IPTPP3/443A-78/14-2/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2014 r. (data wpływu 20 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uprawnienia do zastosowania zwolnienia z tytułu zużycia wyrobów gazowych na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy w związku z art. 31b ust. 10 ustawy - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie uprawnienia do zastosowania zwolnienia z tytułu zużycia wyrobów gazowych na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy w związku z art. 31b ust. 10 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest samorządowym zakładem budżetowym i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przesyłania i dystrybucji ciepła oraz obrotu i dystrybucji energii elektrycznej. W swojej działalności wykorzystuje między innymi wyroby gazowe wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Działalność prowadzi w oparciu o uzyskane koncesje wydane przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.

Ponadto, Wnioskodawca należy do Izby Gospodarczej Ciepłownictwo Polskie, będącej organizacją branżową, której Członkami są podmioty gospodarcze prowadzące działalność w zakresie energetyki cieplnej. Wnioskodawca zużywa gaz ziemny na cele opałowe, tj. na potrzeby systemów ciepłowniczych lub kotłowni lokalnych zasilających odbiorców końcowych, którymi są zarówno osoby fizyczne, instytucje samorządowe oraz właściciele lokali użytkowych. Wnioskodawca spełnia warunek określony w art. 31b ust. 10 ustawy akcyzowej tj. udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej, wyliczony na bazie roku poprzedniego, wynosi więcej niż 5%. Zakład jest przedsiębiorstwem energetycznym, sprzedającym ciepło odbiorcom końcowym przyłączonym do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a więc jest objęty obowiązkiem nabycia i umorzenia świadectw efektywności energetycznej (tzw. białych certyfikatów) na podstawie art. 12 ust. 1 i 2 ustawy o efektywności energetycznej z dnia 15 kwietnia 2011 r. (Dz. U. Nr 94, poz. 551, z późn. zm.). Wnioskodawca w 2011 r. rozpoczął modernizację systemu ciepłowniczego mającą na celu wprowadzenie w życie systemów zmierzających do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska oraz do podwyższenia efektywności energetycznej tj. zmniejszenie zużycia energii i obniżenie emisji do atmosfery dla wszystkich składników emisji. Na dzień składania wniosku, Wnioskodawca nie uzyskał jednakże stosownego potwierdzenia efektywności energetycznej w rozumieniu ustawy o efektywności energetycznej. Zadania zrealizowane przez Wnioskodawcę mające na celu poprawę efektywności energetycznej w okresie obowiązywania ustawy o efektywności energetycznej lata 2012-2014

1. Modernizacja źródeł ciepła:

* Wymiana wyeksploatowanych kotłów gazowych w kotłowni gazowej wraz z instalacją w celu właściwego doboru mocy wytwórczej do potrzeb odbiorców, obniżenia strat wynikających z awarii przestarzałych kotłów oraz uzyskania wyższej sprawności wytwarzania ciepła dzięki zamontowaniu nowoczesnych kotłów i palników gazowych.

* Wymiana kotła węglowego w ciepłowni miejskiej na kocioł nowej konstrukcji czego efektem jest osiągnięcie o ok. 6% wyższej sprawności wytwarzania ciepła. Nakłady Spółki - ok. X.000 zł, nakłady Gminy - właściciela samorządowego zakładu budżetowego łącznie z dotacją unijne około X.X00.000 złotych. Uwaga dotacja unijna wyniosła 50% nakładów.

2. Modernizacja przesyłowej sieci cieplnej:

* Wymiana i przebudowa odcinków sieci będących w złym stanie technicznym i najbardziej podatnych na awarie z zastosowaniem nowoczesnej technologii rur preizolowanych. Efektem modernizacji jest poprawa sprawności przesyłu ciepła do odbiorców, poprawa izolacji rurociągów i obniżenie strat ciepła oraz podwyższenie pewności dostaw ciepła do odbiorców. Wymianie poddano ogółem ok. 950 m sieci przesyłowej i przyłączy o średnicach od 200 mm do 32 mm. Łączne nakłady Spółki - ok. X00.000 zł.

3. Modernizacja węzłów cieplnych:

* Wymiana węzłów hydroelewatorowych na kompaktowe węzły wymiennikowe wyposażone w układy automatyki pogodowej w ilości 14 szt. Efekt modernizacji to poprawa jakości dostaw ciepła w zakresie dystrybucji do odbiorców, regulacja parametrów i ilości ciepła w zależności od warunków pogodowych i zapotrzebowania odbiorców. Nakłady Spółki - ok. 202.000 zł.

4. Częściowa termomodernizacja budynków: Remont i docieplenie dachów na budynku ciepłowni (maszynownia, część biurowa), budynku zmiękczalni oraz kotłowni gazowej. Ogółem ok. 1270 m². Nakłady Sp. - ok. X00 zł. Wymiana okien na poliwęglanowe oraz płyty typu prekon w budynku zmiękczalni i ciepłowni o łącznej powierzchni ok. 292 m². Efekt wykonanej termomodernizacji to podwyższenie izolacji termicznej budynków, obniżenie strat ciepła. Nakłady Sp.- ok. x000 zł.

Ogółem na zadania proefektywnościowe Sp. wydatkował w latach 2012 - 2014 ok. XXX zł.

Na podstawie przepisów ustawy o handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych Sp. uczestniczy w Europejskim systemie handlu uprawnieniami do emisji CO2. Dzięki zrealizowanej w 2012 inwestycji w ciepłowni miejskiej wybudowany został nowy opalany węglem kocioł, który zastąpił przestarzały i wyeksploatowany kocioł. Sprawność procesu wywarzania ciepła wzrosła z 79% do 85% co pozwala na obniżenie o ok. 6% zużycia paliwa a w konsekwencji emisji zanieczyszczeń do atmosfery w tym CO2. Ponadto w ramach inwestycji powstał nowy układ oczyszczania spalin w którym zastosowano wysokowydajne filtry tkaninowe pozwalające na wychwytywanie pyłów w ponad 99%. Uzyskana oszczędność węgla liczona do sezonu grzewczego sprzed modernizacji wyniosła ok. 856 Mg tj. 17 827GJ. Równocześnie zmniejszyła się emisja CO2 o ok. 1 700 Mg.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, spełniając warunek określony w art. 31b ust. 10 ustawy akcyzowej będzie uprawniony do korzystania ze zwolnienia z podatku akcyzowego, przewidzianego w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014.752 j.t.).

Zdaniem Wnioskodawcy, Zakład spełnia warunek określony w art. 31b ust. 10 ustawy akcyzowej, ponieważ udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej w poprzednim roku wynosi ponad 5%, tym samym Sp. jest zakładem energochłonnym w rozumieniu ustawy akcyzowej, nadto Sp. wykorzystuje wyroby gazowe do celów opałowych oraz jest zobowiązany do nabywania i umarzania świadectw efektywności energetycznej tj. w Sp. funkcjonuje system tzw. białych certyfikatów.

W ocenie Wnioskodawcy, system tzw. "białych certyfikatów" stworzony w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej, wypełnia intencje ustawodawcy, określone w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy akcyzowej, bowiem jest elementem obligatoryjnym i działa na rzecz poprawy efektywności energetycznej gospodarki, prowadząc do uzyskania wymiernych oszczędności energii.

Należy zwrócić uwagę, że system, tzw. "białych certyfikatów" jest niejako uzupełnieniem wachlarza działań systemowych zmierzających do poprawy efektywności energetycznej i ochrony środowiska, wynikających dotąd ze wspólnotowego systemu handlu emisjami (ETS), angażując w ten sposób w proces poprawy efektywności energetycznej i ochrony środowiska mniejsze instalacje spalania paliw, bowiem zgodnie z art. 2 ust. 2 pkt 2 ustawy o efektywności energetycznej, instalacje uczestniczące w systemie ETS nie są objęte obowiązkami wynikającymi z tej ustawy. W świetle art. 12 ust. 1 ustawy o efektywności energetycznej, obowiązkiem uzyskiwania i przedstawiania do umorzenia świadectw efektywności energetycznej bądź uiszczania opłaty zastępczej, objęte są: przedsiębiorstwa energetyczne, odbiorca końcowy oraz towarowy dom maklerski lub dom maklerski. Niniejsza ustawa definiując pojęcie przedsiębiorstwa energetycznego odwołuje się do ustawy prawo energetyczne z dnia 10 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 54, poz. 348 z późn. zm.), zgodnie z którą przedsiębiorstwem energetycznym są podmioty prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji paliw albo energii lub obrotu nimi. Ponadto ustawa o efektywności energetycznej doprecyzowuje, iż obowiązek umarzania świadectw efektywności energetycznej występuje w stosunku do przedsiębiorstw energetycznych sprzedających energię elektryczną, ciepło lub gaz ziemny odbiorcom końcowym, przyłączonym do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli łączna wielkość mocy zamówionej przez tych odbiorców przekracza 5 MW.

Wnioskodawca jest objęty obowiązkiem określonym w art. 12 ust. 1 ustawy o efektywności energetycznej, bowiem prowadzi działalność w charakterze przedsiębiorstwa energetycznego, sprzedającego ciepło odbiorcom końcowym, przyłączonym do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o łącznej wielkości mocy przekraczającej 5 MW. Ponadto Wnioskodawca podkreśla, że uzyskanie, a następnie umorzenie świadectw efektywności energetycznej lub uiszczenie opłaty zastępczej stanowi odzwierciedlenie działań proefektywnościowych, zgodnie z wytycznymi ustawy o efektywności energetycznej. Powyższe oznacza, że objęcie systemem, tzw. białych certyfikatów ma na celu wprowadzenie takich rozwiązań u Wnioskodawcy, które pozwolą ograniczyć negatywne oddziaływanie na środowisko. W ocenie Spółki, nie ma wątpliwości, że uczestnictwo w systemie tzw. białych certyfikatów przyczynia się do ochrony środowiska, dlatego też całość zużywanych przez nią wyrobów gazowych podlega omawianemu zwolnieniu. Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, posiadanie statusu zakładu energochłonnego oraz objęcie systemem, tzw. białych certyfikatów wypełnia ustawowe warunki zastosowania wobec całości zużywanych przez nią wyrobów gazowych, zwolnienia na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy akcyzowej. Powyższe wynika z tego, iż uczestnictwo w przedmiotowym systemie, spełnia cele dotyczące ochrony środowiska i podwyższenia efektywności energetycznej, bowiem zgodnie z uzasadnieniem do ustawy o efektywności energetycznej, system tzw. białych certyfikatów umożliwia wykorzystanie istniejącego potencjału oszczędności energii w jak najkrótszym czasie.

