IPTPP3/4512-527/15-4/ALN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) i art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1649 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2015 r. (data wpływu 7 grudnia 2015 r.) uzupełnionym pismami z dnia10 grudnia 2015 r. (data wpływu 14 grudnia 2015 r.) i z dnia 26 stycznia 2016 r. (data wpływu 27 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT transakcji sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych - jest prawidłowe.

W dniu 14 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT transakcji sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych.

Wniosek uzupełniony pismami z dnia 10 grudnia 2015 r. (data wpływu 14 grudnia 2015 r.) i z dnia 26 stycznia 2016 r. (data wpływu 27 stycznia 2016 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe. (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniach wniosku)

Sąd Rejonowy..... postanowieniem z dnia 7 maja 2015 r. pod sygn. akt.... ogłosił upadłość Przedsiębiorstwa..... Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą.... i określił, że upadłość będzie prowadzona przez likwidację majątku dłużnika oraz wyznaczył syndyka w osobie.... Upadła Spółka ma siedzibę....., poczta.... i jest wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego pod nr.... Syndyk stosując się do zapisów ustawy prawo upadłościowe i naprawcze przyjął w planie likwidacyjnym złożonym Sędziemu komisarzowi, że likwidację składników majątku upadłego rozpocznie od sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności podstawowym kierunkiem działalności upadłego przedsiębiorstwa był zakres oznaczony symbolem PKD 42.99.Z Roboty związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane. W skład majątku upadłego przedsiębiorstwa wchodzą m.in. 4 nieruchomości tj....., powiat..... (KW Nr...),...., powiat.... (KW.....),..... (KW Nr.... i KW Nr....) i..... (KW Nr...., KW Nr... i KW Nr....). Pierwsze 3 nieruchomości nie były wykorzystywane do prowadzenia podstawowego kierunku działalności upadłego. Zabudowana nieruchomość w O w pozycji bilansowej występuje jako nieruchomość inwestycyjna a nieruchomości w M i J to niezabudowane działki gruntowe, które zgodnie z planami zagospodarowania przestrzennego nie są przeznaczone pod zabudowę produkcyjno usługową. Tylko nieruchomość położona w K stanowiła składnik przedsiębiorstwa upadłego, rozumianego jako zorganizowany zespół przeznaczony do podstawowej działalności gospodarczej. Siedzibą upadłego była i nadal pozostaje nieruchomość w K i na tej nieruchomości są zgromadzone wszystkie ruchomości stanowiące pozostałe składniki rzeczowe masy upadłości.

Analizując strukturę rzeczowych składników masy upadłości i ich związek z podstawową działalnością upadłego oceniono za ekonomicznie uzasadnioną sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa w skład której będą wchodzić: nieruchomość położona w K o powierzchni 1,5990 ha zabudowana budynkami o funkcjach warsztatowo magazynowo garażowo biurowej oraz budowle towarzyszące, oraz wszystkie ruchomości, które ze względów ekonomicznych oraz formalno-prawnych należało włączyć do sprzedaży przedsiębiorstwa. Sprzedaży będzie podlegać całość składników materialnych i niematerialnych tworzących zorganizowaną część upadłego przedsiębiorstwa z wyłączeniem tych, którymi musi zarządzać syndyk, aby mógł wypełnić przepisy ustawy prawo upadłościowe i naprawcze i dalej prowadzić postępowanie. Składniki, które zamierza się wyłączyć ze sprzedaży przedsiębiorstwa to należności i wierzytelności, środki pieniężne, księgi rachunkowe i dokumentacja upadłego (w szczególności księgowa i kadrowa zwolnionych pracowników) oraz stanowiące biurowe wyposażenie środki techniczne, z których syndyk musi korzystać w toku dalszego postępowania upadłościowego, aż do jego zakończenia.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Po dokonaniu sprzedaży, o której mowa we wniosku, wnioskodawca nie będzie prowadził dalszej działalności.

Przeznaczona do sprzedaży zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie upadłości likwidacyjnej. Środki ze sprzedaży, w trybie przepisów ustawy z dnia 28 luty 2003 r. prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 233 z późn. zm.) muszą być przeznaczone na zaspokojenie wierzytelności ujętych na zatwierdzonej przez Sędziego komisarza liście wierzytelności stanowiącej tytuł egzekucyjny w stosunku do upadłego. Zatem, w stanie upadłości likwidacyjnej zobowiązania upadłego nie mogą być przedmiotem obrotu. W istniejącym stanie formalno-prawnym sprzedaży będą podlegały wszystkie składniki materialne i niematerialne, które mogą stanowić samodzielne przedsiębiorstwo realizujące podstawowy kierunek działalności prowadzony przed ogłoszeniem upadłości tj. Roboty związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane.

W ocenie Wnioskodawcy nieruchomość wraz z ruchomościami w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 77, poz. 1054 z późn. zm.) stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Przed ogłoszeniem upadłości Spółka....." prowadziła działalność w zakresie budownictwa inżynieryjnego, dla której wykorzystywała nieruchomość i ruchomości wchodzące w skład wystawionej przez syndyka na sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Siedzibą Spółki była i nadal pozostaje nieruchomość w K. Ze sprzedaży w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa syndyk wyłączył tylko nieruchomości w M gmina..... (KW Nr....), w J, gmina..... (KW Nr....), w O (KW Nr.... i KW Nr....), które nie służyły do prowadzenia działalności. Zatem, co zostało we wniosku także opisane, w skład będącej przedmiotem zapytania zorganizowanej części przedsiębiorstwa wchodzi nieruchomość, która przed ogłoszeniem upadłości wykorzystywana była do podstawowej działalności, oraz wszystkie ruchomości wykorzystywane także przed ogłoszeniem upadłości do działalności gospodarczej Upadłej. Te składniki umożliwiają ewidencję zdarzeń gospodarczych z możliwością przyporządkowania przez nabywcę kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, co w ocenie wnioskodawcy spełnia ustawowe pojęcie wyodrębnienia finansowego. Jak już wynika z powyższego oraz z treści zawartych we wniosku, składniki włączone do sprzedawanej przez syndyka zorganizowanej części przedsiębiorstwa posiadają potencjalną zdolność do funkcjonowania jak samodzielny podmiot gospodarczy i stwarzają nabywcy możliwość podjęcia działalności jako odrębne przedsiębiorstwo.

W ocenie Wnioskodawcy, nieruchomość położona w K o powierzchni 1,5990 ha zabudowana budynkami o funkcjach warsztatowo - magazynowo - garażowo - biurowej i budowlami towarzyszącymi wraz z ruchomościami stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa Upadłego i w rozumieniu art. 55¹ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. Nr 121 z późn. zm.) stanowią zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Wymienione w tym przepisie składniki przedsiębiorstwa, które mogą wchodzić w skład zbywanej w postępowaniu upadłościowym zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zdaniem wnioskodawcy należy określić poprzez przepisy ustawy z dnia 28 luty 2003 r. prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 233 z późn. zm.) jako przepisu "lex specialis".

Wymieniona ustawa jako zasadniczy sposób likwidacji przewiduje sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego lub jego zorganizowanych części. Mając na uwadze, że postępowanie upadłościowe jest w istocie postępowaniem egzekucyjnym o charakterze uniwersalnym (występuje więcej niż jeden wierzyciel i kierowana jest do całego majątku dłużnika), nie mogą w ramach sprzedaży przedsiębiorstwa zostać sprzedane takie pozycje jak np. wierzytelności należne upadłemu czy środki pieniężne (w kasie czy na rachunku), albowiem byłoby to w sprzeczności z zapisami ustawy z dnia 28 luty 2003 r. prawo upadłościowe i naprawcze. Syndyk mając na uwadze zasadę stosowania przepisu o charakterze "lex specialis" opisał we wniosku jakie składniki nie wchodzą w skład wystawionej na przetarg zorganizowanej części upadłego przedsiębiorstwa, a które pozostają w masie upadłości w celu wykonania przepisów ustawy prawo upadłościowe i naprawcze oraz dalszego prowadzenia postępowania upadłościowego.

W ocenie Wnioskodawcy nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa pn. Przedsiębiorstwo..... Sp. z o.o. z siedzibą w K będzie mógł kontynuować działalność gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przy realizowaniu zamierzonej transakcji zbycia opisanego w poz. 67 zespołu składników materialnych i niematerialnych Przedsiębiorstwa..... Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w K przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, stanowiących w rozumieniu wnioskodawcy zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie będzie miała zastosowania ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w oparciu o zapisy art. 6 pkt 1 tejże ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy: (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Syndyk w złożonym Sędziemu komisarzowi planie likwidacyjnym jako wyjściowy sposób likwidacji przyjął sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa upadłego. W ocenie wnioskodawcy zespół składników materialnych i niematerialnych Przedsiębiorstwa.... Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w K szczegółowo opisanych w poz. 67 przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy należy kwalifikować jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 i art. 552 k.c. w związku z art. 311 ust. 1 i art. 318 ust. 1 ustawy z dnia 28 luty 2003 r. prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 233 z późn. zm.), oraz art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. Z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Mając na uwadze powyższe wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku dojścia do transakcji zbycia określonej we wniosku zorganizowanej części przedsiębiorstwa w upadłości likwidacyjnej, do tej transakcji będzie miał zastosowanie przepis art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm,), zgodnie z którym, przepisy cyt. ustawy nie będą miały zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - według art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L Nr 347, poz. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

W świetle art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Wobec tego w niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem - przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Natomiast przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa - w myśl art. 2 pkt 27e ustawy - rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Podsumowując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z przedsiębiorstwem będącym w upadłości, zatem zasadnym jest odwołanie do przepisów ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2015 r. poz. 233, z późn. zm.).

W myśl art. 306 tej ustawy, po ogłoszeniu upadłości syndyk niezwłocznie przystępuje do spisu inwentarza i oszacowania masy upadłości oraz sporządzenia planu likwidacyjnego. Syndyk składa sędziemu-komisarzowi spis inwentarza wraz z planem likwidacyjnym w terminie trzydziestu dni od dnia ogłoszenia upadłości. Plan likwidacyjny określa proponowane sposoby sprzedaży składników majątku upadłego, w szczególności sprzedaży przedsiębiorstwa, termin sprzedaży, preliminarz wydatków oraz ekonomiczne uzasadnienie dalszego prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 307 ust. 1 cyt. ustawy, na podstawie spisu inwentarza i innych dokumentów upadłego oraz oszacowania syndyk sporządza sprawozdanie finansowe na dzień poprzedzający ogłoszenie upadłości i niezwłocznie przedkłada je sędziemu-komisarzowi.

Stosownie do art. 308 ust. 1 ustawy, po sporządzeniu spisu inwentarza i sprawozdania finansowego albo po złożeniu pisemnego sprawozdania ogólnego syndyk przeprowadza likwidację masy upadłości.

Na podstawie art. 311 ust. 1 ww. ustawy, likwidacji masy upadłości dokonuje się przez sprzedaż z wolnej ręki lub w drodze przetargu lub aukcji przedsiębiorstwa upadłego w całości lub jego zorganizowanych części, nieruchomości i ruchomości, wierzytelności oraz innych praw majątkowych wchodzących w skład masy upadłości albo przez ściągnięcie wierzytelności od dłużników upadłego i wykonanie innych jego praw majątkowych

Stosownie do brzmienia art. 313 ust. 1 ustawy, sprzedaż dokonana w postępowaniu upadłościowym ma skutki sprzedaży egzekucyjnej. Nabywca składników masy upadłości nie odpowiada za zobowiązania podatkowe upadłego, także powstałe po ogłoszeniu upadłości.

Jak stanowi art. 316 ust. 1 ustawy, przedsiębiorstwo upadłego powinno być sprzedane jako całość, chyba że nie jest to możliwe.

Według regulacji art. 318 ust. 1 tej ustawy, jeżeli sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego jako całości nie jest możliwa ze względów ekonomicznych lub innych przyczyn, można sprzedać zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Sąd Rejonowy.... postanowieniem z dnia 7 maja 2015 r. pod sygn. akt.... ogłosił upadłość Przedsiębiorstwa..... Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w K. Syndyk stosując się do zapisów ustawy prawo upadłościowe i naprawcze przyjął w planie likwidacyjnym złożonym Sędziemu komisarzowi, że likwidację składników majątku upadłego rozpocznie od sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności podstawowym kierunkiem działalności upadłego przedsiębiorstwa był zakres oznaczony symbolem PKD 42.99.Z Roboty związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane. W skład majątku upadłego przedsiębiorstwa wchodzą m.in. 4 nieruchomości tj. w M gmina..... (KW Nr....), w J, gmina...... (KW Nr....), w O..... (KW Nr.... i KW Nr....) i w K..... (KW Nr...., KW Nr... i KW Nr....). Pierwsze 3 nieruchomości nie były wykorzystywane do prowadzenia podstawowego kierunku działalności upadłego. Zabudowana nieruchomość w Opocznie w pozycji bilansowej występuje jako nieruchomość inwestycyjna a nieruchomości w M i J to niezabudowane działki gruntowe, które zgodnie z planami zagospodarowania przestrzennego nie są przeznaczone pod zabudowę produkcyjno usługową. Tylko nieruchomość położona w K stanowiła składnik przedsiębiorstwa upadłego, rozumianego jako zorganizowany zespół przeznaczony do podstawowej działalności gospodarczej. Siedzibą upadłego była i nadal pozostaje nieruchomość w K i na tej nieruchomości są zgromadzone wszystkie ruchomości stanowiące pozostałe składniki rzeczowe masy upadłości.

Analizując strukturę rzeczowych składników masy upadłości i ich związek z podstawową działalnością upadłego oceniono za ekonomicznie uzasadnioną sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa w skład której będą wchodzić: nieruchomość położona w K..... o powierzchni 1,5990 ha zabudowana budynkami o funkcjach warsztatowo magazynowo garażowo biurowej oraz budowle towarzyszące, oraz wszystkie ruchomości, które ze względów ekonomicznych oraz formalno-prawnych należało włączyć do sprzedaży przedsiębiorstwa. Sprzedaży będzie podlegać całość składników materialnych i niematerialnych tworzących zorganizowaną część upadłego przedsiębiorstwa z wyłączeniem tych, którymi musi zarządzać syndyk, aby mógł wypełnić przepisy ustawy prawo upadłościowe i naprawcze i dalej prowadzić postępowanie. Składniki, które zamierza się wyłączyć ze sprzedaży przedsiębiorstwa to należności i wierzytelności, środki pieniężne, księgi rachunkowe i dokumentacja upadłego (w szczególności księgowa i kadrowa zwolnionych pracowników) oraz stanowiące biurowe wyposażenie środki techniczne, z których syndyk musi korzystać w toku dalszego postępowania upadłościowego, aż do jego zakończenia.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Po dokonaniu sprzedaży, o której mowa we wniosku, Wnioskodawca nie będzie prowadził dalszej działalności.

W ocenie Wnioskodawcy nieruchomość wraz z ruchomościami w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 77, poz. 1054 z późn. zm.) stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W ocenie wnioskodawcy nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa pn. Przedsiębiorstwo..... Sp. z o.o. z siedzibą w K będzie mógł kontynuować działalność gospodarczą.

Podkreślić należy, że interpretacji pojęcia "zorganizowana część przedsiębiorstwa", określonego w art. 2 pkt 27e ustawy, należy dokonywać w ramach wykładni prowspólnotowej z uwzględnieniem cyt. normy art. 19 Dyrektywy 112. Regulacja ta natomiast była przedmiotem orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01) Trybunał stwierdził, że " (...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów". Z orzeczenia tego wynika ponadto, że - w świetle tej normy dyrektywy - nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christem Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem należy wskazać, że fakt wyłączenia niektórych składników materialnych i niematerialnych może pozostawać bez wpływu na kwalifikację zbywanych składników jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W kontekście bowiem uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE należy uznać, że nie ma podstaw do przyjęcia, że tylko przeniesienie wszystkich składników materialnych i niematerialnych jest okolicznością decydującą o uznaniu danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ, jeśli dany zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, to spełnione zostaną przesłanki pozwalające uznać, z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności, że doszło do wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem, mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro część przedsiębiorstwa tj. zakład główny składający się z nieruchomości położonej w K...... zabudowanej budynkami o funkcjach warsztatowo magazynowo garażowo biurowej oraz budowle towarzyszące, oraz wszystkie ruchomości, jest wydzielony pod względem finansowym, funkcjonalnym oraz organizacyjnym z całości przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, przeznaczony do prowadzenia odrębnej i samodzielnej działalności gospodarczej i jak wskazał Wnioskodawca - spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa stosownie do treści art. 2 pkt 27e ustawy, to w konsekwencji, transakcja sprzedaży opisanego zakładu głównego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa w oparciu o nabyty majątek będzie kontynuował działalność gospodarczą.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, w związku z faktem, że Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek prawny, należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego......, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.