IPTPP3/4512-421/15-4/ALN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2015 r. (data wpływu 8 października 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 listopada 2015 r. (data wpływu 3 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wypłacanych Partnerom handlowym bonusów za rabat i prawidłowości wystawiania zbiorczych faktur korygujących - jest prawidłowe.

W dniu 8 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wypłacanych Partnerom handlowym bonusów za rabat i prawidłowości wystawiania zbiorczych faktur korygujących.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 listopada 2015 r. (data wpływu 3 grudnia 2015 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, opłatę i sposób reprezentacji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe. (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT - zajmuje się między innymi produkcją i sprzedażą drzwi oraz wyrobów z drewna. Swoje wyroby sprzedaje poprzez sieć współpracujących firm (dalej: "Partnerzy handlowi"). Przedmiotowe transakcje dokumentuje wystawiając na ich rzecz faktury VAT. W celu zwiększenia sprzedaży produktów Spółki, Spółka zamierza zawrzeć umowę o współpracy, na mocy której partnerowi handlowemu będzie przysługiwała premia pieniężna (dalej "bonus"), której wysokość jest uzależniona od przekroczenia określonej wartości sprzedaży produktów Spółki. Umowa współpracy przewiduje, że wysokość bonusu, w zależności od bieżących celów gospodarczych Spółki, może ulec zwiększeniu w przypadku, gdy działania partnera handlowego i warunki rynkowe w jakich działa, okażą się korzystne i doprowadzą do zwiększenia obrotu produktami Spółki. Spółka zamierza dokumentować przyznanie wskazanych powyżej bonusów poprzez wystawienie zbiorczych faktur korygujących za dany okres (np. miesiąc, kwartał lub rok). Bonusy będą wykazywane przez Spółkę na fakturze kwotowo w odniesieniu do całości obrotu (wszystkich dostaw) zrealizowanych z określonym kontrahentem w danym okresie. Bonusy byłyby wypłacane w określonym okresie na podstawie zbiorczej faktury korygującej wystawianej przez Spółkę. Zbiorcza faktura korygująca dokumentuje wartość bonusu, rozumianego jako rabat posprzedażny (dalej "Rabat"). Podstawą obliczenia należnego bonusu jest wartość obrotu netto w okresie rozliczeniowym i jest ona ustalana na podstawie zestawienia wielkości sprzedaży przygotowanego przez Spółkę w ciągu 7 dni po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego. Partner handlowy byłby zobowiązany do potwierdzenia odbioru zbiorczej faktury korygującej wystawionej przez Spółkę w terminie 2 dni od jej otrzymania. Zbiorcza faktura korygująca wystawiana przez Spółkę z tytułu udzielonych rabatów, będzie zawierać elementy określone w art. 106j ust. 2a w szczególności: oznaczenie "korekta" lub "faktura korygująca"; numer kolejny oraz datę jej wystawienia; nazwy sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy; numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy; okres, do którego odnosi się udzielany rabat; łączną kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej; przyczynę korekty. Spółka wysyłałaby kontrahentom przedmiotowe dokumenty w formie papierowej za pośrednictwem poczty lub w formie faktur elektronicznych. Spółka gromadziłaby potwierdzenia otrzymania faktur korygujących przez kontrahentów, które mogą przybierać różne formy. W związku z powyższym przyznawana premia pieniężna stanowiłaby rabat w rozumieniu przepisów o VAT, obniżający podstawę opodatkowania tym podatkiem. Dokumentowanie przyznanych rabatów poprzez wystawienie faktury korygującej jest zatem prawidłowe. Z uwagi na fakt, że rabaty odnoszą się do całości obrotu netto w danym okresie rozliczeniowym.

Partnerzy handlowi Wnioskodawcy są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Towary z tytułu sprzedaży których Wnioskodawca przyznaje premie Partnerom handlowym objęte są podstawową stawką podatku VAT tj. 23%. Rabat jest udzielany na wszystkie dostawy towarów w okresie rozliczeniowym jak zauważono w pytaniu od obrotu całkowitego. Rabat (premia pieniężna) nie dotyczy konkretnych towarów. Przy założeniu, iż udzielenie rabatu ma premiować przekroczenie umownych wartości zakupu czyli wzrost sprzedaży to udzielenie premii pieniężnej w sytuacji nie dokonania określonej w umowie wysokości zakupów nie podlegałoby procedurze rabatowej. W zamian za przyznanie premii pieniężnej Partner handlowy nie jest zobowiązany do jakichkolwiek świadczeń na rzecz Wnioskodawcy - istotą polityki rabatowej jest zwiększenie sprzedaży. Pomiędzy Wnioskodawcą a Partnerami handlowymi nie zachodzą związki o których mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o podatku od towarów i usług. Faktura korygująca będzie zawierała wszystkie elementy określone w art. 106j ustawy o podatku od towarów i usług w tym datę wystawienia oraz numery korygowanych faktur.

Użyte określenie "Dystrybutorzy" w pytaniu nr 2 oraz pojęcie w stanowisku Ad. 2 "Partnerzy handlowi" w opisie sprawy z wniosku z dnia 6 października 2015 r. są pojęciami tożsamymi czyli określają tę samą grupę odbiorców.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy na podstawie faktur korygujących opisanych w zdarzeniu przyszłym Spółka będzie uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania i podatku należnego, przy zachowaniu pozostałych warunków określonych w art. 29a ust. 13 i ust. 15 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej: ustawa o VAT).

2. Czy bonusy, o których mowa we wskazanym stanie faktycznym, udzielane przez Spółkę na rzecz kontrahenta w związku z realizacją określonych poziomów obrotu Towarami Spółki, kalkulowane w oparciu o poziom tych obrotów, stanowią rabat powodujący zmniejszenie podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług z tytułu konkretnych dostaw zrealizowanych przez Spółkę na rzecz danego Dystrybutora w okresie, za który naliczany jest bonus, a w konsekwencji Spółka powinna wystawić na rzecz poszczególnych Dystrybutorów odpowiednie faktury korygujące dokumentujące udzielenie rabatu.

3. Czy praktyka Spółki dotycząca wystawiania zbiorczych faktur korygujących dokumentujących przyznane rabaty jest prawidłowa.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 29a ustawy z dn. 11 marca 2004 r. o podatku od towarowi usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - dalej "ustawa o VAT", podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży do nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczonych lub usług świadczonych przez podatnika. Na podstawie art. 29a ust. 7 pkt 1 podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, a biorąc pod uwagę ust. 10 pkt 1, podstawa opodatkowania będzie obniżana o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen. Biorąc pod uwagę powyższe, rabaty oraz inne obniżki ceny sprzedaży zmniejszają podstawę opodatkowania VAT. Na podstawie art. 106j ust. 2 zawarto wymogi dotyczące wystawiania faktur korygujących, a także Uproszczonych Faktur Korygujących (ust. 3). Na podstawie ww. przepisów, w przypadku gdy podatnik udziela opustu lub obniżki cen w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2 powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielony opust lub obniżka; może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą. Biorąc pod uwagę powyższą argumentację należy stwierdzić, że Spółka stosowałaby prawidłową praktykę wystawiania Faktur Korygujących a także wystawiane faktury korygujące będą spełniały wymogi formalne na gruncie obowiązujących przepisów. Podkreślenia wymaga fakt, że stanowisko Spółki potwierdzają także liczne interpretacje indywidualne organów podatkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, bonusy, o których mowa we wskazanym stanie faktycznym, udzielane przez niego na rzecz Dystrybutorów w związku z realizacją określonych poziomów obrotu Towarami nabywanymi przez Dystrybutora od niego, stanowią w istocie rabat powodujący - zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy o VAT - zmniejszenie podstawy opodatkowania z tytułu konkretnych dostaw zrealizowanych na rzecz danego Dystrybutora w okresie, za który naliczany jest bonus. W konsekwencji Spółka powinna wystawić na rzecz poszczególnych Dystrybutorów odpowiednie faktury korygujące dokumentujące udzielenie rabatu. Zasadność przedstawionego podejścia potwierdzają zdaniem Spółki następujące argumenty. W opinii Spółki, bonusy, o których mowa we wskazanym stanie faktycznym, udzielane przez nią na rzecz Dystrybutorów w związku z realizacją określonych poziomów obrotu Towarami Spółki, kalkulowane w oparciu o poziom obrotów tymi Towarami, nie mogą być uznane za wynagrodzenie wypłacane z tytułu świadczenia przez Dystrybutorów na rzecz Spółki usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Wynika to z faktu, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Podkreślić należy zatem, że zgodnie z cyt. wyżej art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, usługą jest takie świadczenie, które nie stanowi dostaw/towarów. Nie w której dana czynność stanowiłaby jednocześnie dostawę towaru i świadczenie usługi. W omawianym stanie faktycznym, Spółka udzieliłaby Dystrybutorom, na podstawie właściwych ustaleń, bonusów związanych z realizacją określonych poziomów obrotu jej Towarami, kalkulowanych głównie w oparciu o poziom obrotów tymi Towarami. W tym miejscu należy podkreślić, że udzielanie przez Spółkę bonusu jest ściśle związane z przedmiotem działalności Spółki polegającym na sprzedaży drzwi bądź elementów z drewna. Zatem, wymogiem decydującym o wartości wypłacanego bonusu jest w istocie dokonanie przez Dystrybutorów zakupów o określonej wartości w danym przedziale czasowym. Zdaniem Spółki, dokonywanie przez Dystrybutorów zakupów określonych towarów mieści się w ramach zrealizowanych przez Spółkę czynności opodatkowanych VAT, stanowiących dostawy towarów. Stąd, w przypadku gdy bonus (premia pieniężna) wypłacany jest w związku ze zrealizowaniem przez Dystrybutorów zakupów o określonej wartości w danym czasie i jest on skalkulowany w oparciu o osiągnięte obroty - należy uznać, że takie działanie Dystrybutora nie mieści się w ramach definicji świadczenia usług, określonej w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Osiąganie określonego poziomu obrotów z danym kontrahentem, poprzez zsumowanie poszczególnych dostaw towarów, nie może być bowiem uznane za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Dodatkowo należy wskazać, iż pojęcie "świadczenie", o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT należy rozumieć jako każdą transakcję, która jako taka może podlegać opodatkowaniu VAT. Kluczową kwestią warunkującą przy tym uznanie danej czynności (świadczenia) za transakcję objętą VAT jest jej uznanie za odrębną i niezależną przy czym również wiążącą się z wynagrodzeniem świadczącego. Spółka pragnie podkreślić, że zagadnieniem "odpłatności" warunkującej rozpoznanie usługi dla potrzeb VAT wielokrotnie zajmował się w swoim orzecznictwie Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dalej: ETS). Spółka pragnie wskazać m.in, wyrok ETS z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R.J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, wyrok ETS z dnia 5 lutego 1981 r. w sprawie C 154/80 Staatssecretaris van Financien przeciwko Cooperative Aadappelenbewaarplaats GA czy wyrok ETS z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise.

Podsumowując wnioski płynące z orzecznictwa ETS należy stwierdzić, iż o dokonaniu danej czynności za wynagrodzeniem można mówić w sytuacji, gdy:

* istnieje ścisły związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami,

* wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu,

* związek, o którym mowa powyżej musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.

Mając na uwadze powyższe uwagi oraz uwzględniając dorobek orzecznictwa w omawianym zakresie, zdaniem Spółki bonusy, o których mowa we wskazanym stanie faktycznym, udzielane przez Spółkę na rzecz Dystrybutorów związane z realizacją określonych poziomów obrotu Towarami Spółki, kalkulowane w oparciu o poziom obrotów tymi Towarami, nie mogą być uznane za wynagrodzenie wypłacane z tytułu świadczenia przez Dystrybutorów na rzecz Spółki usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Zdaniem Spółki, w sytuacji, gdy udzielony przez nią bonus, o którym mowa we wskazanym stanie faktycznym, związany jest z dostawami zrealizowanymi na rzecz poszczególnych Dystrybutorów w danym przedziale czasowym, to bonus taki powinien być traktowany jak rabat, o którym mowa w art. 29a ustawy o VAT. W praktyce wskazuje się, że przez rabat rozumie się określoną kwotowo lub procentowo zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru, udzielaną najczęściej nabywcom płacącym gotówką czy kupującym duże ilości towaru (por. np. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 1 września 2010 r., sygn. I SA/Po 398/10; wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 7 grudnia 2009 r., sygn. I SA/Wr 1561/09). Spółka pragnie wskazać, że bonusy, o których mowa we wskazanym stanie faktycznym, udzielone przez nią na rzecz poszczególnych Dystrybutorów można przyporządkować do dostaw zrealizowanych na ich rzecz w danym przedziale czasowym. Obrót uprawniający do uzyskania gratyfikacji pieniężnych ustalany jest bowiem na podstawie wielkości wszystkich faktycznie zrealizowanych przez poszczególnych Dystrybutorów transakcji zakupu Towarów Spółki w danym przedziale czasowym. W opinii Spółki, powyższa konkluzja nie doznaje uszczerbku z uwagi na fakt ustalenia przez strony celów jakościowych mających wpływ na wysokość łącznego bonusu udzielanego przez Spółkę na rzecz Dystrybutorów. Mając na uwadze uwagi zawarte powyżej, w ocenie Spółki osiągnięcie odpowiedniego poziomu zakupów nie stanowi odrębnej transakcji która mogłaby podlegać opodatkowaniu VAT. W omawianym stanie faktycznym, bonus uzależniony jest od obrotu osiągniętego w danym przedziale czasowym. Aby więc ustalić wysokość bonusu należnego Dystrybutorom, zsumowane muszą być wartości sprzedaży Towarów wynikające z poszczególnych faktur dokumentujących konkretne dostawy wykonane przez Spółkę na rzecz Dystrybutorów w tym przedziale czasowym. Udzielany przez Spółkę bonus, o którym mowa we wskazanym stanie faktycznym, stanowiący w istocie rabat, jest związany z dostawami towarów dokonanymi przez Spółkę w określonym przedziale czasowym, bowiem procent/kwota rabatu przypisana przez Spółkę w odniesieniu do dostawy danego rodzaju towarów jest konkretną i policzalną kwotą, bez względu na fakt, czy jest obliczany/a od sumy poszczególnych kwot wynikających z całościowego obrotu zrealizowanego w danym przedziale czasowym, czy od kwoty pojedynczej faktury dokumentującej konkretną dostawę towaru. Prezentowane przez Spółkę stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych wyrokach sądów administracyjnych, tj.m.in.:

* w wyroku WSA w Poznaniu z dnia 2 września 2010 r., sygn. I SA/Po 398/10, w którym sąd, uznając prawidłowość rozliczania premii pieniężnych w oparciu o fakturę korygującą wystawianą przez sprzedawcę towarów, stwierdził: "za uznaniem premii pieniężnych za bonifikatę (rabat), która obniża obrót przemawia całość okoliczności gospodarczych związanych z udzieleniem premii pieniężnych oraz ich ekonomicznego charakteru. W szczególności podkreśla się, że: - praktyka obrotu gospodarczego polegająca na rozliczeniu premii pieniężnych przez potrącenie ich z należności za towar przez nabywcę, co prowadzi w istocie do zmniejszenia świadczenia za zakupiony towar; - ekonomicznie przyznana premia od obrotu zmniejsza dochody z transakcji sprzedaży dla sprzedającego podobnie, jak rabat wpływa na wysokość uzyskanego obrotu, zaś dla kupującego otrzymana premia od obrotu zmniejsza koszt nabycia towarów lub usług";

* w wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 21 stycznia 2010 r., sygn. I SA/Wr 1760/09, w którym sąd stwierdził: "Trzeba uznać, że ów ekonomiczny charakter premii jako kwoty determinującej wydatek i jednocześnie należność z tytułu transakcji (dostawy towaru) ma zasadniczy wpływ na ocenę premii jako rabatu, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarowi usług. Mieć bowiem należy na względzie, że obrotem w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług jest kwota należna z tytułu sprzedaży i że obejmuje ona całość świadczenia należnego od nabywcy. Odwołanie się do całości świadczenia należnego od nabywcy nakazuje uwzględnić całokształt okoliczności wpływających na faktyczny rozmiar świadczenia nabywcy, a stosownie do tego należy też oceniać zdarzenia, które następczo zakres tego świadczenia modyfikują, stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy. Z tego wynika, że dla oceny istnienia podstawy do zmniejszenia obrotu z tytułu rabatu nie ma znaczenia to, że strony kontraktu w razie ziszczenia warunków wypłaty premii nie odwołały się wprost (w jego treści) do zmniejszenia poszczególnych cen wyrobów, skoro wszystkie one (ceny), w postaci wartości transakcji (ich sumy w określonym czasie) stanowiły podstawę obliczenia premii";

* w wyroku WSA w Warszawie z dnia 15 maja 2009 r., sygn. I SA/Po 392/09, w którym sąd, odnosząc się do zagadnienia premii pieniężnych przyznawanych z tytułu osiągnięcia określonego poziomu obrotów lub dokonywania terminowych płatności uznał: "W niniejszej sprawie zasadniczym świadczeniem ze strony S. było dostarczenie na rzecz Spółki określonych w umowie farmaceutyków, zaś zasadniczym świadczeniem Spółki było dokonanie zapłaty w określonym w umowie terminie. Dlatego przyjąć należało, że w niniejszej sprawie opodatkowaniu podlega dostawa towaru, zaś otrzymane przez Spółkę kwoty stanowią rabaty, o których stanowi art. 29 ust. 4 ustawy Procent z danej liczby zawsze jest bowiem konkretną i policzalną kwotą, bez względu na fakt, czy jest obliczany od sumy poszczególnych kwot wynikających ze zrealizowanego obrotu, czy od kwoty pojedynczej faktury dokumentującej dostawę towaru. Tym samym, jeżeli dostawca udziela rabatu w wysokości 5% po zakończeniu roku i ustaleniu wielkości zrealizowanych obrotów to rabat ten w naturalny sposób łączy się z konkretną i dokonaną dostawą towaru w tym okresie i stanowi rabat o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o ptu". Spowoduje on zatem obniżenie podstawy opodatkowania dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów, a tym samym będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem. Mając na uwadze powyższe uwagi oraz uwzględniając wskazane orzecznictwo sadów administracyjnych, zdaniem Spółki bonusy, o których mowa we wskazanym stanie faktycznym, udzielane przez Spółkę na rzecz Dystrybutorów w związku z realizacją określonych poziomów obrotu Towarami Spółki, stanowią w istocie rabat powodujący - zgodnie z art. 29a ustawy o VAT - zmniejszenie podstawy opodatkowania z tytułu konkretnych dostaw zrealizowanych przez Spółkę na rzecz danego Dystrybutora w okresie, za który naliczany jest bonus.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku udzielanego przez nią bonusu, stanowiącego w istocie rabat udzielony po dokonaniu sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), Spółka będzie zobowiązana do wystawienia stosownej faktury korygującej. Swoje stanowisko Spółka opiera wprost o brzmienie art. 106j ust. 1, zgodnie z którym w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29a ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, omawiane bonusy należy uznać za rabaty, które powodują zmniejszenie podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług, i które powinny zostać udokumentowane odpowiednimi fakturami korygującymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - na mocy art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W świetle art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

Z kolei w oparciu o art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

Na podstawie ust. 10 powyższego przepisu, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

Jak stanowi art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29a ust. 14 ustawy).

Przy czym na mocy art. 29a ust. 15 ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku:

Natomiast w świetle art. 29a ust. 16 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 4, obniżenie podstawy opodatkowania następuje nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostały łącznie spełnione przesłanki określone w ust. 15 pkt 4.

Z punktu widzenia podstawy opodatkowania, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów:

* rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem sprzedaży - niemające wpływu na podstawę opodatkowania,

* rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży - bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta - wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej kwoty osiągniętego obrotu.

Przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość danych towarów lub usług. Nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar, bądź usługę za cenę znacznie niższą.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 lipca 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. poz. 915) przez cenę rozumie się - wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę.

Ponadto jak wynika z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy, faktura powinna zawierać:

Zgodnie z art. 106g ust. 1 ustawy, faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8 (art. 106i ust. 1 ustawy).

Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

W świetle art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:

Przepis art. 106j ust. 3 ustawy stanowi, że w przypadku gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonywanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

Z opisu sprawy wynika Spółka jest czynnym podatnikiem VAT - zajmuje się między innymi produkcją i sprzedażą drzwi oraz wyrobów z drewna. Swoje wyroby sprzedaje poprzez sieć współpracujących firm (dalej: "Partnerzy handlowi"). Przedmiotowe transakcje dokumentuje wystawiając na ich rzecz faktury VAT. W celu zwiększenia sprzedaży produktów Spółki, Spółka zamierza zawrzeć umowę o współpracy, na mocy której partnerowi handlowemu będzie przysługiwała premia pieniężna (dalej "bonus"), której wysokość jest uzależniona od przekroczenia określonej wartości sprzedaży produktów Spółki. Spółka zamierza dokumentować przyznanie wskazanych powyżej bonusów poprzez wystawienie zbiorczych faktur korygujących za dany okres (np. miesiąc, kwartał lub rok). Bonusy będą wykazywane przez Spółkę na fakturze kwotowo w odniesieniu do całości obrotu (wszystkich dostaw) zrealizowanych z określonym kontrahentem w danym okresie. Bonusy byłyby wypłacane w określonym okresie na podstawie zbiorczej faktury korygującej wystawianej przez Spółkę. Zbiorcza faktura korygująca dokumentuje wartość bonusu, rozumianego jako rabat posprzedażny (dalej "Rabat"). Podstawą obliczenia należnego bonusu jest wartość obrotu netto w okresie rozliczeniowym i jest ona ustalana na podstawie zestawienia wielkości sprzedaży przygotowanego przez Spółkę w ciągu 7 dni po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego. Partner handlowy byłby zobowiązany do potwierdzenia odbioru zbiorczej faktury korygującej wystawionej przez Spółkę w terminie 2 dni od jej otrzymania. Zbiorcza faktura korygująca wystawiana przez Spółkę z tytułu udzielonych rabatów, będzie zawierać elementy określone w art. 106j ust. 2. Faktura korygująca będzie zawierała wszystkie elementy określone w art. 106j ustawy o podatku od towarów i usług w tym datę wystawienia oraz numery korygowanych faktur. Spółka wysyłałaby kontrahentom przedmiotowe dokumenty w formie papierowej za pośrednictwem poczty lub w formie faktur elektronicznych. Spółka gromadziłaby potwierdzenia otrzymania faktur korygujących przez kontrahentów, które mogą przybierać różne formy. Partnerzy handlowi Wnioskodawcy są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Towary z tytułu sprzedaży których Wnioskodawca przyznaje premie Partnerom handlowym objęte są podstawową stawką podatku VAT tj. 23%.

W sytuacji, gdy wypłacony bonus będzie związany z konkretną dostawą (dostawami), to nawet jeżeli będzie on wypłacony po dokonaniu zapłaty, powinien być traktowany jak rabat, o którym mowa w art. 29a ust. 4 ustawy. Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 106j ust. 2 ustawy.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że przyznanie Partnerom handlowym bonusu, który będzie związany z poziomem obrotu zrealizowanym w wyniku nabywania przez poszczególnych Partnerów handlowych produktów, należy traktować jako rabat, który powinien być udokumentowany poprzez wystawienie faktury korygującej.

Zatem bonusy wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz poszczególnych Partnerów handlowych, stanowić będą rabat powodujący zmniejszenie podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług z tytułu konkretnych dostaw towarów na rzecz danego Partnera handlowego w okresie, za który rozliczany będzie bonus, a Spółka powinna wystawić faktury korygujące dokumentujące udzielenie rabatu.

Z brzmienia powołanych wyżej regulacji prawnych wynika, że kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą, zgodnie z art. 106j ustawy. Przepis ten określa dane jakie powinna zawierać faktura. Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Powyższy przepis art. 106j ustawy, umożliwia wystawienie faktury korygującej w przypadku wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie. A zatem, podatnicy mogą wystawić fakturę korygującą do wszystkich faktur wystawionych na rzecz jednego odbiorcy (kontrahenta) w danym okresie rozliczeniowym.

Należy zauważyć, że regulacja zawarta w art. 106j ustawy, przewiduje możliwość wystawienia faktury korygującej, wskazując jednocześnie minimalny zakres danych jakie taka faktura powinna zawierać.

Dodatkowo przy wystawianiu faktur korygujących do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonywanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, oprócz danych wynikających z przepisu art. 106j ust. 2 ustawy, powinna również zawierać wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielony opust lub obniżka. Natomiast faktura taka może nie zawierać numeru, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, daty dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub daty otrzymania zapłaty, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.

Wobec powyższego należy wskazać, że w przypadku rabatu obniżającego wartość wszystkich dostaw towarów dokonywanych w przyjętym okresie rozliczeniowym na rzecz danego odbiorcy, Spółka powinna wystawiać fakturę korygującą dokumentującą udzielenie rabatu, zgodnie z przepisem art. 106j ust. 2 i ust. 3 ustawy, zawierającą dane, o których mowa w tych przepisach.

Zaznaczenia wymaga fakt, że zbiorcza faktura korygująca wystawiona do wszystkich dostaw lub usług dokonywanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, powinna zawierać również daty wystawienia i numery faktur korygowanych, co jednoznacznie wynika z art. 106j ust. 2 pkt 3 lit. a w zw. z art. 106e ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy stwierdzić, że na podstawie faktur korygujących opisanych w zdarzeniu przyszłym Spółka będzie uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania i podatku należnego - w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, pod warunkiem posiadania przez Wnioskodawcę, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę - ponieważ faktury te, jak wskazał Wnioskodawca, będą zawierać wszystkie wymagane w art. 106j ustawy dane.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego Spółka stosuje prawidłową praktykę, polegającą na dokumentowaniu rabatów odnoszących się do całości obrotu z danym Partnerem handlowym w danym okresie rozliczeniowym przy pomocy zbiorczych faktur korygujących, należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.