IPTPP3/4512-319/15-4/OS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 października 2015 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP3/4512-319/15-4/OS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2015 r. (data wpływu 10 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 października 2015 r. (data wpływu 8 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z zakupem samochodów osobowych oraz wydatków dotyczących nabycia oleju napędowego, napraw i konserwacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z zakupem samochodów osobowych oraz wydatków dotyczących nabycia oleju napędowego, napraw i konserwacji.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 października 2015 r. (data wpływu 8 października 2015 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dom Kultury jest instytucją kultury, jest wpisany do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora - samorząd województwa - będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 406 z późn. zm.). Posiada osobowość prawną od chwili wpisu do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora.

Podstawowym celem DK, zawartym w statucie, jest tworzenie, upowszechnianie i ochrona kultury. Podstawy programowe DK obejmują działania na rzecz rozwoju kultury w województwie. DK świadczy usługi związane z działalnością na rzecz rozwoju i upowszechniania kultury. Dom Kultury świadczy usługi związane z kulturą i rekreacją prowadzi działalność filmową, wystawienniczą, wydawniczą, wynajmuje własne pomieszczenia i sale. DK uzyskuje przychody opodatkowane podatkiem VAT m.in. z najmu lokali, pomieszczeń i pokoi gościnnych, podestów scenicznych, sal wraz z nagłośnieniem, ze sprzedaży biletów wstępu na koncerty, seanse filmowe, spektakle teatralne, wystawy. Uzyskuje również przychody z organizowanych kursów, warsztatów, szkoleń, zajęć o charakterze sportowym (joga, aerobik, tai-chi, gimnastyka zdrowotna), sprzedaży czasopism i innych publikacji. Ponadto DK świadczy usługi kulturalne zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług tj. zajęcia taneczne, plastyczne, wokalne, teatralne, malarskie, naukę gry na gitarze.

DK jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wszystkie czynności, które wykonuje DK są czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT lub czynnościami zwolnionymi od podatku VAT. W związku z prowadzoną działalnością statutową DK odlicza podatek naliczony VAT od zakupów związanych z czynnościami opodatkowanymi w 100%, a od pozostałych zakupów strukturą w wysokości 85%.

Dom Kultury nabył w maju 2014 r. dwa samochody osobowe. Samochody wykorzystywane są wyłącznie do celów prowadzonej działalności statutowej (kulturalnej). W terminie 7 dni od dnia poniesienia pierwszego wydatku związanego z zakupionymi pojazdami samochodowymi została złożona w Urzędzie Skarbowym właściwym dla podatnika informacja VAT - 26 oraz od pierwszego dnia rozpoczęcia wykorzystywania samochodów do działalności statutowej (kulturalnej) prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdów. W Zarządzeniu Nr 15/2014 z dnia 28 kwietnia 2014 r. Dyrektora Domu Kultury zostały określone zasady używania pojazdów służbowych. W świetle przyjętych zasad nie ma możliwości wykorzystywania pojazdów do celów prywatnych. W ww. zarządzeniu Dyrektora DK wprowadzony został bezwzględny zakaz używania pojazdów do celów prywatnych, niezwiązanych z działalnością DK. Zgodnie z zarządzeniem po godzinach pracy samochody pozostawiane są na parkingu przy ul. Sienkiewicza w Łodzi, obok siedziby DK. Miejscem wyjazdów oraz powrotów z wyjazdów służbowych jest parking przy siedzibie DK. Wprowadzony został obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, której wzór stanowi załącznik do niniejszego zarządzenia. Samochody wyjeżdżają poza teren Łodzi na podstawie zleceń wystawionych przez pracownika DK oraz zaakceptowanych przez Dyrektora DK. Dowodem wyjazdów służbowych na zakupy realizowane na potrzeby DK jest wpis do ewidencji wyjazdów, który jest zgodny z adnotacją w karcie drogowej pojazdów. Wszystkie wyjazdy są rejestrowane w karcie drogowej pojazdów oraz w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej zgodnie z zarządzeniem nr 15 Dyrektora DK z 23 kwietnia 2014 r. Pojazdy wykorzystywane są wyłącznie do prowadzenia działalności statutowej DK (tekst jedn.: sprzedaży towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT lub zwolnionych od opodatkowania). W DK zostały ustalone zasady używania pojazdów, DK prowadzi ewidencję przebiegu pojazdów, co wyklucza ich używanie do celów prywatnych. Zostały stworzone takie procedury używania pojazdów, które wykluczają ich potencjalne użycie do celów innych niż działalność statutowa DK.

Stosownie do przepisu art. 3 ust. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 ww. ustawy nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Pojazdy Domu Kultury nie są wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

2. Faktury dokumentujące nabycie przedmiotowych pojazdów zostały wystawione na Dom Kultury.

3. Faktury dokumentujące wydatki objęte zakresem pytania związane z eksploatacją samochodów są wystawiane na Dom Kultury.

4. Ewidencja przebiegu pojazdów, o której mowa w opisie stanu faktycznego zawiera wszystkie elementy, o których mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Dom Kultury jako instytucja kultury, która prowadzi działalność kulturalną, określoną w statucie, jest czynnym podatnikiem podatku VAT, wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem VAT lub czynności zwolnione od podatku VAT jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego VAT w wysokości 100% (x wskaźnik proporcji sprzedaży) od zakupu samochodów osobowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją (olej napędowy, naprawy i konserwacje).

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie On mógł odliczyć podatek naliczony VAT w wysokości 100% (x wskaźnik proporcji sprzedaży) od zakupu samochodów osobowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją (olej napędowy, naprawy i konserwacje). DK wykorzystuje samochody osobowe wyłącznie do działalności statutowej - kulturalnej. Dom Kultury jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wszystkie czynności, które wykonuje DK są czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT lub czynnościami zwolnionymi od podatku VAT. DK nie wykorzystuje samochodów do celów prywatnych. Nie ma żadnych podstaw, aby zakwalifikować pojazdy jako używane w trybie "mieszanym", a więc używane również do celów prywatnych. W art. 86a Ustawy o podatku od towarów i usług zostały wprowadzone nowe zasady odliczania podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z nabywanymi pojazdami samochodowymi. Przepis ust. 1 art. 86a wprowadza ogólną zasadę, zgodnie z którą od wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, przysługuje podatnikowi prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego. Wyłączenie z ograniczenia w odliczeniu podatku zawiera ust. 3 art. 86a ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem odliczenie w wysokości 100% będzie przysługiwało w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami wykorzystywanymi przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (pkt 1 lit. a). Stosownie do treści przepisu art. 86a ust. 4 pkt 1 ww. ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdów, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Fakt wykorzystania wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Nie można np. obiektywnie stwierdzić, że pojazd wykorzystywany przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w miejscu zamieszkania służy wyłącznie działalności gospodarczej.

Niewątpliwie intencją ustawodawcy było ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych w sposób "mieszany" tj. również do celów prywatnych. W konsekwencji, w celu dokonania pełnego odliczenia podatku muszą zostać spełnione dwa warunki tj. sposób wykorzystania pojazdów samochodowych przez podatnika musi wskazywać na wyłączne przeznaczenie ich do działalności gospodarczej (wykluczony użytek prywatny) oraz fakt ten musi zostać dodatkowo potwierdzony w prawidłowo prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu. Dom Kultury spełnia powyższe przesłanki. Wątpliwości interpretacyjne powstały w związku z tym, iż zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystania tych pojazdów, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, Działalność kulturalna w świetle art. 3 ust. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów. Wprawdzie stosownie do przepisu art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 406) działalność kulturalna nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu odrębnych przepisów, jednakże działalność instytucji kultury faktycznie polega na oferowaniu towarów i usług kulturalnych na rynku i faktycznie ma charakter działalności gospodarczej. DK wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem VAT lub czynności zwolnione od podatku VAT. Działalność kulturalna sprowadza się do sprzedaży towarów i usług z zakresu kultury i w świetle przepisów o podatku VAT powinna być traktowana jak każda inna działalność kulturalna. Intencją ustawodawcy było ograniczenie w odliczaniu podatku w przypadku używania pojazdów do celów prywatnych. W związku z powyższym należy uznać, iż DK jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 100% (x wskaźnik proporcji sprzedaży) od zakupu samochodów osobowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją (olej napędowy, naprawy i konserwacje). Wnioskodawca nadmienia, iż DK występował o wydanie interpretacji indywidualnej w niniejszej sprawie i otrzymał interpretację indywidualną z dnia 24 września 2014 r. Nr.. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej działający w imieniu Ministra Finansów, jednakże w świetle obowiązujących przepisów nie ma przeszkód do ponownego wystąpienia o wydanie interpretacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1.

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2.

należnego z tytułu:

a.

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b.

dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3.

należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4.

wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie do art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie.

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Stosownie do art. 86a ust. 6 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

Elementy jakie powinna zawierać ewidencja zostały wskazane w art. 86a ust. 7 ustawy, zgodnie z którym ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1.

numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2.

dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3.

stan licznika przebiegu spojazdu amochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4.

wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a.

kolejny numer wpisu,

b.

datę i cel wyjazdu,

c.

opis trasy (skąd - dokąd)

d.

liczbę przejechanych kilometrów

e.

imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

5.

liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).

Na mocy art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1.

samochodów osobowych;

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 #8722; jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

b.

2 #8722; jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

c.

3 lub więcej #8722; jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, nabył w maju 2014 r. dwa samochody osobowe. Samochody wykorzystywane są wyłącznie do celów prowadzonej działalności statutowej (kulturalnej). W terminie 7 dni od dnia poniesienia pierwszego wydatku związanego z zakupionymi pojazdami samochodowymi została złożona w Urzędzie Skarbowym właściwym dla podatnika informacja VAT - 26 oraz od pierwszego dnia rozpoczęcia wykorzystywania samochodów do działalności statutowej (kulturalnej) prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdów. W Zarządzeniu Nr 15/2014 z dnia 28 kwietnia 2014 r. Dyrektora Domu Kultury zostały określone zasady używania pojazdów służbowych. W świetle przyjętych zasad nie ma możliwości wykorzystywania pojazdów do celów prywatnych. W ww. zarządzeniu Dyrektora DK wprowadzony został bezwzględny zakaz używania pojazdów do celów prywatnych, niezwiązanych z działalnością DK. Zgodnie z zarządzeniem po godzinach pracy samochody pozostawiane są na parkingu przy ul. Sienkiewicza w Łodzi, obok siedziby DK. Miejscem wyjazdów oraz powrotów z wyjazdów służbowych jest parking przy siedzibie DK. Wprowadzony został obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, której wzór stanowi załącznik do niniejszego zarządzenia. Samochody wyjeżdżają poza teren Łodzi na podstawie zleceń wystawionych przez pracownika DK oraz zaakceptowanych przez Dyrektora DK. Dowodem wyjazdów służbowych na zakupy realizowane na potrzeby DK jest wpis do ewidencji wyjazdów, który jest zgodny z adnotacją w karcie drogowej pojazdów. Wszystkie wyjazdy są rejestrowane w karcie drogowej pojazdów oraz w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej zgodnie z zarządzeniem nr 15 Dyrektora DK z 23 kwietnia 2014 r. Pojazdy wykorzystywane są wyłącznie do prowadzenia działalności statutowej DK (tekst jedn.: sprzedaży towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT lub zwolnionych od opodatkowania). Pojazdy te nie są wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Faktury dokumentujące nabycie przedmiotowych pojazdów zostały wystawione na Dom Kultury. Faktury dokumentujące wydatki objęte zakresem pytania związane z eksploatacją samochodów są wystawiane na Dom Kultury. W DK zostały ustalone zasady używania pojazdów, DK prowadzi ewidencję przebiegu pojazdów, co wyklucza ich używanie do celów prywatnych. Ewidencja ta zawiera wszystkie elementy, o których mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Zostały stworzone takie procedury używania pojazdów, które wykluczają ich potencjalne użycie do celów innych niż działalność statutowa DK. Wszystkie czynności, które wykonuje DK są czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT lub czynnościami zwolnionymi od podatku VAT. W związku z prowadzoną działalnością statutową DK odlicza podatek naliczony VAT od zakupów związanych z czynnościami opodatkowanymi w 100%, a od pozostałych zakupów strukturą w wysokości 85%.

Kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania VAT fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności przedsiębiorstwa i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

W przedmiotowej sprawie, z uwagi na okoliczności przedstawione we wniosku, należy przyjąć, że pojazdy, o których mowa we wniosku będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca wprowadził zasady używania pojazdów, które wykluczają ich użycie do celów prywatnych oraz wskazał, iż zostały stworzone takie procedury używania pojazdów, które wykluczają ich potencjalne użycie do celów innych niż działalność statutowa.

