IPTPP4/443-105/11-2/ALN - Nabywca przedsiębiorstwa jako następca prawny zbywającego przedsiębiorstwo w zakresie podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Handlowej przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2011 r. (data wpływu 1 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy nabywcę przedsiębiorstwa traktuje się jako następcę prawnego w zakresie podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 1 grudnia 2011 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy nabywcę przedsiębiorstwo traktuje się jako następcę prawnego w zakresie podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca funkcjonujący w formie Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nabył z dniem 1 stycznia 2011 r. od spółdzielni w likwidacji przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ i kolejnych ustawy - Kodeks cywilny. Przedsiębiorstwo zostało nabyte poprzez jego wniesienie do Spółki jako wkładu niepieniężnego przez spółdzielnię w likwidacji, która objęła w zamian za przedsiębiorstwo nowe udziały Spółki. Podatnik otrzymał indywidualną interpretację podatkową, potwierdzającą że nabycie przedsiębiorstwa w drodze wniesienia go jako wkład niepieniężny do Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest czynnością wpisująca się w zapisy art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Nabywca przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ i kolejnych ustawy - Kodeks cywilny jest następcą prawnym zbywającego przedsiębiorstwo w zakresie podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabywca przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ i kolejnych ustawy kodeks cywilny jest następcą prawnym zbywającego przedsiębiorstwo w zakresie podatku od towarów i usług.

W ocenie spółki regulacja zawarta w art. 6 ust. 1 i art. 91 ust. 9 ustawy o podatku VAT stanowi implementację art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy. Wykładnia tych przepisów powinna mieć na celu zachowanie zasady neutralności VAT, a więc również przy zbyciu przedsiębiorstwa, jego nabywca powinien być traktowany jako prawny następca przekazującego, w szczególności co do prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Potwierdzenie prawidłowości takiego stanowiska można znaleźć chociażby w Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w z dnia 22 lipca 2009 r. o sygnaturze I SA/Po 492/09, czy też w Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w z dnia 16 kwietnia 2008 r. o sygnaturze I SA/Łd 1144/07.

W drugim z powyższych wyroków Sąd w sentencji wskazał, że Regulacja zawarta w art. 6 pkt 1 ustawy z 2004 r. o podatku od towarów i usług, powoływanej dalej jako u.p.t.u. i art. 91 ust. 9 u.p.t.u. nie stanowi w pełni wdrożenia przepisu art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy, gdyż tylko art. 91 ust. 9 u.p.t.u. wskazuje wprost na pewien rodzaj następstwa, tylko co do korekty w nim wskazanej. Jednak kierując się zasadą dokonywania wykładni przepisów w zgodzie Dyrektywą uznając, że nasz ustawodawca zdecydował się na implementację art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy, stwierdzić należy, że aczkolwiek uczynił to ułomnie, lecz - kierując się właśnie wykładnią omawianych przepisów w zgodzie z art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy - należy im nadać znaczenie takie jakie wynika z art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

A zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie "transakcji zbycia", należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów", w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Zaznaczyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Na mocy art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jeżeli warunki, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to wniesienie takiego aportu do innego podmiotu (spółki prawa handlowego lub cywilnego), nie będzie podlegało przepisom ustawy.

Niezależnie od powyższego zwrócić należy uwagę na fakt, że ww. wyłączenie z opodatkowania pociąga za sobą - w odniesieniu do otrzymującego aport (nabywcy przedsiębiorstwa) określone skutki w zakresie podatku od towarów i usług, co będzie miało miejsce w przedmiotowej sprawie.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca funkcjonujący w formie Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nabył z dniem 1 stycznia 2011 r. od spółdzielni w likwidacji przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ i kolejnych ustawy - Kodeks cywilny. Przedsiębiorstwo zostało nabyte poprzez jego wniesienie do Spółki jako wkładu niepieniężnego przez spółdzielnię w likwidacji, która objęła w zamian za przedsiębiorstwo nowe udziały Spółki.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, wniesienie przedsiębiorstwa - wypełniającego wymogi art. 55¹ Kodeksu cywilnego - aportem do Spółki, będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Następstwo prawne polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Kwestie praw i obowiązków następców prawnych uregulowane zostały w treści art. 93 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Artykuł 93 § 1 ww. ustawy stanowi, że osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

W oparciu o art. 93 § 2 cyt. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

Przedmiotem następstwa podatkowego są prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego, przy czym zgodnie z art. 93 § 2 ustawy Ordynacji podatkowej, rozumie się przez to prawa i obowiązki zawarte we wszelkich aktach normatywnych prawa podatkowego. W wyniku przejęcia jednego przedsiębiorstwa - osoby prawnej - przez drugą następuje sukcesja podatkowa praw i obowiązków określonych w ustawie.

W przypadku gdy przedmiotem aportu było całe przedsiębiorstwo spełniające warunki określone w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, jak podał we wniosku Zainteresowany, to uznaje się Spółkę za następcę prawnego wniesionego aportem przedsiębiorstwa.

Reasumując, stwierdzić należy, że Wnioskodawca jako nabywca przedsiębiorstwa stanie się następcą prawnym wnoszącego aport w postaci przedsiębiorstwa i wstąpi w prawa i obowiązki zbywającego przedsiębiorstwo w zakresie podatku od towarów i usług

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii, czy będący przedmiotem aportu majątek Wnioskodawcy, stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Stwierdzenia Wnioskodawcy, że przedmiotem aportu jest przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, tut. Organ przyjął jako element przedstawionego stanu faktycznego bez dokonywania oceny jego prawidłowości.

Należy zauważyć, iż wydana interpretacja dotyczy jedynie kwestii objętej zakresem pytania. Inne kwestie zawarte we wniosku a nie objęte zakresem pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Odnosząc się do wyroków wskazanych przez Wnioskodawcę, które stanowią element argumentacji Wnioskodawcy, należy wskazać, iż są to rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą one strony postępowania w tej konkretnej, indywidualnej sprawie, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne choćby podobne lub zbieżne sprawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.