Jak wskazano w stanie faktycznym wniosku. Wnioskodawca na tle niniejszych regulacji stanowi zakład energochłonny. Zatem mając na uwadze powyższe oraz fakt, że Zakład Sp. objęty jest systemem, tzw. białych certyfikatów, wykorzystywane przez Zakład wyroby gazowe podlegają zwolnieniu z podatku akcyzowego, przewidzianemu w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy akcyzowej. Polski system białych certyfikatów stanowi narzędzie służące do wspierania działań poprawiających efektywność energetyczną polskiej gospodarki, a co za tym idzie zwiększających jej konkurencyjność i redukujących zużycie energii i emisji CO (2). Posiadanie i obrót białymi certyfikatami jest bowiem potwierdzeniem oszczędności energii osiąganej w wyniku przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej. Systemem, który kwalifikuje się do skorzystania ze zwolnienia z art. 31b ust. 5 ustawy akcyzowej jest europejski System Handlu Emisjami tzw. ETS. System, "białych certyfikatów" jest niejako "uzupełnieniem" działań systemowych zmierzających do poprawy efektywności energetycznej i ochrony środowiska wynikających ze wspólnotowego systemu handlu emisjami (ETS). Świadczy o tym m.in. analiza art. 2 ust. 2 pkt 2 ustawy o efektywności energetycznej, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do instalacji objętych systemem ETS. Zakres zastosowania omawianej ustawy dotyczy więc poprawy efektywności energetycznej i ochrony środowiska mniejszych instalacji spalania paliw. Fakt ten sprawia, iż razem z systemem ETS, system "białych certyfikatów" tworzy spójną regulację mającą na celu poprawę efektywności energetycznej.

Ponadto obydwa systemy działają na takich samych zasadach, ustanawiając dla podmiotów branży energetycznej i ciepłowniczej analogiczne obowiązki: obowiązek uzyskania określonego świadectwa/certyfikatu i jego umorzenia, a w przeciwnym przypadku dokonania odpowiedniej zapłaty. Pokreślić należy, że zwolnienie, którego implementacją jest art. 31b ust. 5 ustawy akcyzowej zostało przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt b Dyrektywy Energetycznej, który stanowi, iż możliwe jest stosowanie zwolnień od podatku "w przypadku gdy wprowadzone zostały w życie systemy zezwoleń handlowych lub równoważne uzgodnienia, o ile prowadzą one do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej." Pojęcie systemy zezwoleń handlowych to tłumaczenie angielskiego wyrażenia "tradable permit schemes", co należy rozumieć jako systemy handlu uprawnieniami. Nie ma więc wątpliwości, iż pojęcie to odnosi się do takich systemów jakimi są m.in. ETS oraz system "białych certyfikatów". System "białych certyfikatów" należy zaliczyć do systemu handlu uprawnieniami. Świadectwa efektywności energetycznej (białe certyfikaty) są bowiem zbywalnymi prawami majątkowymi, odsprzedawanymi na giełdzie, które uprawniają do prowadzenia określonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, posiadanie statusu zakładu energochłonnego, objęcie systemem, tzw. "białych certyfikatów" oraz przeprowadzenie prac modernizacyjnych pomimo nieotrzymania świadectwa efektywności energetycznej (zdaniem Wnioskodawcy nie jest to obligatoryjne, zresztą wymaga to uzyskania audytu, przeprowadzenia skomplikowanej procedury i możliwości uzyskania premii w oparciu o tak zwane uznanie administracyjne) - wypełnia ustawowe warunki zastosowania wobec całości zużywanych przez Zakład wyrobów gazowych zwolnienia na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy akcyzowej. Powyższe wynika z tego, iż uczestnictwo w przedmiotowym systemie, spełnia cele dotyczące ochrony środowiska i podwyższenia efektywności energetycznej w szczególności art. 4 ust. 1 ustawy o efektywności energetycznej za wyjątkiem tych inwestycji, które zostały zrealizowane przy udziale środków unijnych, (art. 18 ust. 3 ustawy). Wskazuję, że w przetargu wedle art. 19 ustawy o efektywności energetycznej mogą ale nie muszą uczestniczyć przedsiębiorcy w rozumieniu art. 5 tejże ustawy. Zdaniem Wnioskodawcy, Sp. może uzyskać świadectwo efektywności energetycznej, ale nie ma takiego obowiązku, świadectwo ma charakter deklaratywny a uzyskanie zwolnienia z akcyzy nie jest uzależnione od uzyskania świadectwa jednakże li tylko od dokonania inwestycji zmierzającej do oszczędności energii albo proekologicznych, tym bardziej, że ustawa weszła w życie de facto od dnia 18 maja 2011 r., czyli dotyczy inwestycji dokonanych po tej dacie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwaną dalej "ustawą" (Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, użyte w ustawie określenie "wyroby akcyzowe" oznacza - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy, określenie "wyroby gazowe" oznacza - wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Zakres opodatkowania akcyzą wyrobów energetycznych, w tym również wyrobów gazowych, został określony w rozdziale 1 działu IV ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy, paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2, a zatem z wyłączeniem paliw silnikowych.

