IPTPP3/443A-63/13-2/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2013 r. (data wpływu 12 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy wyrobów gazowych używanych przez Spółkę w procesie produkcji wyrobów energetycznych - jest prawidłowe;

W dniu 12 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

* zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy wyrobów gazowych używanych przez Spółkę w procesie produkcji wyrobów energetycznych;

* sposobu ustalania przez Spółkę ilości zużywanych wyrobów gazowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe

Spółka jest producentem wyrobów o charakterze karbo-i petrochemicznym, wykorzystywanych w przemyśle chemicznym. Podstawowym obszarem działalności jest produkcja wyrobów akcyzowych, w szczególności benzenu i toluenu, które są wyrobami energetycznymi o kodzie CN 2902. Surowcami w procesie są głównie benzol surowy koksowniczy (CN 2707) oraz bogate w benzen i toluen frakcje petrochemiczne (CN 2707). Proces produkcyjny polega na otrzymaniu benzenu i toluenu poprzez destylację i rektyfikację oraz na usunięciu niepożądanych składników. Na instalacjach Spółki powstaje jako produkty uboczne również szereg innych wyrobów energetycznych, takich jak: solwentnafta (CN2707), preparat ciężki B (CN 2707), frakcja heksanowa (2710). Z uwagi na fakt prowadzenia produkcji wyrobów energetycznych, zakład Spółki posiada status składu podatkowego.

Spółka zużywa gaz ziemny w zbudowanej przez siebie kotłowni, zlokalizowanej na terenie jej zakładu. Gaz ziemny służy do produkcji pary, która wykorzystywana jest do:

* uzyskiwania odpowiedniej temperatury wprowadzanych na instalację surowców, niezbędnej do przebiegu produkcyjnych procesów technologicznych w efekcie których uzyskiwany jest benzen (CN 2902 20), toluen (CN 2902 30) oraz inne wyroby energetyczne;

* ogrzewania cystern kolejowych i autocystern celem umożliwienia w okresie zimowym wyładunku surowców; niektóre składniki występujące w surowcach wykorzystywanych przez Spółkę krzepną, bowiem w temperaturze powyżej 0"C (np. główny składnik - benzen krzepnie w +5°C);

* na własne potrzeby administracyjne tj. ogrzewanie budynków (budynku sterowni i budynku socjalnego).

Spółka zużywa również gaz koksowniczy na instalacji odzyskiwania kwasu siarkowego, będącej elementem instalacji produkcyjnej. Stężony kwas siarkowy jest bowiem wykorzystywany we wskazanym powyżej procesie produkcyjnym w celu usunięcia niepożądanych składników z benzolu surowego, natomiast instalacja odzysku kwasu siarkowego służy do usunięcia zanieczyszczeń z kwasu celem jego ponownego użycia.

Na instalacji Spółki ma również miejsce spalanie tzw. odgazów na pochodni. Pochodnia służy do spalania szkodliwych dla środowiska substancji gazowych, które bądź to powstają podczas naturalnych procesów typu parowanie podczas magazynowania w zbiornikach bądź też mogą powstać w większych ilościach w przypadku awarii. Ich spalanie zapobiega zanieczyszczaniu środowiska oraz zapewnia bezpieczeństwo całego zakładu produkcyjnego. W przypadku braku pochodni, szkodliwe substancje byłyby przekazywane bezpośrednio do atmosfery, co przede wszystkim zagrażałoby zdrowiu, a nawet życiu pracowników i okolicznych mieszkańców, a równocześnie byłoby niezgodne z obowiązującymi przepisami w zakresie ochrony środowiska.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy po 1 listopada 2013 r. zużycie wyrobów gazowych wykorzystywanych przez Spółkę w innych celach niż administracyjne, objęte jest zwolnieniem z opodatkowania podatkiem akcyzowym jako zużycie w procesie produkcji wyrobów energetycznych, o czym mowa w art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy akcyzowej.

Zdaniem Wnioskodawcy

Po 1 listopada 2013 r. zużycie wyrobów gazowych wykorzystywanych przez Spółkę w innych celach niż administracyjne, objęte jest zwolnieniem z opodatkowania podatkiem akcyzowym jako zużycie w procesie produkcji wyrobów energetycznych, o czym mowa w art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy akcyzowej.

Z dniem 1 listopada 2013 r. opodatkowane zostały wyroby gazowe. Ustawodawca przewidział jednak w art. 31b ustawy akcyzowej szereg zwolnień z opodatkowania powyższych wyrobów.

Zgodnie z art. 31b ust. 3 pkt 3 ww. ustawy zwolnione zostały od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do użycia w procesie produkcji wyrobów energetycznych.

Ustawa akcyzowa nie podaje definicji legalnej pojęcia "proces produkcji" wobec tego, zgodnie z zasadą pierwszeństwa literalnej wykładni prawa, należy posłużyć się słownikowym znaczeniem powyższego terminu. Według Uniwersalnego Słownika języka polskiego PWN pod red. prof. S. Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006)"proces" to przebieg następujących po sobie i powiązanych przyczynowo określonych zmian, stanowiących stadia, fazy, etapy rozwoju czegoś, rozwijanie się, przeobrażanie się czegoś, natomiast "produkcja" to zorganizowana działalność ludzka mająca na celu seryjne wytwarzanie określonych dóbr materialnych, proces wytwarzania czegoś dla potrzeb człowieka, wytwarzanie, wytwórczość.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 1 grudnia 2010 r., sygn. IPPP3/443- 968/10-4/JK, stwierdził, iż: "Pojęcie "proces produkcyjny" należy rozumieć szeroko, jako przebieg następujących po sobie i powiązanych zdarzeń, czynności, które mają na celu wytwarzanie m.in. towarów. O procesie produkcji mówić można od momentu pobrania surowca, aż do momentu wytworzenia wyrobu finalnego, potowego do dalszej dystrybucji".

Podobnie uznał Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 22 czerwca 2009 r., sygn. ILPP3/443-83/09-2/TW: "Powszechnie przyjmuje się, iż proces produkcji to uporządkowany zestaw celowych działań wykonywanych w toku produkcji począwszy od pobrania materiału wejściowego z magazynu, aż do zdania gotowego wyrobu włącznie."

Dodatkowo, zgodnie z definicją działalności gospodarczej przedstawionej w pkt 3 załącznika - Polska Klasyfikacja Działalności (PKD) część I - zasady budowy klasyfikacji rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) z dnia 24 grudnia 2007 r. (Dz. U. Nr 251, poz. 1885, z późn. zm.): "Jeżeli proces produkcyjny jest zorganizowany jako zintegrowany szereg elementarnych działalności, całość jest traktowana jako jedna działalność".

Mając na uwadze powyższe definicje, "proces produkcji" należy interpretować w sposób kompleksowy, nie jako szereg odrębnych działań, ale jako całość niezbędnych czynności koniecznych do wykonania danego wyrobu. Jest to ciąg działań, powiązanych ze sobą logicznie i technicznie, przy czym eliminacja któregokolwiek z nich prowadziłaby do niepowodzenia, a zatem proces technologiczny stałby się niemożliwy do przeprowadzenia. Za rozpoczęcie procesu produkcji uznać należy zatem moment, w którym następuje wprowadzenie materiałów do produkcji na stokaże magazynowe. Spółka prowadzi działalność produkcyjną w ruchu ciągłym, co oznacza, że instalacje pracują 24 h na dobę. Celem zapewnienia ciągłości procesu niezbędne jest zgromadzenie kilkudniowego, bezpiecznego zapasu surowców. Do gromadzenia zapasów służą zbiorniki o pojemności od kilkudziesięciu do kliku tysięcy metrów sześciennych tzw. stokaże magazynowe. Po przybyciu do Spółki, surowce typu np. benzol rozładowywane są z cystern kolejowych lub autocystern do wskazanych powyżej zbiorników. Nie ma możliwości bezpośredniego rozładunku surowców z cystern na instalację produkcyjną. Ponieważ zużywane przez Spółkę surowce mają stosunkowo wysoką temperaturę krzepnięcia (np. benzen ma temp. Krzepnięcia +5°C), w szczególności w okresie zimowym, kiedy panują niskie temperatury niezbędne jest podgrzanie za pomocą pary cystern, celem doprowadzenia surowca do postaci płynnej, co z kolei umożliwia jego rozładunek.

Jest to zatem niezbędny element całego procesu technologicznego, bez którego jego przeprowadzenie byłoby niemożliwe. Nie ulega zatem wątpliwości, iż dostarczenie materiałów jest pierwszym i podstawowym etapem produkcji.

Zakończenie procesu produkcji związane jest natomiast z pojęciem wyrobu gotowego. Zgodnie z definicją Głównego Urzędu Statystycznego wyrobami gotowymi są: "Produkty niepodlegające dalszej obróbce w obrębie tego samego przedsiębiorstwa, w którym zostały wyprodukowane, a więc produkty całkowicie wykończone i skompletowane, po przejściu wszystkich faz produkcji (łącznie z okresem dojrzewania, suszenia itp. procesami technologicznymi), odpowiadające określonym normom, a przy braku norm warunkom technicznym lub warunkom umowy zawartej pomiędzy wykonawcą a odbiorcą, przeznaczone do sprzedaży na zewnątrz przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym należy uznać, iż w przedstawionym stanie faktycznym, o zakończeniu procesu produkcji możemy mówić w chwili, gdy wyroby gotowe są do ekspedycji, to znaczy znajdują się w przeznaczonych do transportu cysternach kolejowych bądź autocysternach.

W przypadku Spółki, wyrób gotowy do ekspedycji powstaje w momencie jego wydania na zewnątrz. Dopiero na etapie wydania następuje bowiem mieszanie półproduktów o różnej jakości (różnym stopniu czystości), dopiero w tym momencie powstaje gotowy wyrób energetyczny zgodny z wymaganiami zawartymi w umowie z odbiorcą. Po fazie mieszania, wyroby nie są już poddawane żadnym procesom technologicznym i dopiero wtedy można uznać, iż proces produkcji dobiegł końca.

Rezultaty wykładni, przedstawione powyżej, wzmacnia odniesienie się do prawa, unijnego. Wprowadzenie analizowanego zwolnienia jest wynikiem implementacji art. 21 ust. 3 Dyrektywy Energetycznej, o czym świadczy analiza tabeli zbieżności. Zgodnie z art. 21 ust. 3 Dyrektywy Energetycznej nie podlega opodatkowaniu zużycie niewyprodukowanych na terenie zakładu, energii elektrycznej i produktów energetycznych.

Zatem zgodnie z intencją ustawodawcy unijnego zawartą w omawianym przepisie, jedynie w przypadku, gdy zużycie następuje na cele niezwiązane z produkcją produktów energetycznych powstaje zobowiązanie podatkowe.

A contrario we wszystkich sytuacjach, w których wyroby gazowe wykorzystywane są w celu związanym z produkcją wyrobów energetycznych nie dochodzi do powstania zobowiązania podatkowego.

Takie rozumienie przedmiotowego pojęcia wynika z wykładni prounijnej, którą jesteśmy związani jako członek Unii Europejskiej. Podkreślał to wielokrotnie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w swoich licznych, m.in. C-106/89 z dnia 13 listopada 1990 r. w sprawie Marleasing, w którym twierdził, iż: "Wynika z tego, że stosując prawo krajowe, niezależnie czy dane przepisy zostały przyjęte przed, czy po dyrektywie, sąd krajowy wezwany do przeprowadzenia ich wykładni zobowiązany jest zrobić to, w największym możliwym stopniu, w świetle treści i celu dyrektywy, dla osiągnięcia jej rezultatu."

Treści dyrektyw unijnych należy interpretować zgodnie z ich celami, zasadami integracyjnymi obowiązującymi w całej Wspólnocie i tym, jaki finalny rezultat mają one osiągnąć. Celem art. 21 ust. 3 Dyrektywy Energetycznej jest objęcie zwolnieniem wyrobów gazowych zużywanych w celach związanych z produkcją i w taki sposób należy interpretować treść art. 31 ust. 3 pkt 3 ustawy akcyzowej.

Jak wskazane zostało w stanie faktycznym, Spółka produkuje wyroby energetyczne, przy produkcji których wykorzystywane są wyroby gazowe. Przedmiotowe wyroby gazowe nabywane są m.in. do uzyskiwania wymaganych procesami odpowiednich temperatur na instalacjach produkcyjnych oraz w cysternach i autocysternach, tak by możliwe było przeprowadzenie procesu, a na jego początku i końcu dokonanie rozładunku materiału niezbędnego do produkcji wyrobów energetycznych i załadunku wyrobów gotowych do ekspedycji.

Powstające natomiast w trakcie procesu szkodliwe odgazy spalane są na pochodni.

Zgodnie z przytoczonymi definicjami i sposobem interpretacji pojęcia "proces produkcji", należy uznać, iż ww. wyroby gazowe wykorzystywane przez Spółkę spełniają przesłanki zwolnienia z art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy akcyzowej.

Spółka w swojej działalności zużywa wyroby gazowe również na własne potrzeby administracyjne, m.in. do ogrzania budynków. Wykorzystywane w powyższym celu wyroby gazowe nie korzystają, w opinii Spółki, z żadnego z przewidzianych w ustawie akcyzowej zwolnień. Ogrzewanie budynków administracyjnych, pomimo tego, że jest związane z realizacją celów przewidzianych dla zakładu - produkcja wyrobów energetycznych, nie wchodzi bezpośrednio w ciąg czynności stanowiących proces produkcyjny.

W związku z tym Spółka obowiązana jest do rejestracji jako pośredniczący podmiot gazowy i prowadzenia ewidencji zawierającej informacje o ilości gazu nabytego, zużytego na cele zwolnione oraz zużytego na cele opodatkowane.

Zgodnie z art. 91b ust. 5 ustawy, ewidencja powinna być prowadzona na podstawie wskazań przyrządów pomiarowych, a w braku takich urządzeń, na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru gazu przez poszczególne urządzenia.

Reasumując, w ocenie Spółki, całość wyrobów gazowych zużywanych przez Spółkę z wyłączeniem tych przeznaczonych na cele administracyjne będzie korzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawie art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy akcyzowej, jako zużywane w procesie produkcji wyrobów energetycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy wyrobów gazowych używanych przez Spółkę w procesie produkcji wyrobów energetycznych należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwaną dalej "ustawą" (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, użyte w ustawie określenie "wyroby akcyzowe" oznacza - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy, określenie "wyroby gazowe" oznacza - wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy, finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

- niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Pośredniczący podmiot gazowy, to w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23d lit. b i c ustawy - podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju lub posiadający koncesję na obrót gazem ziemnym na terytorium kraju (...):

* używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub

* używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów objętych zerową stawką akcyzy, (...)

- który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu celnego o tej działalności.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 12 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot - będący pośredniczącym podmiotem gazowym używającym wyrobów gazowych.

W myśl art. 16 ust. 3a ustawy, podmiot zamierzający prowadzić działalność gospodarczą jako (...), pośredniczący podmiot gazowy (...), jest obowiązany powiadomić o tym pisemnie właściwego naczelnika urzędu celnego przed dniem rozpoczęcia tej działalności. Powiadomienie powinno zawierać dane dotyczące tego podmiotu i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub zamieszkania, NIP lub REGON albo inny numer identyfikacyjny używany w państwie siedziby lub zamieszkania podmiotu oraz określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 16 ust. 3b ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego bez zbędnej zwłoki pisemnie potwierdza przyjęcie powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako (...) pośredniczący podmiot gazowy (...). Potwierdzenie to powinno zawierać dane, o których mowa w ust. 3a, oraz oznaczenie organu potwierdzającego.

Zgodnie z art. 24b ust. 1 pkt 3 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło użycie wyrobów gazowych - w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.

Zgodnie z art. 24b ust. 2 ustawy, przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów dokonujących czynności podlegających opodatkowaniu w zakresie wyrobów gazowych zwolnionych od akcyzy.

W myśl art. 24b ust. 3 ustawy, kwota akcyzy należna od danych wyrobów gazowych może być obniżona o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania innych wyrobów gazowych.

Zakres opodatkowania akcyzą wyrobów energetycznych, w tym również wyrobów gazowych, został określony w rozdziale 1 działu IV ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy, paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2, a zatem z wyłączeniem paliw silnikowych.

W ww. załączniku nr 1, stanowiącym Wykaz wyrobów akcyzowych, umieszczono:

* pod pozycją 22, z kodem CN 2705 00 00 - gaz węglowy, gaz wodny, gaz generatorowy i podobne gazy, inne niż gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe;

* pod pozycją 28, z kodem CN 2711 - gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

W myśl art. 9c ust. 1 pkt 4 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy.

W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych, zgodnie z art. 9c ust. 4 i 5 ustawy, sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi gazowemu czy finalnemu nabywcy gazowemu oraz może zażądać od nabywcy przedstawienia potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy, a w razie odmowy jego przedstawienia przez nabywcę - może odmówić sprzedaży wyrobów gazowych po cenie nieuwzględniającej akcyzy.

Stosownie do art. 88 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15°C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Stawki akcyzy na wyroby energetyczne, w tym na wyroby gazowe zostały określone w art. 89 ust. 1 i 2 ustawy i wynoszą:

* dla gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ) (art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy);

* dla pozostałych paliw opałowych gazowych - 1,28 zł/gigadżul (GJ) (art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b ustawy);

* na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł (art. 89 ust. 2 ustawy).

Zasadą jest opodatkowanie obrotu wyrobami gazowymi, tym niemniej ustawodawca przewidział również określone wyłączenia od zasady opodatkowania obrotu tymi wyrobami.

Zgodnie z art. 31b ust. 3 pkt 3, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do użycia w procesie produkcji wyrobów energetycznych.

Stosownie do art. 31b ust. 5 ustawy, w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień, o których mowa w ust. 1, ust. 2 pkt 2-8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jako producent wyrobów energetycznych, posiadający skład podatkowy, zużywa gaz ziemny w kotłowni, zlokalizowanej na terenie zakładu, do produkcji pary, która wykorzystywana jest do:

* uzyskiwania odpowiedniej temperatury wprowadzanych na instalację surowców, niezbędnej do przebiegu produkcyjnych procesów technologicznych w efekcie których uzyskiwany jest benzen (CN 2902 20), toluen (CN 2902 30) oraz inne wyroby energetyczne;

* ogrzewania cystern kolejowych i autocystern celem umożliwienia w okresie zimowym wyładunku surowców;

* na własne potrzeby administracyjne - do ogrzewania budynku sterowni i budynku socjalnego.

Spółka zużywa również gaz koksowniczy na instalacji odzyskiwania kwasu siarkowego, będącej elementem instalacji produkcyjnej. Na instalacji Spółki ma również miejsce spalanie tzw. odgazów na pochodni, służącej do spalania szkodliwych dla środowiska substancji gazowych.

Zdaniem Wnioskodawcy całość wyrobów gazowych zużywanych przez Spółkę z wyłączeniem tych wyrobów gazowych, które przeznaczone są na cele administracyjne, m.in. do ogrzania budynków, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawie art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy jako zużywane w procesie produkcji wyrobów energetycznych.

Należy stwierdzić, że zgodnie z art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do użycia w procesie produkcji wyrobów energetycznych.

W myśl art. 9c ust. 1 pkt 4 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy.

Jak wynika z opisu sprawy, wskazane przez Wnioskodawcę wyroby gazowe, poza wyrobami gazowymi wykorzystywanymi do ogrzania budynków administracyjnych, są używane przez Spółkę w procesie produkcji wyrobów energetycznych.

Zatem użycie przez Spółkę wyrobów gazowych w procesie produkcji wyrobów energetycznych jest/będzie zwolnione od akcyzy na podstawie art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz opis sprawy zawarty we wniosku należy stwierdzić, że użycie przez Wnioskodawcę wyrobów gazowych w procesie produkcji wyrobów energetycznych, zgodnie z art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy jest/będzie zwolnione od akcyzy.

Niniejsza interpretacja została wydana w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych na podstawie art. 31b ust. 3 pkt 3 ustawy.

W zakresie sposobu ustalania przez Spółkę ilości zużywanych wyrobów gazowych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.