IPTPP3/4512-400/15-2/MJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2015 r. (data wpływu 1 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku od towarów i usług wynajmu lokalu mieszkalnego na cele mieszkaniowe - jest prawidłowe.

W dniu 1 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku od towarów i usług wynajmu lokalu mieszkalnego na cele mieszkaniowe.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą podlegającą wpisowi do CEiDG od 15 lutego 2005 r. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach swojej działalności prowadzi Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej -..., w której świadczone są usługi medyczne na rzecz Narodowego Funduszu Zdrowia. Usługi te są przedmiotowo zwolnione z podatku od towarów i usług. W przychodni tej Wnioskodawca wynajmuje również gabinety lekarskie - usługa wynajmu jest opodatkowana stawką podstawową VAT.

W 2015 r. Wnioskodawca rozpoczął inwestycję polegającą na rozbudowie budynku NZOZ - przychodni podstawowej opieki zdrowotnej z częścią mieszkalną. Projekt budowlany (zatwierdzony decyzją nr. Starostwa Powiatowego w...) przewiduje budowę części usługowej i wyodrębnionego lokalu mieszkalnego. Przed przyjęciem do użytkowania Wnioskodawca uzyska decyzję o pozwolenie na użytkowanie odrębnie dla lokalu przychodni - części usługowej i odrębnie dla lokalu mieszkalnego. Lokal mieszkalny zostanie formalnie wyodrębniony z budynku i zostanie dla niego założona odrębna księga wieczysta.

W przyszłości Wnioskodawca zamierza w ramach działalności gospodarczej wynająć lokal mieszkalny osobom prywatnym na cele wyłącznie mieszkaniowe. Umowa wynajmu w swojej treści będzie zawierała między innymi postanowienie, że lokal ten może być wykorzystywany przez najemcę tylko w celach mieszkaniowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca wynajmując przedstawiony w opisie sprawy lokal mieszkaniowy na cele mieszkaniowe może zastosować zwolnienie z podatku od towarów i usług z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ wyodrębniony z budynku przychodni lokal mieszkalny będzie wykorzystywany wyłącznie na cele mieszkaniowe, to przychód z wynajmu tego lokalu będzie zwolniony z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie, na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wymienioną wyżej stawkę należy stosować jeżeli brak jest przepisu szczególnego określającego obniżoną stawkę podatku lub zwolnienie od podatku, przy czym przepisy takie zawiera zarówno ustawa o VAT, jak też przepisy wykonawcze do tej ustawy.

Jednocześnie należy zauważyć, iż w myśl art. 5a ww. ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Konsekwencją powyższego zapisu jest fakt, iż w sytuacji gdy prawodawca nie dokonał przywołania stosownego symbolu PKWiU dla danego towaru lub usługi w przepisach w zakresie podatku VAT, klasyfikacji należy dokonać na podstawie cech charakterystycznych dla danego świadczenia i takim właśnie świadczeniem są m.in. usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe, dla których prawodawca nie dokonał odwołania do statystyk publicznych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy (w pozycji nr 163 tego załącznika, stanowiącego wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%, znajdują się usługi związane z zakwaterowaniem, oznaczone symbolem PKWiU 55).

Usługa najmu nieruchomości korzysta ze zwolnienia na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, pod warunkiem łącznego spełnienia przesłanek co do podmiotu, przedmiotu i celu takiej umowy. Podatnik podatku VAT będzie mógł zatem skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ww. usługi jeśli umowa najmu w swojej treści zawiera między innymi postanowienia, z których w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że dotyczy ona lokalu mieszkalnego i lokal ten może być wykorzystany przez najemcę tylko w celach mieszkaniowych. Powyższe dotyczy zarówno umów najmu zawieranych pomiędzy wynajmującym a najemcą, jak również umów zawieranych z podmiotem trzecim, tj. w relacji wynajmujący - najemca - podnajemca.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą podlegającą wpisowi do CEiDG od 15 lutego 2005 r. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach swojej działalności prowadzi Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej -.... W 2015 r. Wnioskodawca rozpoczął inwestycję polegającą na rozbudowie budynku NZOZ - przychodni podstawowej opieki zdrowotnej z częścią mieszkalną. Projekt budowlany (zatwierdzony decyzją nr. Starostwa Powiatowego w...) przewiduje budowę części usługowej i wyodrębnionego lokalu mieszkalnego. Przed przyjęciem do użytkowania Wnioskodawca uzyska decyzję o pozwolenie na użytkowanie odrębnie dla lokalu przychodni - części usługowej i odrębnie dla lokalu mieszkalnego. Lokal mieszkalny zostanie formalnie wyodrębniony z budynku i zostanie dla niego założona odrębna księga wieczysta. W przyszłości Wnioskodawca zamierza w ramach działalności gospodarczej wynająć lokal mieszkalny osobom prywatnym na cele wyłącznie mieszkaniowe. Umowa wynajmu w swojej treści będzie zawierała miedzy innymi postanowienie, że lokal ten może być wykorzystywany przez najemcę tylko w celach mieszkaniowych.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca wynajmując lokal mieszkalny będzie świadczył usługi objęte zakresem ustawy o VAT, a usługa wynajmu lokalu mieszkalnego z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe mieści się w katalogu czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, a zatem jest zwolniona z podatku VAT.

W konsekwencji powyższego, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.