IPTPP4/443-217/14-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2014 r. (data wpływu 20 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT kwoty przeznaczonej do opłacenia kosztów przesyłki pocztowej przez nabywcę towaru - jest prawidłowe.

Wniosek w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT kwoty przeznaczonej do opłacenia kosztów przesyłki pocztowej przez nabywcę towaru został złożony na formularzu ORD-IN z dnia 17 marca 2014 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Powyższy formularz wpłynął do Organu w dniu 20 marca 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą od 24.09.2010. Działalność Wnioskodawczyni prowadzi w formie jednoosobowej, która opodatkowana była i jest w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Działalność ta polegała na sprzedaży detalicznej dywanów za pośrednictwem portalu internetowego. Dywany Wnioskodawczyni sprzedaje tylko za pośrednictwem jednego portalu internetowego, a zakupiony towar wysyła między innymi za pośrednictwem poczty.

Kupujący wraz z zapłatą za zakupiony towar przekazuje na konto Wnioskodawczyni kwotę pieniędzy, która równa jest kwocie opłaty pocztowej. W latach wcześniejszych całą kwotę przekazaną Wnioskodawczyni przez kupującego nabijała na kasę fiskalną.

Od miesiąca stycznia 2013 r., sprzedająca zawiera indywidualne umowy o świadczenie usług pocztowych w imieniu i na rzecz (rachunek) kupującego, na podstawie umowy zawartej z kupującym i udzielonego pełnomocnictwa.

Zgodnie z regulaminem Sklepu internetowego Wnioskodawczyni, kupujący wraz z zapłatą za towar przekazuje na konto Wnioskodawczyni (sprzedającego) również środki pieniężne na pokrycie jego zobowiązań (za wysyłkę względem poczty). Od 2013 r. zwrotu kosztów opłat pocztowych Wnioskodawczyni nie zalicza do przychodów ewidencjonowanych.

Wnioskodawczyni posiada dowody faktury potwierdzające wykonanie usługi pocztowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy środki pieniężne przekazane przez kupującego na pokrycie zobowiązań względem poczty w sytuacji gdy kupujący udziela Wnioskodawczyni pełnomocnictwa do działania w jego imieniu i na jego rzecz stanowią dla Wnioskodawczyni jako sprzedającego przychód podlegający opodatkowaniu w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT- ustawa z dnia 11 marca 2004 z późn. zmianami.

Zdaniem Wnioskodawczyni, postępowanie w 2013 r. było prawidłowe ponieważ zwrot kosztów za przesyłkę pocztową nie wypełnia dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, gdyż nie jest to odpłatna dostawa towarów bądź odpłatne świadczenie usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z przepisu art. 8 ust. 2a ustawy wynika, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy - podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 1 pkt 23 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) - zwanej dalej ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług - z dniem 1 stycznia 2014 r. uchylony został art. 29 ustawy, co związane było z wprowadzeniem przez art. 1 pkt 24 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług art. 29a zawierającego kompleksowe regulacje dotyczące podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

I tak, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 79 pkt c) Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę kosztów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c, i nie może odliczyć VAT, który w danym przypadku mógł zostać naliczony.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy obowiązującego od 1 kwietnia 2013 r., zwalnia się od podatku powszechne usługi pocztowe świadczone przez operatora obowiązanego do świadczenia takich usług, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Jednocześnie, w myśl art. 132 ust. 1 lit. a ww. Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r., zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają świadczenie usług przez pocztę państwową i dostawa towarów z tymi usługami związana, z wyjątkiem przewozu osób i usług telekomunikacyjnych.

Powyższe zwolnienie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie do usług świadczonych przez powołaną do tego instytucję (operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług).

Natomiast brak jest w przepisach podatkowych podstawy do stosowania wymienionego zwolnienia w dalszych fazach obrotu usługami (dokonywanego na zasadzie "refaktury"). Zgodnie z podstawową zasadą, podatnik występujący w charakterze sprzedawcy, który wysyła zamówiony przez nabywcę towar i korzysta przy tym z usług operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych, świadczy usługę na rzecz nabywcy towaru. Usługa ta nie jest jednak, ze względu na świadczący ją podmiot, usługą wymienioną w art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy, co oznacza, iż nie jest objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Kwestia pełnomocnictwa została uregulowana w przepisach art. 98-109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), natomiast kwestia przedstawicielstwa w art. 95 § 1 i § 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 ustawy - Kodeks cywilny, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

Zatem przedstawicielstwo polega na dokonywaniu czynności prawnej przez osobę fizyczną lub prawną (przedstawiciela) w imieniu innej osoby fizycznej lub prawnej (reprezentowanego) ze skutkiem prawnym dla tej innej osoby, o ile przedstawiciel działa w granicach umocowania, rozumianego jako uprawnienie do dokonania czynności prawnych z bezpośrednim skutkiem dla reprezentowanego.

Natomiast art. 96 cytowanej ustawy - Kodeks cywilny stanowi, iż umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Pełnomocnictwo udzielone do określonego rodzaju czynności będzie pełnomocnictwem rodzajowym, charakteryzującym się tym, iż w jego treści określony jest rodzaj i przedmiot czynności, do których umocowany został pełnomocnik. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, forma pełnomocnictwa może być dowolna. Pełnomocnictwo to nie może być jednak domniemane.

Na mocy art. 106 ust. 1 ustawy o podatku VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast z dniem 1 stycznia 2014 r. przez art. 1 pkt 49 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług został uchylony cytowany powyżej art. 106 ustawy, natomiast przez art. 1 pkt 50 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług w rozdziale 1 działu XI zostały dodane art. 106a-106q ustawy.

I tak, jak stanowi art. 106a ustawy przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w formie jednoosobowej, która opodatkowana jest w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Działalność ta polega na sprzedaży dywanów za pośrednictwem Internetu. Kupujący wraz z zapłatą za zakupiony towar przekazuje na konto Wnioskodawczyni kwotę pieniędzy, która równa jest kwocie opłaty pocztowej. W latach wcześniejszych całą kwotę przekazaną Wnioskodawczyni przez kupującego Wnioskodawczyni nabijała na kasę fiskalną. Od miesiąca stycznia 2013 r., jako sprzedający Wnioskodawczyni zawiera indywidualne umowy o świadczenie usług pocztowych w imieniu na rzecz (rachunek) kupującego, na podstawie umowy zawartej z kupującym i udzielonego pełnomocnictwa. Zgodnie z regulaminem sklepu internetowego kupujący wraz z zapłatą za towar przekazuje na konto Wnioskodawczyni (sprzedającego) również środki pieniężne na pokrycie jego zobowiązania (za wysyłkę) względem poczty.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż w przypadku, gdy Wnioskodawczyni będzie posiadała upoważnienie (pełnomocnictwo) do zawarcia umowy o usługi w imieniu i na rachunek kupującego - mamy do czynienia ze zwrotem kosztów i kwota ta nie wchodzi do podstawy opodatkowania, gdyż w okresie do dnia 31 grudnia 2013 r. nie będzie stanowiła dla Wnioskodawczyni obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy. Natomiast w okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. kwota ta nie będzie stanowiła podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ustawy. W takim przypadku Wnioskodawczyni nie będzie świadczyła usługi związanej z przesyłką towarów, a będzie nabywać ją od Poczty bezpośrednio kupujący. W przedmiotowej sprawie nastąpi jedynie zwrot kosztów, który nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub klienta jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rachunek tego nabywcy lub klienta.

Zaznaczyć jednak należy, że w opisanej sytuacji nie będzie podlegać opodatkowaniu jedynie kwota stanowiąca zwrot kosztów przesyłki, natomiast opodatkowaniu podlegać będzie ewentualne dodatkowe wynagrodzenie Wnioskodawcy za zawarcie w ramach pełnomocnictwa umowy z Pocztą.

Mając na uwadze opis sprawy i przywołane powyżej przepisy stwierdzić należy, że środki pieniężne przekazywane Wnioskodawczyni na pokrycie zobowiązań kupującego względem operatora pocztowego, nie będą stanowić dla Wnioskodawczyni podstawy opodatkowania i w konsekwencji nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga w podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT kwoty przeznaczonej do opłacenia kosztów przesyłki pocztowej przez nabywcę towaru. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.