IPTPP4/443-44/11-4/ALN - Możliwość zwolnienia domu pomocy społecznej z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 31 stycznia 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP4/443-44/11-4/ALN Możliwość zwolnienia domu pomocy społecznej z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Domu Pomocy Społecznej przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2011 r. (data wpływu 21 października 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 stycznia 2012 r. (data wpływu 16 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej obrotu z tytułu sprzedaży usług - jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2011 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej obrotu z tytułu sprzedaży usług.

Pismem z dnia 16 stycznia 2012 r. wniosek został uzupełniony o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dom Pomocy Społecznej działający na podstawie ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) oraz związanymi przepisami prawa, świadczy dla mieszkańców usługi pomocy społecznej wraz z zakwaterowaniem. DPS jest jednostką organizacyjną Powiatu nieposiadającą osobowości prawnej. Zgodnie z ustawą dom świadczy całodobowe usługi bytowe, opiekuńcze i wspomagające dla 140 osób niepełnosprawnych fizycznie. Oprócz ww. usług DPS świadczy również usługi najmu lokali mieszkalnych oraz pomieszczeń usługowych. Usługi na rzecz osób niepełnosprawnych świadczone są na podstawie decyzji wydanych przez PCPR, MCPR.

Jednocześnie Zainteresowany wyjaśnił jak przebiega obsługa finansowa mieszkańca Domu: Pieniądze z ZUS - u, KRUS - u, Ośrodków Pomocy Społecznej trafiają na indywidualne konto mieszkańca (każdy mieszkaniec posiada konto). Każdy mieszkaniec posiada zlecenie stałe w banku, wszystkie nadpłaty i niedopłaty regulowane są bezgotówkowo między domem a bankiem. Z dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła (dopłata do pobytu w DPS, czy zwrot na konto mieszkańca).

Wpływy z tytułu odpłatności za pobyt w DPS wyniosły:

* w roku 2010: 2.595.780,15;

* w roku 2011: 1.883.409,67.

Usługi najmu lokali mieszkalnych, pomieszczeń usługowych, rozmowy telefoniczne mieszkańców, wyżywienie dla osób z zewnątrz, noclegi w pokojach gościnnych, pobór wody ze studni rozliczane są na podstawie wystawionej faktury VAT przez Wnioskodawcę.

Wpływy z ww. usług wyniosły:

* w roku 2010: 33.000,00;

* w roku 2011: 10.400,00.

Obroty z tego tytułu nie przekroczyły w 2010 r. 40 tys. zł, a liczba wpłat do kasy zakładowej była wyższa niż 50 razy.

Obecnie wszystkie usługi tj. dotyczące mieszkańców jaki inne są rozliczane bezgotówkowo.

Zainteresowany wyjaśnił, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta do jej istoty w decyzji lub w postępowaniu organu podatkowego lub kontroli skarbowej.

Przed dniem 1 stycznia 2011 r. Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania wykonywanych czynności (świadczonych usług) przy użyciu kasy rejestrującej. Dochody z tytułu odpłatności za pobyt w DPS i dochody z odpłatności za telefony, czynsz mieszkaniowy, opłaty za wyżywienie w 2010 r., stanowiące wpływy do kasy zakładu, przekroczyły 40 tys. W 2011 r. ww. dochody nie przekroczyły wpływu do kasy zakładu wysokości 40 tys. Tylko dochody z odpłatności za telefony, czynsz mieszkaniowy, opłaty za wyżywienie są udokumentowane fakturą VAT, natomiast dochody za pobyt nie są udokumentowane fakturą VAT. Liczba wszystkich transakcji do kasy zakładu w 2010 r. przekroczyła 40 tys. Za świadczone usługi zapłata w całości następuje bezgotówkowo za pośrednictwem banku, poczty itp. Z ewidencji dowodów dokumentujących sprzedaż jednoznacznie wynika jakiej transakcji zapłata dotyczy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Dom Pomocy Społecznej w przedstawionej sytuacji jest zobowiązany do rejestracji wpływów z ww. usług, tj. na rzecz mieszkańców jak i innych przy użyciu kasy rejestrującej.

Zdaniem Wnioskodawcy, Dom Pomocy Społecznej prowadzi działalność na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, świadczy dla mieszkańców usługi bytowe, wspomagające i opiekuńcze. Odpłatności z tytułu pobytu za Dom Pomocy Społecznej nie stanowią "obrotu ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych" w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej. DPS jest jednostką samorządu terytorialnego i nie działa w celu osiągnięcia zysków. Dochody z tytułu odpłatności za pobyt w Domu Pomocy Społecznej w 2010 r. wynosiły ponad 40 tys. zł w obrocie bezgotówkowym.

Dochody z tytułu odpłatności za pobyt w DPS stanowiące wpłaty do kasy wyniosły w 2010 r. 131.498,50 i w 2011 r. 11.426,11.

