IPTPP4/443-333/13-2/OS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2013 r. (data wpływu 20 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 20 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 (1) k.c. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy, zgodnie z treścią umowy spółki cywilnej z dnia 24 listopada 2004 r. jest prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług wynajmu nieruchomości na własny rachunek (par. 1 umowy). W ramach posiadanych środków trwałych wnioskodawca jest właścicielem lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, dla którego założona jest księga wieczysta nr XXX (w załączeniu). Wnioskodawca jest równocześnie współwłaścicielem do połowy nieruchomości gruntowej objętej księgą wieczystą nr XXX, na której znajduje się budynek z wyżej wymienionym wyodrębnionym lokalem. Przedmiotowe naniesienie w postaci budynku, w którym znajduje się wskazany lokal wyczerpuje cały majątek trwały Wnioskodawcy. Opisany powyżej lokal stanowiący odrębną nieruchomość jest wynajmowany osobom trzecim zgodnie z celem, dla którego doszło do zawiązania spółki Wnioskodawcy.

W opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca planuje w drodze porozumienia stron dokonać przeniesienia własności wskazanego lokalu objętego kw nr XXX wraz z udziałem we współwłasności w nieruchomości gruntowej objętej kw nr XXX na podmiot trzeci, tj. X. Równocześnie dojdzie do przeniesienia wszystkich zobowiązań Wnioskodawcy z tytułu zawartych umów najmu z osobami trzecimi oraz wszelkich innych związanych z prowadzeniem Spółki przez wnioskodawcę a także wszelkich praw wnioskodawcy. W istocie rzeczy na skutek zawarcia niniejszego porozumienia dojdzie do zbycia całości przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Działalność gospodarcza w zakresie usług wynajmu nieruchomości (lokali użytkowych) na własny rachunek będzie prowadzona przez podmiot, na rzecz którego dojdzie do przekazania przedsiębiorstwa, tj. X.

Z uwagi na okoliczność, iż po obu stronach planowanego porozumienia będą występować spółki cywilne, w których jedynymi wspólnikami są te same osoby, tj. X planowane porozumienie nie będzie umową sprzedaży w rozumieniu kodeksu cywilnego. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym i podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku dokonania przeniesienia przedsiębiorstwa wnioskodawcy w rozumieniu art. 55 (1) k.c. na wskazanych w poz. 68 wniosku, organ podatkowy obejmie wymienione w poz. 68 wniosku porozumienie między stronami dyspozycja art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czy w danym stanie fatycznym będzie miało miejsce wyłączenie od stosowania ustawy o podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wskazana ustawa nie zawiera definicji przedsiębiorstwa w tej materii należy sięgnąć do art. 55 (1) k.c., który stanowi, że: "Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

W tym miejscu zwrócić należy jednak uwagę, iż przedmiotowa definicja ma charakter katalogu otwartego. O tym czy mamy do czynienia z "transakcją zbycia" przedsiębiorstwa decydują okoliczności związane z konkretnym stanem faktycznym. Konkretny stan faktyczny winien zaś być ocieniany z punktu widzenia w szczególności sprzedawcy. Z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że transakcja zbycia przedsiębiorstwa odnosi się do formy organizacyjnej związanej z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa. Nadmienić należy przy tym, iż ETS w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie Christel Schriever (sygn. C-444/10) wskazał, iż podstawę oceny czy doszło do przeniesienia przedsiębiorstwa powinno stanowić kryterium możliwości kontynuowania przez nabywcę działalności zbywcy.

W ocenie Wnioskodawcy planowane porozumienie odniesie ten skutek, iż działalność gospodarcza prowadzona do tej pory przez Wnioskodawcę będzie dalej prowadzona przez drugi podmiot, tj. X. Wskazany podmiot przejmie bowiem własność lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość wraz z udziałem we współwłasności w nieruchomości gruntowej, co do którego występują najemcy. Umowy najmu jako zobowiązania zostaną przejęte przez nowy podmiot - X.

Reasumując dojdzie do przeniesienia przedsiębiorstwa w rozumieniu powołanego wyroku ETS, gdyż nabywca przedsiębiorstwa będzie mógł kontynuować działalność gospodarczą zbywcy (Wnioskodawcy).

Równocześnie z interpretacji organów podatkowych wynika, iż samo pojęcie "transakcji zbycia przedsiębiorstwa" należy intepretować w sposób zbliżony do art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług a zatem obejmuje ono wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel.

W ocenie Wnioskodawcy powołane porozumienie (nie będące umową sprzedaży w rozumieniu Kodeksu Cywilnego) mieści się w definicji "transakcji zbycia" zaś wskazany zakres przedmiotowej transakcji przesądza o tym, iż jej celem jest zbycie przedsiębiorstwa w rozumienie art. 55 (1) k.c.

W konsekwencji w ocenie Wnioskodawcy istnieją przesłanki do objęcia porozumienia, o którym mowa w poz. 68, wyłączeniem od stosowania ustawy o podatku VAT, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 6 cyt. ustawy, z zakresu opodatkowania wyłączono pewne określone czynności. Do czynności tych - z uwagi na treść pkt 1 powołanego przepisu - należą transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów", w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Przepisy ustawy nie definiują terminu "przedsiębiorstwo". Z tej przyczyny, dla celów określenia zakresu tego pojęcia, wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Zgodnie natomiast z art. 55² ww. ustawy - Kodeks cywilny, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, jest właścicielem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 (1) k.c. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy, zgodnie z treścią umowy spółki cywilnej z dnia 24 listopada 2004 r. jest prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług wynajmu nieruchomości na własny rachunek (par. 1 umowy). W ramach posiadanych środków trwałych Wnioskodawca jest właścicielem lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość. Wnioskodawca jest równocześnie współwłaścicielem do połowy nieruchomości gruntowej, na której znajduje się budynek z wyżej wymienionym wyodrębnionym lokalem. Przedmiotowe naniesienie w postaci budynku, w którym znajduje się wskazany lokal wyczerpuje cały majątek trwały Wnioskodawcy. Opisany powyżej lokal stanowiący odrębną nieruchomość jest wynajmowany osobom trzecim zgodnie z celem, dla którego doszło do zawiązania spółki Wnioskodawcy. W opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca planuje w drodze porozumienia stron dokonać przeniesienia własności wskazanego lokalu wraz z udziałem we współwłasności w nieruchomości gruntowej na podmiot trzeci, tj. X. Równocześnie dojdzie do przeniesienia wszystkich zobowiązań Wnioskodawcy z tytułu zawartych umów najmu z osobami trzecimi oraz wszelkich innych związanych z prowadzeniem Spółki przez Wnioskodawcę a także wszelkich praw Wnioskodawcy. W istocie rzeczy na skutek zawarcia niniejszego porozumienia dojdzie do zbycia całości przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Działalność gospodarcza w zakresie usług wynajmu nieruchomości na własny rachunek będzie prowadzona przez podmiot na rzecz, którego dojdzie do przekazania przedsiębiorstwa, tj. X. Z uwagi na okoliczność, iż po obu stronach planowanego porozumienia będą występować spółki cywilne, w których jedynymi wspólnikami są te same osoby, tj. X planowane porozumienie nie będzie umową sprzedaży w rozumieniu kodeksu cywilnego.

Należy zaznaczyć, że analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska, czy przedmiotowa transakcja stanowi zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu prawa cywilnego.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w przypadku gdy przeniesienie w drodze porozumienia stron własności wskazanego lokalu wraz z udziałem we współwłasności w nieruchomości gruntowej na podmiot trzeci, który będzie kontynuował tę samą działalność gospodarczą, jest - jak wskazał Wnioskodawca - przeniesieniem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, to do powyższej transakcji będzie miał zastosowanie przepis art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wskazać należy, iż definitywnej oceny przedmiotu czynności prawnej dokonuje sam podatnik, który jest w pełni zorientowany, czy przekazywane w ramach tej czynności składniki majątkowe wypełniają definicję przedsiębiorstwa w rozumieniu przytoczonych wcześniej przepisów Kodeksu cywilnego.

Zaznaczyć należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.