Wnioskodawca w zarządzeniu wprowadził zasady, które określają zasady użytkowania przedmiotowych pojazdów. W ww. zarządzeniu wprowadzony został bezwzględny zakaz używania pojazdów do celów prywatnych, niezwiązanych z działalnością Wnioskodawcy. Zgodnie z zarządzeniem po godzinach pracy samochody pozostawiane są na parkingu, obok siedziby Wnioskodawcy. Miejscem wyjazdów oraz powrotów z wyjazdów służbowych jest parking przy siedzibie Wnioskodawcy. Jednocześnie Wnioskodawca w terminie 7 dni od dnia poniesienia pierwszego wydatku związanego z zakupionymi pojazdami samochodowymi została złożona w Urzędzie Skarbowym właściwym dla podatnika informacja VAT - 26 oraz od pierwszego dnia rozpoczęcia wykorzystywania samochodów do działalności statutowej (kulturalnej) prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdów, zawierająca wszystkie elementy, o których mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze wskazane we wniosku reguły, sposób kontroli i wykorzystania pojazdów do działalności gospodarczej należy stwierdzić, że Wnioskodawca wprowadził zasady wykluczające użycie samochodów do celów prywatnych i będzie prowadzona wymagana przepisami ewidencja przebiegu pojazdów, należy zatem przyjąć, że samochody te są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, iż wszystkie czynności, które wykonuje Wnioskodawca są czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT lub czynnościami zwolnionymi od podatku VAT. W związku z prowadzoną działalnością statutową Wnioskodawca odlicza podatek naliczony VAT od zakupów związanych z czynnościami opodatkowanymi w 100%, a od pozostałych zakupów strukturą w wysokości 85%. Pojazdy, o których mowa we wniosku, wykorzystywane są wyłącznie do prowadzenia działalności statutowej Wnioskodawcy (tekst jedn.: sprzedaży towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT lub zwolnionych od opodatkowania) oraz pojazdy te nie są wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W przypadkach gdy podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje czynności uprawniające do odliczenia podatku VAT i nieuprawniające do tego odliczenia i nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych wydatków do czynności opodatkowanych i zwolnionych, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy o VAT, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w art. 90 ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zatem, dokonując analizy cytowanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Przepisy art. 90 ustawy stanowią, że obliczając podatek naliczony od zakupów mieszanych (tekst jedn.: związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi) należy czynić to w dwóch etapach:

1.

wstępnie odliczyć podatek naliczony według wskaźnika określonego na podstawie sprzedaży z poprzedniego roku, albo wskaźnika ustalonego w formie prognozy ustalonej z naczelnikiem urzędu skarbowego,

2.

po zakończeniu roku, na podstawie rzeczywistych obrotów osiągniętych w danym roku, podatnik będzie zobowiązany do obliczenia proporcji ostatecznej, która służy ustaleniu wysokości korekty podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wykorzystuje pojazdy zarówno do czynności opodatkowanych i zwolnionych. W związku z prowadzoną działalnością statutową Wnioskodawca odlicza podatek naliczony VAT od zakupów związanych z czynnościami opodatkowanymi w 100%, a od pozostałych zakupów strukturą w wysokości 85%.

Wobec powyższego, na podstawie art. 86a ust. 1 w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy w powiązaniu z art. 12 ust. 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi cały wykazany na fakturze podatek związany z wydatkami dotyczącymi każdego z użytkowanych samochodów.

Tym samym, Wnioskodawca ma obowiązek w pierwszej kolejności przyporządkować wydatki odrębnie do czynności opodatkowanych i do czynności zwolnionych z opodatkowania.

W stosunku do wydatków przyporządkowanych do czynności zwolnionych z opodatkowania Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Natomiast w stosunku do wydatków przyporządkowanych do czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od przedmiotowych wydatków.

W dalszej kolejności w odniesieniu do wydatków, w stosunku do których Wnioskodawca nie ma obiektywnej możliwości przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego do czynności opodatkowanych lub zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT, Zainteresowany ma prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy. Oznacza to, że w odniesieniu do wydatków, do których Wnioskodawca nie ma obiektywnej możliwości przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego do czynności opodatkowanych lub zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT, podatek naliczony podlegający odliczeniu w związku z zakupem samochodów osobowych oraz w związku z wydatkami związanymi z eksploatacją ww. samochodów tj. naprawą i konserwacją oraz wydatkami na zakup oleju napędowego, wykorzystywanymi do czynności opodatkowanych i zwolnionych, powinien zostać obliczony według wzoru: 100% kwoty podatku na fakturach zakupu x wskaźnik proporcji. Po zakończeniu roku podatkowego, Wnioskodawca będzie zobowiązany do skorygowania odliczonego VAT-u w pierwszej deklaracji rozliczeniowej składanej w kolejnym roku podatkowym w oparciu o faktyczną proporcję sprzedaży, która wystąpiła w roku poprzednim.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Dodatkowo tut. Organ zwraca uwagę, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na opisie sprawy, w którym jednoznacznie wskazano, iż przedmiotowe pojazdy wykorzystywane są wyłącznie do prowadzenia działalności statutowej Wnioskodawcy (tekst jedn.: sprzedaży towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT i zwolnionych od opodatkowania). Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego i nie było przedmiotem oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl