IPTPP4/443-433/12-2/UNR - Określenie stawki VAT właściwej dla prac budowlanych wykonywanych przy budowie budynku mieszkalnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2012 r. (data wpływu 25 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku od towarów i usług na prace budowlane wykonane przy budowie domu dwurodzinnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku od towarów i usług na prace budowlane wykonane przy budowie domu dwurodzinnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi firmę budowlaną w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, jest czynnym podatnikiem VAT. W okresie od stycznia 2012 r. do kwietnia 2012 r. Zainteresowany brał udział w budowie budynku mieszkalnego w postaci domu dwurodzinnego, częściowo podpiwniczonego, jednopiętrowego. Dom znajduje się na działce o powierzchni 30 ha, zaś powierzchnia zabudowy wynosi 2035 m^2. Dom jest obiektem wolnostojącym cofniętym od ulicy. Bryła budynku jest rozłożysta, kryta wielospadzistym dachem. Budynek posiada wiele wejść, część z nich jest wspólna, część pozwala na bezpośrednie dostanie się do poszczególnych części obiektu. Brak jest ściany przeciwpożarowej dzielącej dom na dwie odrębne części.

Zgodnie z projektem budowlanym część podpiwniczona domu zajmuje powierzchnię 351,61 m^2. w ramach, której znajdują się pomieszczenia z przeznaczeniem na winiarnię, kino domowe oraz pomieszczenia techniczne. Parter domu zajmuje powierzchnię 1437,2 m²., w której znajdują się wiatrołap, sypialnie, łazienki, salon, kuchnie, jadalnie, spiżarnie, garderoby, garaże, sypialnie, pokoje, pralnie, pomieszczenia gospodarcze, siłownie, basen, toalety etc. Natomiast powierzchnia piętra domu zajmuje 164,66 m^2. i znajdują się na nim pomieszczenia z przeznaczeniem na pokoje oraz łazienki. Pozwolenie na budowę ww. domu otrzymały łącznie dwie osoby fizyczne (Pan X. oraz Pan Y.), dalej zwane: "Inwestorem", które łącznie zlecają budowę domu. Pozwolenie na budowę uprawnia Inwestora do budowy budynku mieszkalnego dwurodzinnego (kategoria XIII), dwóch bezodpływowych zbiorników na ścieki (kategoria VII) wraz z zewnętrznymi instalacjami kanalizacji sanitarnej, zewnętrznej instalacji wodociągowej oraz zewnętrznej instalacji elektroenergetycznej kablowej. W ramach decyzji Inwestor został pouczony o obowiązku uzyskania pozwolenia na użytkowanie po zakończeniu budowy.

Inwestor w celu zbudowania domu zatrudnił kilku wykonawców. Wnioskodawca zaczął prace od stanu surowego zamkniętego tj. już w postawionym budynku. Zakres prac Zainteresowanego obejmował wykonanie gładzi, malowania, położenie tapet, glazury. Nadto Wnioskodawca wykonał prace polegające na ociepleniu domu poprzez położenie wełny mineralnej oraz obłożenie elewacji cegłą klinkierową.

Wykonane przez Zainteresowanego prace zostały odebrane przez Inwestora. Na poczet wykonanych usług Wnioskodawca wystawił dwie faktury VAT, o równej wartości, ze stawką 23%. Jedna faktura została wystawiona na Pana X., druga na Pana Y. Obecnie budynek jest jeszcze w budowie, Inwestor nie uzyskał ostatecznej decyzji o pozwoleniu na użytkowanie.

W związku z zamiarem wystąpienia o interpretację przepisów prawa podatkowego Zainteresowany wystąpił do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur z wnioskiem o wskazanie klasyfikacji ww. domu wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. W odpowiedzi pismem z dnia 1 czerwca 2012 r. Wnioskodawca otrzymał informację, że budynek mieści się w grupowaniu PKOB grupa 112 klasa 1121 "Budynki o dwóch mieszkaniach".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wykonane przez Wnioskodawcę usługi w postaci prac budowlanych przy budowie domu dwurodzinnego powinny być w całości opodatkowane stawką 8% właściwą dla obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Zdaniem Wnioskodawcy

W świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), dalej: u.p.t.u., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u.). Przepisy przewidują, ze przez dostawę towarów której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 u.p.t.u.). Natomiast przez odpłatne świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 u.p.tu.). W ramach umowy z Inwestorem Zainteresowany wykonał prace przy budowie domu dwurodzinnego polegające na malowaniu, wykonaniu gładzi, położeniu tapet i glazury, dociepleniu budynku. Z tytułu wykonanych prac Wnioskodawca otrzymał wynagrodzenie. W związku z tym - stosownie do przywołanych przepisów - ww. prace należy uznać za odpłatne świadczenie usług na rzecz inwestora.

Zgodnie z przepisami ustawy podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosiła do dnia 31 grudnia 2010 r. 22% (art. 41 ust. 1 u.p.tu.).

Przepisy ustawy przewidują również obniżone stawki. Stawka obniżona, obowiązująca do 31 grudnia 2010 r. wynosiła 7% (art. 41 ust. 2 u.p.t.u.). Znajdowała ona zastosowanie do towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, z zastrzeżeniem przepisu art. 41 ust. 12 i art. 114 ust. 1 u.p.t.u.

W związku ze zmianą przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 u.p.t.u. wynosi 23% (art. 146a pkt 1 u.p.t.u.), zaś obniżona stawka podatku, o której mowa w przepisie art. 41 ust. 2 u.p.t.u. wynosi 8% (art. 146a pkt 2 u.p.t.u.). Obniżoną stawkę podatku, o której mowa w przepisie art 41 ust. 2 u.p.t.u., stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (art. 41 ust. 12 u.p.t.u.).

Analiza przywołanych przepisów pozwala na wskazanie dwóch przesłanek zastosowania 8% stawki podatku od towarów i usług na podstawie przepisu art. 41 ust. 12 u.p.t.u. Po pierwsze wykonywane czynności winny dotyczyć dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W zakresie pierwszej przesłanki należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku do towarów i usług nie definiują pojęć dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków, którymi posłużył się ustawodawca w przepisie art. 41 ust. 12 u.p.t.u. W judykaturze przyjmuje się, że pojęciom tym należy przypisywać znaczenie potoczne (patrz: uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 23 marca 2011 r., sygn. I SA/Kr 1751/10, LEX nr 785841).

W związku z powyższym celem poszukiwania znaczenia ww. pojęć należy odnieść się do definicji słownikowych. W rozumieniu słownikowym pojęcie budowy oznacza "tworzenie, organizowanie czegoś" (Słownik Języka Polskiego PWN, http://sjp.pwn.pl/). Pod pojęciem remontu rozumie się zaś "doprowadzenie jakiegoś budynku lub urządzenia do stanu używalności".

Organy podatkowe posługują się zaś przy definiowaniu ww. pojęć przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) dalej: Pr. Bud. (patrz: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 12 stycznia 2012 r. IPTPP1/443-880/11-2/AK).

Stosownie do przepisów Prawa budowlanego przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego (art. 3 pkt 6 Pr. Bud.). Natomiast przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (art. 3 pkt 8 Pr. Bud.).

W świetle powyższego świadczone przez Wnioskodawcę usługi, w postaci prac budowalnych, przy budowie domu inwestora należy uznać za budowę obiektu budowlanego. Przede wszystkim prace te wykonywane były w obiekcie budowlanym w postaci dwurodzinnego budynku mieszkalnego (pozwolenie na budowę, PKOB). Budowa domu nie została zakończona. Wykonanie gładzi, malowań, położenie tapet czy glazury, a także ocieplenie budynku stanowi jeden z etapów budowy obiektu budowlanego. W ich efekcie budynek mieszkaniowy został przystosowany do zamieszkania. Powszechną praktyką jest bowiem wykańczanie wnętrz w ramach budowy nowych obiektów budowlanych mieszkaniowych poprzez ozdobienie ścian czy podług malowaniem, tapetami, gładziami, glazurą etc. Prace te należy zatem uznać za etap budowy obiektu budowlanego, czyli tworzenie obiektu.

Nadto w ramach budowy budynku Zainteresowany wykonał prace związane z jego dociepleniem polegające na obłożeniu ścian zewnętrznych wełną mineralną oraz wykończeniu elewacji wełną mineralną. Docieplenie wpłynęło na parametry techniczne budynku prowadząc od oszczędności ciepła. Powstała nowa jakość budynku, której parametry zostaną określone po obowiązkowym uzyskaniu przez inwestora świadectwa charakterystyki energetycznej (art. 5 ust. 3 Pr. Bud.). Stąd w ocenie Wnioskodawcy świadczone przez niego usługi w tym zakresie należy również uznać za budowę budynku. Reasumując w świetle powszechnego rozumienia pojęcia "budowa", a także przy uwzględnieniu pojęcia budowy zawartego w przepisach Prawa budowlanego, wykonane przez Zainteresowanego czynności (usługi na rzez Inwestora) należy uznać za wchodzące w zakres pojęcia "budowy" w rozumieniu przepisu art. 41 ust. 12 u.p.t.u.

Druga przesłanka, warunkująca zastosowanie 8% stawki podatku, wymaga wykonania ww. czynności w odniesieniu do budynków objętych społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b (art. 41 ust. 12a u.p.t.u.).

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m² (art 41 ust. 12b u.p.t.u.).

