IPTPP4/443-142/13-4/BM - Podatek od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2013 r. (data wpływu 6 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 maja 2013 r. (data wpływu 27 maja 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 6 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 maja 2013 r. (data wpływu 27 maja 2013 r.) w zakresie doprecyzowania zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 05.10.12 Wnioskodawczyni złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z VAT w 2013 r.

Wnioskodawczyni prowadzi biuro rachunkowe na podstawie uzyskanego świadectwa kwalifikacyjnego z Ministerstwa Finansów o nr.... Wnioskodawczyni nie posiada wpisu na listę doradców podatkowych. Nie udziela porad prawnych, świadczy kompleksowe usługi rachunkowe.

Wnioskodawczyni wskazuje, iż w poprzednim wniosku opisała zakres czynności wchodzących w zakres prowadzonych usług. Były to m.in.: prowadzenie ksiąg podatkowych, ewidencji dla potrzeb VAT, deklaracji podatkowych, deklaracji dla potrzeb ZUS.

Ponadto Wnioskodawczyni nadmieniła, że sporządzane były deklaracje roczne PIT-37 osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej.

Wartość przychodów w 2011 r. nie przekroczyła 150.000 zł W odpowiedzi Wnioskodawczyni otrzymała interpretację, iż w sytuacji gdy będzie sporządzała osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej zeznania roczne PIT, będą to czynności uznane za doradztwo podatkowe i w związku z tym Wnioskodawczyni nie ma możliwości skorzystania ze zwolnienia podatkowego.

Wnioskodawczyni działalność prowadzi od 2002 r. W 2012 r. z powodów osobistych i częstych absencji w pracy Wnioskodawczyni zrezygnowała i nie sporządza zeznań PIT osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej. W bieżącym roku również Wnioskodawczyni nie prowadzi tej usługi.

Natomiast w latach poprzednich powyższe usługi były wykonywane.

Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT od 1 listopada 2003 r.

Wnioskodawczyni wskazała, iż przewidywana wartość sprzedaży opodatkowanej w 2013 r. nie przekroczy 150.000 zł.

Wnioskodawczyni nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz wymienionych pod poz. 12 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom (...) (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy jeśli usługi sporządzania zeznań PIT osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej nie były prowadzone w ubiegłym roku i nie są prowadzone, czy Wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w powoływanej powyżej interpretacji użyto uzasadnienia, że "o wyłączeniu ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w poz. 12 załącznika Ministra Finansów z dnia 28.03.2011 decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności. (...) w sytuacji gdy Wnioskodawczyni będzie sporządzała osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej zeznania roczne PIT, a więc będzie świadczyła usługi uznane za czynności doradztwa podatkowego w myśl art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym." W myśl powołanych przepisów będzie miało zastosowanie wyłączenie z art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy VAT. Wobec powyższego Wnioskodawczyni uważa, że jeśli czynności uznawane za doradztwo podatkowe nie były w ub. roku i nie są wykonywane w bieżącym, to można skorzystać ze zwolnienia podmiotowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (...).

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości (...).

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

W wykonaniu ww. delegacji, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360, z późn. zm.).

Stosownie do § 27 ww. rozporządzenia, Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do ww. rozporządzenia. W poz. 12 załącznika do ww. rozporządzenia (bez względu na symbol PKWiU), wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia "usługi w zakresie doradztwa" jest szerszy niż termin "usługi w zakresie doradztwa podatkowego". Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994, "doradzać" znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Zwrócić należy uwagę, iż jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Jak stanowi art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213 z późn. zm.) czynności doradztwa podatkowego obejmują:

Z kolei art. 2 ust. 2 ustawy o doradztwie podatkowym stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 3 tej ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 76a ust. 1 ww. ustawy, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.

W myśl art. 76a ust. 2 ustawy o rachunkowości przedsiębiorcy, wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:

- w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

- o czym stanowi art. 76a ust. 3 ustawy o rachunkowości.

Stosownie do art. 76a ust. 4 ww. ustawy, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi biuro rachunkowe na podstawie uzyskanego świadectwa kwalifikacyjnego z Ministerstwa Finansów. Wnioskodawczyni nie posiada wpisu na listę doradców podatkowych. Nie udziela porad prawnych, świadczy kompleksowe usługi rachunkowe.

Wartość przychodów w 2011 r. nie przekroczyła 150.000 zł. Wnioskodawczyni działalność prowadzi od 2002 r. W 2012 r. z powodów osobistych i częstych absencji w pracy Wnioskodawczyni zrezygnowała i nie sporządza zeznań PIT osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej. W bieżącym roku również Wnioskodawczyni nie prowadzi tej usługi.

Natomiast w latach poprzednich powyższe usługi były wykonywane.

Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT od 1 listopada 2003 r. Wnioskodawczyni wskazała, iż przewidywana wartość sprzedaży opodatkowanej w 2013 r. nie przekroczy 150.000 zł.

Wnioskodawczyni nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz wymienionych pod poz. 12 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom (...) (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

Wskazać należy, że prawo do ponownego skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przysługuje wyłącznie od początku danego roku podatkowego, tj. od dnia 1 stycznia.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż w przypadku, gdy Wnioskodawczyni nie wykonuje żadnych czynności obejmujących doradztwo, w tym nie sporządza i nie będzie sporządzała zeznań PIT-37 na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, a wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy w 2013 r. roku kwoty 150.000 zł, Wnioskodawczyni będzie mogła na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług skorzystać ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, od 1 stycznia 2014 r.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać je za prawidłowe, ponieważ Wnioskodawczyni wywiodła prawidłowy skutek prawny, pomimo iż wskazała jedynie jeden z warunków, których spełnienie jest konieczne do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w...., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.