W ww. załączniku nr 1, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, umieszczono:

* pod pozycją 22, z kodem CN 2705 00 00 - gaz węglowy, gaz wodny, gaz generatorowy i podobne gazy, inne niż gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe;

* pod pozycją 28, z kodem CN 2711 - gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe;

* pod pozycją 34, z kodem CN 2901 - węglowodory alifatyczne;

* pod pozycją 35, z kodem CN 2902 - węglowodory cykliczne.

W myśl art. 9c ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Zgodnie z art. 9c ust. 2 ustawy, za sprzedaż finalnemu nabywcy gazowemu wyrobów gazowych uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8, a zatem:

Stosownie do art. 9c ust. 3 ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobów gazowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o której mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych, zgodnie z art. 9c ust. 4 i 5 ustawy, sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi gazowemu czy finalnemu nabywcy gazowemu oraz może zażądać od nabywcy przedstawienia potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy, a w razie odmowy jego przedstawienia przez nabywcę - może odmówić sprzedaży wyrobów gazowych po cenie nieuwzględniającej akcyzy.

Stosownie do art. 88 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15°C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Stawki akcyzy na wyroby energetyczne, w tym na wyroby gazowe zostały określone w art. 89 ust. 1 i 2 ustawy i wynoszą:

* dla gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ) (art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy);

* dla pozostałych paliw silnikowych - 1.822,00 zł/1000 litrów (art. 89 ust. 1 pkt 14 ustawy);

* dla pozostałych paliw opałowych:

* niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 232,00 zł/1000 litrów,

* równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 64,00 zł/1000 kilogramów,

Zasadą jest opodatkowanie obrotu wyrobami gazowymi, tym niemniej ustawodawca przewidział również określone wyłączenia od zasady opodatkowania obrotu tymi wyrobami.

Zgodnie z art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Stosownie do art. 31b ust. 5 ustawy, w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień, o których mowa w ust. 1, ust. 2 pkt 2-8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów.

W myśl art. 31b ust. 10 ustawy, przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W opisie sprawy wskazano, że Wnioskodawca jest samorządowym zakładem budżetowym i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przesyłania i dystrybucji ciepła oraz obrotu i dystrybucji energii elektrycznej. W swojej działalności wykorzystuje między innymi wyroby gazowe wskazane w art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Działalność prowadzi w oparciu o uzyskane koncesje wydane przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Wnioskodawca zużywa gaz ziemny na cele opałowe, tj. na potrzeby systemów ciepłowniczych lub kotłowni lokalnych zasilających odbiorców końcowych, którymi są zarówno osoby fizyczne, instytucje samorządowe oraz właściciele lokali użytkowych. Wnioskodawca spełnia warunek określony w art. 31b ust. 10 ustawy akcyzowej tj. udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji sprzedanej, wyliczony na bazie roku poprzedniego, wynosi więcej niż 5%. Zakład jest przedsiębiorstwem energetycznym, sprzedającym ciepło odbiorcom końcowym przyłączonym do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a więc jest objęty obowiązkiem nabycia i umorzenia świadectw efektywności energetycznej (tzw. białych certyfikatów) na podstawie art. 12 ust. 1 i 2 ustawy o efektywności energetycznej z dnia 15 kwietnia 2011 r. (Dz. U. Nr 94, poz. 551, z późn. zm.). Wnioskodawca w 2011 r. rozpoczął modernizację systemu ciepłowniczego mającą na celu wprowadzenie w życie systemów zmierzających do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska oraz do podwyższenia efektywności energetycznej tj. zmniejszenie zużycia energii i obniżenie emisji do atmosfery dla wszystkich składników emisji. Na dzień składania wniosku, Wnioskodawca nie uzyskał jednakże stosownego potwierdzenia efektywności energetycznej w rozumieniu ustawy o efektywności energetycznej. Zadania zrealizowane przez Sp. mające na celu poprawę efektywności energetycznej w okresie obowiązywania ustawy o efektywności energetycznej lata 2012-2014: modernizacja źródeł ciepła, modernizacja przesyłowej sieci cieplnej, modernizacja węzłów cieplnych, częściowa termomodernizacja budynków. W opisie sprawy wskazano, iż na podstawie przepisów ustawy o handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych Sp. uczestniczy w Europejskim systemie handlu uprawnieniami do emisji CO2. Dzięki zrealizowanej w 2012 inwestycji w ciepłowni miejskiej wybudowany został nowy opalany węglem kocioł, który zastąpił przestarzały i wyeksploatowany kocioł. Sprawność procesu wywarzania ciepła wzrosła z 79% do 85% co pozwala na obniżenie o ok. 6% zużycia paliwa a w konsekwencji emisji zanieczyszczeń do atmosfery w tym CO2. Ponadto w ramach inwestycji powstał nowy układ oczyszczania spalin, w którym zastosowano wysokowydajne filtry tkaninowe pozwalające na wychwytywanie pyłów w ponad 99%. Uzyskana oszczędność węgla liczona do sezonu grzewczego sprzed modernizacji wyniosła ok. 856 Mg tj. 17 827GJ.