Dochody z tytułu odpłatności za telefony, wynajem lokali mieszkalnych i usługowych, opłaty za wyżywienie osób korzystających z zewnątrz stanowiące wpłaty do kasy wyniosły w 2010 r. 14.966,98 i 2011 r. 5.602,74.

Od maja 2011 r. wszystkie operacje związane z odpłatnością mieszkańców jak również i inne dochody są rozliczane bezgotówkowo. Kasa zakładu jest całkowicie pominięta.

Wg. Zainteresowanego od 1 maja 2011 r. nie powstał obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, ale w tym celu prosi o wydanie stosownej interpretacji.

Zadaniem Wnioskodawcy w związku z tym, że obrót jest bezgotówkowy nie obowiązuje Dom Pomocy Społecznej rejestracja na kasie fiskalnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054).

W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Oznacza to, że nie podlega obowiązkowi prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej świadczenie usług w części, w jakiej te czynności są opłacane przez inne podmioty niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Z przepisu art. 111 ust. 1 wynika ponadto, iż podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego. Należy jednak zauważyć, iż opodatkowanie transakcji podatkiem od towarów i usług nie jest kryterium determinującym powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Przedmiotowy obowiązek dotyczy bowiem również sytuacji, gdy czynności sprzedaży są zwolnione od podatku lub wykonuje je podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy.

Powyższą tezę wspiera pośrednio art. 111 ust. 5 ustawy, zgodnie z którym w przypadku, gdy podatnik rozpoczął ewidencjonowanie obrotu w obowiązujących terminach i wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub jest podatnikiem zwolnionym od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty określonej w ust. 4 na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, w terminie do 25. dnia od daty złożenia wniosku przez podatnika.

Z powołanej normy prawnej wynika wprost, iż zamiarem ustawodawcy jest objęcie obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej wszystkich podatników dokonujących sprzedaży na rzecz konkretnych nabywców, a mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych bez względu na to, czy dokonywane transakcje podlegają opodatkowaniu i czy są dokonywane przez podatników będących podatnikami podatku od towarów i usług, bowiem zgodnie z art. 15 ust. 1 podatnikami są (...) osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej umożliwia również realizację prawa konsumenta w zakresie otrzymania dokumentu (paragonu) zawierającego podstawowe dane o zawartej transakcji, w tym strukturze ceny.

Jak wynika z art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa. Przy wydawaniu rozporządzenia minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględnia:

1.

wielkość i proporcje sprzedaży zwolnionej od podatku w danej grupie podatników;

2.

stosowane przez podatników zasady dokumentowania obrotu;

3.

możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących;

4.

konieczność zapewnienia realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 1, przy uwzględnieniu korzyści wynikających z ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz faktu zwrotu podatnikom przez budżet państwa części wydatków na zakup tych kas;

5.

konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczania podatku, w tym właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego;

6.

konieczność zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku;

7.

konieczność przeciwdziałania nadużyciom związanym z nieewidencjonowaniem obrotu przez podatników.

Zatem stosownie do powyższego, kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

Od 1 stycznia 2011 r. obowiązują w tym zakresie przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. - sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 37 ww. załącznika wymienione zostało świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła 2).

Z objaśnień zawartych w punkcie 2) wynika, iż zwolnienie to nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Korzystanie ze zwolnienia określonego w poz. 37 wymaga spełnienia określonych warunków wynikających wprost z zapisu tej regulacji. Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy można zatem stosować jeżeli:

* zapłata za świadczoną usługę w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika,

* z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,

* podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Niewystąpienie jednego z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Z zapisu § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a) tego rozporządzenia wynika natomiast, iż zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 30 kwietnia 2011 r. czynności objęte do dnia 31 grudnia 2010 r. zwolnieniem od ewidencjonowania wymienione w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797), niewymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

W świetle powyższego, do dnia 30 kwietnia 2011 r. zostało przedłużone zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku świadczenia ww. usług w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej, jako niewymienionych w załączniku do ww. rozporządzenia z dnia 26 lipca 2010 r.

Tym samym od 1 maja 2011 r. wobec podatników świadczących usługi w ww. zakresie, powstanie obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na zasadach ogólnych.

Natomiast zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Zwolnienie, o którym wyżej mowa, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy (§ 3 ust. 6). Jak wynika z § 5 wyżej powołanego rozporządzenia, podatnicy, o których mowa w art. 111 ust. 5 ustawy, osiągnięty obrót ewidencjonują jako obrót zwolniony od podatku od towarów i usług.

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 139 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 z późn. zm.) ze świadczeń pieniężnych określonych w ustawie - po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki i innych należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych - podlegają potrąceniu, z uwzględnieniem art. 141, należności m.in. z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych. Nadmienić należy, że zgodnie z powołanym przepisem organ rentowy dokonuje potrąceń na wniosek dyrektorów tych placówek.

Natomiast art. 140 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy określa górną granicę tych potrąceń, stanowiąc, że potrącenia należności z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych nie mogą przekraczać 65% kwoty świadczenia.

Przepis art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2007 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) stanowi, iż pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania.

Stosownie do art. 61 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o pomocy społecznej, opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnosi mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70% swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70% tego dochodu.

Zgodnie z art. 62 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, mieszkaniec domu wnosi opłatę do kasy domu lub na jego rachunek bankowy. Za jego zgodą opłata może być potrącana:

1.

z emerytury lub renty mieszkańca domu - przez właściwy organ emerytalno-rentowy, zgodnie z odrębnymi przepisami;

2.

z zasiłku stałego mieszkańca domu - przez ośrodek pomocy społecznej dokonujący wypłaty świadczenia; opłatę za pobyt ośrodek pomocy społecznej przekazuje na rachunek bankowy domu pomocy społecznej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż główną działalnością Wnioskodawcy jest świadczenie usług pomocy społecznej wraz z zakwaterowaniem. Świadczy dla mieszkańców usługi bytowe, wspomagające i opiekuńcze. Oprócz ww. usług Zainteresowany świadczy również usługi najmu lokali mieszkalnych oraz pomieszczeń usługowych.

Usługi najmu lokali mieszkalnych, pomieszczeń usługowych, rozmowy telefoniczne mieszkańców, wyżywienie dla osób z zewnątrz, noclegi w pokojach gościnnych, pobór wody ze studni rozliczane są na podstawie wystawionej faktury VAT przez Wnioskodawcę. Obroty z tego tytułu nie przekroczyły w 2010 r. 40 tys. zł, a liczba wpłat do kasy zakładowej była wyższa niż 50 razy.

Przed dniem 1 stycznia 2011 r. Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowanie wykonywanych czynności (świadczonych usług) przy użyciu kasy rejestrującej. Dochody z tytułu odpłatności za pobyt w DPS i przychody z odpłatności za telefony, czynsz mieszkaniowy, opłaty za wyżywienie w 2010 r., stanowiące wpływy do kasy zakładu, przekroczyły 40 tys.

W 2011 r. ww. dochody nie przekroczyły wpływu do kasy zakładu w wysokości 40 tys. Od maja 2011 r. wszystkie operacje związane z odpłatnością mieszkańców jak również i inne dochody są rozliczane bezgotówkowo. Kasa zakładu jest całkowicie pominięta. Za świadczone usługi zapłata w całości następuje bezgotówkowo za pośrednictwem banku, poczty itp. Z ewidencji dowodów dokumentujących sprzedaż jednoznacznie wynika jakiej transakcji zapłata dotyczy.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zaistniałego stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy osiągnięty przez Wnioskodawcę, obrót z tytułu świadczenia usług na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy przekroczył w ubiegłym roku kwotę 40.000 zł, to ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej mógł on korzystać do dnia 30 kwietnia 2011 r., stosownie do zapisu § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a). Tym samym od dnia 1 maja 2011 r. u Wnioskodawcy powstał obowiązek ewidencjonowania świadczonych usług przy zastosowaniu kas rejestrujących na zasadach ogólnych.

Jednakże uwzględniając fakt, iż zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy oraz z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła Wnioskodawca spełnia warunki niezbędne do skorzystania ze zwolnienia z poz. 37 załącznika do powołanego rozporządzenia. Wyrażenie "w całości" odnosi się do poszczególnych usług świadczonych przez Zainteresowanego. Taka konstrukcja przepisu powoduje, że zwolnieniu nie podlega usługa, za którą zapłacono częściowo gotówką, a częściowo za pośrednictwem banku lub poczty. Warunkiem zwolnienia jest bowiem to, aby konkretna usługa została w całości zapłacona za pośrednictwem banku lub poczty oraz z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

Należy wskazać, iż gdy zapłata za świadczenie nastąpi w formie zapłaty gotówkowej w całości lub w części do kasy Wnioskodawcy, ma on wówczas obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży tych usług, gdyż nie zostaną spełnione warunki wynikające z § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Reasumując biorąc pod uwagę okoliczność, że - jak wskazał Wnioskodawca - za wszystkie świadczone usługi od 1 maja 2011 r. zapłata w całości następuje przelewem na rachunek bankowy a z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy, to na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika do ww. rozporządzenia, Wnioskodawca będzie mógł korzystać do dnia 31 grudnia 2012 r. ze zwolnienia przedmiotowego z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej obrotu na rzecz osób wymienionych w art. 111 ust. 1 ustawy, o ile w tym okresie nie wystąpią przesłanki ograniczające to prawo.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, a w szczególności stwierdzenie, iż odpłatności z tytułu pobytu w Domu Pomocy Społecznej nie stanowią "obrotu ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych" w kontekście zadanego pytania, należy uznać za nieprawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl