IPTPP3/4512-453/15-3/JM - Prawo do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 u.p.t.u.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643), art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 1649, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2015 r. (data wpływu 20 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 stycznia 2016 r. (data wpływu 19 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy - jest nieprawidłowe;

* dokumentowania na rzecz najemcy lokalu nr 2 usług najmu i otrzymywanych opłat za media oraz ochronę oraz dokumentowania na rzecz użytkownika lokalu nr 1 otrzymywanych opłat za media oraz ochronę - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy;

* dokumentowania na rzecz najemcy lokalu nr 2 usług najmu i otrzymywanych opłat za media oraz ochronę oraz dokumentowania na rzecz użytkownika lokalu nr 1 otrzymywanych opłat za media oraz ochronę

oraz o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 stycznia 2016 r. (data wpływu 19 stycznia 2016 r.) poprzez doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego, przeformułowanie pytań, przedstawienie stanowiska Wnioskodawcy oraz uiszczenie dodatkowej opłaty od wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

... zwany dalej "podatnikiem" lub "pytającym" od 1.04. 1989 r. prowadzi zakład fotograficzny i z tego tytułu jest płatnikiem podatku dochodowego oraz podatku VAT. Podatnik i jego żona... (która nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej) byli wpisani od roku 1998 w księdze wieczystej Sądu Rejonowego w. Kw... jako właściciele na zasadach współwłasności ustawowej nieruchomości położonej w... w postaci działki nr 8089/17 o powierzchni 0,0111 ha zabudowanej murowanym budynkiem handlowo usługowym wykorzystywanym do działalności gospodarczej przez.... Budynek był zbudowany jako technicznie jedna całość. W dniu 29 stycznia 2010 r. na wniosek podatnika Starostwo Powiatowe w... wydało... zaświadczenie, że lokal usługowy na parterze ww. budynku nr 1 o powierzchni 60,00 m² i lokal usługowy na piętrze budynku nr 2 o powierzchni 62,10 m² stanowią samodzielne lokale w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. Nr 58, poz. 388 z późn. zm.). W dniu 17 lutego 2010 r. małżonkowie... i... sprzedali samodzielny lokal usługowy nr 1 na parterze budynku i proporcjonalny udział w gruncie dla małżonków... i..., którzy nie prowadzili i nie prowadzą działalności gospodarczej. Ci ostatni bezpośrednio po kupnie samodzielnego lokalu użytkowego nr 1 oddali go w użyczenie synowi..., który w lokalu nr 1 rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej, którą prowadzi nadal i jest podatnikiem podatku VAT. Budynek jest tak zbudowany, że przy sprzedaży nie było możliwe wydzielenie urządzeń tak, że sprzedany samodzielny lokal użytkowy nr 1 i samodzielny lokal użytkowy nr 2 mają jedną instalację oświetleniową w oparciu o jeden zamontowany przez dostawcę energii licznik elektryczny i jedno ogrzewanie w oparciu jeden piec grzewczy gazowy, jedną instalację alarmową, jedną instalację wodno-ściekową. Licznik elektryczny i licznik na dostawę gazu do ogrzewania pieca gazowego, licznik na wodę oraz ochrona budynku są zarejestrowane na..., który za dostawę energii elektrycznej, gazu, wody i odprowadzania ścieków oraz za abonament z tytułu ochrony budynku płaci faktury VAT dostawcom mediów i usług (z tytułu ochrony).... użytkownika lokalu nr 1 obciąża stosownymi fakturami VAT za zużycie energii elektrycznej (w oparciu o rozliczenie licznika głównego i podlicznika energii elektrycznej zamontowanego dla lokalu użytkowego nr 2, celem pomiaru zużycia energii w tym lokalu), a za gaz stosownymi fakturami VAT w wysokości 50% kosztów związanych ze zużyciem gazu do ogrzewania (w oparciu o zapisy aktu notarialnego dotyczącego sprzedaży lokalu nr 1, gdzie strony aktu ustaliły taki procent kosztów ogrzewania dla każdego z lokali użytkowych), za wodę i ścieki (w oparciu o rozliczenie licznika głównego i podlicznika wody, zamontowanego dla lokalu użytkowego nr 2, celem pomiaru zużycia wody w tym lokalu), za ochronę budynku, przez firmę zewnętrzną fakturami VAT w wysokości 50% kosztów abonamentu za ochronę (w oparciu o zapisy aktu notarialnego dotyczącego sprzedaży lokalu nr 1, gdzie strony aktu ustaliły taki procent kosztów za ochronę budynku na każdy lokal).

Podatnik zamierza z dniem 31 grudnia 2015 r., wyrejestrować działalność gospodarczą, podjąć pracę w ramach umowy o pracę i wynająć w roku 2016, w ramach umowy cywilnej, samodzielnie (bez żony), poza działalnością gospodarczą (w ramach tzw. najmu prywatnego), lokal użytkowy nr 2 do działalności gospodarczej dla potencjalnego najemcy, który się zgłosi i rozpocznie w lokalu działalność gospodarczą. Podatnik nie zamierza przepisać licznika zużycia prądu, licznika zużycia gazu, licznika poboru wody i abonamentu za ochronę na potencjalnego najemcę lokalu użytkowego nr 2. W związku z tym pytający od 1 stycznia 2016 r. jako osoba fizyczna, nieprowadząca działalności gospodarczej, będzie opłacał otrzymywane faktury za energię elektryczną gaz do ogrzewania budynku, wodę i ścieki oraz abonament za ochronę, dostarczane do wyżej opisanego budynku z dwoma lokalami użytkowymi. W związku z powyższym zamiarem, aby nie popełnić błędu podatkowego, po wynajęciu lokalu użytkowego nr 2 w roku 2016, podatnik przedstawia pytania jak w pozycji 68 wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu zawarte w wezwaniu: "Czy Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług" Wnioskodawca wskazał, że na dzień pisania przedmiotowego pisma Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, mimo że z dniem 31 grudnia 2015 r. Wnioskodawca wyrejestrował prowadzenie działalności gospodarczej. Wnioskodawca uważa jednak, że z uwagi na podany stan faktyczny może korzystać ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług, gdyż z racji przewidywanego przychodu w roku 2016 nie przekroczy kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W roku 2014 a także w roku 2015 sprzedaż Wnioskodawcy również nie przekroczyła kwoty 150.000 zł.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 1999 r.

Wnioskodawca utracił prawo do zwolnienia z podatku od towarów i usług w 1999 r. i z tego powodu zarejestrował się jako podatnik podatku od towarów i usług i jest nim do chwili obecnej.

Wnioskodawca od 1999 r. nie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy podatku od towarów i usług. Od 1999 r. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie zamierza dokonywać dostaw żadnych towarów oraz świadczyć żadnych usług o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Rozliczenia należności za zużycie w budynku energii elektrycznej za którą zgodnie z umowami zwracać winni Wnioskodawcy najemca lokalu użytkowego nr 2 oraz posiadacz lokalu użytkowego nr 1, w ocenie Wnioskodawcy nie są dostawą którychkolwiek towarów lub świadczeniem którychkolwiek usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Jest to rozliczenie poniesionych wydatków za media i ochronę budynku po cenach dostawców bez osiągania zysku.

Sprzedaż, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w roku 2014 wyniosła 98.516,87 zł. W roku 2015 sprzedaż nie przekroczyła kwoty o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wartość sprzedaży Wnioskodawcy w roku 2015, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie przekroczyła kwoty 150 000 zł. Przewidywana wartość sprzedaży wnioskodawcy w roku 2016, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie przekroczy kwoty 150 000 zł.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu zawarte w wezwaniu: "W jaki sposób Wnioskodawca zamierza dokumentować świadczenie usług, o których mowa w opisie sprawy..." Wnioskodawca wskazał, że na dzień pisania niniejszej odpowiedzi Wnioskodawca pozostał podatnikiem podatku od towarów i usług i wystawia faktury VAT. Jednak Wnioskodawca planuje skorzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca kieruje zapytanie, bo nie wie jakim prawidłowym dokumentem po skorzystaniu ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług powinien dokumentować najem lokalu użytkowego nr 2 i obciążenia kosztami eksploatacyjnymi najemcę lokalu użytkowego nr 2 oraz posiadacza lokalu użytkowego nr 1. Art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej stanowi, że jeżeli z odrębnych przepisów nie wynika obowiązek wystawienia faktury, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą są obowiązani, na żądanie kupującego lub usługobiorcy, wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi. Z dniem 31 grudnia 2015 r. Wnioskodawca wyrejestrował działalność gospodarczą, ale jest nadal podatnikiem podatku od towarów i usług i w związku z tym wystawia faktury VAT.

Wnioskodawca w roku 2016 zamierza skorzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy i z chwilą rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia podmiotowego jako podatnik podatku od towarów i usług, do czasu przekroczenia wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie będzie miał obowiązku wystawiania faktur VAT, ani też rachunków, o których mowa w art. 87 Ordynacji podatkowej, gdyż nie prowadzi działalności gospodarczej i nie będzie czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W opisanym stanie (przyszłym) przepisy nie określają jakim dokumentem Wnioskodawca nie będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług ani nie prowadzący działalności gospodarczej powinien obciążać najemcę lokalu użytkowego nr 2 za czynsz oraz media do budynku (energię elektryczną, gaz, wodę i ścieki) i za ochronę budynku, a także posiadacza lokalu użytkowego nr 1 z tytułu rozliczenia za zużycie energii elektrycznej, gazu, wody, ścieków i ochrony.

Z powyższych względów dokumentowanie najmu lokalu użytkowego nr 2 i rozliczenie mediów dotyczących tego lokalu oraz opłat za ochronę wnioskodawca od dnia rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług zamierza dokumentować zwykłymi pismami rozliczeniowymi dostarczanymi najemcy lokalu użytkowego nr 2 wraz z załączonymi do pisma rozliczeniowego kserokopiami faktur VAT za określone media i usługę ochrony wraz z kserokopiami dowodów zapłaty. Na dzień pisania odpowiedzi na wezwania Wnioskodawca wystawia faktury VAT.

Wnioskodawca nie świadczy najmu dla posiadacza lokalu użytkowego nr 1, jedynie obciąża go za zużyte media (energię, gaz, wodę i ścieki) oraz ochronę. Wnioskodawca na chwilę obecną wystawia faktury VAT, jednak od dnia rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług zamierza dokumentować obciążenia pismami rozliczeniowymi dostarczanymi posiadaczowi lokalu nr 1.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu zawarte w wezwaniu: "Czy najemca ma możliwość swobodnego wyboru zużycia energii elektrycznej, gazu, wody w ilości w jakiej sobie życzy..." Wnioskodawca wskazał, że pytanie, czy najemca ma prawo swobodnego wyboru zużycia energii elektrycznej, gazu, wody, w ilości w jakiej sobie życzy nie jest jasne.

Jeżeli w pytaniu tym chodzi o to, czy najemca ma prawo swobodnego poboru zużycia energii elektrycznej, gazu, wody, w ilości w jakiej sobie życzy to na takie pytanie Wnioskodawca odpowiada następująco.

* energia elektryczna - do budynku prowadzi jedno przyłącze energii elektrycznej i jest jeden licznik określający ilość zużytej energii na dwa lokale użytkowe nr 1 i nr 2. Faktury za energię są wystawiane na Wnioskodawcę w oparciu o wskazania tego licznika. Wnioskodawca rozlicza energię pobraną przez najemcę lokalu użytkowego nr 2 w oparciu o zainstalowany podlicznik energii do lokalu nr 2 (wskazanie podlicznika jest podstawą do obciążenia najemcy lokalu nr 2), a różnica pomiędzy wskazaniami licznika i podlicznika jest podstawą rozliczenia energii na lokal użytkowy nr 1 i obciążenia posiadacza lokalu nr 1, w oparciu o otrzymaną od dostawcy energii fakturę VAT wystawioną na Wnioskodawcę i przez niego zapłaconą. Najemca lokalu nr 2 i użytkownik lokalu nr 1 może swobodnie w każdym czasie i w każdej ilości pobrać energię elektryczną.

* woda - do budynku prowadzi jedno przyłącze wody i jest jeden licznik dostawy wody, określający ilość zużytej wody na dwa lokale użytkowe nr 1 i nr 2. Faktury dostawcy są wystawiane na Wnioskodawcę w oparciu o wskazania tego licznika. Wnioskodawca rozlicza wodę pobraną przez najemcę lokalu nr 2 w oparciu o zainstalowany podlicznik do lokalu nr 2 (wskazanie podlicznika jest podstawą do obciążenia najemcy lokalu nr 2), a różnica pomiędzy wskazaniami licznika i podlicznika jest podstawą rozliczenia wody na lokal użytkowy nr 1 i obciążenia nim użytkownika tego lokalu, w oparciu o otrzymaną od dostawcy wody fakturę VAT wystawioną na Wnioskodawcę i przez niego zapłaconą. Każdy lokal może swobodnie, w dowolnej ilości i czasie, pobrać wodę dla swoich potrzeb.

* gaz - do budynku prowadzi jedno przyłącze gazu, jest jeden piec gazowy i jest jeden licznik gazu, określający ilość zużytego gazu wyłącznie do ogrzewania budynku tj. lokalu nr 1 i nr 2. Faktury dostawcy są wystawiane na Wnioskodawcę w oparciu o wskazania tego licznika. Wnioskodawca rozlicza faktury za zużyty gaz po 50% zgodnie z zawartą umową i zapisami aktu notarialnego na sprzedaż lokalu nr 1, gdzie strony ustaliły taki sposób rozliczania zużycia gazu przez piec gazowy, na oba lokale użytkowe o podobnej powierzchni. Przyłącze gazu kończy się w piecu gazowym. Najemca lokalu nr 2 i posiadacz lokalu Nr 1 są obciążani przez Wnioskodawcę kosztami opłat faktur za gaz po 50% w ramach zawartych umów. Gaz do pieca gazowego płynie w dowolnej ilości po jego uruchomieniu w sezonie grzewczym, o czym wspólnie decyduje najemca lokalu nr 2 i posiadacz lokalu nr 1.

Najemca sam nie ma możliwości wyboru świadczeniodawcy zajmującego się dostawą energii elektrycznej i gazu, odbiorem ścieków oraz usługami ochrony.

Najemca sam nie ma możliwości wyboru świadczeniodawcy zajmującego się dostawą energii elektrycznej bo umowa na dostawę energii elektrycznej jest zawarta z Wnioskodawcą z uwagi na jedno przyłącze. Najemca wspólnie z Wnioskodawcą i użytkownikiem lokalu nr 1 ma możliwość zmiany świadczeniodawcy energii elektrycznej w ramach wspólnego porozumienia.

Najemca sam nie ma możliwości wyboru świadczeniodawcy zajmującego się dostawą gazu bo umowa na dostawę gazu jest zawarta z Wnioskodawcą z uwagi na jedno przyłącze. Najemca wspólnie z Wnioskodawcą i użytkownikiem lokalu nr 1 ma możliwość zmiany świadczeniodawcy gazu w ramach wspólnego porozumienia.

Najemca sam nie ma możliwości wyboru świadczeniodawcy zajmującego się tak dostawą wody jak i odbiorem ścieków bo umowa na dostawę wody i odbiór ścieków jest zawarta z Wnioskodawcą przez spółkę komunalną... w..., która jest monopolistą. Ścieki z budynku są odprowadzane do kanalizacji spółki komunalnej... w... i nie ma innych możliwości.

