IPTPP4/443-447/14-4/MK - Prawo spółki do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w fakturach dotyczących napraw i konserwacji samochodów osobowych używanych do celów mieszanych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 czerwca 2014 r. (data wpływu 16 czerwca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 września 2014 r. (data wpływu 8 września 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

* prawa do odliczenia 50% podatku VAT od faktur dotyczących napraw i konserwacji samochodów osobowych używanych do celów mieszanych - jest prawidłowe,

* prawa do odliczenia 100% podatku VAT od faktur dotyczących napraw i konserwacji samochodów osobowych używanych do celów mieszanych w sytuacji dokonania zapłaty przez pracownika za prywatne użytkowanie samochodu - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do odliczenia 50% podatku VAT od faktur dotyczących napraw i konserwacji samochodów osobowych używanych do celów mieszanych,

* prawa do odliczenia 100% podatku VAT od faktur dotyczących napraw i konserwacji samochodów osobowych używanych do celów mieszanych w sytuacji dokonania zapłaty przez pracownika za prywatne użytkowanie samochodu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 września 2014 r. w zakresie uzupełnienia opisu stanu faktycznego, sformułowania pytań oraz o brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca posiada samochody osobowe o:

* ładowności poniżej 500 kg mające 4-5 miejsc siedzących

* ładowności poniżej 500 kg mające 2 miejsca siedzące i homologację ciężarową

Samochody te są wykorzystywane przez przedstawicieli handlowych Wnioskodawcy do celów prowadzenia działalności gospodarczej. W związku z tym że przedstawiciele handlowi korzystają z samochodów firmowych zarówno w celach służbowych jak i prywatnych. Wnioskodawca zdecydował się na ograniczenie w odliczeniu podatku VAT na pojazdy wykorzystywane do celów mieszanych. Wnioskodawca podjął dobrowolną decyzję o korzystaniu z ograniczonego prawa do odliczenia podatku VAT - to jest do wysokości 50% kwoty od napraw i konserwacji tych samochodów. VAT od paliwa do 30 czerwca 2015 r. bez odliczenia.

Natomiast wydatki od powyższych faktur i amortyzację w 100% Wnioskodawca księguje w koszty firmy. Z pracownikami użytkującymi powyższe samochody Wnioskodawca podpisał umowę o odpowiedzialności za powierzone mienie, jednocześnie zamieszczając klauzulę do zwrotu 20% kosztów poniesionych przez pracodawcę za używanie samochodu dla celów niezwiązanych z działalnością gospodarcza.

Kwota za używanie samochodów dla celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, zawarta w umowie wyliczona jest według stawek rynkowych. Co miesiąc Wnioskodawca wystawia pracownikowi fakturę, która w spółce jest przychodem podatkowym. W załączeniu kserokopie:

* umowy zawartej z pracownikiem

* oświadczenie pracownika

* faktura wystawiona za korzystanie przez pracownika z samochodu służbowego dla celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że

1. Jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, posiada samochody wykorzystywane przez przedstawicieli handlowych Wnioskodawcy do celów służbowych czyli prowadzenia sprzedaży wyrobów Wnioskodawcy (produkty mięsne opodatkowane podatkiem VAT), ponieważ przedstawiciele w pewnym procencie korzystają z tych aut również prywatnie Wnioskodawca zdecydował się na ograniczenie w odliczeniu podatku VAT na pojazdy wykorzystywane do celów mieszanych. Wnioskodawca podjął dobrowolną decyzję o korzystaniu z ograniczonego prawa do odliczenia podatku VAT - tj. do wysokości 50% kwoty podatku od napraw i konserwacji tych samochodów (faktury wystawiane są na Wnioskodawcę), natomiast VAT od paliwa do 30 czerwca 2015 r. bez odliczenia. Kwoty netto powyższych oraz amortyzację w 100% Wnioskodawca księguje w koszty firmy.

* opis samochodu:

* Toyota Avensis - osobowy - dopuszczalna ładowność 435 kg - liczba miejsc (siedzeń) 5 - dopuszczalna masa całkowita 1970 kg (dane z dowodu rejestracyjnego).

2. Kolejnym przypadkiem są samochody używane do celów mieszanych, ale zostały przypisane do użytkowania konkretnym pracownikom (przedstawiciele handlowi - sprzedaż wyrobów mięsnych opodatkowanych podatkiem VAT) z którymi Wnioskodawca podpisał umowę o odpowiedzialności za powierzone mienie, jednocześnie zamieszczając klauzulę zwrotu do 20% kosztów poniesionych przez pracodawcę za używanie samochodu dla celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Kwota za używanie samochodów dla celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, zawarta w umowie wyliczona jest według stawek rynkowych, co miesiąc Wnioskodawca wystawia pracownikowi fakturę opodatkowaną podatkiem VAT, która w spółce jest przychodem podatkowym. W tym przypadku Wnioskodawca odlicza 100% podatku VAT od napraw konserwacji i eksploatacji tych samochodów (faktury wystawiane są na Wnioskodawcę) natomiast VAT od paliwa do 30 czerwca 2014 r. bez odliczenia.

* opis samochodu:

* Opel Insignia - osobowy - dopuszczalna ładowność 497 kg - liczba miejsc (siedzeń) 5 - dopuszczalna masa całkowita 2285 kg (dane z dowodu rejestracyjnego).

W załączeniu kserokopie:

* umowy zawartej z pracownikiem

* oświadczenie pracownika

* faktura wystawiona za korzystanie przez pracownika z samochodu służbowego dla celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą

* kopie dowodów rejestracyjnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

1. Czy spółka ma prawo do odliczenia 50% podatku VAT od faktur dotyczących napraw i konserwacji samochodów używanych do celów mieszanych.

2. Czy spółka ma prawo do odliczenia 100% podatku VAT od faktur dotyczących napraw i konserwacji samochodów używanych do celów mieszanych jeśli pracownik użytkujący samochód dokonuje zapłaty za prywatne użytkowanie samochodu na podstawie wystawionej przez spółkę faktury opodatkowanej podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca uważa, że prawidłowo odlicza podatek VAT zgodnie z późn. zm. wprowadzonymi z dniem 1 kwietnia 2014 r. i wyjaśnieniami zawartymi w piśmie ministerstwa finansów z dnia 25 marca 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

* prawa do odliczenia 50% podatku VAT od faktur dotyczących napraw i konserwacji samochodów osobowych używanych do celów mieszanych - jest prawidłowe,

* prawa do odliczenia 100% podatku VAT od faktur dotyczących napraw i konserwacji samochodów osobowych używanych do celów mieszanych w sytuacji dokonania zapłaty przez pracownika za prywatne użytkowanie samochodu - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Stosownie do art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Na podstawie art. 86a ust. 5, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

#8722; jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W powołanych wyżej przepisach art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja oznacza, że w sytuacji, gdy znajdzie zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w art. 86a ust. 1, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego (w 50%). Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajdzie zastosowania (vide: art. 86a ust. 3 ustawy), wówczas znajdą zastosowanie ogólne uregulowania zawarte w art. 86 ww. ustawy.

Jak wynika z przepisu art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zwartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Dla celów pełnego odliczania VAT - fakt wykorzystywania pojazdów wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

W tym miejscu wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Ww. przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z naprawą i konserwacją ww. pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku "mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada samochody osobowe, które wykorzystywane są przez przedstawicieli handlowych Wnioskodawcy do celów służbowych czyli prowadzenia sprzedaży wyrobów mięsnych opodatkowanych podatkiem VAT. Ponieważ przedstawiciele w pewnym procencie korzystają z tych aut prywatnie Wnioskodawca zdecydował się na ograniczenie w odliczeniu podatku VAT. Jednym z pojazdów jest Toyota Avensis o dopuszczalnej ładowności 435 kg i liczbie miejsc (siedzeń) 5 oraz dopuszczalnej masie całkowitej 1970 kg. W przypadku tego pojazdu Wnioskodawca podjął dobrowolną decyzję o korzystaniu z ograniczonego prawa do odliczenia podatku VAT do wysokości 50% kwoty podatku od napraw i konserwacji tych samochodów. Faktury dokumentujące wydatki na naprawę i konserwację są wystawiane na Wnioskodawcę. Drugim pojazdem jest Opel Insignia o dopuszczalnej ładowności 497 kg i liczbie miejsc (siedzeń) 5 oraz dopuszczalnej masie całkowitej 2285 kg. W przypadku tego pojazdu Wnioskodawca podpisał umowę o odpowiedzialności za powierzone mienie, jednocześnie zamieszczając klauzulę zwrotu do 20% kosztów poniesionych przez pracodawcę za używanie samochodu dla celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Kwota za używanie samochodów dla celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, zawarta w umowie wyliczona jest według stawek rynkowych. Wnioskodawca wystawia fakturę VAT pracownikowi za używanie samochodu dla celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą oraz odlicza 100% podatku VAT od napraw i konserwacji tego pojazdu.

Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami w przypadku pojazdów samochodowych wykorzystywanych do celów mieszanych tj. zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego podatnikowi przysługuje ograniczone prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z tymi pojazdami.

Pełne prawo do odliczenia podatku VAT związanego z wydatkami eksploatacyjnymi przysługuje podatnikowi jedynie w sytuacji gdy pojazd wykorzystywany jest wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą po spełnieniu przesłanek zawartych w art. 86a ustawy.

W analizowanej sprawie, Wnioskodawca posiada samochody osobowe, które są wykorzystywane przez jego pracowników (przedstawicieli handlowych) do celów służbowych czyli prowadzenia sprzedaży wyrobów Wnioskodawcy oraz do celów prywatnych. W przypadku części samochodów osobowych wykorzystywanych przez pracowników do celów prywatnych odbywać się będzie to za odpłatnością na rzecz pracodawcy. W tym przypadku, możliwość użytkowania samochodu służbowego przez pracownika poza jego godzinami pracy daje podpisana umowa o odpowiedzialności za powierzone mienie, zawierająca klauzulę dotyczącą zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę za używanie samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Powyższe wskazuje, że w tych okolicznościach ww. samochody nie są wykorzystywane wyłącznie w celach działalności gospodarczej.

Zatem odnosząc się do pytania pierwszego stwierdzić należy, że w przypadku pojazdu - Toyota Avensis - wykorzystywanego do celów związanych z działalnością gospodarczą oraz do celów prywatnych pracowników użytkujących samochód, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku VAT z faktur za naprawę i konserwację tego pojazdu.

Tym samym stanowisko w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Natomiast w przypadku drugiego pojazdu - Opel Insignia - należy stwierdzić, że w związku z tym, że pojazd ten wykorzystywany jest zarówno do celów związanych z działalnością gospodarczą oraz do celów prywatnych pracowników dysponujących samochodem, to nie przysługuje Wnioskodawcy prawo do odliczenia 100% podatku VAT z faktur za naprawę i konserwację. Prawo do pełnego odliczenia przysługuje w przypadku pojazdów wykorzystywanych wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą. Fakt, że pracownik użytkujący samochód osobowy dokonuje zapłaty za prywatne użytkowanie samochodu, nie potwierdza, że pojazd ten jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej i tym samym nie daje prawa do pełnego odliczenia podatku VAT. W analizowanej sytuacji - jak wskazał Wnioskodawca - przedmiotowy pojazd wykorzystywany jest do celów "mieszanych", a więc do celów związanych z działalnością gospodarczą oraz niezwiązanych z tą działalnością. Takie wykorzystywanie samochodu - pomimo odpłatności ze strony pracownika - uniemożliwia ustalenie stosownych procedur użytkowania tego pojazdu, które wykluczałyby jego potencjalne użycie do celów prywatnych. Możliwy bowiem jest np. dojazd pracownika z miejsca zamieszkania do miejsca pracy i odwrotnie samochodem służbowym. Nie sposób też jednoznacznie stwierdzić, czy określony przejazd pracownika odbywa się jeszcze w ramach wykonywania obowiązków służbowych, czy też ma miejsce po godzinach pracy. Taki sposób wykorzystywania samochodu nie daje prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami na naprawę i konserwację. Zatem w tej sytuacji Wnioskodawcy przysługuje ograniczone do 50% prawo odliczenia podatku VAT związanego z wydatkami na naprawę i konserwację tego pojazdu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.