Istotą zagadnienia w kontekście zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Spółkę, jest ustalenie zakresu zwolnienia od podatku akcyzowego przewidzianego w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy.

Zgodnie z ww. przepisami, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w których wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej.

Zatem podmiot ubiegający się o prawo do skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, powinien spełniać kumulatywnie obie przesłanki wynikające z ww. przepisu, to jest:

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka jest zakładem energochłonnym w rozumieniu art. 31b ust. 10 ustawy, a zatem spełnia pierwszy warunek opisany w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy. Należy zatem ustalić czy Spółka spełnia drugi konieczny warunek, uprawniający do zwolnienia, to jest czy w Spółce został wprowadzony któryś z ww. w tym przepisie systemów.

Ustawodawca nie sprecyzował, jakie systemy obowiązujące w polskim systemie prawnym spełniają wymagania systemów, o których mowa w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, to jest jakie systemy prowadzą do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej.

Zgodnie ze stosowaną w pierwszej kolejności wykładnią językową, treść normy prawnej należy ustalić na podstawie możliwego sensu słów, za pomocą których sformułowano dany przepis. Proces ten nie może jednak ograniczać się jedynie do semantycznych czy syntaktycznych reguł języka. Konieczne jest także odwołanie się do tego, co prawodawca przez dane słowa chce osiągnąć. Jeżeli w wyniku zastosowania tej wykładni "odkodowana" zostanie norma prawna, nie jest konieczne sięganie do pozostałych reguł interpretacji (clara non sunt interpretanda).

W przedmiotowej sprawie, zastosowanie wykładni językowej do powołanych przepisów prawa nie daje jednoznacznej odpowiedzi na podstawowe pytanie: jaki jest zakres omawianego zwolnienia od podatku. Niewątpliwie jest to zwolnienie, z którego może skorzystać podmiot będący zakładem energochłonnym w rozumieniu ustawy, który przeznacza wyroby gazowe do celów opałowych, przy czym w tym zakładzie energochłonnym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Przez system należy rozumieć uporządkowany układ elementów, pomiędzy którymi zachodzą określone relacje, tworzące pewną całość (Język polski. Współczesny słownik języka polskiego, pod red. Bogusław Dunaj, Warszawa 2007, t. 2, s. 1757). Nie każdy tego typu układ elementów może być systemem w rozumieniu analizowanego przepisu. Musi on, co wynika wprost z brzmienia przepisu, prowadzić do osiągania jasno sprecyzowanych celów. Jak wskazano wcześniej, przy interpretowaniu danego przepisu prawa, należy mieć na względzie to, co ustawodawca chciał przez dane stwierdzenia osiągnąć. Pomocne w tym względzie jest odwołanie się do regulacji funkcjonujących w Unii Europejskiej, które zostały implementowane do krajowego porządku prawnego, w tym m.in. w postaci omawianego przepisu.

Na szczeblu unijnym reguły opodatkowania wyrobów gazowych określa dyrektywa Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz.U.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405). Regulacja ta określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym wszystkich wyrobów energetycznych. Pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania.

Zgodnie z art. 2 dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią "wyroby energetyczne" podlegające tej regulacji. Poszczególne państwa Unii Europejskiej (zgodnie z zasadą lojalności), zobligowane zostały do opodatkowania określonych zastosowań ww. wyrobów.

Przy czym istotne jest to, że zasadą nadrzędną jest opodatkowanie tych produktów, przy wyraźnie ograniczonej możliwości stosowania zwolnień. W związku z powyższym wszystkie przepisy dotyczące zwolnień od podatku, muszą być interpretowane ściśle.

Stosownie do treści art. 17 ww. dyrektywy, możliwe jest stosowanie zwolnienia od podatku, "w przypadku gdy wprowadzone zostały w życie systemy zezwoleń handlowych lub równoważne uzgodnienia, o ile prowadzą one do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej". Analiza powyższego zapisu prowadzi wprost do wniosku, iż podmioty zamierzające korzystać z powyższego zwolnienia, muszą uzyskać odpowiednie zezwolenie lub też dokonać określonych uzgodnień. Każda z tych sytuacji zakłada istnienie zewnętrznego podmiotu posiadającego uprawnienia kontrolne.

Podobnie wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie C-185/00, gdzie wskazał wyraźnie, że zwolnienie od podatku akcyzowego powinno być uzależnione od wykonywania przez państwo kontroli nad zużywaniem wyrobów akcyzowych (zgodnie z przeznaczeniem), aby nie prowadziło to do pogorszenia warunków konkurencji.

Podsumowując powyższe stwierdzić należy, że zwolnienie określone w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, jest zwolnieniem udzielanym podmiotom ze względu na przeznaczenie - tj. takim podmiotom, które wykorzystują wyrób akcyzowy w przypadku, gdy w ich przedsiębiorstwie będącym zakładem energochłonnym lub w zorganizowanej części przedsiębiorstwa będącej zakładem energochłonnym (zgodnie z art. 31b ust. 10 ustawy), wprowadzone zostały w życie systemy zezwoleń handlowych lub równoważne uzgodnienia, prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Analiza ww. przepisu, uwzględniająca postanowienia dyrektywy Rady 2003/96/WE, prowadzi do wniosku, że zwolnienie to podlega kontroli państwowej, mającej na celu przede wszystkim wyeliminowanie ewentualnych nadużyć, aby nie doprowadziły one do naruszenia konkurencji. Tym samym, nie każdy system, rozumiany jako uporządkowany układ elementów, pomiędzy którymi zachodzą określone relacje, tworzące pewną całość, jest systemem uprawniającym dany podmiot do stosowania zwolnienia od podatku.

Za takie systemy uważa się m.in. tzw. system EU ETS (European Union Emissions Trading Scheme lub European Union Emissions Trading System - Europejski System Handlu Emisjami), o którym mowa w Dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. U.UE.L Nr 275, str. 32 z późn. zm.).

Na gruncie krajowym cele dyrektyw 2003/87/WE realizuje ustawa z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695), dla której obowiązującym rozporządzeniem wykonawczym jest Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 31 marca 2014 r. w sprawie wykazu instalacji innych niż wytwarzające energię elektryczną, objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się od dnia 1 stycznia 2013 r., wraz z przyznaną im liczbą uprawnień do emisji (Dz. U. z 2014 r. poz. 439).

W Tabeli nr 1 do przedmiotowego rozporządzenia Ciepłownia Spółki została wymieniona pod numerem KPRU PL-05 poz. Uprzednio obowiązywało rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. Nr 202, poz. 1248 z późn. zm.).

Ponadto Ministerstwo Gospodarki powołało na podstawie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 935 z późn. zm.) państwową osobę prawną - Polskie Centrum Akredytacji (PCA) - upoważnioną do akredytacji jednostek oceniających zgodność oraz sprawującą nadzór nad akredytowanymi jednostkami, włączając w to nadzór nad audytami przeprowadzanymi przez te jednostki. Zakres działalności akredytacyjnej obejmuje m.in. certyfikację systemów zarządzania środowiskowego wg normy PN-EN ISO 14001.

Odnosząc się do kwestii uznania modernizacji systemu ciepłowniczego za system prowadzący podwyższenia efektywności energetycznej, gdzie Spółka objęta jest obowiązkiem nabycia i umorzenia świadectw efektywności energetycznej (tzw. białych certyfikatów), należy zauważyć, że zgodnie z przywołaną wyżej definicją słownikową przez pojęcie sytemu będzie można w szczególności rozumieć każdy układ elementów mający określoną strukturę i stanowiący logicznie uporządkowaną całość; zespół wielu urządzeń, pod warunkiem, że prowadzi do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższania efektywności energetycznej. Co istotne nie chodzi przy tym o każdą tego rodzaju modernizację, tylko przedsięwzięcie spełniające cele dotyczące ochrony środowiska lub podwyższania efektywności energetycznej, potwierdzone stosownym audytem efektywności energetycznej.

W ocenie tutejszego organu, analiza opisu stanu faktycznego, wskazanych wyżej przepisów ustawy i unormowań dyrektywy wskazuje, że Wnioskodawca nie wprowadził w życie "systemu", o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy. Zatem Spółki - nie można uznać za podmiot uprawniony do korzystania ze zwolnienia od akcyzy na podstawie wskazanego unormowania.

Podsumowując powyższe stwierdzić należy, że realizacja powyższego warunku nie jest przy tym możliwa w inny sposób niż wprowadzenie jednego z poniższych systemów w jednostkach zużywających wyroby gazowe. Nabywca zużywający gaz ma bowiem wdrożyć układ elementów stanowiący organizacyjną całość służący ochronie środowiska lub podwyższeniu efektywności energetycznej.

Zatem nie można zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, że jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy. Za taki system nie może być bowiem uznana modernizacja systemu ciepłowniczego oraz objęcie Spółki obowiązkiem nabycia i umorzenia świadectw efektywności energetycznej (tzw. białych certyfikatów), gdyż wprowadzone przez Wnioskodawcę poszczególne "inwestycje" służące poprawie efektywności energetycznej i ekonomicznej przedsiębiorstwa nie stanowią systemu, o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy (por. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyroku z dnia 8 stycznia 2013 r. sygn. akt....). Ponadto, w opisanej sytuacji nie występuje zewnętrzny podmiot posiadający uprawnienia kontrolne. Zatem, państwo polskie nie nadzoruje, choćby pośrednio, zużywania wyrobów akcyzowych (zgodnie z przeznaczeniem) w celu wykluczenia możliwości pogorszenia warunków konkurencji.

Jednakże wskazać należy, że odnosząc się do pojęcia "system", tutejszy Organ wskazuje, że takim systemem może być:

* objęcie instalacji Europejskim Systemem Handlu Emisjami (zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695) i rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. z 2008 r. Nr 202, poz. 1248);

* system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. Nr 178, poz. 1060);

Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej może być uznany akredytowany Zintegrowany System Zarządzania (EMS) funkcjonujący według normy ISO 14001:2004 (por. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 27 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Bd 863/12).

Natomiast ustawa o efektywności energetycznej, pomimo braku stwierdzenia tego w sposób jednoznaczny, wprowadza system prowadzący do podwyższenia efektywności energetycznej. Oprócz wyznaczenia celu (art. 4) ustawa ta wprowadza uporządkowany układ elementów mające doprowadzić do wyznaczonego celu zakresie efektywności energetycznej.

Stosownie do art. 16 ust. 1, art. 19 ust. 1 i art. 20 ust. 1 i 2 ww. ustawy prezes URE dokonuje wyboru przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej, za które można uzyskać świadectwa efektywności energetycznej. W tym celu, co najmniej raz w roku, ogłasza, organizuje i przeprowadza przetarg, zwany dalej "przetargiem". W przetargu może uczestniczyć podmiot, który przedłoży Prezesowi URE prawidłowo wypełnioną deklarację przetargową wraz z audytem efektywności energetycznej sporządzonym dla przedsięwzięcia lub przedsięwzięć tego samego rodzaju służących poprawie efektywności energetycznej określonych w tej deklaracji.

Przetarg wygrywają te podmioty, które zadeklarowały wartość efektu energetycznego (#969;), o którym mowa w art. 19 ust. 2 pkt 5, zawierający się w przedziale:

(t × #969;śr; #969;max),

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

t - współczynnik akceptacji ofert określany przez ministra właściwego do spraw gospodarki,

#969;max - najwyższą zadeklarowaną w danym przetargu wartość efektu energetycznego,

#969;śr - średnią wartość efektu energetycznego - jako średnią zadeklarowanych w danym przetargu wartości efektów energetycznych ważoną ilością energii zaoszczędzonej w wyniku realizacji zgłoszonego do przetargu, danego przedsięwzięcia lub przedsięwzięć tego samego rodzaju służących poprawie efektywności energetycznej, w łącznej ilości energii zaoszczędzonej przez wszystkie zgłoszone do przetargu przedsięwzięcia.

Prezes URE wydaje świadectwo efektywności energetycznej podmiotom, o których mowa w ust. 1, do wartości, o której mowa w art. 16 ust. 5, w kolejności odpowiadającej wartości zadeklarowanego przez te podmioty efektu energetycznego (#969;), z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do powyższych przepisów za podmiot, który wprowadził system poprawy efektywności energetycznej zgodnie z ww. ustawą uznaje się taki podmiot, który wygrał i otrzymał świadectwo efektywności energetycznej z tytułu wygrania przetargu na przedsięwzięcie służące poprawie efektywności energetycznej i zrealizował to przedsięwzięcie.

Głównymi celami ustawy o efektywności energetycznej są poprawa efektywności energetycznej (...) określa ona także zasady sporządzania tzw. audytów efektywności energetycznej.

Ustawa o efektywności energetycznej pozwala się zorientować, jakie działania mogą zostać uznane za służące poprawie efektywności energetycznej wśród podmiotów nieobjętych europejskim systemem handlu emisjami. Za przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej uznaje ona działanie polegające na wprowadzeniu zmian lub usprawnień w obiekcie, urządzeniu. Ustawa o efektywności energetycznej wskazuje przykładowe obszary działań proefektywnościowych, są nimi np.:

Potwierdzeniem podejmowania działań proefektywnościowych, które może okazać się kluczowe przy dokumentowaniu uprawnienia do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy z art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy jest świadectwo efektywności energetycznej, czyli tzw. biały certyfikat. Białe certyfikaty można uzyskać tylko za przedsięwzięcia o najwyższej efektywności ekonomicznej. Ustawa o efektywności energetycznej nakłada na przedsiębiorstwa sprzedające energię elektryczną, ciepło lub paliwa gazowe oraz niektórych odbiorców końcowych obowiązek pozyskania i przedstawienia do umorzenia określonej liczby świadectw efektywności energetycznej lub uiszczenia opłaty zastępczej. Organem upoważnionym do wydawania świadectw efektywności energetycznej jest Prezes Urzędu Regulacji Energetyki. Wydawane są one jednak wyłącznie podmiotom, które z sukcesem zakończyły stosowne postępowanie przetargowe. Biały certyfikat jest zatem potwierdzeniem efektywności energetycznej i instrumentem służącym do jej zwiększenia oraz promowania (por. wyrok WSA w Łodzi z dnia 26 czerwca 2014 r. sygn. III SA/Łd 532/14).

We wniosku wskazano, że Spółka objęta jest obowiązkiem nabycia i umorzenia świadectw efektywności energetycznej (tzw. białych certyfikatów) na podstawie art. 12 ust. 1 i 2 ustawy o efektywności energetycznej z dnia 15 kwietnia 2011 r. (Dz. U. Nr 94, poz. 551 z późn. zm.) oraz dokonała modernizacji systemu ciepłowniczego i w ocenie Wnioskodawcy fakt podlegania temu obowiązkowi i dokonaniu modernizacji systemu ciepłowniczego przy spełnieniu warunku uzyskania statusu zakładu energochłonnego daje podstawę do stwierdzenia że podlega zwolnieniu z podatku akcyzowego.

Wskazać należy, iż pojęcie objęcia systemem obejmuje m.in. pozyskanie tzw. białych certyfikatów o których mowa w art. 12 ww. ustawy, czyli wdrożenie pewnych systemów.

Samo podleganie obowiązkowi z art. 12 ww. ustawy nie oznacza jeszcze podjęcia takich działań.

Warto w przedmiotowej sprawie odwołać się do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 czerwca 2014 r. sygn. I FSK 989/13, który stwierdził, że wprowadzając system dotyczący ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej "nie chodzi przy tym o każdą tego rodzaju modernizację, tylko przedsięwzięcie spełniające cele dotyczące ochrony środowiska lub podwyższania efektywności energetycznej, potwierdzone stosownym audytem efektywności energetycznej".

W opisie sprawy wskazano, iż na dzień składania wniosku, Wnioskodawca nie uzyskał jednakże stosownego potwierdzenia efektywności energetycznej w rozumieniu ustawy o efektywności energetycznej. Nałożenie bowiem obowiązku przez ustawodawcę nie jest tożsame z wywiązaniem się przez przedsiębiorstwo z obowiązku wdrażania systemu prowadzącego do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej. Przykładowo: uiszczenie stosownej opłaty w miejsce tzw. białego certyfikatu nie oznacza wprowadzenia określonego systemu (por. wyrok WSA w Łodzi z dnia 26 czerwca 2014 r. sygn. III SA/Łd 532/14). Stanowisko takie potwierdza również orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego np. wyrok z dnia 4 czerwca 2014 r. sygn. akt I FSK 989/13 i wyrok z dnia 25 marca 2014 sygn. akt I FSK 469/13.

Z opisu sprawy nie wynika również, aby instalacja (Kotłownia gazowa) w której zużywane są wyroby gazowe uczestniczyła w Europejskim systemie handlu uprawnieniami do emisji CO2, gdyż jak wskazano "na podstawie przepisów ustawy o handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych S. uczestniczy w Europejskim systemie handlu uprawnieniami do emisji CO2. Dzięki zrealizowanej w 2012 inwestycji w ciepłowni miejskiej wybudowany został nowy opalany węglem kocioł, który zastąpił przestarzały i wyeksploatowany kocioł". Ciepłownia Spółki została wymieniona pod numerem PL-05 poz. w Tabeli nr 1 do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 marca 2014 r. w sprawie wykazu instalacji innych niż wytwarzające energię elektryczną, objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się od dnia 1 stycznia 2013 r. Z powyższej argumentacji wynika, iż tylko ciepłownia (węglowa) Spółki objęta jest systemem EU ETS. Reasumując zużycie wyrobów gazowych do celów opałowych przez Wnioskodawcę nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy.

Zatem wprowadzanie innych działań obniżających zużycie wyrobów gazowych - którym przyświecają z reguły cele ekonomiczne - nie można uznać za wdrożenie uporządkowanego układu elementów stanowiących organizacyjną całość w celu:

* osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub

* podwyższenia efektywności energetycznej,

w ramach odpowiednich zezwoleń lub uzgodnień (weryfikowanych dodatkowo przez zewnętrzny podmiotu posiadający uprawnienia kontrolne).

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz opis sprawy przedstawiony we wniosku należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie jest uprawniony do zastosowania zwolnienia w związku ze zużyciem wyrobów gazowych do celów opałowych na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 5 ustawy, gdyż nie można uznać systemu wprowadzonego przez Spółkę, objętą obowiązkiem nabycia i umorzenia świadectw efektywności energetycznej tzw. białych certyfikatów" za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Inne kwestie przedstawione w opisanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.