IPTPP3/443A-73/14-4/KK - Zwolnienie wyrobów węglowych przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 9 stycznia 2015 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP3/443A-73/14-4/KK Zwolnienie wyrobów węglowych przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2014 r. (data wpływu 20 października 2014 r.), uzupełnione pismem z dnia 2 stycznia 2015 r. (data wpływu 7 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2014 r.r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia wyrobów węglowych przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższenia efektywności energetycznej. Pismem z dnia 2 stycznia 2015 r. (data wpływu 7 stycznia 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek przez zmianę zakresu wniosku zaznaczając zdarzenie przyszłe, doprecyzował przedstawiony opis sprawy, przeformułował pytanie oraz uzupełnił własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka Akcyjna (zwana dalej: "Spółka") jest podmiotem działającym w branży produkcji włókienniczej. W swojej działalności Spółka wykorzystuje m.in. węgiel o kodzie CN 2701 (zwany dalej: "wyroby węglowe"). Wyroby węglowe zużywane przez Spółkę mają postać miału węglowego, będącego w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. 2014.752 j.t. zwana dalej: "ustawą akcyzową") wyrobem akcyzowym.

Od dnia 2 stycznia 2012 r. do chwili obecnej Spółka nabywając wyroby węglowe uiszczała w ich cenie podatek akcyzowy. Zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy akcyzowej, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Instalacje w zakładzie Spółki, w których spalany jest węgiel o kodzie CN 2701, uczestniczą w Europejskim Systemie Handlu Emisjami (zwany dalej: "EU ETS"), zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2011 r. Nr 122, poz. 695). Instalacje eksploatowane przez Spółkę zostały uwzględnione w Krajowym Planie Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla, zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 31 marca 2014 r. w sprawie wykazu instalacji innych niż wytwarzające energię elektryczną, objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się od dnia 1 stycznia 2013 r., wraz z przyznaną im liczbą uprawnień do emisji (Dz. U. Nr 202, poz. 1248). Spółka, zgodnie z treścią pozycji Tabeli nr 1 - Wykaz instalacji innych niż wytwarzające energię elektryczną, objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się od dnia 1 stycznia 2013 r., wraz z przyznaną im liczbą uprawnień do emisji - stanowiącej załącznik do cytowanego rozporządzenia, otrzymała roczną liczbę uprawnień do emisji na podstawie KRPU nr: PL-05. W chwili wejścia w życie znowelizowanych przepisów ustawy akcyzowej, dotyczących efektywnego opodatkowania akcyzą wyrobów węglowych, tj. 2 stycznia 2012 r" instalacje eksploatowane przez Spółkę były uwzględnione w Krajowym Planie Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla, zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji, oraz potwierdzone w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 25 października 2012 r., zmieniającym rozporządzenie w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. z 2012 r. Nr 1264). Biorąc pod uwagę wyżej przedstawiony stan faktyczny sprawy zakład Spółki, w którym spalane są wyroby węglowe, uczestniczy w systemie EU ETS od początku objęcia opodatkowaniem wyrobów węglowych podatkiem akcyzowym, tj. od dnia 2 stycznia 2012 r. Spółka chciałaby uzyskać potwierdzenie zaprezentowanego w niniejszej interpretacji stanowiska, czy zużywane przez nią wyroby węglowe w zakładzie objętym systemem EU ETS podlegają zwolnieniu od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy akcyzowej.

Pismem z dnia 23 grudnia 2014 r. tut. Organ wezwał Wnioskodawcę o doprecyzowanie przedstawionego opisu sprawy o wskazanie:

1. W jakiej instalacji objętej systemem EU ETS w Spółce dochodzi do zużycia wyrobów węglowych. Należy wskazać rodzaj instalacji np.: ciepłownia, kotłownia, instalacja technologiczna, etc.

