IPTPP3/4512-219/15-4/MWj

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2015 r. (data wpływu 15 czerwca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 sierpnia 2015 r. (data wpływu 7 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* braku obowiązku uwzględnienia w remanencie likwidacyjnym i niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług środka trwałego, w związku z likwidacją spółki jawnej - jest prawidłowe,

* nieuznania czynności przekazania wspólnikom środka trwałego pozostałego po likwidacji spółki jawnej za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 15 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku uwzględnienia w remanencie likwidacyjnym i niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług środka trwałego, w związku z likwidacją spółki jawnej oraz nieuznania czynności przekazania wspólnikom środka trwałego pozostałego po likwidacji spółki jawnej za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31 sierpnia 2015 r. (data wpływu 7 września 2015 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą w formie spółki jawnej. Przedmiotem działalności podatnika, jest m.in. sprzedaż paliw ciekłych na stacji paliw, której jest właścicielem. Stacja paliw została wniesiona aportem do Spółki w 2014 r., jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, przez co nie był naliczany i odliczany VAT przy nabyciu stacji. Stacja wykorzystywana jest jedynie do czynności opodatkowanych.

Od 2014 r., nie były dokonywane nakłady przekraczające 30% jej wartości. Aktualnie Wnioskodawca zamierza zlikwidować Spółkę, przez co, po likwidacji pozostanie stacja paliw, która stanie się własnością wspólników Spółki.

W piśmie z dnia 31 sierpnia 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. W skład nieruchomości, będą wchodziły tylko składniki majątku, które Wnioskodawca otrzymał aportem.

3. Wnioskodawca nie ponosił wydatków od których miał prawo odliczenia podatku naliczonego.

4. W skład nieruchomości będą wchodziły jedynie składniki majątku otrzymane aportem.

5. Nie nabywano składników majątku po dniu otrzymania aportu, zatem i nie było od czego odliczać podatku naliczonego.

6. Wnioskodawca zamierza przekazać składniki majątku po rozwiązaniu Spółki, bezzwłocznie.

7. Składniki majątkowe, w tym nieruchomość, zostaną darowane rodzinie, w terminie do 1,5 roku czasu od likwidacji Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

1. Czy nieruchomość (stacja paliw) będąca środkiem trwałym Wnioskodawcy, w sytuacji likwidacji jego Spółki, powinna być objęta remanentem likwidacyjnym i podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2. Czy przekazanie wspólnikom własności nieruchomości (stacji paliw), po likwidacji Spółki, która była właścicielem nieruchomości, stanowić będzie dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku):

Stanowisko dot. pyt. 1.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nieruchomość, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z tytułu likwidacji Spółki.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy VAT opodatkowaniu VAT podlegają towary, które nie były przedmiotem dostawy, w stosunku do których przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego. Za towary uznać należy też, pozostałe na dzień likwidacji środki trwale, w tym nieruchomości.

Jak wskazuje J. Zubrzycki, w leksykon VAT 2015, z tych przepisów < art. 14 i 91 ustawy VAT>, wynika, że ustawodawca dokonał korelacji pomiędzy opodatkowaniem środków trwałych z tytułu likwidacji działalności gospodarczej z prawem do odliczenia tej części podatku naliczonego z tytułu jego nabycia, która nie została odliczona w okresie korekty (5 lub 10 lat). Oznacza to, że po upływie okresu korekty, środki trwałe podatnika w momencie likwidacji przez niego działalności, nie powinny podlegać opodatkowaniu i być ujmowane w spisie likwidacyjnym, skoro minął normatywnie określony czas korekty podatku naliczonego z tytułu ich nabycia, wynikający z założonego czasu zużycia tych środków w działalności podatnika. Zatem w sytuacji, w której Wnioskodawca nie odliczał podatku naliczonego przy nabyciu stacji paliw, gdyż stanowiła ona element zorganizowanej części przedsiębiorstwa, stanowiącej aport do Spółki, nie będzie zobowiązany ująć stację paliw w remanencie końcowym i ją opodatkować, wg art. 14 ust. 1 ustawy. Ponadto Wnioskodawca nie dokonywał nakładów na nieruchomość od których miałby prawo odliczenia podatku naliczonego.

Stanowisko dotyczące pyt. 2.

Przekazanie majątku zlikwidowanej Spółki jej wspólnikom, nie stanowi dostawy towarów i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podobny problem rozstrzygał WSA w wyroku z 7 września 2012, III SA/Wa 3124/11, wskazując: przekazanie majątku po likwidacji spółki jest czynnością, która nie podlega VAT.

Wskazać należy, że majątek pozostały po likwidacji nie jest przedmiotem odpłatnej dostawy, a "wraca" do właścicieli.

W chwili obecnej jej dostawa podlegałaby zwolnieniu z podatku.

Zupełnie niezrozumiałe byłoby, gdy nieruchomość podlegała opodatkowaniu w związku z likwidacją Spółki lub przejściem własności na udziałowców/akcjonariuszy czy wspólników. Odpłatna dostawa np. jej sprzedaż, mogłaby korzystać ze zwolnienia z podatku, przez co za zasadę uznać należy, że budynki tylko w jasno wskazanych przypadkach przez ustawodawcę, są opodatkowane VAT.

Czynność podziału majątku zlikwidowanej Spółki, następuje z mocy prawa, spółka nie rozporządza swoim majątkiem z własnej woli, stąd takiej operacji nie należy traktować jako dostawy towarów lub świadczenia usług w rozumieniu przepisów o VAT (podobnie Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji z 8 lipca 2011, ILPP2/443-618/11-4/AK). Majątek pozostały po Spółce, w "naturalny" sposób przechodzi na własność jej akcjonariusz, wspólników. Czynność taka, nie stanowi nawet wydania nieruchomości w ramach wypłaty zysku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5 ust. 3 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Według art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (...).

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Kwestie dotyczące opodatkowania przy likwidacji działalności spółki i zaprzestaniu działalności przez osobę fizyczną regulują przepisy art. 14 ww. ustawy.

Na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

Stosownie do art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej.

W myśl art. 14 ust. 4 ww. ustawy, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 14 ust. 5 ww. ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 14 ust. 6 ww. ustawy, obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 14 ust. 8 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29 ust. 10.

Przywołany powyżej art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, nakazując, w sytuacji wskazanej w tym przepisie, opodatkowanie towarów, różnicuje je na towary własnej produkcji oraz towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy.

Zatem towary podzielono na takie, które zostały wytworzone przez podatnika oraz takie, które zostały przez niego nabyte. W obu tych grupach mogą mieścić się towary, które stanowią tzw. środki obrotowe, jak towary handlowe, surowce oraz towary, które zaliczone zostały przez podatnika do jego środków trwałych.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż w przypadku likwidacji działalności spółki jawnej, opodatkowaniu podlegają zarówno towary handlowe, jak też środki trwałe czy wyposażenie, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 22 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.) spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką, z uwzględnieniem art. 31 (art. 22 § 2 k.s.h.).

Zgodnie z art. 58 ww. ustawy, rozwiązanie spółki powodują:

Stosownie do treści art. 67 § 1 k.s.h., w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

W myśl art. 82 § 1 i § 2 k.s.h., z majątku spółki spłaca się przede wszystkim zobowiązania spółki oraz pozostawia się odpowiednie kwoty na pokrycie zobowiązań niewymagalnych lub spornych. Pozostały majątek dzieli się między wspólników stosownie do postanowień umowy spółki. W przypadku braku stosownych postanowień umowy spłaca się wspólnikom udziały. Nadwyżkę dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku.

Zgodnie z art. 84 § 1 i § 2 k.s.h., likwidatorzy powinni zgłosić zakończenie likwidacji i złożyć wniosek o wykreślenie spółki z rejestru. W przypadku rozwiązania spółki bez przeprowadzenia likwidacji, obowiązek złożenia wniosku ciąży na wspólnikach. Rozwiązanie spółki następuje z chwilą wykreślenia jej z rejestru.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą w formie spółki jawnej. Przedmiotem działalności podatnika, jest m.in. sprzedaż paliw ciekłych na stacji paliw, której jest właścicielem. Stacja paliw została wniesiona aportem do Spółki w 2014 r., jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, przez co nie był naliczany i odliczany VAT przy nabyciu stacji. Stacja wykorzystywana jest jedynie do czynności opodatkowanych. Od 2014 r., nie były dokonywane nakłady przekraczające 30% jej wartości. Aktualnie Wnioskodawca zamierza zlikwidować Spółkę, przez co, po likwidacji pozostanie stacja paliw, która stanie się własnością wspólników Spółki. W skład nieruchomości, będą wchodziły jedynie składniki majątku, które Wnioskodawca otrzymał aportem. Wnioskodawca nie ponosił wydatków od których miał prawo odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawca zamierza przekazać składniki majątku po rozwiązaniu Spółki, bezzwłocznie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku ujęcia w remanencie likwidacyjnym środka trwałego - stacji paliw.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że w spisie z natury, sporządzonym na podstawie art. 14 ust. 5 ustawy o VAT, ujmuje się towary, które na dzień rozwiązania Spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej, po nabyciu nie były przedmiotem dostawy a w stosunku do których podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy wynika, że stacja paliw została wniesiona aportem do Spółki, jako zorganizowana część przedsiębiorstwa i Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące przepisy art. 14 ust. 1 pkt 1, ust. 4 i ust. 5 ustawy o VAT stwierdzić należy, że Wnioskodawca w sporządzanym w związku z likwidacją Spółki spisem z natury nie będzie zobowiązany do ujęcia przedmiotowego środka trwałego.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy przekazanie wspólnikom własności nieruchomości (stacji paliw), po likwidacji Spółki, która była właścicielem nieruchomości, stanowić będzie dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności niniejszej sprawy należy stwierdzić, że czynności przekazania ww. nieruchomości (stacji paliw) wspólnikom Spółki, następującej w konsekwencji likwidacji spółki jawnej, nie można uznać za dostawę towarów lub świadczenie usług lecz za rozporządzanie majątkiem Spółki, w stosunku do którego rozliczenie podatkowe oparte było o art. 14 ustawy o VAT.

Wobec powyższego czynność przekazania środka trwałego wspólnikom Spółki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy pomimo częściowo odmiennej argumentacji należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w.............., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.