IPTPP4/443-14/14-4/ALN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2014 r. (data wpływu 9 stycznia 2014 r.), uzupełniony pismem z dnia 25 marca 2014 r. (data wpływu 28 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku naliczania podatku należnego z tytułu wykorzystywania ciągnika do realizacji zdarzeń spoza zakresu opodatkowania podatkiem VAT - jest prawidłowe.

W dniu 9 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* braku obowiązku naliczania podatku należnego z tytułu wykorzystywania ciągnika do realizacji zdarzeń spoza zakresu opodatkowania podatkiem VAT,

* prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z bieżącą obsługą, utrzymaniem i remontami ciągnika oraz wozu asenizacyjnego.

Pismem z dnia z dnia 25 marca 2014 r. (data wpływu 28 marca 2014 r.) uzupełniono wniosek w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe (ostatecznie uzupełnione pismem z dnia 25 marca 2014 r. (data wpływu 28 marca 2014 r.).

Gmina K. (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Wnioskodawca jest właścicielem infrastruktury kanalizacyjnej zlokalizowanej na terenie Gminy.

Za pomocą tej infrastruktury, Gmina świadczy usługi w zakresie odbioru ścieków, na podstawie pisemnych umów cywilnoprawnych zawartych z poszczególnymi odbiorcami.

Usługi wykonywane przez Gminę w powyższym zakresie są traktowane jako czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z tym, Gmina dokumentuje świadczenie wskazanych usług fakturami VAT, a podatek VAT należny wynikający z wystawianych faktur jest wykazywany w rejestrach VAT i deklaracjach VAT.

W 2007 r. Gmina dokonała zakupu ciągnika rolniczego wraz z wozem asenizacyjnym. Zakup ciągnika wraz z wozem asenizacyjnym był finansowany ze środków własnych Gminy oraz z pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w X.

Od samego początku - tj. od momentu zakupu przez Gminę ciągnika wraz z wozem asenizacyjnym - jest on wykorzystywany przez Gminę w dwojakich celach:

* po pierwsze - służy realizacji zadań własnych Gminy nałożonych przepisami prawa (przede wszystkim ustawy o samorządzie gminnym) polegających przykładowo na utrzymaniu dróg gminnych;

* po drugie - jest wykorzystywany na potrzeby prowadzonej przez Gminę działalności w zakresie zbiorowego odprowadzania ścieków, tj. jest wykorzystywany w celu wywozu nieczystości z oczyszczalni gminnych oraz budynków komunalnych będących własnością Gminy oraz w celu naprawy i konserwacji gminnej infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej.

W związku z powyższym, ciągnik rolniczy wraz z wozem asenizacyjnym jest wykorzystywany przez Gminę zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zakupiony przez Gminę ciągnik wraz z wozem asenizacyjnym nie jest natomiast wykorzystywany do czynności zwolnionych z podatku VAT.

W związku z eksploatacją ciągnika i wozu asenizacyjnego, Gmina ponosi wydatki bieżące związane z utrzymaniem i eksploatacją tych pojazdów, w tym koszty serwisowania, naprawy, części zamiennych i paliwa. Przedmiotowe wydatki dokumentowane są przez dostawców wystawianymi na rzecz Gminy fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego. Gmina dotychczas nie odliczała podatku VAT naliczonego od tego rodzaju wydatków. Gmina nie jest w stanie określić zakresu, w jakim ciągnik jest wykorzystywany dla celów czynności podlegających i niepodlegających opodatkowaniu VAT. W konsekwencji, Gmina nie jest w stanie wyodrębnić, w jakiej części podatek VAT naliczony zawarty w cenie dokonywanych zakupów związanych z bieżącym funkcjonowaniem i utrzymaniem ciągnika związany jest z czynnościami opodatkowanymi oraz niepodlegającymi opodatkowaniu. W praktyce nie jest możliwe dokonanie takiego podziału.

Reasumując, Gmina nie ma obiektywnej możliwości odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanego z bieżącym funkcjonowaniem i utrzymaniem ciągnika do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina nie jest w stanie określić zakresu, w jakim wóz asenizacyjny jest wykorzystywany dla celów czynności podlegających i niepodlegających opodatkowaniu VAT. W konsekwencji, Gmina nie jest w stanie wyodrębnić, w jakiej części podatek VAT naliczony zawarty w cenie dokonywanych zakupów związany jest z czynnościami opodatkowanymi oraz niepodlegającymi opodatkowaniu. W praktyce nie jest możliwe dokonanie takiego podziału.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594), zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Zadania własne obejmują w szczególności sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Ciągnik wraz z wozem asenizacyjnym jest wykorzystywany przez Gminę dla realizacji zadań własnych określonych w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym. Ciągnik wraz z wozem asenizacyjnym jest wykorzystywany na potrzeby prowadzonej przez Gminę działalności w zakresie zbiorowego odprowadzania ścieków, tj. jest wykorzystywany w celu wywozu nieczystości z oczyszczalni gminnych oraz budynków komunalnych będących własnością Gminy oraz w celu naprawy i konserwacji gminnej infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu wykorzystywania ciągnika w pewnym zakresie także do zdarzeń spoza zakresu opodatkowania podatkiem VAT Gmina jest zobowiązana do naliczania podatku należnego.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Gmina nie jest zobowiązana do naliczania podatku należnego z tytułu wykorzystania ciągnika w pewnym zakresie także do zdarzeń spoza zakresu opodatkowania podatkiem VAT.

Ad. 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają:

* odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

* eksport towarów,

* import towarów na terytorium kraju,

* wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,

* wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przy pomocy powyższych przepisów ustawodawca w sposób precyzyjny ustalił, jakie czynności podlegają opodatkowaniu VAT. W związku z tym opodatkowanie konkretnej czynności możliwe jest wyłącznie w przypadku uznania jej za czynność podlegającą VAT, wymienioną w katalogu art. 5 ustawy o VAT. Nie jest natomiast możliwe rozszerzenie opodatkowania VAT na inne, niewymienione w ustawie czynności lub zdarzenia.

Ponadto, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W związku z wykorzystywaniem ciągnika rolniczego w pewnej części także do zadań własnych Gminy, czyli do czynności pozostających poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT, niewątpliwie nie dochodzi do przekazania towarów lub ich zużycia na cele osobiste Gminy ani jej pracowników, ani też do darowizn.

Dodatkowo, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Zdaniem Gminy, z tytułu wykorzystania ciągnika rolniczego w pewnej części do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, także w oparciu o przepis art. 8 ust. 2 ustawy o VAT nie jest ona zobowiązana do naliczania podatku należnego.

W szczególności należy podkreślić, iż już sama literalna wykładnia powyższej regulacji eliminuje ewentualne zastosowanie jej pkt 2. Wykorzystanie ciągnika rolniczego z pewnością nie stanowi nieodpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT. W takiej sytuacji nie występuje bowiem świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT, tj. w szczególności brak jest jakichkolwiek świadczeń oraz ich odbiorców. W przedmiotowej sytuacji miejsce ma jedynie wykorzystanie ciągnika rolniczego do wykonywania zadań własnych Gminy. Nie sposób tego zdarzenia postrzegać jako świadczenia usług. Z kolei pkt 1 analizowanego przepisu mówi o użyciu towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Gmina zaś - w zakresie, w jakim wykonuje zadania własne - nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Nawet jednak w przypadku uznania przez organy podatkowe, że Gmina we wskazanej sytuacji działa w roli podatnika VAT, nieodpłatne użycie ciągnika rolniczego byłoby wykonywane w ramach działalności prowadzonej przez Gminę w związku z powyższym wskazany przepis i tak nie znalazłby zastosowania.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie będzie zobowiązana do naliczania podatku należnego z tytułu wykorzystania ciągnika rolniczego w pewnej części także do wykonywania zadań własnych, czyli do zdarzeń spoza zakresu ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Wypełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy zatem stwierdzić, iż opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Zadania własne obejmują w szczególności sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest właścicielem infrastruktury kanalizacyjnej zlokalizowanej na terenie Gminy. Za pomocą tej infrastruktury, Gmina świadczy usługi w zakresie odbioru ścieków, na podstawie pisemnych umów cywilnoprawnych zawartych z poszczególnymi odbiorcami. Usługi wykonywane przez Gminę w powyższym zakresie są traktowane jako czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z tym, Gmina dokumentuje świadczenie wskazanych usług fakturami VAT, a podatek VAT należny wynikający z wystawianych faktur jest wykazywany w rejestrach VAT i deklaracjach VAT. W 2007 r. Gmina dokonała zakupu ciągnika rolniczego wraz z wozem asenizacyjnym.

Od samego początku - tj. od momentu zakupu przez Gminę ciągnika wraz z wozem asenizacyjnym - jest on wykorzystywany przez Gminę w dwojakich celach:

* po pierwsze - służy realizacji zadań własnych Gminy nałożonych przepisami prawa (przede wszystkim ustawy o samorządzie gminnym) polegających przykładowo na utrzymaniu dróg gminnych;

* po drugie - jest wykorzystywany na potrzeby prowadzonej przez Gminę działalności w zakresie zbiorowego odprowadzania ścieków, tj. jest wykorzystywany w celu wywozu nieczystości z oczyszczalni gminnych oraz budynków komunalnych będących własnością Gminy oraz w celu naprawy i konserwacji gminnej infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej.

Mając na uwadze powyższe okoliczności przedstawione we wniosku oraz obowiązujące przepisy podatkowe należy stwierdzić, że Gmina wykorzystując ciągnik do realizacji zadań własnych w zakresie utrzymania dróg gminnych, nie będzie występowała w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Reasumując, z tytułu wykorzystania ciągnika do realizacji zadań własnych w zakresie prowadzonej przez Gminę działalności w zakresie utrzymania dróg gminnych, Gmina nie jest/nie będzie zobowiązana do naliczania podatku należnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy braku obowiązku naliczania podatku należnego z tytułu wykorzystywania ciągnika do realizacji zdarzeń wyłącznie spoza zakresu opodatkowania podatkiem VAT.

Wskazać należy, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisanym stanie faktycznym, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie naliczania podatku należnego z tytułu wykorzystywania ciągnika do realizacji zdarzeń spoza zakresu opodatkowania podatkiem VAT.

Natomiast w części wniosku dotyczącej stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z bieżącą obsługą, utrzymaniem i remontami ciągnika oraz wozu asenizacyjnego zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.