IPTPP3/4512-65/15-4/BJ
Pismo z dnia 14 maja 2015 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP3/4512-65/15-4/BJ
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2015 r. (data wpływu 27 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 maja 2015 r. (data wpływu 7 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy dla usług rachunkowo-księgowych - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 27 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy dla usług rachunkowo-księgowych. Pismem z dnia 23 kwietnia 2015 r. wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie opisu sprawy. Wniosek uzupełniono w ustawowym terminie.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawczyni od 2010 r. prowadzi działalność gospodarczą i świadczy wyłącznie usługi księgowe (prowadzi księgi rachunkowe, księgi podatkowe i inne ewidencje do celów podatkowych, wypełnia zeznania i deklaracje swoim klientom), ale nie świadczy "typowych" usług doradczych (nie sporządza opinii i nie udziela fachowych wyjaśnień, nie reprezentuje swoich klientów przed organami administracji publicznej). Nie posiada uprawnień doradcy podatkowego.
Wnioskodawczyni posiada certyfikat księgowego wydany przez ministra finansów.
Świadczone usługi księgowe znajdują odniesienie w grupie 69.20Z:
* usługi w zakresie księgowości - 69.20.23.0;
* usługi sporządzania listy płac - 69.20.24.0;
* pozostałe usługi rachunkowo-księgowe - 69.20.29.0.
Szczegółowy zakres usług, jaki świadczy Wnioskodawczyni, to prowadzenie dla klientów ksiąg rachunkowych, podatkowej księgi przychodów i rozchodów (pkpir), ewidencji dla potrzeb zryczałtowanego podatku dochodowego, rejestrów podatku od towarów i usług, sporządzanie deklaracji podatkowych (VAT, PIT, CIT, prowadzenie list płac i kart wynagrodzeń pracowników zatrudnionych przez zleceniodawcę, sporządzanie deklaracji do ZUS, prowadzenie ewidencji środków trwałych i wyposażenia. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni nie świadczy usług doradztwa podatkowego. Fakt, że Wnioskodawczyni nie świadczy usług doradztwa podatkowego jest potwierdzony w umowach podpisanych z klientami. W dniu 21 lipca 2014 r. jedna z firm upoważniła Wnioskodawczynię do podpisywania deklaracji VAT. Od 09.2014 r. Wnioskodawczyni elektronicznie wysyłała część deklaracji ZUS i deklaracji VAT, a od 01.2015 wszystkie deklaracje Wnioskodawczyni wysyła drogą elektroniczną. Klienci Wnioskodawczyni wyrazili zgodę na składanie deklaracji w formie elektronicznej na druku UPL-1, tj. pełnomocnictwo do podpisywania deklaracji składanej za pomocą środków komunikacji elektronicznej (roz. Min. Fin. z 26 kwietnia 2012 r. Dz. U. poz. 474). Pomimo braku podstaw do bycia czynnym podatnikiem VAT, ze względu na kwotę obrotu nieprzekraczającą limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawczyni dokonała w dniu złożenia wniosku o interpretację rejestracji na druku VAT-R. Obowiązek rejestracji Wnioskodawczyni wskazała 01.2015 r.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż:
dokonała w dniu 25 marca 2015 r. rejestracji jako czynny podatnik od towarów i usług z okresem obowiązywania od 1 stycznia 2015 r., czyli od stycznia 2015 r. Wnioskodawczyni jest czynnym podatkiem podatku od towarów i usług oraz wystawia faktury ze stawką VAT - 23%.
nie wykonuje czynności udzielania podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami.
prowadzi tylko w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, księgi rachunkowe, księgi podatkowe i inne ewidencje do celów podatkowych, nie udziela pomocy w tym zakresie wyżej wymienionym.
sporządza w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznania i deklaracje podatkowe, nie udziela im pomocy w tym zakresie.
nie reprezentuje podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w ww. pytaniu nr 2.
nie wykonuje i nie zamierza wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).
w zgłoszeniu VAT-R rezygnację i utratę prawa do zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy Wnioskodawczyni wskazała datę 1 stycznia 2015 r.
wartość sprzedaży netto z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w 2014 r. wynosiła 20.342,13 PLN. W 2014 r. Wnioskodawczyni wystawiała faktury ze stawką zwolnioną, a w 2013 r. rachunki.
Wnioskodawczyni również nadmieniła, że Ministerstwo Finansów wydało w dn. 9 kwietnia 2015 r. (nr sygn. PT3.8101.2.2015.AEW.16) ogólną interpretację, gdy podmiot świadczy wyłącznie usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych lub też sporządzania (wypełniania) zeznań i deklaracji podatkowych, może on korzystać ze wspomnianego zwolnienia podmiotowego w VAT. W związku z powołaną interpretacją Wnioskodawczyni zamierza od dn. 1 maja 2015 r. korzystać ze zwolnienia w podatku od towarów i usług, aktualizacje zgłoszenia VAT-R Wnioskodawczyni złoży 6 maja 2015 r.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
Czy na skutek wejścia w życie z dniem 10 sierpnia 2014 r. przepisów ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o ułatwieniu dostępu do wykonywania niektórych zawodów regulowanych (Dz. U. poz. 768), biuro rachunkowe świadczące kompleksowe usługi księgowe (ale nie usługi doradztwa podatkowego) i uzyskujące stosunkowo niewielkie obroty (do 150 tys. zł rocznie) będzie korzystało ze zwolnienia w podatku VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy.
Czy biuro, które nie zamierza w 2015 r. sporządzać jednorazowych zeznań podatkowych, a świadczyć wyłącznie obsługę kompleksową dla przedsiębiorców, będzie korzystało ze zwolnienia w podatku VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy.
Zdaniem Wnioskodawcy, po 10 sierpnia 2014 r. po wejściu w życie ustawy o ułatwieniu dostępu do wykonywania niektórych zawodów regulowanych (Dz. U. poz. 768) biuro rachunkowe świadczące kompleksowe usługi księgowe zgodne z zakresem umowy pisemnej (prowadzenie na podstawie dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych i ksiąg podatkowych oraz ustalenia wyniku finansowego i podatkowego i sporządzania deklaracji VAT i ZUS, wysyłanie niektórych deklaracji drogą elektroniczną), a uzyskujące stosunkowo niewielkie obroty, będzie korzystało ze zwolnienia, gdyż powyższa ustawa nie wprowadziła legalnej definicji doradztwa podatkowego, ani nie zmieniła zakresu czynności, które mogą zostać uznane za doradztwo podatkowe. Rzeczona ustawa zmieniła jedynie dostęp do zawodu. Nadal, tak jak przed 10 sierpnia 2014 r. ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Wobec braku w ustawie definicji należy odwołać się do definicji słownikowej, zgodnie z którą "doradzać" to "udzielać porad, wskazywać sposób postępowania w jakieś sprawie". Nie są zatem doradztwem czynności wykonywane przez Wnioskodawczynię na rzecz jej klientów, wymienione w opisie stanu faktycznego.
W treści art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213 z późn. zm.) wskazuje się, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym przepisie, a składające się na nią elementy muszą wystąpić łącznie. Zatem w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych.
Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.). W myśl art. 76a ust. 1 ww. ustawy, usługowe prowadzenie ksiąg jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.
Zatem biuro rachunkowe, które świadczy dla klientów usługi księgowe, ale nie udziela klientom fachowych porad, opinii, zaleceń i wyjaśnień podatkowych nadal może korzystać ze zwolnienia z VAT na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. W tym duchu wypowiedział się m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 20 czerwca 2013 r. I FSK 1094/12.
Na powyższe prawo nie powinien również wpłynąć fakt, że od 1 stycznia 2015 r. biuro rachunkowe obowiązkowo przesyła drogą elektroniczną informacje/deklaracje/zeznania podatkowe swoich klientów. Biuro nie świadczy usług klientom, z którymi nie ma umowy o stałej współpracy i nie sporządza w 2015 r. jednorazowych zeznań podatkowych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:
odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. serii L Nr 347 str. 1, z późn. zm.), dalej Dyrektywa 2006/112/WE. Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.
Jedną z generalnych zasad na gruncie podatku od towarów i usług jest to, że czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy wykonane są przez podatnika.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy - zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
Z kolei przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
transakcji związanych z nieruchomościami,
usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
usług ubezpieczeniowych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
W myśl natomiast art. 113 ust. 5 ustawy - jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 - art. 113 ust. 9 ustawy.
Na podstawie art. 113 ust. 10 ustawy - jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).
Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ustawy).
Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy - zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
dokonujących dostaw:
towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
* energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
* wyrobów tytoniowych,
* samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,z
* budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
* terenów budowlanych,
* nowych środków transportu;
świadczących usługi:
prawnicze,
w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
jubilerskie;
nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.
Termin "doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np. podatkowe, gospodarcze, czy finansowe. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto udziela porad". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym "doradztwo" to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych, czy finansowych. Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.
Doradztwo podatkowe i związany z tym zawód doradcy podatkowego jest materią regulowaną ustawowo - ustawą z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213 z późn. zm.). Dla celów określenia czynności jakie może wykonywać doradca podatkowy został określony ustawowo zakres czynności uznawanych za czynności doradztwa podatkowego. Czynności doradztwa podatkowego - zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym (w brzmieniu obowiązującym od 10 sierpnia 2014 r.) - dla celów stosowania tej ustawy obejmują zatem:
udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie:
sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.
Stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy o doradztwie podatkowym, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do czynności wykonywanych na rzecz osób trzecich odpowiedzialnych za zaległości podatkowe oraz następców prawnych podatników, płatników lub inkasentów w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej.
Ustawa o podatku od towarów i usług przywołując pojęcie usług w zakresie doradztwa (zakres tego pojęcia obejmuje również doradztwo podatkowe), nie odwołuje się jednak wprost do innych aktów prawnych, w tym do ustawy o doradztwie podatkowym, zatem do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy definicją czynności doradztwa podatkowego, stworzoną na potrzeby uregulowania zawodu doradcy podatkowego, można posiłkować się jedynie pomocniczo - decydujące znaczenie ma więc w omawianym zakresie wykładnia językowa.
W konsekwencji, biorąc pod uwagę wykładnię językową terminu "doradztwo" oraz potoczne rozumienie tego terminu, jak również brzmienie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym, należy zauważyć, iż doradztwo podatkowe sensu stricio obejmuje czynności polegające na udzielaniu porad z zakresu podatków czy też wskazywaniu sposobu postępowania w sprawie związanej z podatkami, w tym również na opracowaniu pewnej koncepcji czy strategii, którą podmiot np. podatnik może wykorzystać w prowadzonej przez siebie działalności np. do podjęcia lub zaniechania konkretnego działania. Tym samym z katalogu czynności uznawanych za doradztwo podatkowe w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym, do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, za czynności o charakterze doradczym powinny zostać uznane tylko czynności polegające na udzielaniu takim podmiotom jak: podatnicy, płatnicy i inkasenci, osoby trzecie odpowiedzialne za zaległości podatkowe oraz następcy prawni podatników, płatników lub inkasentów, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Powyższe znajduje również potwierdzenie w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 maja 2007 r. sygn. K 42/05.
Natomiast czynności polegające na prowadzeniu ksiąg i ewidencji podatkowych z istoty swej bliskie są działalności zawodowej osób uprawnionych do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, czyli czynnościom księgowym, a czynności polegające na sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych mają w znacznej mierze charakter techniczny, a nie prawny, choćby z tego względu, że sporządzane są na podstawie innych dokumentów, w szczególności ksiąg rachunkowych (vide uzasadnienie ww. wyroku Trybunału Konstytucyjnego). Tym samym czynności te nie stanowią doradztwa, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, niezależnie od tego, że zostały uznane za czynności doradztwa podatkowego w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym (art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 tej ustawy).
Powyższą wykładnię potwierdza również systematyka ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którą prawodawca rozróżnia usługi doradcze od księgowych (art. 28I pkt 3).
Odnosząc się natomiast do czynności reprezentowania podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach m.in. podatkowych i celnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym, wskazania wymaga, że czynności te pomimo zdefiniowania ich dla potrzeb ustawy o doradztwie podatkowym jako czynności doradztwa podatkowego mają z reguły charakter usług prawniczych, których świadczenie również nie może być objęte zwolnieniem na podstawie art. 113 ustawy.
Wobec powyższego, w sytuacji gdy podmiot (niezależnie od jego statusu czy też posiadania określonych uprawnień) będzie świadczył wyłącznie usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych lub też sporządzania (wypełniania) zeznań i deklaracji podatkowych i nie będzie świadczył usług doradczych lub prawniczych (np. wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym) nie znajdą zastosowania przepisy art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lub lit. b ustawy. Podmiot taki będzie zatem mógł korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, chyba, że zajdą inne niż omawiane przesłanki wyłączające ze zwolnienia określonego w art. 113 ustawy.
Jeżeli natomiast dany podmiot (niezależnie od jego statusu czy też posiadania określonych uprawnień) będzie świadczył usługi o charakterze doradczym lub prawniczym (np. wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym) znajdą zastosowanie odpowiednio przepisy art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lub lit. b ustawy. W konsekwencji podmiotowi temu nie będzie przysługiwało prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni od 2010 r. prowadzi działalność gospodarczą i świadczy wyłącznie usługi księgowe (grupa 69.20.Z) oraz nie świadczy "typowych" usług doradczych, to jest nie sporządza opinii i nie udziela fachowych wyjaśnień, nie reprezentuje swoich klientów przed organami administracji publicznej. Szczegółowy zakres usług, jaki świadczy Wnioskodawczyni, to prowadzenie dla klientów ksiąg rachunkowych, podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji dla potrzeb zryczałtowanego podatku dochodowego, rejestrów podatku od towarów i usług, sporządzanie deklaracji podatkowych (VAT, PIT, CIT, prowadzenie list płac i kart wynagrodzeń pracowników zatrudnionych przez zleceniodawcę, sporządzanie deklaracji do ZUS, prowadzenie ewidencji środków trwałych i wyposażenia. Fakt, że Wnioskodawczyni nie świadczy usług doradztwa podatkowego jest potwierdzony w umowach podpisanych z klientami. Jedna z firm upoważniła Wnioskodawczynię do podpisywania deklaracji VAT. Wnioskodawczyni w 2014 r. wysyłała elektronicznie część deklaracji ZUS i deklaracji VAT, a od stycznia 2015 Wnioskodawczyni wszystkie deklaracje wysyła drogą elektroniczną, na co klienci Wnioskodawczyni wyrazili zgodę. Pomimo braku podstaw do bycia czynnym podatnikiem VAT, ze względu na kwotę obrotu nieprzekraczającą limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawczyni dokonała w dniu złożenia wniosku o interpretację rejestracji na druku VAT-R. Wnioskodawczyni nie wykonuje czynności udzielania podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Wnioskodawczyni prowadzi tylko w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, księgi rachunkowe, księgi podatkowe i inne ewidencje do celów podatkowych, nie udziela pomocy w tym zakresie wyżej wymienionym; sporządza w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznania i deklaracje podatkowe, nie udziela im pomocy w tym zakresie; nie reprezentuje podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych. Wnioskodawczyni nie wykonuje i nie zamierza wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Wartość sprzedaży netto z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w 2014 r. wynosiła 20.342,13 PLN.
W świetle powołanych wyżej przepisów należy zauważyć, że o wyłączeniu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lub lit. b ustawy, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności.
Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w sytuacji gdy - jak wskazano w opisie sprawy - Wnioskodawczyni nie będzie świadczyła usług prawniczych lub usług o charakterze doradczym, zastosowania nie znajdzie art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a lub b ustawy wyłączający stosowanie zwolnienia z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.
Mając na uwadze opis usług świadczonych przez Wnioskodawczynię oraz analizę ww. przepisów, a także okoliczność, iż Wnioskodawczyni nie świadczy usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie świadczy usług, które nie są objęte zwolnieniem z art. 113 ust. 1 ustawy.
Wobec powyższego należy stwierdzić, iż skoro Wnioskodawczyni na podstawie umów podpisanych z klientami prowadzi dla nich księgi rachunkowe, podatkowe księgi przychodów i rozchodów, ewidencje i rejestry podatkowe, sporządza deklaracje podatkowe i ZUS, prowadzi listy płac i kart wynagrodzeń pracowników, prowadzi ewidencje środków trwałych i wyposażenia oraz wysyła deklaracje drogą elektroniczną i nie wykonuje czynności udzielania klientom porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami i nie reprezentuje ich w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami, nie świadczy usług prawniczych lub o charakterze doradczym oraz pozostałych usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, to może przy świadczeniu tych usług korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Zauważyć należy, że skorzystanie ze zwolnienia będzie możliwe do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty 150.000 zł netto oraz gdy Wnioskodawczyni nie zacznie wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Należy wskazać, że biuro, które świadczy wyłącznie usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych lub też sporządzania (wypełniania) zeznań i deklaracji podatkowych i nie świadczy usług doradczych lub prawniczych (takich jak wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub pkt 4 ustawy o doradztwie podatkowym) korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Przy badaniu, czy podatnik może korzystać ze zwolnienia nie ma znaczenia rodzaj zlecenia na podpisywanie deklaracji (czy jest odrębnym zleceniem, czy elementem kompleksowej usługi rachunkowo-księgowej), ale fakt, czy podmiot nie świadczy usług o charakterze doradczym, czy też usług prawniczych.
Zatem biuro, które sporządza (wypełnia) zeznania i deklaracje podatkowe w ramach kompleksowej obsługi podmiotów gospodarczych oraz w ramach jednorazowego zlecenia i nie świadczy usług doradczych lub prawniczych może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Dodatkowo tut. Organ zwraca uwagę, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.