2. Czy Spółka zużywa/zużywała nabyte wyroby węglowe w innych celach opałowych niż w instalacji objętej systemem EU ETS.

3. Czy Spółka w okresie od 1 stycznia 2012 r. do 19 września 2013 r. prowadziła ewidencję wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych.

4. Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 2 jest twierdząca wskazać należy, czy ta ewidencja była prowadzona w formie papierowej/elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia.

5. Czy Spółka w związku z nabyciem wyrobów węglowych w okresie od 1 stycznia 2012 r. do 19 września 2013 r., posiada dokument dostawy, który zawiera informacje o przeznaczeniu tych wyrobów węglowych do celów zwolnionych na podstawie uprawnienia zawartego w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy i potwierdził ich odbiór na tym dokumencie.

6. Czy Wnioskodawca jest finalnym nabywcą węglowym, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. Nr 752).

7. Czy Wnioskodawca w związku z nabyciem wyrobów węglowych w okresie od 20 września 2013 r., otrzymał dokument dostawy lub fakturę, które zawierały informacje o przeznaczeniu tych wyrobów węglowych do celów zwolnionych na podstawie uprawnienia zawartego w art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy.

8. Czy dokument dostawy lub faktura bądź umowa pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a Spółką były opatrzone podpisem potwierdzającym nabycie i odbiór tych wyrobów węglowych do celów zwolnionych.

W przedmiotowym piśmie wezwano również o uzupełnienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego z uwzględnieniem dokonanego uzupełnienia opisu sprawy.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 2 stycznia 2015 r. wskazano:

Ad. 1.

Wnioskodawca zużywa wyroby węglowe w kotłowni, która jest wyposażona w 2 kotły OR-16 o łącznej mocy cieplnej 23.2 MW. Kotłownia, w której spalane są wyroby węglowe uczestniczy w systemie EU ETS (Europejski System Handlu Emisjami).

Ad. 2.

Wnioskodawca zużywał i zużywa wyroby węglowe jedynie w kotłowni objętej systemem EU ETS, w celach opałowych.

Ad. 3.

Wnioskodawca w okresie od 1 stycznia 2012 r. do 19 września 2013 r. nie prowadził ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych.

Ad. 4.

Nie dotyczy - z uwagi na przeczącą odpowiedź na pytanie nr 2, tj. Wnioskodawca zużywał i zużywa wyroby węglowe w celach opałowych jedynie w kotłowni objętej systemem EU ETS.

Ad. 5.

Wnioskodawca w związku z nabyciem wyrobów węglowych w okresie od 1 stycznia 2012 r. do 19 września 2013 r. nie posiada dokumentu dostawy, który zawiera informacje o przeznaczeniu wyrobów węglowych do celów zwolnionych na podstawie uprawnienia zawartego w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym Dz. U. z 2014 r. poz. 752, z późn. zm. zwana dalej: "ustawą akcyzową") oraz nie potwierdził odbioru wyrobów węglowych na dokumencie dostawy.

W przyszłości zostaną spełnione przez Wnioskodawcę przesłanki do zwolnienia wyrobów węglowych z opodatkowania podatkiem akcyzowym, o których mowa w art. 31a ust. 3 i 4 ustawy akcyzowej, tj. otrzymanie przez Wnioskodawcę faktury określającej m.in. przeznaczenie wyrobów węglowych uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego.

Ad. 6.

Wnioskodawca jest finalnym nabywcą węglowym, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy akcyzowej. W przyszłości zostaną spełnione przez Wnioskodawcę przesłanki do zwolnienia wyrobów węglowych z opodatkowania podatkiem akcyzowym, o których mowa w art. 31a ust. 3 i 4 ustawy akcyzowej, tj. otrzymanie przez Wnioskodawcę faktury określającej m.in. przeznaczenie wyrobów węglowych uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego.

Ad. 7.

Wnioskodawca w związku z nabyciem wyrobów węglowych w okresie od 20 września 2013 r., nie otrzymywał dokumentu dostawy lub faktury, które zawierały informacje o przeznaczeniu tych wyrobów węglowych do celów zwolnionych na podstawie uprawnienia zawartego w art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy akcyzowej. W przyszłości zostaną spełnione przez Wnioskodawcę przesłanki do zwolnienia wyrobów węglowych z opodatkowania podatkiem akcyzowym, o których mowa w art. 31a ust. 3 i 4 ustawy akcyzowej, tj. otrzymanie przez Wnioskodawcę faktury określającej m.in. przeznaczenie wyrobów węglowych uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego.

Ad. 8.

Dokument dostawy, faktura, umowa pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a Wnioskodawcą nie były opatrzone podpisem potwierdzającym nabycie i odbiór tych wyrobów węglowych do celów zwolnionych. W przyszłości zostaną spełnione przez Wnioskodawcę przesłanki do zwolnienia wyrobów węglowych z opodatkowania podatkiem akcyzowym, o których mowa w art. 31a ust. 3 i 4 ustawy akcyzowej, tj. otrzymanie przez Wnioskodawcę faktury określającej m.in. przeznaczenie wyrobów węglowych uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące (ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy zużywane przez Wnioskodawcę wyroby węglowe w zakładzie Wnioskodawcy objętym Europejskim Systemem Handlu Emisjami, po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3 i ust. 4 ustawy akcyzowej, będą podlegały zwolnieniu od podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, w ocenie Spółki, wyroby węglowe zużywane przez Spółkę w instalacjach objętych Europejskim Systemem Handlu Emisjami - EU ETS podlegają zwolnieniu od podatku akcyzowego od dnia 2 stycznia 2012 r. na mocy art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy akcyzowej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy akcyzowej, wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w pozycji 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. Zgodnie z treścią wskazanego załącznika do wyrobów akcyzowych zalicza się m.in.:

* węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla jeżeli są przeznaczone do celów opałowych klasyfikowane do kodu CN 2701.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy akcyzowej, podmiot zużywający to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który zużywa wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie na cele uprawniające do zwolnienia.

Spółka jest podmiotem działającym w branży produkcji włókienniczej. Posiada instalacje, które w procesie produkcyjnym wykorzystują m.in. węgiel o kodzie CN 2701. W zakładzie Spółki instalacje objęte są Europejskim Systemem Handlu Emisjami, zgodnie z ustawą o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych z 28 kwietnia 2011 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 122, poz. 695). Przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cytowanej powyżej pozycji 19 załącznika nr 1 do ustawy akcyzowej - pozwala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych.

Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy akcyzowej). Tym niemniej ustawodawca przewidział wyjątki od tej zasady.

Znowelizowane brzmienie ustawy akcyzowej, które weszło w życie w dniu 2 stycznia 2012 r., przewiduje w art. 31a ust. 1 pkt 9 zwolnienie od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Powyższe cele nie zostały jednak szczegółowo zdefiniowane w przepisach.

Ustawa o podatku akcyzowym nie precyzuje bowiem powyższych sformułowań, w celu ich wyjaśnienia trzeba zatem sięgnąć zarówno do innych ustaw, prac legislacyjnych nad ustawą akcyzową jak i aktualnego stanowiska organów podatkowych oraz sądów administracyjnych.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż jednym z systemów prowadzących do osiągania celów ochrony środowiska, a także prowadzących do podwyższania efektywności energetycznej jest Europejskim Systemem Handlu Emisjami - system EU ETS. System EU ETS wprowadzony został na początku 2005 r. jako pierwszy na świecie międzynarodowy system realizowany na poziomie przedsiębiorstw, oparty na handlu zezwoleniami na emisje dwutlenku węgla (CO2) i innych gazów cieplarnianych. Uczestniczą w nim instalacje energetyczne o mocy powyżej 20 MW. Celem wprowadzenia powyższego systemu była redukcja emisji gazów cieplarnianych zagrażających środowisku poprzez wpływ na zmiany klimatu.

Najważniejszym aktem prawa wspólnotowego w zakresie regulacji dotyczących ograniczania redukcji emisji gazów cieplarnianych do atmosfery jest dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. Urz. WE L 275 z 25.10.2003, s. 32; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 7, s. 631, z późn. zm.). Argumentacja, że system EU ETS spełnia warunki systemu prowadzącego do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej znajduje potwierdzenie w treści Dyrektywy 2003/87/WE ustanawiającej system EU ETS. W preambule tej Dyrektywy wskazano cele wprowadzenia regulacji unijnych dotyczących systemu EU ETS. Zgodnie z motywem 20 Dyrektywy "niniejsza dyrektywa będzie wspierała wykorzystanie bardziej energooszczędnych technologii, łącznie z produkcją energii cieplnej i elektrycznej w skojarzeniu, wytwarzającą mniej emisji na jednostkę wydajności (...)". Dalej, w art. 1 Dyrektywy 2003/87/WE wskazano również, iż "niniejsza dyrektywa ustanawia system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (zwany dalej "systemem wspólnotowym") w celu wspierania zmniejszania emisji gazów cieplarnianych w efektywny, pod względem kosztów oraz skuteczny gospodarczo, sposób". System EU ETS z założenia jest więc systemem, który ma na celu efektywną ochronę środowiska. Do polskiego systemu prawnego, implementację postanowień Dyrektywy 2003/87/WE stanowią przepisy ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2011 r. Nr 122, poz. 695), która reguluje m.in. jakie instalacje są objęte systemem, zasady rozporządzania uprawnieniami do emisji, zasady zdobywania uprawnień do emisji w drodze aukcji, zasady dotyczące monitorowania emisji przez prowadzących instalacje i operatorów statków powietrznych oraz system sankcji za niewykonywanie obowiązków. Należy więc uznać, że system EU ETS, o którym mowa w przepisach tej ustawy, to system uregulowany w Dyrektywie 2003/87/WE w rezultacie, jeżeli instalacje Spółki zostały włączone do systemu EU ETS, zgodnie z ustawą o systemie handlu uprawnieniami, to funkcjonują one w tym systemie również na mocy Dyrektywy 2003/87/WE.

Rada Ministrów na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych wydała rozporządzenie z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. Nr 202, poz. 1248). Instalacje Spółki, w chwili wejścia w życie opodatkowania wyrobów węglowych podatkiem akcyzowym, były ujęte w wyżej ww. rozporządzeniu.

Obecnie, objęcie instalacji systemem EU ETS potwierdza rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 31 marca 2014 r. w sprawie wykazu instalacji innych niż wytwarzające energię elektryczną, objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się od dnia 1 stycznia 2013 r. wraz z przyznaną im liczbą uprawnień do emisji (Dz. U. z 2014 r. poz. 439), które zostało wydane na podstawie art. 21 ust. 8 ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.

Analizując powyższe akty prawne, należy stwierdzić, iż podatnicy mogą skorzystać ze zwolnienia od akcyzy, określonego w art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy akcyzowej, pod warunkiem, że będą w stanie udokumentować swoje uczestnictwo w Europejskim Systemie Handlu Emisjami.

Powyższe podmioty mogą przykładowo posiadać uprawnienia do emisji zgodnie z obecnie obowiązującym rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 31 marca 2014 r. w sprawie wykazu instalacji innych niż wytwarzające energię elektryczną, objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się od dnia 1 stycznia 2013 r., wraz z przyznaną im liczbą uprawnień do emisji (Dz. U. z 2014 r. poz. 439). Jak już zostało wspomniane powyżej, zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 31 marca 2014 r. w sprawie wykazu instalacji innych niż wytwarzające energię elektryczną, objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się od dnia 1 stycznia 2013 r., wraz z przyznaną im liczbą uprawnień do emisji (Dz. U. z 2014 r. poz. 439), a dokładniej zgodnie z załącznikiem do cytowanego rozporządzenia stanowiącego Tabelę nr 1, Spółka otrzymała roczną liczbę uprawnień do emisji na podstawie KRPU nr: PL-05.

Odczytując zatem literalnie przepis art. 31a ust. 1 pkt 9 znowelizowanej ustawy akcyzowej stwierdzić należy, iż założenia systemu EU ETS są w pełni zbieżne z zamierzeniami ustawodawcy, który poprzez system zwolnień wspiera podmioty uczestniczące w działaniach zapobiegających zmianom klimatu.

Powyższy wniosek również potwierdza treść uzasadnienia do projektu nowelizacji ustawy akcyzowej, który wprowadza efektywny system opodatkowania akcyzą wyrobów węglowych. W uzasadnieniu wprost zostało wskazane, iż "zwolnieniu podlegać będą także zużycie węgla i koksu gdy wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Za systemy takie uważa się m.in. system EU ETS, o którym mowa w dyrektywie 2003/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61 WE". Z powyższego wynika jednoznacznie, iż za systemy, o których mowa w art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy akcyzowej, w brzmieniu obowiązującym od 2 stycznia 2012 r., należy uważać także system EU ETS.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż zwolnieniu od akcyzy podlegają wyroby węglowe, w tym węgiel, zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzono w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Za takie systemy uważa się m.in. tzw. system EU ETS, o którym mowa w dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61 WE.

Powyższe zostało również potwierdzone w orzecznictwie sadów administracyjnych, m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, sygn. akt I FSK 838/13. Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyroku wskazał, iż EU ETS jest system prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE.

Zwolnienie dla podmiotów, których instalacje są objęte Europejskim Systemem Handlu Emisjami, zostało wielokrotnie potwierdzone przez Ministra Finansów w interpretacjach indywidualnych udzielonych podatnikom.

Przykładowo powołać można się na interpretacje indywidualne:

Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 6 maja 2014 r., IPTPP3/443A-12/14-2/k.k., oraz IPTPP3/443A-12/14-3/k.k.;

Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lutego 2012 r. IPPP3/443-1490/11-5/JK, LEX nr 126707; IPPP3/443-1490/11-5/JK;

Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 lutego 2012 r., ILPP3/443-96/11-2/TK, LEX nr 124943, oraz z dnia 8 lutego 2012 r. ILPP3/443-98/11 -2/TK, LEX nr 125649;

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 lutego 2012 r., IBPP3/443-1256/11/PK, LEX nr 126407; z dnia 15 lutego 2012 r., IBPP3/443-1244/11/PH, LEX nr 126624; z dnia 15 lutego 2012 r., IBPP3/443-1245/11/PH, LEX nr 126625, oraz z dnia 15 lutego 2012 r., IBPP3/443-1251/11/PH, LEX nr 126626,:

Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 21 sierpnia 2012 r., ITPP3/443-122/12/JK, z dnia 18 maja 2012 r., ITPP3/443-53/12/JK, z dnia 29 marca 2012 r., ITPP3/443-45/12/AF.

Można zatem uznać je za utrwaloną linię prezentowaną przez organy podatkowe.

Mając na uwadze powyższe, w opinii Spółki - wyroby węglowe zużywane w jej zakładzie, objętym systemem EU ETS, są od dnia 1 stycznia 2012 r. zwolnione od podatku akcyzowego na mocy art. 31a ust. 1 pkt 9 znowelizowanej ustawy akcyzowej.

W uzupełnieniu własnego stanowiska Wnioskodawca wskazał, że w ocenie Wnioskodawcy wyroby węglowe zużywane przez Wnioskodawcę w kotłowni Wnioskodawcy objętej Europejskim Systemem Handlu Emisjami podlegają zwolnieniu od podatku akcyzowego na mocy art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy akcyzowej. W celu pełnego skorzystania ze zwolnienia wyrobów węglowych z podatku akcyzowego, spełnione zostaną warunki zwolnienia o których mowa w art. 31a ust. 3 i 4 ustawy akcyzowej, tj. otrzymanie przez Wnioskodawcę faktury określającej m.in. przeznaczenie wyrobów węglowych uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn zm.), zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy, wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN:

* poz. 19 - ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych;

* poz. 20 - ex 2702, tj. węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych;

* poz. 21 - ex 2704, tj. koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca, jest finalnym nabywcą wyrobów węglowych o kodzie CN 2701 do celów opałowych. Z opisu sprawy wynika również, że od 2 stycznia 2012 r. Spółka płaciła podatek akcyzowy od zużytego węgla we własnej kotłowni. Kotłownia, w której spalane są wyroby węglowe uczestniczy w systemie EU ETS (Europejski System Handlu Emisjami). Wnioskodawca zużywał i zużywa wyroby węglowe jedynie w kotłowni objętej systemem EU ETS, w celach opałowych. Wnioskodawca w okresie od 1 stycznia 2012 r. do 19 września 2013 r. nie prowadził ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Wnioskodawca w związku z nabyciem wyrobów węglowych w okresie od 1 stycznia 2012 r. do 19 września 2013 r. nie posiada dokumentu dostawy, który zawiera informacje o przeznaczeniu wyrobów węglowych do celów zwolnionych na podstawie uprawnienia zawartego w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy oraz nie potwierdził odbioru wyrobów węglowych na dokumencie dostawy. Wnioskodawca w związku z nabyciem wyrobów węglowych w okresie od 20 września 2013 r., nie otrzymywał dokumentu dostawy lub faktury, które zawierały informacje o przeznaczeniu tych wyrobów węglowych do celów zwolnionych na podstawie uprawnienia zawartego w art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy akcyzowej. W przyszłości zostaną spełnione przez Wnioskodawcę przesłanki do zwolnienia wyrobów węglowych z opodatkowania podatkiem akcyzowym, o których mowa w art. 31a ust. 3 i 4 ustawy akcyzowej, tj. otrzymanie przez Wnioskodawcę faktury określającej m.in. przeznaczenie wyrobów węglowych uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego.

Finalny nabywca węglowy jest to podmiot, który:

a.

nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub

b.

posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe,

- niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym (art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy).

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;

2.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

3.

import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

4.

użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;

5.

użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:

a.

nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,

b.

uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

c.

jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;

6.

użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

7.

powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Zakład Spółki, posiadający kotłownię, w której odbywa się zużycie wyrobów węglowych na cele opałowe, jest objęty europejskim systemem handlu emisjami (system EU ETS). Wątpliwości Spółki dotyczą możliwości stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy w zaistniałej sytuacji

Zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, iż zwolnieniu od akcyzy podlegają wyroby węglowe, w tym miał, zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzono w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Za takie systemy uważa się m.in. tzw. system EU ETS (European Union Emissions Trading Scheme lub European Union Emissions Trading System - Europejski System Handlu Emisjami), o którym mowa w Dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. U.UE.L Nr 275, str. 32 z późn. zm.).

Na gruncie krajowym cele dyrektyw 2003/87/WE realizuje ustawa z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695), dla której obowiązującym rozporządzeniem wykonawczym jest Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 31 marca 2014 r. w sprawie wykazu instalacji innych niż wytwarzające energię elektryczną, objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się od dnia 1 stycznia 2013 r., wraz z przyznaną im liczbą uprawnień do emisji (Dz. U. z 2014 r. poz. 439). Instalacja Spółki została wymieniona pod numerem PL-05 poz. w Tabeli nr 1 do przedmiotowego rozporządzenia. Uprzednio obowiązywało rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. Nr 202, poz. 1248 z późn. zm.).

Zakład Spółki (kotłownia), w którym odbywa się zużycie węgla na ww. cele, uczestniczy europejskim systemem handlu emisjami (system EU ETS).

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, iż Europejski System Handlu Emisjami EU ETS, którym objęta jest instalacja należąca do Spółki - jest systemem prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska.

Stosownie do art. 31a ust. 3 obowiązującej ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1.

w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu - wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego;

2.

w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego - udokumentowanie nabycia wewnątrzwspólnotowego fakturą wystawioną przez sprzedawcę wyrobów węglowych lub dokumentem dostawy potwierdzającym to nabycie i określającym przeznaczenie tych wyrobów;

3.

w przypadku importu wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego - udokumentowanie importu dokumentami wymaganymi przez przepisy prawa celnego.

Zgodnie z art. 31a ust. 4 obowiązującej ustawy, podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może zostać złożony:

1.

na dokumencie dostawy lub fakturze, o których mowa w ust. 3 pkt 1, lub

2.

w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym.

Zgodnie z art. 91a ust. 1 obowiązującej ustawy, pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu jest obowiązany prowadzić ewidencję wyrobów węglowych zawierającą następujące dane:

1.

ilość każdorazowo sprzedanych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu wyrobów węglowych, w kilogramach, według nazwy oraz pozycji CN;

2.

datę sprzedaży wyrobów węglowych i datę ich wydania finalnemu nabywcy węglowemu;

3.

imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby finalnego nabywcy węglowego;

4.

datę wystawienia i numer identyfikujący dokument dostawy albo inny dokument zastępujący dokument dostawy, na podstawie którego te wyroby zostały sprzedane na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu.

Zgodnie z art. 91a ust. 2 obowiązującej ustawy, pośredniczący podmiot węglowy używający wyrobów węglowych jest obowiązany prowadzić ewidencję wyrobów węglowych zawierającą ilość wyrobów węglowych:

1.

użytych w ramach zwolnień, o których mowa w art. 31a ust. 1, lub

2.

użytych do celów nieobjętych zwolnieniem

- w podziale na miesiące, w kilogramach, według nazwy oraz pozycji CN.

Ponadto, zgodnie z art. 91a ust. 5 ustawy ewidencja, o której mowa w ust. 1 i 2 może być zastąpiona przez ewidencję prowadzoną na potrzeby podatkowe lub księgowe inne niż akcyza, jeżeli zawiera ona wszystkie dane, wymienione w art. 91a ust. 1 lub 2. (tylko pośredniczące podmioty węglowe).

Nawiązując do powyższych przepisów prawa wskazać należy, iż z dniem 20 września 2013 r. zniesiono obowiązek prowadzenia ewidencji zużycia wyrobów węglowych na cele zwolnione przez finalnych nabywców wyrobów węglowych. Należy zauważyć, że prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych, o której mowa w art. 91a ustawy, dotyczy pośredniczącego podmiotu węglowego.

Wobec powyższego Wnioskodawca, jako finalny nabywca węglowy, może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy, przy czym dla zastosowanie zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym na podstawie ww. przepisu, finalny nabywca węglowy winien posiadać w swojej dokumentacji dokument dostawy lub fakturę, potwierdzające nabycie wyrobów węglowych do celów zwolnionych.

Wobec powyższego mając na uwadze elementy opisu sprawy oraz przytoczone przepisy z zakresu podatku akcyzowego, stwierdzić należy, że zużywane przez Wnioskodawcę wyroby węglowe w zakładzie Wnioskodawcy (kotłowni) objętym Europejskim Systemem Handlu Emisjami, po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3 i 4 ustawy, będą podlegały zwolnieniu od podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Inne kwestie przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla rozstrzygnięć Dyrektora Izby Skarbowej, jako organu upoważnionego do wydawania interpretacji indywidualnych w imieniu Ministra Finansów.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl