kształtujący się dualizm w rozliczeniach podatkowych samorządów trudno też uznać za stan prawidłowy i pożądany, choćby na płaszczyźnie zasad równości wobec prawa czy zachowania zasad konkurencji, jego eskalacja może też pogłębiać dysproporcje rozwojowe pomiędzy poszczególnymi społecznościami lokalnymi i nie sprzyja zrównoważonemu rozwojowi kraju. Gmina... na chwilę obecną należy do tych gmin w Polsce, a których jest zdecydowana większość - tzn. nie dokonała centralizacji, rozlicza się nadal jako odrębny od jednostek budżetowych podatnik, kierując sie zarówno treścią interpretacji indywidualnej Ministra Finansów w osobie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi 9 maja 2013 r. znak: IPTPP1/443-130/13-3/MG oraz stanowiskiem Ministra Finansów wynikających z komunikatów umieszczonych na stronie internetowej resortu finansów. Sprawę dodatkowo komplikuje fakt, iż niektóre orzeczenia sądów administracyjnych (np. z dnia 9 lipca 2013 r. sygn. akt I SA/Łd 461/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi) uznają, iż również samorządowe zakłady budżetowe nie stanowią odrębnych od Gminy podatników VAT. Ponadto wg opinii niektórych ekspertów w przyszłości rozstrzygnięcie TSUE w sprawie gminnych jednostek budżetowych może też dotyczyć samorządowych zakładów budżetowych z uwagi na fakt, iż NSA w pytaniu prejudycjalnym użył terminu "jednostka organizacyjna gminy", nie zaś "jednostka budżetowa", a samorządowy zakład budżetowy jest przecież także jednostką organizacyjną gminy nieposiadającą osobowości prawnej. Gmina... jest adresatem interpretacji indywidualnej Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 12 listopada 2013 r. Znak: IPTPP1/443-650/13-2/MW. Z interpretacji tej wynika, iż osoba prawna - Gmina... nie jest podatnikiem z tytułu czynności samorządowego zakładu budżetowego, który jest odrębnym podatnikiem VAT. Gmina stosuje się do ww. interpretacji. Samorządowy zakład budżetowy utworzony przez organ stanowiący Gminy..., tj. Zarząd Nieruchomości Komunalnych rozlicza się odrębnie posiadając status odrębnego od Gminy... podatnika VAT czynnego. Gmina... jest także adresatem interpretacji indywidualnej Ministra Finansów w osobie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 12 listopada 2013 r. znak: IPTPP1/443-650/13-3/MW, w której organ stanął na stanowisku, iż relacje pomiędzy Gminą a samorządowym zakładem budżetowym, dla którego jest ona organem tworzącym nie korzystają też ze zwolnienia o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), gdyż Gmina nie jest adresatem ww. normy prawnej. Tak więc relacje Gminy z zakładem należy rozpatrywać na zasadach ogólnych, jak z każdym innym kontrahentem. Odpowiednikiem ww. przepisu jest obecnie § 3 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2013 r. poz. 1722). Gmina stosuje się do ww. interpretacji. Przedmiotem pytań 2 i 3 jest wpływ czynności dokonywanych przez jednostki budżetowe i samorządowy zakład budżetowy dla osoby prawnej (Gminy...) na wyliczenie i stosowanie przez nią w przyszłości dla odliczeń podatku naliczonego wskaźnika struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 u.p.t.u.

4-5)

Gmina... jako podatnik VAT czynny osiąga:

* wpływy mające charakter cywilnoprawny i opodatkowane wg stawek 8% lub 23%:

* z opłat za korzystanie z cmentarzy komunalnych,

* opłat za korzystanie ze składowiska odpadów komunalnych,

* przenoszenia kosztów nabytych przez siebie usług na podmioty trzecie (tzw. "refakturowanie" głównie mediów),

* usług o charakterze promocyjno-reklamowym na podstawie zawartych umów tzw. "sponsorskich", "sponsoringowym" towarzyszących imprezom o charakterze kulturalnym organizowanym przez Gminę,

* najmu i dzierżawy składników majątku,

* służebności o której mowa w art. 145 i art. 285-305 kodeksu cywilnego, użytkowania (ograniczonego prawa rzeczowego, o którym mowa w art. 252-270 kodeksu cywilnego),

* opłat (wstępnej i rocznych) za użytkowanie wieczyste gruntu (ustanowione po 30 kwietnia 2004 r.),

* odpłatnego zbywania nieruchomości niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę (terenów budowlanych, o których mowa w art. 2 pkt 33 u.p.t. u) na podstawie zapisów aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu,

* wpływy z czynności cywilnoprawnych zwolnione od podatku:

* z najmu na cele mieszkaniowe (art. 43 ust. 1 pkt 36 u.p.t.u.),

* odpłatnego zbycia nieruchomości niezbudowanych nieprzeznaczonych pod zabudowę (terenów niezabudowanych innych tereny budowlane) w związku z brakiem aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t. u),

* odpłatnego zbycia nieruchomości zabudowanych "starymi" budynkami i budowlami (art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a u.p.t.u. w związku z art. 29a ust. 8 u.p.t. u).

