IPTPP4/443-394/14-4/JM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 sierpnia 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP4/443-394/14-4/JM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2014 r. (data wpływu 28 maja 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 sierpnia 2014 r. (data wpływu 18 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży studni - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży studni.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 sierpnia 2014 r. (data wpływu 18 sierpnia 2014 r.) w zakresie wskazania przedmiotu wniosku oraz liczby stanów faktycznych, doprecyzowania opisu stanu faktycznego, postawienia pytania, przedstawienia stanowiska Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

Sp. z o.o. od 1994 r. jako eksploatator wodociągów wiejskich w gminie dostarczała mieszkańcom gminy wodę dla celów powszechnego użytku na podstawie umowy zawartej z właścicielem wodociągów - Gminą. W 2000 r. z uwagi na zanikające złoże dotychczasowej studni na terenie gminy oraz zbyt wysoką cenę zakupu i jej złą jakość z sąsiedniej gminy, Sp. z o.o. podjęła się inwestycji wybudowania studni z własnych środków. Na koszt odwiertu i uruchomienia studni głębinowej składały się:

1. Projekt prac geologicznych (potwierdzony rachunkiem uproszczonym - bez VAT)

2. Dokumentacja hydrogeologiczna (potwierdzona rachunkiem uproszczonym - bez VAT)

3. Projekt obudowy studni (potwierdzony rachunkiem uproszczonym - bez VAT)

4. Obudowa studni (potwierdzona rachunkiem uproszczonym - bez VAT)

5. Nadzór geologiczny (potwierdzony rachunkiem uproszczonym - bez VAT)

6. Odwiert studni (faktura VAT z zastosowaniem 7% stawki VAT)

7. Roboty ziemne związane z obudową studni (faktura VAT z zastosowaniem 7% VAT)

8. Inne roboty związane z uruchomieniem studni (potwierdzone rachunkiem uproszczonym - bez VAT)

Inwestycja wybudowania studni zakończyła się 21 listopada 2003 r. jednak wydobycie wody pitnej z odwiertu studziennego rozpoczęło się od dnia 15 lutego 2001 r. Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków poniesionych na budowę studni głębinowej. Eksploatacja studni od dnia oddania jej do użytkowania tj. od 15.02.2001 służy wydobyciu i zaopatrzeniu w wodę pitną mieszkańców gminy. Zgodnie z art. 41 ust. 2 zał. 3 do ustawy o podatku od towarów i usług z dn. 11.03.2004 sprzedaż wody opodatkowana jest 7% stawką VAT, a od 1 stycznia 2011 r. 8% stawką. Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, pierwsze zasiedlenie budowli nastąpiło natychmiast po oddaniu studni do użytkowania przez Sp. z o.o.

Studnia głębinowa nie była przedmiotem najmu/dzierżawy na rzecz osób trzecich. Jedynym użytkownikiem był jej właściciel - Wnioskodawca przez okres powyżej 5 lat. Od dnia oddania inwestycji, studnia nie wymagała ponoszenia wydatków na ulepszenie.

Zgodnie z PKOB studnia głębinowa sklasyfikowana jest pod numerem 2222 (rurociągi sieci wodociągowej i rozdzielczej) i w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane stanowi budowlę trwale związaną z gruntem.

W 2013 r. Gmina wyraziła chęć wykupu studni głębinowej. Na podstawie zawartej umowy między Wójtem Gminy a Sp. z o.o. ustalono, że studnia zostanie sprzedana Gminie w 6 ratach. Przedmiotem sprzedaży jest wyłączenie studnia (bez gruntu, ponieważ została wybudowana na gruncie gminnym).

Faktury wystawiono z zastosowaniem 23% stawki VAT.

W uzupełnieniu do odwiertu studni Wnioskodawca oświadcza, że faktura za odwiert studzienny została wystawiona dnia 29 kwietnia 2000 r. z zastosowaniem 7% stawki VAT KWiU wykonanych prac 45.25.22.

Sp. z o.o. od 1994 r. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy do sprzedaży studni prawidłowo zastosowano 23% stawkę podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, a zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy podstawowa składka wynosi 22% (od 1 stycznia 2011 r. 23%). Budowla spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy. Sprzedaż studni nie może być opodatkowana według art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, stosując 8% stawkę, z uwagi na to, że w załączniku nr 3 NIE WYSTĘPUJE sprzedaż studni jako przedmiot opodatkowania. Sprzedaż studni nie może być również zwolniona z opodatkowania, gdyż w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a Sp. z o.o. skorzystała z obniżenia kwoty podatku należnego kwotę podatku naliczonego w chwili dokonania inwestycji w latach 2000-2001.

Zatem prawidłową wg Wnioskodawcy stawką do opodatkowania sprzedaży studni jest stawka 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Dla określenia, czy w danym przypadku dochodzi do czynności opodatkowanej w postaci dostawy towarów, istotna jest okoliczność, czy nabywca nabywa prawa do swobodnego dysponowania towarem. Należy stwierdzić, iż przez "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" należy rozumieć przeniesienie prawa do władania rzeczami w sensie ekonomicznym.

Nie każde zatem przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, które z punktu widzenia prawa cywilnego przenosi na nabywcę prawo własności lub prawo umożliwiające nabywcy dysponowanie towarem jak właściciel, można uznać za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, lecz jedynie takie, które w ujęciu ekonomicznym dokonuje ww. czynności.

Należy zauważyć, że powołane powyżej przepisy ustawy stanowią realizację zasady powszechności opodatkowania. Definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Z treści art. 8 ust. 1 ustawy, wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Słownik języka polskiego definiuje czasownik "świadczyć" jako "wykonywać coś na czyjąś rzecz", "świadczenie" zaś, to obowiązek wykonywania, przekazania czegoś.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Spod pojęcia usługi będzie natomiast wyłączone takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stanowi ono bowiem dostawę towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie nie będące dostawą towarów. Jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi ono albo usługę, albo dostawę towarów.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie natomiast do treści art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Z treści § 2 cyt. przepisu, wynika natomiast, iż częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

W myśl § 3 powołanej normy, przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Jak stanowi art. 48 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Z regulacji prawa cywilnego powołanego na użytek interpretacji wynika, iż budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane są częścią składową gruntu, a także - na mocy przepisów szczególnych - stanowią odrębny przedmiot własności.

Zasadniczo zatem, obiekty wybudowane na gruncie stanowią jego część składową i nie mogą być odrębnym przedmiotem własności. Podmiot posiadający tytuł prawny do cudzego gruntu (np. jako dzierżawca) może wprawdzie dokonywać na nim nakładów, jednakże z tego tytułu przysługuje mu jedynie roszczenie o zwrot poniesionych nakładów. Podmiot ten nie staje się natomiast właścicielem rzeczy, która powstała w rezultacie poniesienia przez niego nakładów.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od 1994 r. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca od 1994 r. jako eksploatator wodociągów wiejskich w gminie dostarczał mieszkańcom gminy wodę dla celów powszechnego użytku na podstawie umowy zawartej z właścicielem wodociągów - Gminą. W 2000 r. z uwagi na zanikające złoże dotychczasowej studni na terenie gminy oraz zbyt wysoką cenę zakupu i jej złą jakość z sąsiedniej gminy, Wnioskodawca podjął się inwestycji wybudowania studni z własnych środków. Inwestycja wybudowania studni zakończyła się 21 listopada 2003 r. jednak wydobycie wody pitnej z odwiertu studziennego rozpoczęło się od dnia 15 lutego 2001 r. Zgodnie z PKOB studnia głębinowa sklasyfikowana jest pod numerem 2222 (rurociągi sieci wodociągowej i rozdzielczej) i w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane stanowi budowlę trwale związaną z gruntem. W 2013 r. Gmina wyraziła chęć wykupu studni głębinowej. Na podstawie zawartej umowy między Wójtem Gminy a Wnioskodawcą ustalono, że studnia zostanie sprzedana Gminie w 6 ratach. Przedmiotem sprzedaży jest wyłączenie studnia (bez gruntu, ponieważ została wybudowana na gruncie gminnym).

W świetle powołanych przepisów, należy zauważyć, iż nakłady poniesione przez Wnioskodawcę na użytkowanym majątku nie stanowią towaru w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: w szczególności rzeczy oraz ich części). Przedmiotem zbycia będą poniesione nakłady stanowiące inwestycję w obcym środku trwałym. Poniesione nakłady nie stanowią zatem odrębnej rzeczy, a jedynie skutkują one powstaniem po stronie Wnioskodawcy roszczenia o zwrot poniesionych kosztów. Roszczenie to nie stanowi natomiast prawa rzeczowego, a jedynie prawo o charakterze zobowiązaniowym, uprawniające do żądania zwrotu dokonanych nakładów. Tym samym prawo to nie może również stanowić towaru w rozumieniu ustawy. W konsekwencji, w przypadku zbycia nakładów nie dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarami jak właściciel. Biorąc pod uwagę powołane wcześniej regulacje ustawy należy zatem przyjąć, iż przeniesienie nakładów poniesionych w obcym środku trwałym nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, gdyż nie mamy tu do czynienia z odrębną rzeczą, która mogłaby stanowić towar. Niemniej jednak podmiot, który poniósł nakłady dysponuje pewnym prawem do poniesionych nakładów i może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu. Wskazać zatem należy, iż nakład jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego.

Z uwagi na powyższe, zbycie nakładów inwestycyjnych poniesionych na użytkowanym majątku, stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.

Uwzględniając natomiast brzmienie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, z uwagi na brak przepisów umożliwiających zastosowanie stawek preferencyjnych lub zwolnienia od podatku, opisana we wniosku czynność przeniesienia za wynagrodzeniem nakładów poniesionych przez Wnioskodawcę w postaci wybudowanej studni na rzecz właściciela gruntu, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według 23% stawki podatku.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie sprzedaż studni na rzecz właściciela gruntu (Gminy), stanowiąca sprzedaż nakładów inwestycyjnych poniesionych przez Wnioskodawcę na wybudowanie studni, należy traktować jako świadczenie usług podlegające opodatkowaniu wg 23% stawki VAT.

Należy wskazać, że Wnioskodawca wywodzi prawidłowy skutek prawnopodatkowy, jednakże na innej podstawie prawnej niż to wskazano w uzasadnieniu interpretacji. Tak więc oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl