IPTPP4/443-131/13-4/JM - Zasady rejestrowania sprzedaży produktów dokonywanej w imieniu i na rzecz zleceniodawcy przy zastosowaniu kas rejestrujących należących do sprzedawcy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2013 r. (data wpływu 1 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 maja 2013 r. (data wpływu 10 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest prawidłowe w zakresie:

* obowiązku rejestrowania sprzedaży produktów dokonywanej w imieniu i na rzecz zleceniodawcy przy zastosowaniu kas rejestrujących należących do Wnioskodawcy;

* umieszczenia danych Wnioskodawcy na paragonie fiskalnym;

* obowiązku przechowywania przez Wnioskodawcę kopii dokumentów kasowych;

* obowiązku przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę, dokumentujących sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy;

* obowiązku rozpoznania podatku należnego z tytułu sprzedaży produktów dokonanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz zleceniodawcy;

* obowiązku uwzględniania sprzedaży produktów dokonanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz zleceniodawcy we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT;

oraz jest nieprawidłowe w zakresie obowiązku dołączania wystawionych przez Wnioskodawcę paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu zleceniodawcy.

W dniu 1 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* obowiązku rejestrowania sprzedaży produktów dokonywanej w imieniu i na rzecz zleceniodawcy przy zastosowaniu kas rejestrujących należących do Wnioskodawcy;

* umieszczenia danych Wnioskodawcy na paragonie fiskalnym;

* obowiązku przechowywania przez Wnioskodawcę kopii dokumentów kasowych;

* obowiązku przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę, dokumentujących sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz zleceniodawcy;

* w zakresie obowiązku dołączania wystawionych przez Wnioskodawcę paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu zleceniodawcy;

* obowiązku rozpoznania podatku należnego z tytułu sprzedaży produktów dokonanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz zleceniodawcy;

* obowiązku uwzględniania sprzedaży produktów dokonanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz zleceniodawcy we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 maja 2013 r. (data wpływu 10 maja 2013 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej Zainteresowany współpracuje ze spółką S.A. z siedzibą (zwana dalej "") w oparciu o zawartą umowę franczyzową. X prowadzi działalność gospodarczą polegająca na świadczeniu usług telekomunikacyjnych. W ramach prowadzonej działalności X oferuje klientom możliwość zakupu urządzeń służących do korzystania z usług telekomunikacyjnych, takich jak telefony komórkowe, laptopy, tablety i inne urządzenia (zwane dalej "Produktami") po promocyjnych cenach, gdy sprzedaż taka jest związana z zawarciem umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Ponadto X oferuje możliwość zakupu Produktów na raty, również gdy taki zakup jest związany z zawarciem umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. X zamierza rozszerzyć swoją ofertę handlową i sposób dystrybucji swoich Produktów w następującym zakresie.

Obecnie X sprzedaje Produkty na rzecz firmy Wnioskodawcy, a firma Wnioskodawcy odsprzedaje je swoim klientom w imieniu własnym i na własną rzecz (w tej sytuacji stroną umowy sprzedaży Produktu zawartej z Nabywcą jest firma Wnioskodawcy).

Zamierzone przedsięwzięcie polega na wprowadzeniu możliwości sprzedaży Produktów przez firmę Wnioskodawcy w imieniu i na rzecz X. Sprzedaż taka odbywać się będzie w lokalach, w których prowadzone są punkty sprzedaży (po uprzednim dostarczeniu Produktów przez X), na podstawie udzielonego przez X umocowania, w ramach odpłatnego zlecenia (wynagrodzenie w postaci prowizji). Firma Wnioskodawcy będzie sprzedawała Produkty w imieniu i na rzecz X, wykorzystując w tym celu program informatyczny udostępniony przez X. Tym samym stroną umowy sprzedaży z nabywcą Produktu będzie X, a nie firma Wnioskodawcy.

Niezależnie od sprzedaży Produktów w imieniu i na rzecz X, firma Wnioskodawcy będzie nadal oferowała i sprzedawała Produkty we własnym imieniu i na swoją rzecz, po ich uprzednim zakupieniu, podobnie jak inne towary (np. akcesoria do telefonów komórkowych czy zestawy prepaid).

Sprzedaż Produktów przez firmę Wnioskodawcy w imieniu i na rzecz X dokumentowana będzie, dla celów rozliczania podatku VAT, w następujący sposób:

Dzięki temu, że faktura sprzedaży będzie wystawiana przy wykorzystaniu oprogramowania X, X będzie posiadała pełną ewidencję sprzedaży Produktów dokonanych w jej imieniu i na jej rzecz przez firmę Wnioskodawcy, a zatem będzie posiadała własną ewidencję obrotu i podatku należnego VAT, bez potrzeby korzystania z ewidencji prowadzonej przy wykorzystaniu kas rejestrujących.

Tak jak to zostało już podniesione powyżej, oprócz dokonywania sprzedaży Produktów należących do X, firma Wnioskodawcy będzie również nadal dokonywała sprzedaży własnej, czyli sprzedaży w imieniu własnym i na swoją rzecz towarów, których wcześniej nabyła. Sprzedaż własna firmy Wnioskodawcy, dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych będzie ewidencjonowana przy zastosowaniu posiadanych kas rejestrujących.

X nie przekazała firmie Wnioskodawcy kas rejestrujących, ponieważ Wnioskodawca posiada własne kasy rejestrujące, na których ewidencjonuje sprzedaż towarów i usług. X zobowiązał Wnioskodawcę do prowadzenia sprzedaży w swoim imieniu i na własną rzecz przy zastosowaniu kas rejestrujących Wnioskodawcy.

X zobowiązał firmę Wnioskodawcy do ewidencjonowania sprzedaży w swoim imieniu i na własną rzecz poprzez podpisanie aneksu w formie pisemnej do Umowy Przedstawicielskiej zawartej w dniu rozpoczęcia współpracy firmy Wnioskodawcy z X.

Do zobowiązania firmy Wnioskodawcy w celu prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas własnych przez X doszło w formie pisemnej przed wejściem w życie rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących z dnia 14 marca 2013 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. pytania 1

Firma Wnioskodawca jest zobowiązana do rejestrowania sprzedaży Produktów, dokonywanej w imieniu i na rzecz X, przy zastosowaniu należących do Wnioskodawcy kas rejestrujących.

Ad. pytania 2

Jako dane podatnika na paragonie powinny być podane dane firmy Wnioskodawcy.

Ad. pytania 3

Na firmie Wnioskodawcy ciąży obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych, o których mowa w art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) oraz w § 7 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.).

Ad. pytania 4

Obowiązek przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez firmę Wnioskodawcy, dokumentujących sprzedaż Produktów w imieniu i na rzecz X, obciąża firmę Wnioskodawcy a nie X.

Ad. pytania 5

Firma Wnioskodawcy nie będzie miała obowiązku dołączenia wystawionych paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu X.

Ad. pytania 6

Firma Wnioskodawcy nie ma obowiązku rozpoznania podatku należnego z tytułu sprzedaży Produktów dokonanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz X.

Ad. pytania 7

Firma Wnioskodawcy nie ma obowiązku uwzględniania sprzedaży Produktów dokonanej w imieniu i na rzecz X, we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT.

UZASADNIENIE stanowiska dot. pytania 1

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. dalej "ustawa o VAT") podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5.

Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymanie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla: prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Szczegółowe zasady dotyczące stosowania kas rejestrujących zostały określone w art. 111 ust. 3a ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

Zgodnie z pkt 7 zacytowanego przepisu, wyjątek od zasady rejestrowania wyłącznie własnej sprzedaży za pośrednictwem posiadanej kasy rejestrującej został wskazany w art. 111 ust. 3b ustawy. Z wyżej wymienionego przepisu wynika, że podatnicy prowadzący ewidencje przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywanie usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenie, pośrednictwa, lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują, przy zastosowaniu swoich kas rejestrujących, zarówno sprzedaż własną towarów i usług jak również sprzedaż dokonaną w imieniu lub na rzecz innych podatników.

W omawianej sprawie firma Wnioskodawcy, zamierza rozpocząć sprzedaż Produktów, w imieniu i na rzecz X, na podstawie zlecenia w ramach umowy franczyzowej, w zamian za określone wynagrodzenie (prowizję). Równocześnie w punkcie sprzedaży poza sprzedażą produktów należących do X Wnioskodawca będzie prowadził sprzedaż własnych Produktów a także innych towarów i usług, w stosunku do których ma obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

W konsekwencji w stosunku do firmy Wnioskodawcy znajdzie zastosowanie przepis art. 111 ust. 3b ustawy w związku z wyłączeniem zawartym w art. 111 ust. 3a pkt 7 ustawy o VAT. Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż realizowana przez firmę Wnioskodawcy, na rzecz i w imieniu zleceniodawcy (tekst jedn.: na rzecz i w imieniu X) powinna być przez Wnioskodawcę ewidencjonowana za pośrednictwem kasy rejestrującej. Jednocześnie na X nie będzie ciążył obowiązek rejestracji sprzedaży za pośrednictwem własnych kas rejestrujących (zostało to potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2012 r. sygn. IPP2/443-249/12-2MM, wydanej na rzecz X przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie).

UZASADNIENIE stanowiska dot. pytania 2

Według § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm; dalej "rozporządzenie ws. kas fiskalnych"), paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać m.in. następujące informacje:

Według rozporządzenia ws. kas fiskalnych, przez pojęcie podatnika należy rozumieć podatnika podatku od towarów i usług (par. 2 pkt 13 rozporządzenia ws. kas fiskalnych), a przez termin numer identyfikacji podatkowej (NIP) rozumie się numer identyfikacji podatkowej podatnika w rozumieniu przepisów o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (par. 2 pkt 7 rozporządzenia ws. kas fiskalnych).

Z przepisów rozporządzenia ws. kas fiskalnych nie wynikają jasne zasady regulujące opisaną sytuację. Należy jednak przyjąć, zdaniem Wnioskodawcy, iż przez podatnika należy rozumieć podatnika będącego właścicielem kasy rejestrującej.

Zatem paragon wystawiony przez firmę Wnioskodawcy, dokumentujący sprzedaż w imieniu i na rzecz X, nie będzie musiał zawierać danych dotyczących X (w szczególności nazwy X i numeru identyfikacji podatkowej X). Na paragonie powinny być prezentowane jedynie dane firmy Wnioskodawcy. Takie rozumienie przepisów zostało potw. w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2012 r. syg. IPPP2/443-249/12-2/MM, wydanej na rzecz X przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

UZASADNIENIE stanowiska dot. pytania 3

Zgodnie z art. 112 ustawy o VAT, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania tym rozliczeniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Uzupełnienie tej regulacji zawarte jest w art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy o VAT i w § 7 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia ws. kas fiskalnych, zgodnie z którym podatnicy, z zastrzeżeniami które nie mają znaczenia w analizowanej sprawie, są obowiązani przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnie 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 6, poz. 60 z późn. zm.; dalej "Ordynacja podatkowa") zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.).

W ocenie Wnioskodawcy, obowiązek przechowywania kopii dokumentów kasowych obciąża firmę Wnioskodawcy. Jest to konsekwencją tego, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pośrednictwem kasy rejestrującej Jest nałożony jedynie na firmę Wnioskodawcy, a nie X. X nie jest ani wystawcą paragonów, ani żadnych innych dokumentów kasowych, ani podmiotem który jest uprawniony do ich otrzymania.

Takie rozumienie przepisów zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2012 r. sygn. IPPP2/443-249/12-2/MM, wydanej na rzecz X przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

UZASADNIENIE stanowiska dot. pytania 4

W związku z tym, że firma Wnioskodawcy będzie zobowiązana do ewidencjonowania sprzedaży Produktów za pośrednictwem kasy rejestrującej, będzie miała obowiązek przechowywania paragonów dokumentujących sprzedaż produktów.

UZASADNIENIE stanowiska dot. pytania 5

Zgodnie z § 7 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarowi usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm: dalej "rozporządzenie ws. wystawiania faktur") w przypadku, gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik jest obowiązany dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż. Ponieważ wystawcą faktury dokumentującej sprzedaż będzie X a nie firma Wnioskodawcy, to firma Wnioskodawcy nie będzie miała obowiązku dołączania wystawionych przez siebie paragonów do kopii wystawionych przez X.

UZASADNIENIE stanowiska dot. pytania 6

Zobowiązanym do rozpoznania obowiązku podatkowego jest podatnik dokonujący sprzedaży, tj. podmiot dokonujący dostawy towarów bądź świadczący usługę.

Biorąc pod uwagę to, że sprzedaż Produktów jest dokonywana przez firmę Wnioskodawcy na rzecz i w imieniu X, to na X ciąży powinność wykazania obowiązku podatkowego, o którym mowa jest w art. 19 Ustawy o VAT. Firma Wnioskodawcy nie jest zatem zobowiązana do wykazania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży Produktów w imieniu i na rzecz X.

UZASADNIENIE stanowiska dot. pytania 7

Aby zapewnić potrzebną, kompletną i rzetelną ewidencję sprzedaży prowadzonej przez firmę Wnioskodawcy każda sprzedaż będzie dokumentowana fakturą wystawioną w imieniu X. X będzie prowadziła ewidencję wystawionych w jej imieniu faktur, dla celów rozliczania podatku od towarów i usług (VAT). Ewidencja faktur stanowić będzie ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Na jej podstawie X będzie przygotowywać deklaracje VAT, W których wykazywany będzie obrót zarejestrowany przez X, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. W związku z tym, że X będzie dokumentować każdą transakcję sprzedaży za pośrednictwem faktur VAT, faktury VAT stanowią podstawę wpisów w ewidencji prowadzonej dla celów VAT. Prawidłowość takiego postępowania została potwierdzona w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2012 r., sygn. IPPP2/443-249/12-2/MM, wydanej na rzecz X przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. W związku z tym, że sprzedaż Produktów będzie wykazana przez X w jej ewidencji VAT składanych do organów podatkowych, firma Wnioskodawcy nie ma obowiązku uwzględniania tej sprzedaży w swojej ewidencji prowadzonej dla celów VAT oraz przygotowanych przez siebie deklaracjach VAT.

W oparciu o paragraf 5 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących Podatnik, który ma obowiązek prowadzenia ewidencji, zlecając wykonywanie sprzedaży innemu podmiotowi, przekazuje kasę powierzoną lub zobowiązuje go do prowadzenia ewidencji na swoją rzecz lub w swoim imieniu przy zastosowaniu kasy własnej tego podatnika.

Jednocześnie w myśl § 5 pkt 2 Rozporządzenia MF w sprawie kas rejestrujących w przypadku gdy inny podmiot obowiązany jest również do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, ewidencjonuje na potrzeby obliczenia osiągniętego przez siebie obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej i prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Zgodnie z § 5 pkt 3 cytowanego rozporządzenia przekazanie innemu podmiotowi kasy powierzonej w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązanie innego podmiotu do prowadzenia.

Stosownie do § 37 Rozporządzenia MF w sprawie kas rejestrujących, do dnia 30 września 2013 r. podatnicy mogą prowadzić ewidencję oraz zapewnić spełnienie warunków używania kas zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy obowiązującymi na dzień 31 marca 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie:

* obowiązku rejestrowania sprzedaży produktów dokonywanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Spółki, przy zastosowaniu należących do niego kas rejestrujących;

* umieszczenia danych Wnioskodawcy jako sprzedawcy na paragonie fiskalnym;

* obowiązku przechowywania przez Wnioskodawcę kopii dokumentów kasowych;

* obowiązku przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych przez Wnioskodawcę, dokumentujących sprzedaż produktów w imieniu i na rzecz Spółki;

* obowiązku rozpoznania podatku należnego z tytułu sprzedaży produktów dokonanych przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Spółki;

* obowiązku uwzględniania sprzedaży produktów dokonanej przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Spółki, we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT

- za prawidłowe,

a w zakresie obowiązku dołączania wystawionych przez Wnioskodawcę paragonów do kopii faktur wystawionych w imieniu Spółki - za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Należy wskazać, iż umowa franczyzy należy do kategorii umów nienazwanych, tzn. takich, które nie są unormowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) ani w innych aktach prawa cywilnego.

Zgodnie z zasadą swobody umów wyrażoną w art. 353¹ k.c. strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny wedle własnego uznania byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Franczyzodawca udziela franczyzobiorcy pozwolenia (franczyzy) na prowadzenie w ramach sieci, określonej działalności gospodarczej pod firmą franczyzodawcy a franczyzobiorca zobowiązuje się taką działalność prowadzić ściśle według zaleceń franczyzodawcy oraz zapłacić mu określone w umowie wynagrodzenie.

Strony tej umowy są zarówno w aspekcie prawnym, jak i finansowym odrębnymi podmiotami. Wnioskodawca (franczyzobiorca) działający w imieniu i na rzecz zleceniodawcy (franczyzodawca) jest w świetle ustawy podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Stosownie do zapisu art. 19 ust. 3 ustawy, jeżeli podatnik wydaje towar podmiotowi, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania przez podatnika zapłaty za wydany towar, nie później jednak niż w terminie 30 dni, licząc od dnia wykonania usługi przez ten podmiot.

Jak wynika z zapisu art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy, podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z zapisem art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury (art. 106 ust. 4 ustawy).

Kwestie dotyczące wystawiania faktur regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360, z późn. zm.).

Zgodnie z treścią § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy (§ 7 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Natomiast z § 21 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy przechowują:

- w podziale na okresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Należy wskazać, iż na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do art. 111 ust. 3a ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

* dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy (pkt 1);

* przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.) (pkt 6);

* stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b (pkt 7);

* dokonywać wydruku emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów i ich kopii na nośniku papierowym (pkt 8).

Ww. przepisy art. 111 ust. 3a pkt 1 i 8 ustawy z dniem 1 kwietnia 2013 r. otrzymały brzmienie:

* dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy (pkt 1);

* dokonywać wydruku emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów i ich kopii (pkt 8).

Z kolei jak wynika z zapisu art. 111 ust. 3b ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Ponadto, zgodnie z art. 111 ust. 6a ustawy, kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Kwestie dotyczące prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.).

Jak wynika z zapisu § 2 ww. rozporządzenia:

* przez numer identyfikacji podatkowej (NIP) rozumie się numer identyfikacji podatkowej podatnika w rozumieniu przepisów o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (§ 2 pkt 7);

* przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży (§ 2 pkt 11);

* przez podatnika należy rozumieć podatnika podatku od towarów i usług (§ 2 pkt 13).

Zgodnie natomiast z § 5 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:

Jak wynika z § 5 ust. 1 pkt 10 ww. rozporządzenia, paragon fiskalny musi być czytelny i zawierać wszystkie dane, o których mowa w pkt 6, pozwalające nabywcy na sprawdzenie prawidłowości dokonanej transakcji (...).

Stosownie do § 7 ust. 1 tego rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani, między innymi:

* dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy (§ 7 ust. 1 pkt 1);

* sporządzać raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym oraz sporządzać raport fiskalny za okres miesięczny po zakończeniu sprzedaży w ostatnim dniu miesiąca, nie później jednak niż przed rozpoczęciem sprzedaży w następnym miesiącu (...) (§ 7 ust. 1 pkt 2);

* dokonywać weryfikacji poprawności pracy kasy, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowego zaprogramowania nazw towarów i usług oraz właściwego ich przyporządkowania do stawek podatku oraz niezwłocznego zgłaszania prowadzącemu serwis kas każdej nieprawidłowości w jej pracy (§ 7 ust. 1 pkt 4);

* dokonywać wydruku wszystkich emitowanych przez kasę dokumentów i ich kopii na taśmie papierowej, jeżeli druk kopii umożliwia konstrukcja kasy i umożliwiają to przepisy rozporządzenia (§ 7 ust. 1 pkt 7);

* przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) (§ 7 ust. 1 pkt 8);

* stosować kasy wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie, z zastrzeżeniem ust. 7 (§ 7 ust. 1 pkt 9).

W myśl § 7 ust. 7 powołanego rozporządzenia, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Należy wskazać, iż od dnia 1 kwietnia 2013 r. w powyższym zakresie obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. , poz. 363).

Stosownie do § 2 ww. rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

* dokumencie fiskalnym - rozumie się przez to paragon fiskalny, fakturę i raport fiskalny (pkt 1);

* innym podmiocie - rozumie się przez to agenta, zleceniobiorcę, pośrednika lub inną osobę, która na podstawie umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innej umowy o podobnym charakterze dokonuje sprzedaży w imieniu lub na rzecz podatnika zobowiązanego do prowadzenia ewidencji (pkt 3);

* kasie własnej - rozumie się przez to kasę podatnika obowiązanego do jej stosowania w zakresie prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży albo prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży i ewidencji prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników (pkt 6);

* paragonie fiskalnym - rozumie się przez to wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży (pkt 12);

* raporcie fiskalnym (dobowym, okresowym, w tym miesięcznym, oraz rozliczeniowym) - rozumie się przez to dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku (pkt 19).

Zgodnie z zapisem § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnik, który ma obowiązek prowadzenia ewidencji, zlecając wykonywanie sprzedaży innemu podmiotowi, przekazuje kasę powierzoną lub zobowiązuje go do prowadzenia ewidencji na swoją rzecz lub w swoim imieniu przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu.

W przypadku gdy inny podmiot obowiązany jest również do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, ewidencjonuje na potrzeby obliczenia osiąganego przez siebie obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej i prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników (§ 5 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Przekazanie innemu podmiotowi kasy powierzonej w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązanie innego podmiotu do prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej, następuje na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej (§ 5 ust. 3 tego rozporządzenia).

Na podstawie § 6 ust. 1 powołanego rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy, prowadząc ewidencję m.in.:

* wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny (pkt 1);

* sporządzają raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym (pkt 3);

* dokonują wydruku wszystkich emitowanych przez kasę dokumentów i w przypadku kas innych niż z elektronicznym zapisem kopii, kopii tych dokumentów na taśmie papierowej (pkt 7);

* przechowują kopie dokumentów fiskalnych przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330) (pkt 8).

Jak wynika z § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, paragon fiskalny zawiera co najmniej:

Ponadto należy podkreślić, iż z zapisu § 37 powołanego rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących wynika, iż do dnia 30 września 2013 r. podatnicy mogą prowadzić ewidencję oraz zapewnić spełnienie warunków używania kas zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy obowiązującymi na dzień 31 marca 2013 r.

Z treści § 38 ust. 1 wynika natomiast, iż w przypadku przekazania przez podatnika innemu podmiotowi kasy powierzonej w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązania innego podmiotu do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu dokonanego przed dniem wejścia w życie rozporządzenia bez zawarcia umowy w formie pisemnej, podatnik zawiera umowę, o której mowa w § 5 ust. 3, w terminie do dnia 1 października 2013 r.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatników, o których mowa w § 37, którzy, w okresie od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 30 września 2013 r., przekazali kasę powierzoną w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązali inny podmiot do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej, bez zawarcia umowy w formie pisemnej (§ 38 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Jak wynika z zapisu art. 112 ustawy, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Z dniem 1 kwietnia 2013 r. powyższy przepis art. 112 ustawy uzyskał brzmienie: "podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego".

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca współpracuje ze spółką S.A. (zwana dalej "") w oparciu o zawartą umowę franczyzową. X sprzedaje Produkty na rzecz firmy Wnioskodawcy, a firma Wnioskodawcy odsprzedaje je swoim klientom w imieniu własnym i na własną rzecz (w tej sytuacji stroną umowy sprzedaży Produktu zawartej z Nabywcą jest firma Wnioskodawcy). Zamierzone przedsięwzięcie polega na wprowadzeniu możliwości sprzedaży Produktów przez firmę Wnioskodawcy w imieniu i na rzecz X. Sprzedaż taka odbywać się będzie w lokalach, w których prowadzone są punkty sprzedaży (po uprzednim dostarczeniu Produktów przez X), na podstawie udzielonego przez X umocowania, w ramach odpłatnego zlecenia (wynagrodzenie w postaci prowizji). Firma Wnioskodawcy będzie sprzedawała Produkty w imieniu i na rzecz X, wykorzystując w tym celu program informatyczny udostępniony przez X. Tym samym stroną umowy sprzedaży z nabywcą Produktu będzie X, a nie firma Wnioskodawcy.

Sprzedaż Produktów przez firmę Wnioskodawcy w imieniu i na rzecz X dokumentowana będzie, dla celów rozliczania podatku VAT, w następujący sposób:

* każda transakcja sprzedaży dokonana w imieniu i na rzecz X będzie zawsze dokumentowana fakturą wystawioną przez firmę Wnioskodawcy, w imieniu i na rzecz X. Danymi sprzedawcy na fakturze będą dane X. Firma Wnioskodawcy przekaże fakturę nabywcy Produktów natychmiast po dokonaniu sprzedaży;

* w przypadku, gdy kupującym będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej lub rolnik ryczałtowy, sprzedaż będzie ponadto rejestrowana w punkcie sprzedaży firmy za pomocą kasy rejestrującej.

Faktura sprzedaży będzie wystawiana przy wykorzystaniu oprogramowania X, X będzie posiadała pełną ewidencję sprzedaży Produktów dokonanych w jej imieniu i na jej rzecz przez firmę Wnioskodawcy, a zatem będzie posiadała własną ewidencję obrotu i podatku należnego VAT, bez potrzeby korzystania z ewidencji prowadzonej przy wykorzystaniu kas rejestrujących.

W piśmie uzupełniającym Zainteresowany wskazał, że X nie przekazała firmie Wnioskodawcy kas rejestrujących ponieważ Wnioskodawca posiada własne kasy rejestrujące, na których ewidencjonuje sprzedaż towarów i usług. X zobowiązał Wnioskodawcę do prowadzenia sprzedaży w swoim imieniu i na własną rzecz przy zastosowaniu kas rejestrujących Wnioskodawcy.

X zobowiązał firmę Wnioskodawcy do ewidencjonowania sprzedaży w swoim imieniu i na własną rzecz poprzez podpisanie aneksu w formie pisemnej do Umowy Przedstawicielskiej zawartej w dniu rozpoczęcia współpracy firmy Wnioskodawcy z X.

Do zobowiązania firmy Wnioskodawcy w celu prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas własnych przez X doszło w formie pisemnej przed wejściem w życie rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących z dnia 14 marca 2013 r.

Analizując powołane przepisy, a zwłaszcza regulacje wynikające z zapisu 111 ust. 3b ustawy należy zauważyć, iż ustanawia on wyjątek od zasady, iż podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących obowiązani są stosować kasy wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, nakazując również ewidencjonowanie sprzedaży prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników. Wyjątek ten dotyczy ewidencjonowania za pomocą własnej kasy obrotu innego podmiotu bez prawa do używania przez podatnika kas należących do innego podmiotu. Zatem zleceniobiorca, który obok sprzedaży towarów zleceniodawcy dokonuje sprzedaży towarów własnych, w sytuacji gdy ciąży na nim obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej, ma również obowiązek ewidencjonowania na tej kasie obrotu z tytułu sprzedaży towarów zleceniodawcy. Należy więc odróżnić obowiązek ewidencjonowania, który ciąży na pośredniku, od obowiązku ewidencjonowania spoczywającego na zleceniodawcy.

Mając na względzie przedstawiony w złożonym wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa, w odniesieniu do pytania 1 należy zatem stwierdzić, iż skoro Wnioskodawca (franczyzobiorca) dokonuje, obok sprzedaży towarów zleceniodawcy (franczyzodawcy) także sprzedaży własnych towarów i usług to sprzedaż realizowana przez Wnioskodawcę w imieniu zleceniodawcy, powinna być wówczas ewidencjonowana przez Wnioskodawcę, stosownie do art. 111 ust. 3b ustawy.

W rozpatrywanej sytuacji, zleceniobiorca (franczyzobiorca), będzie miał obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej obrotów z tytułu sprzedaży, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, zarówno własnej, jak i prowadzonej na rzecz lub w imieniu zleceniodawcy (franczyzodawcy).

Zatem Wnioskodawca będzie miał obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na rzecz i w imieniu X na własnej kasie rejestrującej, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca w piśmie uzupełniającym, X zobowiązał Wnioskodawcę do prowadzenia sprzedaży w swoim imieniu i na własną rzecz przy zastosowaniu kas rejestrujących Wnioskodawcy.

W konsekwencji, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać je za prawidłowe.

Wobec powyższego - w odniesieniu do pytania 2 - należy wskazać, iż paragony fiskalne emitowane przez kasę rejestrującą należącą do Wnioskodawcy, dokumentujące sprzedaż dokonaną w imieniu i na rzecz zleceniodawcy, zgodnie z zapisem § 5 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. - obowiązującego do dnia 31 marca 2013 r., jak również na podstawie § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. - obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2013 r., muszą być opatrzone danymi Wnioskodawcy, w tym nazwą, adresem jego punktu sprzedaży oraz numerem identyfikacji podatkowej.

Odnosząc się natomiast do kwestii objętej pytaniem 3, dotyczącym przechowywania dokumentów kasowych, należy stwierdzić, iż w myśl powołanych art. 111 ust. 3a pkt 6 ustawy oraz § 7 ust. 1 pkt 8 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. - obowiązującego do dnia 31 marca 2013 r., a w okresie od dnia 1 kwietnia 2013 r. na podstawie § 6 ust. 1 pkt 8 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r., podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej są obowiązani przechowywać kopie dokumentów kasowych zgodnie z wymogami zawartymi w tych przepisach. W świetle powyższego, skoro na Wnioskodawcy ciąży obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, to należy stwierdzić, iż to Wnioskodawca będzie zobowiązany do przechowywania emitowanych przez posiadaną kasę rejestrującą kopii dokumentów kasowych.

W konsekwencji, udzielając odpowiedzi na pytanie 4 należy stwierdzić, iż Wnioskodawca jako obowiązany do przechowywania kopii dokumentów kasowych, jest również obowiązany do przechowywania paragonów fiskalnych wystawionych w związku ze sprzedażą dokonaną w imieniu i na rzecz zleceniodawcy.

Wyjątkiem od tej zasady będzie sytuacja, gdy na żądanie osoby, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, wystawiana jest faktura VAT. Wówczas, stosownie do zapisu § 7 ust. 1 powołanego wcześniej rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur (...), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., podatnik ma obowiązek przechowywania również oryginału paragonu fiskalnego wraz z kopią wystawionej faktury.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż każda transakcja sprzedaży dokonana w imieniu i na rzecz zleceniodawcy będzie zawsze dokumentowana fakturą wystawioną przez Wnioskodawcę, w imieniu i na rzecz X. Danymi sprzedawcy na fakturze będą dane zleceniodawcy, a Wnioskodawca przekaże fakturę nabywcy Produktów natychmiast po dokonaniu sprzedaży. Ponadto, w przypadku, gdy kupującym będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej lub rolnik ryczałtowy, sprzedaż będzie również rejestrowana w punkcie sprzedaży Wnioskodawcy za pomocą kasy rejestrującej.

W przedmiotowej sprawie zachodzi specyficzna sytuacja, w której Wnioskodawca, działający w charakterze zleceniobiorcy, jest obowiązany do ewidencjonowania przy zastosowaniu własnej kasy rejestrującej dokonywanych w imieniu i na rzecz zleceniodawcy transakcji, które są dokumentowane jednocześnie fakturami, opatrzonymi danymi zleceniodawcy. Należy zauważyć, iż jednym z podstawowych obowiązków podatników podatku od towarów i usług jest prawidłowe, rzetelne i terminowe prowadzenie urządzeń księgowych, tak by odzwierciedlały faktyczny przebieg dokonywanych operacji. Zatem prowadzona przez Wnioskodawcę dokumentacja musi umożliwiać zidentyfikowanie dokonanych transakcji i przypisanie im konkretnych dokumentów, tak by nie doprowadzić do błędnego, np. podwójnego opodatkowania tej samej transakcji na podstawie dwóch dowodów sprzedaży - faktury i paragonu. Powyższe ma istotne znaczenie zwłaszcza w sytuacji, gdy takie same towary będą przedmiotem transakcji sprzedaży prowadzonej przez Wnioskodawcę we własnym imieniu, jak i dokonywanych na podstawie zawartej umowy transakcji sprzedaży w imieniu i na rzecz zleceniodawcy.

Należy w tym miejscu zauważyć, iż zgodnie z § 19 ust. 1 powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

W świetle powyższego, odnosząc się do pytania 5 należy stwierdzić, iż skoro jak wskazano we wniosku, każda transakcja sprzedaży dokonanej w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy - także na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy - będzie dokumentowana zarówno fakturą, jak i paragonem fiskalnym, to dla uniknięcia podwójnego opodatkowania tej samej sprzedaży, Wnioskodawca będzie zobowiązany do dołączania oryginałów paragonów do jednego z egzemplarzy faktury, który zachowa we własnej dokumentacji, stosownie do zapisu powołanego wcześniej § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia. Stąd też stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania piątego uznano za nieprawidłowe.

Ustosunkowując się do poruszonej w pytaniu 6 kwestii rozpoznania obowiązku podatkowego stwierdzić należy, że w zakresie sprzedaży dokonanej na rzecz i w imieniu zleceniodawcy zastosowanie znajdzie przepis art. 19 ust. 3 w powiązaniu z art. 30 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak bowiem wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca, na podstawie zawartej ze zleceniodawcą umowy, będzie dokonywał sprzedaży należących do niego towarów, otrzymując wynagrodzenie w postaci prowizji. A zatem w tak przedstawionym opisie zdarzenia, w zakresie transakcji dokonywanych na podstawie zawartej umowy, stosownie do zapisu powołanego art. 30 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania dla Wnioskodawcy będzie stanowiła otrzymana prowizja. Tym samym, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku rozpoznania podatku należnego wynikającego z dokonanych w imieniu i na rzecz zleceniodawcy transakcji sprzedaży towarów.

Odnosząc się do kwestii objętej pytaniem nr 7, tj. czy Wnioskodawca ma obowiązek uwzględniania sprzedaży produktów dokonanej przez niego w imieniu i na rzecz Spółki we własnych rejestrach sprzedaży oraz we własnej deklaracji VAT, należy stwierdzić, że powołany wcześniej art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nakłada na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.

Należy zaznaczyć, iż ewidencja prowadzona w kasie rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy, w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy. Ewidencja prowadzona na podstawie art. 111 ustawy dotyczy bowiem części sprzedaży podatnika na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Ewidencja sprzedaży prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej spełnia wymogi zawarte w art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług wyłącznie w przypadku, gdy zawiera dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, tj. dane odzwierciedlające rzeczywisty przebieg transakcji.

Planowane przez Wnioskodawcę transakcje sprzedaży w ramach zawartej umowy będą, jak wynika ze złożonego wniosku, dokumentowane fakturami opatrzonymi danymi zleceniodawcy, jak również - w przypadku osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy - paragonami fiskalnymi emitowanymi przez kasę rejestrującą Wnioskodawcy.

Jak wskazano powyżej, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży towarów dokonywanej na rzecz i w imieniu zleceniodawcy, na którym w tym zakresie będzie ciążył obowiązek dokonania prawidłowego rozliczenia.

W świetle powyższego, Wnioskodawca nie ma obowiązku uwzględniania sprzedaży produktów dokonanej w imieniu i na rzecz zleceniodawcy we własnej ewidencji sprzedaży (prowadzonej dla celów podatku od towarów i usług) oraz we własnej deklaracji VAT-7.

Reasumując powyższe rozważania należy stwierdzić, iż przedstawione w złożonym wniosku stanowisko Wnioskodawcy w zakresie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie pytań 1-4 i 6-7 uznano za prawidłowe, natomiast w zakresie pytania 5 uznano za nieprawidłowe.

Wskazać należy, iż mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest zleceniobiorca dokonujący sprzedaży w imieniu i na rzecz zleceniodawcy, zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla zleceniodawcy. Podmiot ten, aby uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Końcowo tut. Organ nadmienia, że z uwagi na to, że wniosek Zainteresowanego o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego został rozpatrzony w zakresie pięciu zdarzeń przyszłych, nienależna opłata w wysokości 80,00 zł wniesiona na konto Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 27 lutego 2013 r., zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej, zostanie zwrócona na rachunek wskazany w poz. 67 wniosku ORD-IN.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.