Podkreślić należy, iż w dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości przez Gminę są znaczącym źródłem dochodów planowanym przy konstrukcji budżetu miasta. Zaznaczyć też trzeba, że ustawodawca zwrócił szczególną uwagę na kwestie gospodarowania nieruchomościami należącymi do jednostek samorządu terytorialnego, gdyż ww. kwestie oprócz przepisów kodeksu cywilnego reguluje specjalna ustawa, tj. ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 518). Podkreślić należy także, iż w świetle art. 7 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym skonkretyzowanych w przepisach ustawy o gospodarce nieruchomościami gospodarowanie nieruchomościami, w tym ich odpłatne zbywanie, jest jednym z podstawowych zadań gmin. W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 u.g.n. ustawa określa zasady gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność (...) własność jednostek samorządu terytorialnego. Kwestia charakteru - na gruncie podatkowym-tego odpłatnego zbywania była przedmiotem precedensowego sporu pomiędzy Ministrem Finansów a Gminą.... Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 17 sierpnia 2012 r. sygn.: I FSK 1612/11 zawiesił postępowanie ze skargi Gminy.... Skład orzekający NSA nabrał wątpliwości czy uznawanie zbycia (w tym aportu) każdej rzeczy, w tym nieruchomości dokonywanej przez Gminę za dostawę w rozumieniu przepisów podatkowych jest prawidłowe w świetle przepisów wspólnotowych i zwrócił się z pytaniem prejudycjalnym do Trybunału Sprawiedliwości: "Czy przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L06.347.1) sprzeciwiają się opodatkowaniu podatkiem VAT czynności gminy polegających na sprzedaży nabytych z mocy prawa lub pod tytułem darmym, w szczególności w drodze spadkobrania lub darowizny, mienia - w tym nieruchomości, bądź wniesienia ich w formie aportu do spółek prawa handlowego...". Podkreślić przy tym należy, iż w przeciwieństwie do podmiotów o charakterze komercyjnym gminy w Polsce, w tym Gmina..., zdecydowaną większość dochodów osiągają właśnie ze zbywania majątku komunalnego nabytego z mocy prawa lub tytułem tzw. "darmym". Na tym polega zasadnicza różnica pomiędzy podmiotami prawa publicznego jakim są gminy od podmiotów komercyjnych (przedsiębiorców), którzy zbywając składniki majątku najczęściej te składniki odpłatnie nabyli lub wytworzyli. Postanowieniem z dnia 20 marca 2014 r. C-72/13 Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie opodatkowania gminnych nieruchomości w Polsce zważył co następuje: "Dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się ona opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej transakcji takich jak te zamierzone przez gminę..., o ile sąd odsyłający stwierdzi, iż transakcje te stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu art. 9 ust. 1 tej dyrektywy oraz iż nie są wykonywane przez rzeczoną gminę w charakterze organu władzy publicznej w rozumieniu art. 13 ust. 1 akapit pierwszy owej dyrektywy. Jeśli jednak należałoby uznać te transakcje za wykonywane przez wspomnianą gminę działającą w charakterze organu władzy publicznej, przepisy dyrektywy 2006/112 nie sprzeciwiałyby się ich opodatkowaniu, gdyby sąd odsyłający stwierdził, że ich zwolnienie mogłoby prowadzić do znaczących zakłóceń konkurencji w rozumieniu art. 13 ust. 2 tej dyrektywy". W ocenie Wnioskodawcy przesądzającym czynnikiem - w świetle ww. postanowienia - jest iż obrót składnikami gminnego majątku, w szczególności nieruchomościami na gruncie przepisów dyrektywy i przepisów krajowych nie należy traktować w jakiś sposób szczególny i uprzywilejowany jest więc aspekt konkurencji. Na rynku nieruchomości w kraju gminy są istotnym uczestnikiem, który z uwagi na ilość transakcji jak i ich wartość wpływają na podaż, popyt a tym samym na relacje cenowe i konkurencję gdyby przyjąć iż takie transakcje korzystają z jakiegoś uprzywilejowanego traktowania. Podkreślić przy tym należy, iż w świetle wszystkich interpretacji indywidualnych organów podatkowych, w tym dla Gminy..., gminy korzystają wyłącznie z tych zwolnień od podatku (art. 43 ust. 1 pkt 9, 10, 10a w związku z art. 29a ust. 8, dawniej art. 29 ust. 5 u.p.t.u.), z których korzysta każdy podatnik VAT, w tym podmiot komercyjny będący przedsiębiorcą. Jak wyżej zaznaczono dla gmin gospodarowanie, w tym obrót, nieruchomościami jest jednym z podstawowych rodzajów działalności. Na tym polega więc kolejna zasadnicza różnica pomiędzy nimi a większością przedsiębiorców (oczywiście wyjąwszy tych dla których podstawowym rodzajem działalności jest obrót czy pośrednictwo w obrocie nieruchomościami lub tzw. działalność developerska).Tak więc dla Gminy obrót nieruchomościami jest podstawowym, wręcz jedynym źródłem dochodów w kategorii "odpłatna dostawa towarów", reszta dochodów dotyczy usług. W przypadku np. kopalni węgla czy stacji paliw zbycie nieruchomości może być czymś incydentalnym, jednorazowym - podstawowym rodzajem działalności handlowej generującej obrót opodatkowany jest inny towar (węgiel, paliwa). Dla Gminy jest zaś to podstawowy rodzaj sprzedawanego towaru. Zaznaczyć też należy, iż zbywane przez Gminę mienie komunalne zaliczane jest przez Wnioskodawcę do środków trwałych, przy czym Gmina nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych w odniesieniu do składników majątku, gdyż - jako jednostka samorządu terytorialnego - korzysta w tym zakresie ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych (art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT).

Podkreślić ponownie należy, iż podstawowym aktem prawnym regulującym gospodarkę nieruchomościami należącymi zarówno do jednostek samorządu terytorialnego (a więc gmin i powiatów) jak też Skarbu Państwa jest ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 518).) W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 u.g.n. ustawa określa zasady gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa oraz własność jednostek samorządu terytorialnego. Zgodnie z art. 11 ust. 1 u.g.n. (...) organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, a organem reprezentującym jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze. Uszczegółowienie tej zasady dotyczącej gospodarowania nieruchomościami Skarbu Państwa zawiera art. 23 u.g.n. Zgodnie z art. 9b (l) u.g.n. ilekroć w ustawie jest mowa o staroście - należy przez to rozumieć również prezydenta miasta na prawach powiatu. Mamy więc do czynienia z taką konstrukcją, w której prezydent miasta na prawach powiatu sprawuje funkcje starosty (cyt. art. 92 ust. 1 pkt 2 u.s.p.), a sprawując tą funkcję reprezentuje Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami położonymi na terenie gminy (art. 11 u.g.n.). Jednocześnie w oparciu o ten sam przepis reprezentuje Gminę w sprawach gospodarowania nieruchomościami należącymi do Gminy-jako jej organ wykonawczy. Sprawa podmiotowości prawno-podatkowej zarówno miast na prawach powiatu jak i Skarbu Państwa budziła spory i wątpliwości. W kwestii tej zapadły rozstrzygnięcia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie: z dnia 9 października 2008 r. sygnatura I FSK 1398/07 oraz z 14 maja 2009 r. sygnatura I FSK 293/08. W wyroku z dnia 19 października 2008 r. sygnatura I FSK 1398/07 NSA orzekł, iż nie ma odrębnej podmiotowości prawno-podatkowej w podatku od towarów i usług Miasta na prawach powiatu od Gminy. W wyroku z dnia 14 maja 2009 r. sygnatura I FSK 293/08 NSA orzekł z kolei, - iż nie ma odrębności prawno-podatkowej w podatku od towarów i usług Skarbu Państwa, zaś podatnikiem z tytułu czynności przypisanych Skarbowi Państwa jest Gmina będąca miastem na prawach powiatu. W przypadku Wnioskodawcy transakcje przypisane Skarbowi Państwa ujmuje w swojej ewidencji oraz deklaracjach Gmina.

Nie podjęto również w związku z ww. rozstrzygnięciami sądowymi oraz głosami w doktrynie (publicznie wyrażonymi opiniami wielu ekspertów prawa podatkowego) próby zarejestrowania jako odrębnego podatnika ani Skarbu Państwa ani powiatu, ani tym bardziej Prezydenta Miasta sprawującego funkcje starosty. Taka ewentualna próba dokonana przez inne gminy-miasta na prawach powiatu w odniesieniu do Skarbu Państwa zaskutkować by de facto musiała wielokrotną rejestracją Skarbu Państwa pod wieloma NIP dla potrzeb podatku VAT w związku z takim, a nie innym przyporządkowaniem podmiotowym czynności z zakresu gospodarki nieruchomościami Skarbu Państwa. Kwestia ta była również przedmiotem wystąpienia Gminy... z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. Minister Finansów reprezentowany przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi wydał w tym zakresie interpretację z dnia 28 września 2012 r. IPTPP1/443-488/12-4/MG, w której uznał Gminę za podatnika z tytułu czynności dokonywanych w myśl przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Przedmiotem pytań nr 4 - 5 jest wpływ ww. czynności dla Gminy będącej miastem na prawach powiatu na wyliczenie i stosowanie przez nią w przyszłości dla odliczeń podatku naliczonego wskaźnika struktury sprzedaży o którym mowa w art. 90 u.p.t.u.

Gmina - w uwagi na szeroko opisaną niejednolitą linię interpretacyjną oraz orzeczniczą posiada szczególny interes prawny w uzyskaniu interpretacji indywidualnych w zakresie pytań 1-5, gdyż wliczenie lub niewliczenia pewnych czynności w oparciu o przesłanki zarówno podmiotowe jak i przedmiotowe dawałoby zupełnie rozbieżne wyniki ("in plus" lub "in minus") wpływające w istotny lub nawet decydujący sposób na wyliczenie tzw. wskaźnika struktury sprzedaży, z wszelkimi tego konsekwencjami prawno-podatkowo-finansowymi.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

1)

Wnioskodawca w związku z wykorzystywaniem ponoszonych wydatków zarówno do czynności opodatkowanych, zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług jak i niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem nie będzie miał obiektywnej możliwości odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, zwolnionymi z opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz niepodlegającymi opodatkowaniu tym podatkiem.

Powyższe dotyczy wyłącznie nabycia towarów i usług związanych z kosztem bieżącego funkcjonowania (utrzymania) Urzędu Miasta..., tzw. wydatków ogólnych.

Jeżeli chodzi o tzw. wydatki ogólne jest to problem wszystkich podatników podatku od towarów i usług, choć jednostek sektora finansów publicznych - ze względu na specyfikę zadań i czynności różną od podmiotów komercyjnych - w szczególności. Wydatków ogólnych wymienionych przykładowo we wniosku, nie sposób przypisać do jakiejś konkretnie czynności, gdyż one z założenia służą całokształtowi działalności, a więc w przypadku Gminy czynnościom opodatkowanym, zwolnionym od podatku i niepodlegającym opodatkowaniu. Wg Wnioskodawcy takiej metody przyporządkowania wydatków ogólnych, aby rozdzielić je na te służące działalności opodatkowanej i na te służące działalności nieopodatkowanej nie ma, a nawet być nie może. Przyjęcie innego stanowiska musiałoby nieraz w efekcie prowadzić do kuriozalnych wniosków, iż np. rozmowy telefoniczne Prezydenta lub Przewodniczącego Rady Miasta musiałyby być kwalifikowane np. pod kątem ich tematyki - tj. ile i które dotyczyły sprzedaży opodatkowanej a ile i które działalności niepodlegającej podatkowi, zaś materiały biurowe pod kątem ile ryz papieru zostało wykorzystanych do korespondencji związanej z działalnością opodatkowaną, a ile ze zwolnioną lub niepodlegającą podatkowi. Nie byłoby to możliwe, byłoby nieracjonalne, zaś takie podejście zostało zakwestionowane w orzeczeniach sądowych oraz nie znajduje też już oparcia w linii interpretacyjnej organów podatkowych. Wyjaśniamy, iż do chwili obecnej Gmina nie dokonywała odliczeń tzw. współczynnikiem struktury sprzedaży od wydatków ogólnych. Przypomnieć należy, iż organa podatkowe, w tym Minister Finansów w osobie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie uznawał przez lata, iż jednostki samorządu terytorialnego nie są organami władzy publicznej w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy o podatku VAT, lecz innymi niż organa władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zaś ich nie raz wielomilionowe czynności o charakterze urzędowo-administracyjnym (publiczno-prawnym) są zwolnione od podatku na podstawie przepisów wykonawczych do ustawy, nie zaś niepodlegające opodatkowaniu. Wliczanie do wskaźnika czynności urzędowo - administracyjnych traktowanych niegdyś przez organa podatkowe jako zwolnione od podatku sprowadzałoby z matematycznego punktu widzenia odliczenie do symbolicznych rozmiarów, ponadto ta kwestia miała też inny wydźwięk - czynności niepodlegających opodatkowaniu nie wykazuje się w ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 109 u.p.t.u i w ślad za tym w deklaracji VAT, zaś czynności zwolnione tak. Kwalifikacja czynności administracyjno-urzędowych i publiczno-prawnych jako niepodlegających opodatkowaniu, poza kwestią techniczną - czy powinny być ujmowane w ewidencji czy też nie powinny nabrała zupełnie innego ciężaru gatunkowego w kontekście uchwały 7 sędziów NSA z dnia 24 października 2011 r. sygn. akt. I FPS 9/10. Teza ww. uchwały: "W świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy." Zaznaczyć też trzeba iż kwestia uznania czynności urzędowo-administracyjnych czy publiczno-prawnych w wykonaniu jednostek samorządu terytorialnego została ostatecznie wyjaśniona. Minister Finansów w obecnie funkcjonującym rozporządzeniu z dnia 31 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień nie dokonał już zwolnienia ww. czynności gdyż w uzasadnieniu do rozporządzenia podał iż w świetle orzecznictwa byłoby to niezasadne, gdyż art. I5 ust. 6 ustawy jest przesłanką wyłączenia przedmiotowo-podmiotowego ww. czynności. W drodze przepisów wykonawczych nie można zwalniać czegoś co w myśl przepisów ustawy będących implementacją przepisów Dyrektywy w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Jeśli chodzi o Gminę... to jest ona w posiadaniu interpretacji indywidualnej Ministra Finansów w osobie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 lipca 2012 r. znak: IPPP3/443-I195/09/12-8/S/KB w której po wyrokach WSA w...ie z 5 stycznia 2011 r. sygn. akt I SA/Lu 590/10 oraz NSA w Warszawie z dnia 31 stycznia 2012 r. sygn. akt I FSK 627/11 w której uznał czynności Gminy dokonywane w trybie władztwa publicznego za wyłączone z opodatkowania w myśl art. 15 ust. 6u. p t.u. tak więc odnośnie tej kwestii Gmina korzysta też z zasady "res iudicata" - powagi rzeczy osądzonej.

Wnioskodawca zaznacza także iż wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w tych skomplikowanych kwestiach wpłynął do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim w dniu 4 lipca 2014 r., więc oczekiwana interpretacja indywidualna dotyczyć będzie i dotyczyć może stanu prawnego który obowiązywał i jeszcze obecnie obowiązuje - z uwzględnieniem przywołanego orzecznictwa.

Stan prawny zapewne jednak ulegnie zmianie, gdyż już po wysłaniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przez Gminę Ministerstwo Finansów do konsultacji przesłało założenia projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług. Otrzymała je m.in. Komisja Wspólna Rządu i Samorządu Terytorialnego oraz Unia Metropolii Polskich. W ramach tychże konsultacji Urząd Miasta... wniósł pewne uwagi do projektowanych zmian na które otrzymał odpowiedź Dyrektora Departamentu Podatku od Towarów i Usług Ministerstwa Finansów w piśmie z dnia 11 sierpnia 2014 r. sygn. PT3/0301/9-47/225/DAV/LPJ/14/RD 73322. Planowane zmiany dotyczą nowelizacji art. 86 ustawy i regulować mają właśnie kwestie wpływu działalności niepodlegającej opodatkowaniu na wskaźnik odliczenia. Planowane jest uregulowanie tej tematyki na gruncie procedury indywidualnych ustaleń czy negocjacji z naczelnikiem miejscowego urzędu skarbowego. Gmina o tym fakcie informuje, niemniej w ocenie Gminy planowane zmiany legislacyjne nie mają i nie mogą mieć wpływu na kształt interpretacji o którą wystąpiono - ta może dotyczyć obowiązującego stanu prawnego z uwzględnieniem orzecznictwa i zasady "res iudicata", zaś planowane zmiany nie wiadomo czy i kiedy wejdą w życie, oraz w jakim ostatecznie kształcie - to zależy przecież od ustawodawcy, pomijając już kwestie iż niestety z pewnością będą - z uwagi na złożoność materii-przedmiotem kolejnych licznych interpretacji, opinii, wyroków i być może uchwał. Planowana nowelizacja ma charakter zdarzenia przyszłego i niepewnego, dotyczy przyszłości, nie zaś przeszłości ani stanu obecnego, gdyż w demokratycznym państwie prawa obowiązywać musi zasada nie działania prawa wstecz "Lex retro non agit".

2)

Dostawa nieruchomości stanowiących mienie komunalne dokonywana przez Gminę jest regularna, częstotliwa i nieprzypadkowa.

3)

Dostawa przedmiotowych nieruchomości stanowi jedną z głównych działalności Gminy, nie zaś jest uzupełnieniem głównej działalności Gminy. Zadania Gminy będącej miastem na prawach powiatu - co wynika z treści wniosku - określone są w art. 7 u.s.g. i art. 4 u.s.p. oraz w innych przepisach polskiego prawa. Te, dotyczące nieruchomości, opisane w art. 7 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym i art. 4 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie powiatowym skonkretyzowane są w przepisach ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. W ocenie Gminy nie ma ważniejszych, a więc głównych i mniej ważnych, czyli uzupełniających działalność główną Gminy, a przynajmniej takie rozróżnienie nie wynika z przepisów prawa regulujących ustrój i funkcjonowanie samorządu terytorialnego w Polsce, a więc ww. wymienionych. Natomiast z czysto finansowego, a nie prawnego punktu widzenia wpływy z dostaw nieruchomości stanowią znaczącą część dochodów Gminy. Przedmiotem dostaw nie są nieruchomości wykorzystywane przez Gminę na potrzeby jej działalności, tj. takie gdzie urzędują organa gminy lub poszczególne wydziały i inne komórki organizacyjne Urzędu Miasta....

4)

Nieruchomości Gminy, które są przedmiotem dostaw najczęściej przed dostawą są ze strony Gminy przedmiotem najmu, dzierżawy, użyczenia albo też mogą być - jak w przypadku niektórych terenów o charakterze inwestycyjnym - nie objęte żadnymi tego typu umowami, stanowiąc niejako pewnego rodzaju odpowiednik towaru handlowego u podmiotów komercyjnych, tj. "czekając" na zainteresowanie potencjalnych nabywców i konkretne decyzje organów władzy Gminy co do wystawienia i przygotowania ich do sprzedaży. Co do tego w jaki sposób nieruchomości będą wykorzystywane po dostawie, to - co do zasady-nie decyduje zbywająca Gmina tylko nabywca, który dokonując zakupu robi to w jakimś określonym i racjonalnym celu. Jednak co należy podkreślić sposób wykorzystywania przez nabywcę nieruchomości nie jest jedynie sprawą jego planów, lecz także musi wynikać i być ograniczony przepisami prawa, najczęściej więc w przypadku terenów pod inwestycje takim ograniczeniem jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. O sposobie takim decydować mogą też ewentualnie inne akty prawne, np. te dotyczące ochrony środowiska (decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia, w skrócie decyzja środowiskowa, DŚU) lub przepisy dotyczące specjalnych stref ekonomicznych. W przypadku zaś nieruchomości już zabudowanych o sposobie wykorzystywania lokali decyduje przede wszystkim ich status - nabywcy lokali użytkowych będą prowadzić w nich po zakupie jakąś własną działalność (gospodarczą lub inną), zaś w przypadku lokali mieszkalnych zaspokajane będą potrzeby mieszkaniowe nabywców. Jednak po zbyciu w ogóle nie można mówić, iż Gmina mogłaby korzystać dla potrzeb swojej działalności ze zbywanych nieruchomości, skoro dokonała ich dostawy na rzecz podmiotów trzecich.

Gmina... wyjaśnia ponadto, iż gminy w Polsce, w tym i Gmina... będąc znaczącym posiadaczem nieruchomości jest też istotnym uczestnikiem rynku nieruchomości wpływając poprzez swoje działania na podaż i tym samym ceny a więc jej działania są elementem konkurencyjności na tym rynku. Aby to bliżej wyjaśnić przypomnieć należy skąd gminy weszły w posiadanie swoich praw do licznej grupy nieruchomości. Ten istotny i o wielkiej skali proces potocznie bywa nazwany "komunalizacją". Otóż wynikał on z nabycia z mocy prawa przez gminy własności i innych praw majątkowych do nieruchomości, które przed dniem 27 maja 1990 r. przysługiwały Skarbowi Państwa lub innym państwowym osobom prawnym. Powyższe wynika z przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 18 ust. 1 w związku z art. 17a ust. 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. -Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 1990 r. Nr 32, poz. 191 z późn. zm.).Ponadto w myśl art. 935 kodeksu cywilnego w przypadku braku uprawnionych do dziedziczenia, jak również odrzucenia przez nich spadku, przypada on gminie ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy. Tak więc gminy niekiedy dziedziczą składniki majątku po własnych mieszkańcach. Ponadto mogą otrzymywać darowizny na zasadzie cywilnoprawnej swobody zawierania umów. Tak więc gminy w Polsce, w tym Gmina... dysponują nieruchomościami nabytymi najczęściej w sposób nieodpłatny tzw. tytułem "darmym". Na tym tle (opodatkowania lub ich braku w związku z ww. sposobem nabywania tytułem "darmym" składników majątku, w szczególności nieruchomości) zaistniał spór pomiędzy Gminą... a Ministrem Finansów, który dotarł aż przed Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Gmina... dowodziła, iż skoro gminy nabyty inaczej własny zasób komunalny (tytuł "darmy") niż podmioty komercyjne (które nabywają własne składniki majątku głównie w odpłatny sposób, to dostaw takich nie należy rozpatrywać jako opodatkowanych lub zwolnionych, lecz jako działalność w ogóle niepodlegającą opodatkowaniu. Trybunał nie wydał w tej sprawie wyroku stwierdzając iż materia ta należy do oceny krajowego, niemniej jednak w postanowieniu z dnia 20 marca 2014 r. w sprawie C-72/13 dał niewątpliwą wskazówkę, iż kwestie opodatkowania czynności samorządu terytorialnego należy rozpatrywać w aspekcie zakłóceń konkurencji. W ocenie Wnioskodawcy ta przesłanka (choć nie ma jeszcze w tej sprawie wyroku sądu krajowego - NSA) wskazuje, że zarówno nieopodatkowanie jak i w konsekwencji - nie wliczanie obrotu nieruchomości do wskaźnika prowadzić by mogło, a nawet musiało do istotnych zakłóceń konkurencji z przyczyn opisanych powyżej. Gospodarką nieruchomościami należącymi do Gminy..., w tym ich zbywaniem, zajmuje się działający w strukturach organizacyjnych Urzędu Miasta... wyspecjalizowana komórka organizacyjna - Wydział Gospodarowania Mieniem. Stanowi ona pewien odpowiednik działu handlowego w podmiotach komercyjnych. Dodatkowo uzupełniając opis wskazać też należy, iż Gmina dokonuje także dostawy należących do niej terenów inwestycyjnych w Specjalnej Strefie Ekonomicznej w dzielnicy Felin w...ie (Podstrefa. Specjalnej Strefy Ekonomicznej...). Gmina... jest w posiadaniu interpretacji indywidualnej Ministra Finansów w osobie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 27 stycznia 2012 r. znak: IPTPP2/443-730/11-2/AW, w której uznał on takie dostawy bez względu na sposób (formę) nabycia za opodatkowaną dostawę wg stawki 23%. Zaznaczenia wymaga fakt, iż sprzedaże (dostawy) takich dziatek - oprócz kodeksu cywilnego - regulują kolejne przepisy szczególne-w tym wypadku nie ustawa o gospodarce nieruchomościami - ustawa z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.) oraz wydane na podstawie art. I7 ust. 1a tej ustawy rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 15 listopada 2004 r. w sprawie przetargów i rokowań oraz kryteriów oceny zamierzeń co do przedsięwzięć gospodarczych, które mają być podjęte przez przedsiębiorców na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej... (Dz. U. Nr 254, poz. 258). Tymi sprzedażami zajmuje się z uwagi na nieco odmienną specyfikę, inna wyspecjalizowana i wyodrębniona komórka organizacyjna działająca w strukturach Urzędu Miasta..., tj. Wydział Strategii i Obsługi Inwestorów.

Podsumowując, dostawa nieruchomości stanowiących mienie komunalne jest regularna, częstotliwa, nieprzypadkowa, stanowi jedną z głównych działalności Gminy (jej zadań ustawowych) - wynikających z szeregu przywołanych przepisów prawa, zaś po zbyciu to nabywca będzie decydował o przeznaczeniu nabywanych składników majątkowych, będzie w tym jednak ograniczony przepisami prawa, Gmina zaś nie będzie wykorzystywać ich na potrzeby swojej działalności, skoro dokonała ich dostawy.

5)

Podmiotami zaliczanymi do jednostek budżetowych Gminy, objętych zakresem pytania nr 2 są:

Straż Miejska w.

c. Miejski Zespół Żłobków w.

d. szkoły, przedszkola i inne placówki oświatowe:

Bursa Szkolna nr.

Bursa Szkolna nr.

Bursa Szkolna nr.

Bursa Szkolna nr.

Centrum Kształcenia Ustawicznego nr.

Centrum Kształcenia Ustawicznego nr.

Centrum Edukacji Zawodowej im....

Młodzieżowy Dom Kultury "..."

Młodzieżowy Dom Kultury nr.

Gimnazjum nr...im. ks....

Gimnazjum nr...im....

Gimnazjum nr...w.

Gimnazjum nr...im....

Gimnazjum nr...im....

Gimnazjum nr...im...."

Gimnazjum nr...im....

Gimnazjum nr...im....

Gimnazjum nr...im.....

Gimnazjum nr...im....

Gimnazjum nr...im....

Gimnazjum nr.

Gimnazjum nr...im....

Gimnazjum nr...im....

Liceum Ogólnokształcące im....

Liceum Ogólnokształcące im....

Liceum Ogólnokształcące im....

Liceum Ogólnokształcące im....

Liceum Ogólnokształcące im....

Liceum Ogólnokształcące im.

Liceum Ogólnokształcące im....

Liceum Ogólnokształcące im....

Liceum Ogólnokształcące im....

Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna nr.

Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna nr.

Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna nr.

Zespół Poradni nr...w.

Zespół Poradni nr...w.

Zespół Poradni nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole Specjalne nr.

Przedszkole z Oddziałami Integracyjnymi nr...w.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr...im....

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole z Oddziałami Integracyjnymi nr...w.

Przedszkole nr.

Przedszkole Integracyjne nr...w.

Publiczne Przedszkole Integracyjne nr...w.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr....

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole z Oddziałem Integracyjnym nr...w.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Przedszkole nr.

Szkoła Podstawowa nr...im....

Szkoła Podstawowa nr...im....

Szkoła Podstawowa nr...im....

Szkoła Podstawowa nr...im....

Szkoła Podstawowa nr...im....

Szkoła Podstawowa nr...im....

Szkoła Podstawowa nr...im....

Szkoła Podstawowa nr...im....

Szkoła Podstawowa nr...im....

Szkoła Podstawowa nr...im....

Szkoła Podstawowa nr... im....

Szkoła Podstawowa nr...im....

Szkoła Podstawowa nr...im....

Szkoła Podstawowa nr...z Oddziałami Integracyjnymi im....

Szkoła Podstawowa nr...im....

Szkoła Podstawowa nr...im....

Szkoła Podstawowa nr...im....

Szkoła Podstawowa nr...z Oddziałami Integracyjnymi im....

Szkoła Podstawowa nr.

Szkoła Podstawowa nr...im.

Szkoła Podstawowa nr...im....

Szkoła Podstawowa nr... im....

Szkoła Podstawowa nr... im....

Szkoła Podstawowa nr... im....

Szkoła Podstawowa nr... im....

Szkoła Podstawowa nr.

Szkoła Muzyczna I i II stopnia im....

Zespól Szkół nr...im....

Zespół Szkół nr.

Zespół Szkół nr...im....

Zespół Szkół nr...im....

Zespół Szkół nr.

Zespół Szkół nr.

Zespół Szkół nr.

Zespół Szkół nr.

Zespół Szkół nr.

Zespół Szkół Nr..

Państwowe Szkoły Budownictwa i Geodezji im....

Zespół Szkół Budowlanych im....

Zespół Szkół Chemicznych i Przemysłu Spożywczego im....

Zespół Szkół Ekonomicznych im....

Zespół Szkół Elektronicznych

Zespół Szkół Energetycznych im....

Zespół Szkół Odzieżowo-Włókienniczych im....

Zespół Szkól Samochodowych im....

Zespół Szkół Transportowo-Komunikacyjnych im....

Zespół Szkół Ogólnokształcących nr...im....

Zespół Szkół Ogólnokształcących nr.

Zespół Szkół Ogólnokształcących nr...im....

Zespół Szkół Ogólnokształcących nr...im.

Zespól Szkół Ogólnokształcących nr.

Młodzieżowy Ośrodek Socjoterapii

Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci i Młodzieży Niesłyszącej i Słabo Słyszącej im....

Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnych im....

Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy nr...w.

Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy nr...w.

Szkolne Schronisko Młodzieżowe

e. pozostałe jednostki budżetowe:

Zarząd Dróg i Mostów w.

Zarząd Transportu Miejskiego w.

6)

Gmina oraz jej jednostki budżetowe Gminy, samorządowy zakład budżetowy objęte zakresem pytań nr 2 i 3 składają odrębne deklaracje oraz prowadzą odrębne ewidencje w zakresie rozliczeń dotyczących podatku od towarów i usług

7)

Gmina w rozliczeniach dotyczących podatku od towarów i usług nie uwzględnia czynności wykonywanych przez jednostki budżetowe Gminy oraz samorządowy zakład budżetowy objęty zakresem pytania.

Gmina wyjaśniła dodatkowo, iż skoro od początku funkcjonowania podatku od towarów i usług, tj. od 1993 r. urzędy skarbowe i Ministerstwo Finansów konsekwentnie uznawały, iż gminne jednostki budżetowe są odrębnymi od osób prawnych (gmin) podatnikami i dokonywały ich rejestracji podatkowych, to - w konsekwencji - prowadziły one i prowadzą nadal odrębną ewidencję podatkową i składają odrębne deklaracje podatkowe, które to urzędy skarbowe przyjmują, a w ślad za nimi przyjmują wpłaty zobowiązań (ewentualnie dokonują zwrotu nadwyżek lub księgują kwoty do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy). Niektóre z tych jednostek budżetowych, jak również zakład budżetowy ZNK stosuje własny współczynnik struktury sprzedaży dla potrzeb własnych rozliczeń i odliczenia podatku naliczonego. Taki stan trwa do chwili obecnej wśród jednostek budżetowych Gminy... i w zakładzie budżetowym, która w tym zakresie posiada przywołane we wniosku interpretacje indywidualne Ministra Finansów w osobie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi dotyczące ich odrębności prawno-podatkowej. Podobny stan utrzymuje się w innych gminach w Polsce, poza kilkoma które po uchwale 7 sędziów NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. a przed pytaniem prejudycjalnym NSA do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 10 grudnia 2013 r. dokonały konsolidacji podatkowej tj. wykreśliły jednostki budżetowe jako odrębnych podatników podatku VAT i przejęły ich czynności do wspólnej jednej deklaracji obejmującej czynności Gminy i czynności jednostek. Zupełnie odmiennym zaś przypadkiem jest Gmina Poznań, gdyż ona w tej kwestii posiada indywidualne prawomocne rozstrzygnięcie sądowe w swoje indywidualnej konkretnej sprawie (wyrok NSA z dnia 10 września 2013 r. sygn. I FSK 700/12.). Zaznaczyć też trzeba i podkreślić odnośnie wyjaśnień o których mowa w pkt 5-7, iż tylko część jednostek budżetowych Gminy... ma nadany status podatnika VAT czynnego i składa deklaracje VAT-7.Pozostała część posiada status podatnika zwolnionego, korzysta ze zwolnienia podmiotowego, gdyż wynikiem i naturalną, fundamentalną wręcz konsekwencją stanowiska organów podatkowych, iż jednostki takie jak wymienione w pkt 5 są odrębnymi podatnikami jest w efekcie iż mogą korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (każda z osobna musi monitorować ewentualne przekroczenie limitu 150.000 zł). Jedną z konsekwencji uchwały 7 sędziów NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. (o ile Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej podzieli tą tezę) byłoby iż ewentualna konsolidacja (centralizacja) rozliczeń podatkowych gmin z jej jednostkami wywoła efekt (zresztą nie najistotniejszy) w postaci utraty przez część jednostek dotychczasowego statusu zwolnienia podatkowego (podmiotowego), gdyż wtedy taka jednostka stałaby się częścią składową (wewnętrzną) jednego podatnika - Gminy, która posiada status podatnika VAT czynnego, a to by oznaczało z kolei iż w stosunku do czynności jednostek mogłoby funkcjonować jedynie zwolnienie przedmiotowe lub kwalifikacja niektórych czynności jako działalności niepodlegającej opodatkowaniu. Odnośnie potencjalnych konsekwencji uchwały 7 sędziów NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. wstecz Minister Finansów na stronie internetowej zamieścił po ww. uchwale komunikat resortu finansów, iż dotychczasowe rozliczenia związku z ww. uchwałą nie będą kwestionowane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania. (oznaczone we wniosku jako Nr 2 i Nr 3)

1. Czy dla potrzeb wyliczenia wskaźnika struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 2-4 u.p.t. u Gmina... uwzględnić winna czynności opodatkowane i zwolnione od podatku dokonywane przez gminne jednostki budżetowe.

2. Czy dla potrzeb wyliczenia wskaźnika struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 2-4 u.p.t. u Gmina... uwzględnić winna czynności opodatkowane i zwolnione od podatku dokonywane przez samorządowy zakład budżetowy.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1) (oznaczone we wniosku jako Ad 2)

Dla potrzeb wyliczenia wskaźnika struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 2-4 u.p.t. u Gmina... nie powinna uwzględniać czynności opodatkowanych i zwolnionych od podatku dokonywanych przez gminne jednostki budżetowe. Zgodnie z art. 9 u.f.p. sektor finansów publicznych tworzą: pkt 2 jednostki samorządu terytorialnego i ich związki (a więc gminy, powiaty i województwa), pkt 3) jednostki budżetowe. W myśl art. 15 ust. 1 u.p.t. u podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Gmina... jest osobą prawną-co wynika z art. 165 Konstytucji RP i art. 2 u.s.g. Z kolei gminne jednostki budżetowe są jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej co wynika z przepisów u.f.p. W myśl art. 11 ust. 1 u.f. p jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Gmina... jest adresatem interpretacji indywidualnych Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia: 9 maja 2013 r. znak: IPTPP1/443-I30/13-3/MG z której wynika, iż Gmina... nie jest podatnikiem z tytułu czynności dokonywanych przez gminne jednostki budżetowe. Gmina stosuje się do ww. interpretacji. Gminne jednostki budżetowe rozliczają się odrębnie posiadając status odrębnych od Gminy podatników VAT (zarówno czynnych jak i zwolnionych podmiotowo ze względu na obrót poniżej 150.000 zł, o którym mowa w art. 113 ust. 1 u.p.t.u.).Skoro więc gminne jednostki budżetowe są odrębnymi podatnikami od Gminy, to kierując się konsekwencją w podejściu współczynnik struktury sprzedaży winien być wyliczony i stosowany bez uwzględnienia czynności innych podatników, gdyż konstrukcja art. 86 ust. 1 jak i art. 90 u.p.t. u odnosi się do danych i sytuacji prawno-podatkowej wyłącznie podatnika, a nie innych podmiotów, zwłaszcza że niektóre gminne jednostki budżetowe mające status odrębnych od Gminy podatników VAT czynnych stosować mogą własny współczynnik. Na takim stanowisku stanął też w analogicznej sprawie Minister Finansów (organ upoważniony Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi) w interpretacji indywidualnej dla jednej z gmin-interpretacja z dnia 11 marca 2014 r. znak: IPTPP4/443-897/13-3/MK.

Ad 2) (oznaczone we wniosku jako Ad 3)

Dla potrzeb wyliczenia wskaźnika struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 2-4 u.p.t. u Gmina... nie powinna uwzględniać czynności opodatkowanych i zwolnionych od podatku dokonywanych przez samorządowy zakład budżetowy. W myśl art. 14 u.f.p. zadania własne jednostki samorządu terytorialnego w zakresie:

7a)pomocy społecznej, reintegracji zawodowej i społecznej oraz rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych,

Gmina... jest adresatem interpretacji indywidualnej Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 12 listopada 2013 r. znak: IPTPP1/443-650/13-2/MW. Z interpretacji tej wynika, iż osoba prawna - Gmina... nie jest podatnikiem z tytułu czynności samorządowego zakładu budżetowego, który jest odrębnym podatnikiem VAT. Gmina stosuje się do ww. interpretacji. Samorządowy zakład budżetowy, tj. Zarząd Nieruchomości Komunalnych w...ie utworzony przez organ stanowiący Gminy rozlicza się odrębnie będąc odrębnie zarejestrowanym od Gminy... podatnikiem VAT czynnym.

Skoro więc samorządowy zakład budżetowy jest odrębnym od Gminy podatnikiem, to kierując się konsekwencją w podejściu współczynnik struktury sprzedaży winien być wyliczony i stosowany bez uwzględnienia czynności przypisanej innemu podatnikowi, gdyż konstrukcja art. 86 ust. 1 jak i art. 90 u.p.t. u odnosi się do danych i sytuacji prawno-podatkowej wyłącznie podatnika, a nie innych podmiotów, zwłaszcza że samorządowy zakład budżetowy, tj. Zarząd Nieruchomości Komunalnych w...ie stosuje własny współczynnik struktury sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób technicznoprawny regulacje zawarte w art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływa na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przez sprzedaż należy rozumieć, w myśl art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przy obliczaniu proporcji istotne jest zatem ustalenie, czy analizowane czynności stanowią sprzedaż podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a więc czy w odniesieniu do nich istnieje podstawa opodatkowania, w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy. W sytuacji, gdy są to czynności niebędące sprzedażą (tekst jedn.: czynności niepodlegające opodatkowaniu - wówczas nie uwzględnia się ich przy ustalaniu proporcji.

Podmioty, o których mowa w art. 15, stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Mocą art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 cyt. ustawy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ww. ustawy).

Z powyższego wynika, że Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, działa w charakterze podatnika podatku VAT, tym samym podlega rejestracji dla potrzeb tego podatku na zasadach ogólnych.

Należy wskazać, że pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegającej opodatkowaniu. Ustawodawca określił wskazane pojęcie na tyle szeroko, by w każdym przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej, dokonywania czynności opodatkowanych podmiot mógł zostać uznany za podatnika w zakresie tych czynności. Podkreślić przy tym należy, że działalność gospodarcza ma miejsce również wówczas, gdy nie przyniosła ona żadnych widocznych efektów (bez względu na cel i rezultat takiej działalności). Charakterystyka ta pozwala na uznanie, że pojęcie podatnika na gruncie podatku od towarów i usług ma wymiar autonomiczny - niezależny od uregulowań innych aktów normatywnych regulujących stosunki prawnopodatkowe.

Wskazać ponadto należy, iż przymiot podatnika podatku od towarów i usług przypisany jest, oprócz osobie fizycznej czy prawnej, również wyodrębnionej jednostce organizacyjnej samodzielnie wykonującej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem, gminne jednostki organizacyjne, działające w formie, np. jednostek budżetowych lub zakładów budżetowych, o ile oczywiście spełniają kryteria dotyczące statusu podatnika VAT przewidziane w powołanym wyżej art. 15 ustawy, powinny dla celów rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług rejestrować się jako odrębne podmioty tego podatku i posiadać odrębne dla potrzeb VAT oznaczenie (numery) NIP.

Potwierdzeniem powyższego jest treść § 3 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2013 r. poz. 1722), w myśl którego zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy:

- z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

Z powyższego wynika więc, że jednostki budżetowe Gminy niemające osobowości prawnej oraz zakłady budżetowe są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi, które po przekroczeniu określonego progu obrotu dla celów podatku VAT powinny zarejestrować są jako (odrębni) podatnicy VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na terenie Gminy, w ramach wyodrębnionej działalności funkcjonują podległe jej jednostki budżetowe i samodzielny zakład budżetowy nieposiadające osobowości prawnej. Gmina wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana.

Gmina i jednostki budżetowe Gminy oraz samorządowy zakład budżetowy składają odrębne deklaracje oraz prowadzą odrębne ewidencje w zakresie rozliczeń dotyczących podatku od towarów i usług Gmina w rozliczeniach dotyczących podatku od towarów i usług nie uwzględnia czynności wykonywanych przez jednostki budżetowe Gminy oraz samorządowy zakład budżetowy.

Przytoczone powyżej przepisy wskazują, że Gmina i jednostki budżetowe oraz samorządowy zakład budżetowy wykonują czynności w swoim własnym imieniu (każdy). Zatem Gmina nie dokonuje czynności w imieniu jej jednostek budżetowych czy samorządowego zakładu budżetowego. Powołane przez Gminę jednostki budżetowe i samorządowy zakład budżetowy niemające osobowości prawnej (wyodrębnione jednostki organizacyjne) prowadzą własną działalność gospodarczą wykonując czynności we własnym imieniu. Podmioty te po przekroczeniu limitu obrotów uprawniającego do zwolnienia od podatku mają obowiązek zarejestrować się jako podatnicy VAT i uzyskać odrębny od Gminy NIP dla celów podatku VAT. Oznacza to, że Gminę i jej jednostki budżetowe oraz samorządowy zakład budżetowy, należy uznać za odrębnych podatników podatku VAT.

Uwzględniając powyższe regulacje prawne, Gmina do uzyskanego przez siebie obrotu nie będzie wliczać obrotu uzyskanego przez jednostki organizacyjne Gminy oraz samorządowy zakład budżetowy jako, że są one z punktu widzenia podatku VAT odrębnymi podmiotami.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy w świetle przywołanych uregulowań stwierdzić należy, że Gmina dla potrzeb wyliczenia wskaźnika struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 2-4 u.p.t. u nie powinna uwzględniać czynności opodatkowanych i zwolnionych od podatku dokonywanych przez gminne jednostki budżetowe oraz samorządowy zakład budżetowy w ramach ich działalności gospodarczej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy zaznaczyć, że Organ potraktował jako pomyłkę wskazanie w opisie sprawy, że nie podlegają opodatkowaniu opłaty roczne z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste przed 1 maja 2014 r., gdyż z całokształtu sprawy wynika, iż chodzi o rok 2004. Powyższe nie ma wpływu na rozstrzygnięcie.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie braku obowiązku wliczenia do proporcji sprzedaży czynności opodatkowanych i zwolnionych jednostek budżetowych Gminy oraz samorządowego zakładu budżetowego. Natomiast w zakresie:

* braku obowiązku uwzględniania obrotu z tytułu czynności niepodlegających opodatkowaniu w kalkulacji proporcji sprzedaży;

* obowiązku uwzględniania obrotu z tytułu dostaw nieruchomości opodatkowanych i zwolnionych stanowiących mienie komunalne w kalkulacji proporcji sprzedaży;

* obowiązku wliczenia do proporcji sprzedaży obrotu z tytułu czynności opodatkowanych i zwolnionych od podatku, tj. sprzedaży i zamiany nieruchomości, opłaty za użytkowanie wieczyste gruntu oddanego w użytkowanie wieczyste po 30 kwietnia 2004, najmu, dzierżawy nieruchomości przypisanych Skarbowi Państwa w myśl przepisów art. 11 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami,zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę orzeczeń, stwierdzić należy - uznając rolę i znaczenie orzecznictwa sądowego w zakresie wskazywania kierunków wykładni przepisów materialnego prawa podatkowego - iż każdorazowo orzeczenia sądu są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa, którymi na terytorium RP są - zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483) - Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.