Najemca sam nie ma możliwości wyboru świadczeniodawcy usług ochrony. Instalacja alarmowa jest zainstalowana jedna dla lokalu Nr 1 i Nr 2. Najemca wspólnie z Wnioskodawcą i użytkownikiem lokalu nr 1 ma możliwość zmiany świadczeniodawcy usług ochrony budynku w ramach wspólnego porozumienia.

Umowa najmu zawiera następujące zapisy. Najemca będzie płacił Wnioskodawcy czynsz, a oprócz czynszu zobowiązany jest do zwrotu Wnioskodawcy wraz z podatkiem VAT następujących kosztów: za energię elektryczną, gaz, wodę i ścieki i ochronę budynku.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu zawarte w wezwaniu: "Czy dokumenty sprzedaży wystawiane przez Wnioskodawcę, będą zawierały kwotę należności z tytułu świadczenia usług najmu lokalu nr 2 oraz w odrębnych pozycjach kwoty należności z tytułu usług odnoszących się do zaopatrzenia budynku w energię elektryczną, gaz, wodę, usługi wywozu ścieków, ochrony..." Wnioskodawca wskazał, że na każdą z ww. usług są i będą wystawiane oddzielne dokumenty sprzedaży.

Umowa najmu w § 5 ust. 8 przewiduje, że za nieterminowe ponoszenie czynszu i opłat Wynajmujący ma prawo do naliczenia odsetek ustawowych. Zgodnie z treścią umowy opłaty należy odnosić do nieterminowego regulowania należności za energię elektryczną, gaz, wodę i ścieki oraz ochronę.

Umowa najmu w § 5 ust. 8 przewiduje, że za nieterminowe ponoszenie czynszu i opłat Wynajmujący ma prawo do naliczenia odsetek ustawowych. Zgodnie z treścią umowy opłaty należy odnosić do opłat za media.

Najemcę obciążają następujące obowiązki, Wnioskodawca cytuje z umowy:

" § 4. Najemca nie może prowadzić innej działalności niż określona w § 3 ust. 1,

a zmiana tej działalności wymaga pisemnej zgody Wynajmującego.

§ 6.1. Najemca zobowiązuje się do:

2 Najemca ma prawo:

§ 7.1. Najemca zobowiązany jest podczas eksploatacji Przedmiotu Najmu w okresie trwania umowy w niezbędnym zakresie przestrzegać obowiązujące przepisy, w szczególności przepisy sanitarne, BHP, p.poż., ochrony mienia.

1. Najemca ponosi pełną odpowiedzialność prawną i finansową związaną z prowadzoną działalnością gospodarczą związaną z Przedmiotem Najmu.

2. Najemca deklaruje się prowadzić działalność w taki sposób, aby osoby trzecie nie miały wątpliwości, że prowadzącym tę działalność nie jest Wynajmujący, np. przez odpowiednie oznakowanie Przedmiotu Najmu,

3. Najemca nie może Przedmiotu Najmu użyczać albo oddawać w podnajem dla innej osoby.

§ 8. 1. Nakłady związane ze zwykłym używaniem lokalu obciążają Najemcę.

Po zakończeniu trwania najmu, Najemca zobowiązuje się do zwrotu Przedmiotu Najmu w stanie niepogorszonym ponad normalny stopień zużycia, wynikający ze zwykłego użytkowania, a w przypadku gdy najem będzie trwał dłużej niż cztery lata (lub wielokrotności czterech lat) po wymalowaniu Przedmiotu Najmu w kolorach i farbą uzgodnioną z Wynajmującym.

Wszelkie nakłady poniesione przez Najemcę na Przedmiot Najmu poczynione zgodnie z uregulowaniami niniejszej umowy, w przypadku jej rozwiązania przez którąkolwiek ze stron nie podlegają jakiemukolwiek rozliczeniu między stronami, a Wynajmujący nie ma obowiązku zwracania Najemcy wartości poniesionych nakładów.".

Wynajmującego obciąża obowiązek, Wnioskodawca cytuje:

"Przekazanie i zdanie Przedmiotu Najmu wraz ze znajdującym się w nim wyposażeniem i wszystkimi kluczami do Przedmiotu Najmu nastąpi protokołem zdawczo-odbiorczym, w którym określony zostanie stan techniczny i stopień zużycia przedmiotu najmu oraz znajdujących się w nim instalacji i urządzeń oraz wyposażenia."

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie postawione w uzupełnieniu wniosku).

1. W przypadku skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie prowadząc działalności gospodarczej, w ramach najmu prywatnego - jakim prawidłowym dokumentem Wnioskodawca winien obciążać najemcę lokalu nr 2 czynszem i opłatami z tytułu rozliczenia mediów i za ochronę budynku oraz posiadacza lokalu nr 1 z tytułu rozliczenia mediów i za ochronę budynku.

2. Czy Wnioskodawca może w trakcie roku 2016 skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca będzie obciążał za czynsz, media i ochronę budynku najemcę lokalu nr 2 i opłatami za media i ochronę budynku posiadacza lokalu nr 1 pismami rozliczeniowymi (nie fakturą, nie rachunkiem) wobec faktu, że przepisy Ordynacji podatkowej dotyczą osób prowadzących działalność gospodarczą, a Wnioskodawca od 1 stycznia 2016 r. nie prowadzi takiej działalności, jak również ma zamiar skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca uważa, że ponieważ od dnia 1 stycznia 2016 r. nie prowadzi działalności gospodarczej oraz sprzedaż:

* w roku 2014 nie przekroczyła kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług,

* w roku 2015 nie przekroczyła kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług,

* oraz w 2016 r. Wnioskodawca nie przewiduje przekroczenia tej kwoty,

może zrezygnować z bycia czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* prawa do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy - jest nieprawidłowe;

* dokumentowania na rzecz najemcy lokalu nr 2 usług najmu i otrzymywanych opłat za media oraz ochronę oraz dokumentowania na rzecz użytkownika lokalu nr 1 otrzymywanych opłat za media oraz ochronę - jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie należało rozstrzygnąć czy Wnioskodawca będzie miał prawo do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy, w związku z powyższym w pierwszej kolejności Organ udziela odpowiedzi na pytanie nr 2.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) dalej Dyrektywa 2006/112/WE. Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od 1.04. 1989 r. prowadzi zakład fotograficzny. Wnioskodawca i jego żona (która nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej) byli wpisani od roku 1998 w księdze wieczystej Sądu Rejonowego jako właściciele na zasadach współwłasności ustawowej nieruchomości w postaci działki o powierzchni 0,0111 ha zabudowanej murowanym budynkiem handlowo usługowym wykorzystywanym do działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Budynek był zbudowany jako technicznie jedna całość. W dniu 29 stycznia 2010 r. na wniosek podatnika Starostwo Powiatowe wydało Wnioskodawcy zaświadczenie, że lokal usługowy na parterze ww. budynku nr 1 o powierzchni 60,00 m² i lokal usługowy na piętrze budynku nr 2 o powierzchni 62,10 m² stanowią samodzielne lokale w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia o własności lokali. W dniu 17 lutego 2010 r. małżonkowie sprzedali samodzielny lokal usługowy nr 1 na parterze budynku i proporcjonalny udział w gruncie dla małżonków. Wnioskodawca zamierza z dniem 31 grudnia 2015 r. wynająć w roku 2016, w ramach umowy cywilnej lokal użytkowy nr 2 do działalności gospodarczej dla potencjalnego najemcy, który się zgłosi i rozpocznie w lokalu działalność gospodarczą.

Należy zauważyć, iż umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz, przy czym - jak wynika z § 2 tego samego artykułu - czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca wynajmując lokal nr 2 będzie działał w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe) bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji świadczenie przez Wnioskodawcę usług najmu lokalu, odbywać się będzie w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, które podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

W myśl z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak wynika z powyższych przepisów na podstawę opodatkowania składają się kwoty należne z tytułu świadczenia czynności podlegających opodatkowaniu, które są wykonywane przez podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca i żona Wnioskodawcy sprzedali samodzielny lokal usługowy nr 1 na parterze budynku i proporcjonalny udział w gruncie dla małżonków, którzy nie prowadzili i nie prowadzą działalności gospodarczej. Ci ostatni bezpośrednio po kupnie samodzielnego lokalu użytkowego nr 1 oddali go w użyczenie synowi, który w lokalu nr 1 rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej, którą prowadzi nadal i jest podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca zamierza wynająć w roku 2016, w ramach umowy cywilnej lokal użytkowy nr 2 do działalności gospodarczej dla potencjalnego najemcy. Wnioskodawca nie świadczy najmu dla posiadacza lokalu użytkowego nr 1, jedynie obciąża go za zużyte media (energię, gaz, wodę i ścieki) oraz ochronę. Najemca będzie płacił Wnioskodawcy czynsz, a oprócz czynszu zobowiązany jest do zwrotu Wnioskodawcy wraz z podatkiem VAT następujących kosztów: za energię elektryczną, gaz, wodę i ścieki i ochronę budynku.

W tym miejscu należy zauważyć, że z konstrukcji podatku od towarów i usług, wynika, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną). Podatek od towarów i usług obciąża konsumpcję, czyli dopóki nie ma kogoś, kto odnosiłby lub powinien odnosić konkretne (wymierne) korzyści o charakterze majątkowym wiążące się z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą, ponieważ nie ma wówczas żadnej konsumpcji. Odbiorcą świadczenia musi być inny podmiot niż wykonujący usługę.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca nabywa usługi związane z zaopatrzeniem nieruchomości w media oraz usługi ochrony, a następnie obciąża ich kosztami najemcę lokalu nr 2/posiadacza lokalu nr 1, którzy korzystają z ww. usług i na poczet ww. zakupów dokonują stosowanych wpłat. Wnioskodawca dokonuje zatem sprzedaży usług na rzecz najemcy lokalu nr 2/posiadacza lokalu nr 1.

W sytuacji takiej środki, które będą uiszczane przez najemcę lokalu nr 2/posiadacza lokalu nr 1 na poczet zaopatrzenia lokali w media i usług ochrony, będą stanowiły zapłatę za sprzedawane im przez Wnioskodawcę usługi. W związku z tym w odniesieniu do rozliczenia wydatków związanych z mediami (energią, gazem, wodą i ściekami) oraz ochroną zastosowanie znajdą przepisy ustawy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, ze Wnioskodawca obciążając najemcę lokalu nr 2/posiadacza lokalu nr 1 kosztami mediów i ochrony, będzie dokonywał sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy na rzecz najemcy lokalu nr 2/posiadacza lokalu nr 1 i tym samym będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług.

W konsekwencji obciążanie najemcy lokalu nr 2/posiadacza lokalu nr 1 kosztami mediów i ochrony, będzie stanowiło u Wnioskodawcy czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział w ustawie zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników ze względu na wysokość osiągniętej sprzedaży w roku podatkowym. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że w roku 2014 a także w roku 2015 sprzedaż Wnioskodawcy nie przekroczyła kwoty 150.000 zł. Przewidywany przychód w roku 2016 nie przekroczy kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca utracił prawo do zwolnienia z podatku od towarów i usług w 1999 r. i z tego powodu zarejestrował się jako podatnik podatku od towarów i usług i jest nim do chwili obecnej. W odpowiedzi na pytanie tut. Organu zawarte w wezwaniu: "Czy Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług" Wnioskodawca wskazał, że na dzień pisania przedmiotowego pisma Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 pkt 1-2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych.

Zgodnie z art. 113 ust. 4 ustawy podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, na mocy art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do przepisu art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Powyższe oznacza, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może na podstawie powołanego przepisu, ponownie skorzystać z tego zwolnienia, jeżeli upłynął rok, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, przy czym podatnik ma prawo do powrotu do zwolnienia od początku dowolnego miesiąca w trakcie roku podatkowego, o ile zostaną spełnione pozostałe - wynikające z treści przepisu art. 113 ustawy - przesłanki uprawniające do korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

Na podstawie art. 113 ust. 11a ustawy, przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

Na podstawie ww. przepisów należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy, pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Na podstawie art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Przepis art. 96 ust. 4 ustawy stanowi, że naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika jako "podatnika VAT czynnego", a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego", i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Zgodnie z art. 96 ust. 10 ustawy, podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, u których następnie sprzedaż została zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub którzy następnie zgłosili, że będą wykonywać wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43, pozostają w rejestrze jako podatnicy VAT zwolnieni.

Natomiast jak stanowi art. 96 ust. 12 ustawy, jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 z późn. zm.). Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.

Jak wskazano powyżej, podatnik ma prawo powrócić do zwolnienia z art. 113 ustawy w trakcie roku podatkowego, pod warunkiem, że:

* minął rok od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował,

* w poprzednim i bieżącym roku nie przekroczył kwoty 150.000 zł,

* powrót do zwolnienia może nastąpić od początku danego miesiąca,

* nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca spełnia wskazane wyżej warunki, zatem zgodnie z art. 113 ust, 11 ustawy będzie miał prawo do skorzystania ze zwolnienia określonego w ust. 1 tego przepisu.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w przedstawionej sytuacji Wnioskodawca będzie miał prawo skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług określonego w art. 113 ust. 1 na podstawie ust. 11 ustawy od początku dowolnego miesiąca w ciągu 2016 r.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie - z uwagi na fakt, że Wnioskodawca wskazał, iż nie prowadzi działalności gospodarczej - należało uznać je za nieprawidłowe.

Przechodząc do kwestii dokumentowania na rzecz najemcy lokalu nr 2 usług najmu i otrzymywanych opłat za media oraz ochronę oraz dokumentowania na rzecz użytkownika lokalu nr 1 otrzymywanych opłat za media oraz ochronę, należy wskazać, że zasady dotyczące dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawarte są w Dziale XI rozdziale 1 ustawy.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca będzie świadczył usługi zwolnione na podstawie art. 113 ustawy na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Stosownie do przepisu art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Na podstawie art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów - co do zasady - podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Generalnie ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów ustawy lub rozporządzeń wykonawczych do niej oraz sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów nie będących podatnikami VAT.

Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w przewidzianym przepisem terminie.

Zatem w przypadku, gdy wystawienia faktury dokumentującej czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy (tekst jedn.:m.in. najem, tzw. "media" i ochrona), korzystające jednocześnie ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy, zażąda podatnik VAT, sprzedawca jest obowiązany wystawić taką fakturę na podstawie art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy.

Odnosząc przytoczone wyżej przepisy do sprawy będącej przedmiotem wniosku należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie korzystał ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ustawy, to - w myśl art. 106b ust. 2 ustawy, to Wnioskodawca nie będzie obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży dokonywanej na rzecz najemcy lokalu nr 2/posiadacza lokalu nr 1 chyba, że ww. nabywcy zgłoszą żądanie jej wystawienia terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym Wnioskodawca wykona usługę bądź otrzyma całość lub część zapłaty.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie - z uwagi na fakt, że Zainteresowany zobowiązany będzie do wystawienia faktur na żądanie nabywcy, będącego podatnikiem podatku VAT, pod warunkiem dopełnienia przez nabywcę terminu złożenia żądania - należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że niniejszą interpretacją został załatwiony wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.