Przepisy ustawy wskazują, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 u.p.t.u.). Mając na uwadze, że w przepis art. 2 pkt 12 u.p.t.u. przy definiowaniu pojęcia "obiektów budownictwa mieszkaniowego" odwołuje się do obiektów budownictwa mieszkaniowego sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (dalej: PKOB), a także przepis art. 41 ust. 12a u.p.t.u. odwołuje się do PKOB przy definiowaniu pojęcia "budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym", dokonując klasyfikacji domu Inwestora należy odwołać się do PKOB. Nadto również przepisy art. 41 ust. 12b oraz ust. 12c u.p.t.u. należy intepretować w świetle przepisów PKOB. Analogiczne stanowisko potwierdzają organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego (patrz: interpretacja indywidulana Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 marca 2011 r. IPPP1-443-1324/10-2/ISZ, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 lutego 2011 r. IBPP3/443-829/10/BWo).

Stosownie do przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), dalej: rozporządzenie w sprawie PKOB, obiekty budowlane dzieli się na dwie sekcje: budowle oraz obiekty inżynierii lądowej i wodnej (część II załącznika do rozporządzenia w sprawie PKOB, sekcja 1 i 2). Budowle dalej dzieli się na dwa działy: budynki mieszkalne oraz budynki niemieszkalne (część III załącznika do rozporządzenia w sprawie PKOB, sekcja 1, dział 11 i 12). Budynki mieszkalne zaś dzieli się na trzy grupy: budynki mieszkalne jednorodzinne, budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe oraz budynki zbiorowego zamieszkiwania (część III załącznika do rozporządzenia w sprawie PKOB, sekcja 1, dział 11 i 12, grupa 111,112,113).

W świetle przywołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wykonane usługi w postaci prac budowlanych przy budowie domu Inwestora dotyczyły domu dwurodzinnego, tj. budynku mieszkalnego stałego zamieszkania sklasyfikowanego w PKOB w dziale 11, grupie 112. Dom posiada wiele wejść, część z nich jest wspólna, część pozawala bezpośrednie dostanie się do poszczególnych części obiektu. Brak jest ściany przeciwpożarowej dzielącej dom na dwie odrębne części, co wskazuje, że poszczególne części obiektu nie stanowią samodzielnych budynków (część i Objaśnienia wstępne, rozdział 2 Pojęcia podstawowe, załącznika do PKOB).

Oznacza to, że dom Inwestora zaliczany jest do grupy budynków mieszkaniowych o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowych. Budynki tego rodzaju objęte są społecznym programem mieszkaniowym bez względu na ich powierzchnię (art. 41 ust. 12a u.p.t.u.). Nie znajduje do nich zastosowania ograniczenie zawarte w przepisie art. 41 ust. 12b u.p.t.u. - przewidujące wyłączenie z zakresu budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przepis ten obejmuje bowiem swym zakresem wyłączenie budynki mieszkalne jednorodzinne, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² zaliczane wg POBP do działu 11 grupy 111 oraz lokale mieszkalne których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m^2. Dom inwestora nie jest zaliczany do żadnej z ww. kategorii. Zgodnie z informacją Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur w Łodzi jest to budynek o dwóch mieszkaniach mieszczący się w grupowaniu PKOB grupa 112 klasa 1121, a nie budynek mieszkalny jednorodzinny mieszczący się w grupowaniu PKOB grupa 111 klasa 1110 objęty wyłączeniem na podstawie art. 41 ust. 12b pkt 1 u.p.t.u. Nadto poszczególne pomieszczenia domu nie stanowią odrębnych lokali, lecz stanowią części składowe budynku Inwestora o dwóch mieszkaniach, tym samym nie są objęte wyłączeniem określonym w przepisie art. 41 ust. 12b pkt 2 u.p.t.u. Stąd w ocenie Zainteresowanego należy przyjąć, iż dom Inwestora to budynek stałego zamieszkiwania dwurodzinny stanowiący obiekt budownictwa mieszkaniowego w całości objęty społecznym programem mieszkaniowym (art. 41 ust. 12 w zw. z art. 41 ust. 12a oraz art. 2 pkt 12 u.p.t.u.).

Reasumując wykonane przez Wnioskodawcę usługi w postaci prac budowalnych objęte są zakresem pojęcia "budowa" w rozumieniu art. 41 ust. 12 u.p.d.o.f. Prace dotyczyły obiektu budownictwa mieszkaniowego objętego w całości społecznym programem mieszkaniowym. Dlatego wykonane prze Zainteresowanego usługi powinny być w całości opodatkowane stawką 8% właściwą dla obiektów budownictwa mieszkaniowego (art. 41 ust. 2 w zw. z art. 41 ust. 12 w zw. z art. 146 pkt 2 u.p.t.u.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. zmianie uległy stawki podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 146a ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Według art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego - w myśl art. 2 pkt 12 ustawy - rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

W tym miejscu wskazać należy, że dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), która to klasyfikacja stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Według podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego - w myśl art. 2 pkt 12 ustawy - rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Do budynków tych zalicza się:

* budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111), czyli samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście w poziomu gruntu;

* budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (PKOB 112);

* budynki zbiorowego zamieszkania (PKOB 113), czyli domy opieki społecznej, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych, budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w cyt. art. 41 ust. 12 ustawy, nie definiują pojęć budowa i remont, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Na podstawie w art. 3 pkt 6, 7 i 8 ww. Prawo budowlane (Dz. U. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) przez:

* budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego,

* roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego,

* remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Analiza powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, iż warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie budynki, lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi firmę budowlaną w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, jest czynnym podatnikiem VAT. W okresie od stycznia 2012 r. do kwietnia 2012 r. Zainteresowany brał udział w budowie budynku mieszkalnego w postaci domu dwurodzinnego, częściowo podpiwniczonego, jednopiętrowego. Zgodnie z projektem budowlanym część podpiwniczona domu zajmuje powierzchnię 351,61 m^2. w ramach, której znajdują się pomieszczenia z przeznaczeniem na winiarnię, kino domowe oraz pomieszczenia techniczne. Parter domu zajmuje powierzchnię 1437,2 m²., w której znajdują się wiatrołap, sypialnie, łazienki, salon, kuchnie, jadalnie, spiżarnie, garderoby, garaże, sypialnie, pokoje, pralnie, pomieszczenia gospodarcze, siłownie, basen, toalety etc. Natomiast powierzchnia piętra domu zajmuje 164,66 m^2. i znajdują się na nim pomieszczenia z przeznaczeniem na pokoje oraz łazienki. Pozwolenie na budowę ww. domu otrzymały łącznie dwie osoby fizyczne (Pan X. oraz Pan Y.), dalej zwane: "Inwestorem", które łącznie zlecają budowę domu. Wnioskodawca zaczął prace od stanu surowego zamkniętego tj. już w postawionym budynku. Zakres prac Zainteresowanego obejmował wykonanie gładzi, malowania, położenie tapet, glazury, oraz prace polegające na ociepleniu domu poprzez położenie wełny mineralnej i obłożenie elewacji cegłą klinkierową. Wykonane ww. prace zostały odebrane przez Inwestora. Na poczet wykonanych usług Zainteresowany wystawił dwie faktury VAT, o równej wartości, ze stawką 23%. Jedna faktura została wystawiona na Pana X., druga na Pana Y. Obecnie budynek jest jeszcze w budowie, Inwestor nie uzyskał ostatecznej decyzji o pozwoleniu na użytkowanie. Wnioskodawca wskazał, że budynek mieści się w grupowaniu PKOB grupa 112 klasa 1121 "Budynki o dwóch mieszkaniach".

Jak wskazano powyżej przez budowę obiektu budowlanego należy rozumieć wszelkie prace budowlane, mające na celu wykonywanie tegoż obiektu w określonym miejscu. Zatem wykonane przez Wnioskodawcę prace w budynku będącym w trakcie budowy, tj. wykonanie gładzi, malowanie, położenie tapet, glazury, oraz prace polegające na ociepleniu domu poprzez położenie wełny mineralnej i obłożenie elewacji cegłą klinkierową należy traktować jako budowę tegoż obiektu. W związku z powyższym spełniona jest jedna z przesłanek dająca prawo do zastosowania 8% stawki podatku VAT do ww. usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca ww. prace budowlane wykonał w budynku sklasyfikowanym w grupowaniu PKOB grupa 112 klasa 1121 "Budynki o dwóch mieszkaniach", tym samym przedmiotowy budynek w myśl art. 2 pkt 12 ustawy o VAT jest obiektem budownictwa mieszkaniowego, objętym społecznym programem mieszkaniowym. Z uwagi na grupę budynku PKOB 112, w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie ograniczenie wynikające z art. 41 ust. 12b, przewidujące wyłączenie z zakresu budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że dla prac wykonanych przez Wnioskodawcę w ramach budowy "budynku o dwóch mieszkaniach" sklasyfikowanego w PKOB w grupie 112, preferencyjna stawka VAT w wysokości 8% znajdzie zastosowanie tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej ten obiekt do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej, tj. w przedmiotowej sprawie do 150 m² powierzchni użytkowej każdego z mieszkań.

Końcowo należy wskazać, że zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług. W związku z tym niniejszej interpretacji udzielono wyłącznie w oparciu o klasyfikację przedstawioną we wniosku.

Mając na uwadze powyższe, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego w stosunku do przedmiotowego budynku nie ma zastosowanie ograniczenie zawarte w art. 41 ust. 12b, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.