IPTPP3/443A-41/13-4/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2013 r. (data wpływu 7 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 października 2013 r. (data wpływu 17 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

W dniu 7 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy całkowicie skażonego alkoholu etylowego, który Spółka zamierza nabywać w kraju, w państwach członkowskich oraz importować spoza Unii Europejskiej.

W następstwie wezwania tut. Organu, pismem z dnia 15 października 2013 r., złożonym w dniu 17 października 2013 r., wniosek został uzupełniony poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, uzupełnienie stanowiska Spółki oraz poprzez uiszczenie opłaty.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe (ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

A (dalej jako: Spółka) jest przedsiębiorstwem specjalizującym się w produkcji i dystrybucji surowców chemicznych dla przemysłu. Prowadzona przez Spółkę działalność w zakresie zakupów, produkcji i sprzedaży dotyczy również wyrobów akcyzowych, w tym towarów nieakcyzowych zawierających w swoim składzie alkohol etylowy (np. rozpuszczalniki czy rozcieńczalniki).

Spółka, w ramach prowadzonej działalności wykorzystuje alkohol etylowy całkowicie skażony zgodnie z wymogami wskazanymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego.

Ze względu na zmianę rozporządzenia nr 3199/93 Spółka pragnie potwierdzić, czy po 1 lipca 2013 r. alkohol etylowy nabywany krajowo, wewnątrzwspólnotowo lub importowany w różnych formułach będzie podlegał zwolnieniu od podatku akcyzowego.

Spółka planuje nabywać towary w następujących formułach:

I. Nabycie alkoholu etylowego w Polsce - Spółka zamierza nabywać alkohol etylowy skażony w Polsce zgodnie z poniższymi metodami skażenia:

II. Nabycie alkoholu wewnątrzwspólnotowe - Spółka zamierza nabywać alkohol etylowy wewnątrzwspólnotowo z jednego z państw członkowskich UE, gdzie został całkowicie skażony skażalnikami dopuszczonymi przez inne państwo członkowskie. Spółka planuje nabywać alkohol z wszystkich państw członkowskich UE (biorąc pod uwagę najkorzystniejsze warunki handlowe), tj. z: Austrii, Belgii, Bułgarii, Chorwacji, Cypru, Czech, Dania, Estonii, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Litwy, Luksemburga, Łotwy, Malty, Niemiec, Portugalii, Rumunii, Słowacji, Słowenii, Szwecji, Węgier, Wielkiej Brytanii, Włoch. Przykładowo nabywany wewnątrzwspólnotowo będzie alkohol skażony w Niemczech zgodnie z procedurą skażenia wskazaną przez Łotwę. Spółka zamierza nabywać w powyższej formule alkohol zgodnie z poniższymi metodami skażenia:

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy po 1 lipca 2013 r., alkohol etylowy nabywany w Polsce, zgodnie z formułą I. będzie podlegał zwolnieniu od podatku akcyzowego.

2. Czy po 1 lipca 2013 r., alkohol etylowy nabywany wewnątrzwspólnotowo, zgodnie z formułą II. będzie podlegał zwolnieniu od podatku akcyzowego.

3. Czy po 1 lipca 2013 r., importowany alkohol etylowy, zgodnie z formułą III. będzie podlegał zwolnieniu od podatku akcyzowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, ad. 1 - nabycie krajowe alkoholu etylowego skażonego skażalnikiem dopuszczonym przez którekolwiek państwo członkowskie, wskazanym w rozporządzeniu nr 3199/93, podlega zwolnieniu od akcyzy, niezależnie od tego, w którym kraju członkowskim doszło do skażenia.

Ad. 2

Zdaniem Spółki, nabycie wewnątrzwspólnotowe alkoholu etylowego skażonego skażalnikiem dopuszczonym przez którekolwiek państwo członkowskie, wskazanym w rozporządzeniu nr 3199/93, podlega zwolnieniu od akcyzy, niezależnie od tego, w którym kraju członkowskim doszło do skażenia.

Ad. 3

Zdaniem Spółki, import alkoholu etylowego skażonego skażalnikiem dopuszczonym przez którekolwiek państwo członkowskie, wskazanym w rozporządzeniu nr 3199/93, podlega zwolnieniu od akcyzy.

UZASADNIENIE stanowiska Spółki

1. Regulacje dotyczące alkoholu etylowego całkowicie skażonego

Zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym alkoholu etylowego, reguluje na szczeblu wspólnotowym Dyrektywa Strukturalna. W świetle art. 19 ust. 1 przedmiotowej dyrektywy, opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podlega alkohol etylowy.

Dyrektywa Strukturalna zawiera również szeroki katalog napojów alkoholowych, w tym alkoholu etylowego, zwolnionych od akcyzy. Zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a.) Dyrektywy Strukturalnej, państwa członkowskie Unii Europejskiej:

* są zobowiązane zwolnić z podatku akcyzowego alkohole, które zostały całkowicie skażone zgodnie z wymogami któregokolwiek z państw członkowskich,

* pod warunkiem, że wymogi te zostały należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z warunkami określonymi w ust. 3 i 4 tego artykułu.

Na podstawie powyższego przepisu Komisja wydała rozporządzenie nr 3199/93, w którym zawarto listę dopuszczalnych procedur skażania wskazanych przez poszczególne państwa członkowskie.

Przepisy wspólnotowe zostały przez Polskę implementowane do porządku krajowego art. 30 ust. 9 polskiej ustawy akcyzowej, który stanowi, iż zwolnieniu od akcyzy podlega alkohol etylowy importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, skażony wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Z dniem 1 lipca 2013 r. rozporządzenie nr 162/2013 zmieniło załącznik do rozporządzenia nr 3199/93 z listą procedur całkowitego skażenia alkoholu. Powyższe rozporządzenie wprowadza możliwość stosowania wspólnej dla wszystkich członków Unii Europejskiej procedury całkowitego skażania alkoholu etylowego przy wykorzystaniu europejskiej substancji skażającej, tzw. euroskażalnika.

Ponadto, załącznik do rozporządzenia zawiera dodatkowe procedury całkowitego skażania alkoholu etylowego, zgłoszone przez niektóre państwa członkowskie (analogicznie jak dotychczas).

2. Konsekwencje zmiany załącznika do rozporządzenia nr 3199/93

W ocenie Spółki, zmiana załącznika do rozporządzenia nr 3199/93, dokonana przez rozporządzenie nr 162/2013, nie wpływa na zmianę dotychczas stosowanej i akceptowanej przez organy podatkowe praktyki obrotu alkoholem całkowicie skażonym.

W pierwszej kolejności Spółka pragnie wskazać, iż z 1 lipca 2013 r. zmianie nie uległy ani przepisy Dyrektywy Strukturalnej, ani polskie przepisy regulujące zwolnienie od akcyzy dla całkowicie skażonego alkoholu etylowego tj. art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy akcyzowej.

Dyrektywa Strukturalna w art. 27 ust. 1 lit. a nadal zawiera zwolnienie od akcyzy dla alkoholu, który został całkowicie skażony, zgodnie z wymogami któregokolwiek z państw członkowskich.

Analogicznie polska ustawa akcyzowa w art. 30 ust. 9 pkt 1 zwalnia bezwarunkowo od akcyzy alkohol skażony procedurami wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej (zawarte w rozporządzeniu nr 3199/93).

W tym momencie warto również podkreślić, iż zwolnienie od podatku akcyzowego skażonego całkowicie ma charakter obligatoryjny tj. państwa członkowskie mają obowiązek wprowadzić je do swojego porządku prawnego.

Tym samym, zgodnie z literalną wykładnią powyższych przepisów, by alkohol etylowy podlegał zwolnieniu od akcyzy nie ma znaczenia, w którym państwie członkowskim do skażenia dojdzie, ważne, by alkohol został skażony zgodnie z jedną z ww. procedur.

Analogicznie w przypadku importu alkoholu etylowego, jeżeli taki alkohol został skażony zgodnie z dowolną procedurą wskazaną w załączniku do rozporządzenia 3199/93 podlega on zwolnieniu od akcyzy.

Zdaniem Spółki odmienna wykładnia powyższych regulacji stałaby w sprzeczności z art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy akcyzowej oraz art. 27 ust. 1 lit. a Dyrektywy Strukturalnej. Co istotne obydwa wyżej wymienione przepisy nie budziły w praktyce ich stosowania wątpliwości interpretacyjnych co do zasad stosowania skażalników, dopuszczonych przez poszczególne państwa członkowskie UE.

Spółka pragnie wskazać, iż powyższe stanowisko potwierdza również treść samego rozporządzenia nr 162/2013.

Po pierwsze dokonane w rozporządzeniu nr 162/2013 zmiany mają charakter jedynie doprecyzowujący, natomiast nie miały one na celu np. całkowitego przemodelowania obecnego systemu. Aby to bowiem było możliwe niezbędna byłaby zmiana Dyrektywy Strukturalnej, na podstawie której wydane zostało przedmiotowe rozporządzenie.

Rozporządzenie nr 162/2013 wprowadziło do katalogu procedur skażenia tzw. procedurę całkowitego skażania alkoholu etylowego europejską substancją skażającą (euroskażalnikiem), jednak utrzymało poszczególne metody skażania zgłoszone przez poszczególne państwa członkowskie.

Co warto jednak podkreślić, nie zmienia to sposobu stosowania dotychczasowych metod. W preambule rozporządzenia nr 162/2013 ukazany został cel ustanowienia wspólnej procedury całkowitego skażania alkoholu etylowego (euroskażalnika), którym jest zapobiegnięcie uchylaniu się od opodatkowania, unikaniu opodatkowania i nadużyciom.

Prawodawca unijny ma zamiar eliminować procedury wskazane przez poszczególne państwa członkowskie na rzecz procedur wspólnych, ale cel ten ma zostać osiągnięty stopniowo.

W konsekwencji rozporządzeniem nr 162/2013 wprowadzono już jeden z euroskażalników, jednak nadal utrzymano dotychczasowe procedury skażania wskazane przez poszczególne państwa.

Podsumowując, intencją europejskiego prawodawcy na chwilę obecną było ograniczenie zakresu metod całkowitego skażania nie zaś zmiana sposobu ich stosowania. Wskazuje na to zarówno treść rozporządzenia nr 3199/93, w którym oprócz dodania nowego euroskażalnika i usunięcia niektórych procedur skażenia nie zdecydowano się na istotne zmiany, jak i fakt (opisywany już powyżej) braku zmian przepisów merytorycznych zawartych w Dyrektywie Strukturalnej. Tak jak to bowiem zostało wskazane powyżej, jedynie zmiana treści art. 27 ust. 1 lit. a dałaby podstawę do zmiany zasad i zakresu stosowania zwolnień od akcyzy dla całkowitego skażania alkoholu etylowego. Nawet wtedy, aby te zmiany miały miejsce w krajowym porządku prawnym niezbędna byłaby zmiana art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy akcyzowej. W związku z tym, że żadne z obydwu aktów prawnych nie zostały zmienione nie można mówić o zmianie zasad zwolnień od akcyzy całkowicie skażonego alkoholu etylowego, li tylko na podstawie nowelizacji załącznika do rozporządzenia wykonującego postanowienia Dyrektywy Strukturalnej.

Spółka pragnie również podkreślić, że interpretacja zakresu zwolnienia określonego w art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy akcyzowej nie budziła dotychczas wątpliwości organów podatkowych.

Zwolnienie od akcyzy alkoholu etylowego skażonego całkowicie w kraju, a także na terenie innych krajów członkowskich UE dowolną procedurą wskazaną w załączniku do rozporządzenia nr 3199/99 zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego. Jednocześnie w związku z faktem, iż przepisy w tym zakresie (jak Spółka wskazała powyżej) nie uległy merytorycznym zmianom, mają one również zastosowanie po 1 lipca 2013 r.

Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 18 stycznia 2013 r., sygn. IPPP3/443-1083/12-2/KB, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, iż " (...) zgodnie z przepisem art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo, albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi".

Analogicznie Minister Finansów w zmienionej interpretacji indywidualnej z dnia 19 listopada 2010 r., sygn. AE3/8012/7/FLL/2010/5021 "Alkohol etylowy produkowany w kraju i skażony skażalnikami wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie w rozporządzeniu Komisji (WE) Nr 3199/93 podlega zwolnieniu od akcyzy. (...) W konsekwencji, produkcja w kraju alkoholu etylowego skażonego łotewskimi środkami skażającymi, będzie korzystała ze zwolnienia od akcyzy".

Ponadto, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 23 stycznia 2013 r., sygn. IPPP3/443-333/09/13-11/S/SM, wskazał, iż " (...) Jeżeli zatem alkohol etylowy w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach gotowych, wymienionych we wniosku o interpretację został skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez jakiekolwiek państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, w kraju jest on zwolniony od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 2 ustawy". Tożsamy pogląd wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 13 listopada 2012 r. sygn. IBPP4/443-33/712/k.h.

Podsumowując, wobec powyższych argumentów oraz w obliczu braku zmian zarówno polskiej ustawy akcyzowej, jak i Dyrektywy Strukturalnej, w ocenie Spółki, będzie ona mogła po 1 lipca 2013 r. korzystać ze zwolnienia od akcyzy w odniesieniu do alkoholu nabywanego w kraju, a także nabywanego wewnątrzwspólnotowego / importowanego skażonego zgodnie z dowolną procedurą wskazaną w załączniku do rozporządzenia nr 3199/93.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych w zakresie:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwaną dalej "ustawą" (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, określenie "wyroby akcyzowe" oznaczają: wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W ww. Załączniku nr 1 do ustawy, pod pozycją 17, z kodem CN 2207 znajduje się " alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% obj. lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone".

Stosownie do art. 8 ust. 1ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Zgodnie z art. 92 ustawy, do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

Stosownie do art. 93 ust. 1 ustawy, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

Produkcją alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie, przetwarzanie, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego, a także jego rozlew (art. 93 ust. 2 ustawy).

Podstawą opodatkowania alkoholu etylowego jest liczba hektolitrów alkoholu etylowego 100% vol. w temperaturze 20°C zawartego w gotowym wyrobie (art. 93 ust. 3 ustawy).

Stawka akcyzy na alkohol etylowy wynosi 4.960,00 zł od 1 hektolitra alkoholu etylowego 100% vol. zawartego w gotowym wyrobie (art. 93 ust. 4 ustawy).

W myśl art. 30 ust. 9 ustawy, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy:

Zgodnie z art. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. Urz. WE L 288 z 23.11.1993, str. 12, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 249, z późn. zm.), substancje skażające, które są wykorzystywane w każdym Państwie Członkowskim do celów całkowitego skażenia alkoholi, zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a dyrektywy 92/83/EWG, zostały określone w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Stosownie do art. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013 z dnia 21 lutego 2013 r. zmieniającego załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 zastępuje się załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

W myśl art. 2 ww. rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013, rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2013 r., wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Zainteresowany ma następujące wątpliwości:

Analiza powyższych przepisów, a w szczególności zapisów ww. załącznika do rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 wskazuje, iż na terenie Polski mogą być stosowane wyłącznie dwie procedury całkowitego skażania alkoholu etylowego do celów zwolnienia od podatku akcyzowego.

Procedurą przewidzianą do stosowania zarówno w Polsce, jak i we wszystkich państwach członkowskich Wspólnoty Europejskiej jest procedura skażania do stosowania we wszystkich państwach członkowskich Unii określona w punkcie I załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013.

W procedurze tej należy stosować na hektolitr etanolu absolutnego:

* 3 litry alkoholu izopropylowego (IPA),

* 3 litry ketonu metylowo-etylowego (MEK),

* 1 gram benzoesanu denatonium.

Druga z procedur skażania, którą można stosować w Polsce jest procedura zgłoszona przez Polskę i przewidziana dla Polski, określona w pkt II ww. załącznika, zgodnie z którą należy stosować na hektolitr etanolu absolutnego, którąkolwiek z następujących substancji:

wraz z 0,25 litra zasad pirydynowych;

wraz z 1 gramem benzoesanu denatonium.

Zatem prawodawca wspólnotowy rozdzielił procedury skażania na:

* stosowane we wszystkich państwach członkowskich,

* stosowane w niektórych państwach członkowskich.

Cel wprowadzenia tego wyraźnego rozdzielenia zapisano w pkt 5 uwag wprowadzających rozporządzenie wykonawcze Komisji nr 162/2013.

Zgodnie z nim, w swoim sprawozdaniu końcowym, opublikowanym w lipcu 2011 r., grupa projektowa zaproponowała, że można by rozważyć przyjęcie procedury skażania z wykorzystaniem trzech litrów alkoholu izopropylowego (IPA), trzech litrów ketonu metylowo-etylowego (MEK) oraz jednego grama benzoesanu denatonium na hektolitr absolutnego alkoholu jako wspólnej procedury skażania do celów całkowitego skażania alkoholu. Jedną z głównych korzyści proponowanej wspólnej procedury jest to, że ma ona zastąpić liczne procedury stosowane w sposób niezależny w różnych państwach członkowskich. Dlatego też procedurę tą należy stosować jako wspólną procedurę dla wszystkich państw członkowskich do celów całkowitego skażania alkoholu w celu zapobiegnięcia uchylaniu się od opodatkowania, unikaniu opodatkowania i nadużyciom w tej dziedzinie.

Jak już wskazano, zgodnie art. 93 ust. 2 ustawy, produkcją alkoholu etylowego jest również jego skażanie.

Należy stwierdzić, że zwolnieniu z podatku akcyzowego podlega alkohol etylowy skażony w Polsce według procedury przewidzianej do stosowania we wszystkich państwach członkowskich Unii, określonej w pkt I załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013 lub według procedury przewidzianej dla Polski, określonej w pkt II ww. załącznika.

Zatem nie będzie objęty zwolnieniem od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażany w Polsce środkami skażającymi dopuszczonymi w innych państwach członkowskich, a więc środkami dopuszczonymi w Łotwie, Słowenii lub na Węgrzech.

Odnosząc się do drugiej wątpliwości Wnioskodawcy, nie można zgodzić się ze stwierdzeniem Zainteresowanego, że nabycie wewnątrzwspólnotowe alkoholu etylowego skażonego skażalnikiem dopuszczonym przez którekolwiek państwo członkowskie, wskazanym w rozporządzeniu nr 3199/93, podlega zwolnieniu od akcyzy, niezależnie od tego, w którym kraju członkowskim doszło do skażenia.

Spółka wskazała, że zamierza nabywać alkohol etylowy wewnątrzwspólnotowo z jednego z państw członkowskich UE, gdzie został całkowicie skażony skażalnikami dopuszczonymi przez inne państwo członkowskie. Spółka planuje nabywać alkohol z wszystkich państw członkowskich UE, tj. z: Austrii, Belgii, Bułgarii, Chorwacji, Cypru, Czech, Dania, Estonii, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Litwy, Luksemburga, Łotwy, Malty, Niemiec, Portugalii, Rumunii, Słowacji, Słowenii, Szwecji, Węgier, Wielkiej Brytanii, Włoch. Jako przykład podano, że nabywany wewnątrzwspólnotowo będzie alkohol skażony w Niemczech zgodnie z procedurą skażenia wskazaną przez Łotwę.

Wyjaśnić należy, iż zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz. U. L 316 z 31 października 1992 r., str. 21), państwa członkowskie są zobowiązane zwolnić z podatku akcyzowego alkohole, które zostały całkowicie skażone zgodnie z wymogami któregokolwiek z państw członkowskich, pod warunkiem, że wymogi te zostały należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z warunkami określonymi w ust. 3 i 4 tego artykułu.

Do zwolnienia od akcyzy alkoholu etylowego całkowicie skażonego, który jest przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego przez Wnioskodawcę, możliwe jest jego skażenie zgodnie z dodatkową procedurą skażania stosowaną wyłącznie w kraju jego wyprodukowania lub procedurą skażania stosowaną we wszystkich państwach członkowskich.

Zatem odnosząc powyższe do przykładu wskazanego przez Wnioskodawcę, nie będzie korzystał ze zwolnienia alkohol etylowy wyprodukowany i całkowicie skażony w Niemczech środkami skażającymi dopuszczonymi w innych państwach członkowskich, a więc np. środkami dopuszczonymi w Łotwie.

Odnosząc się do zagadnienia dotyczącego importowanego przez Wnioskodawcę spoza Wspólnoty Europejskiej, m.in. z Ukrainy lub USA, alkoholu etylowego całkowicie skażonego w powyższych krajach trzecich przy zastosowaniu dodatkowych procedur skażania przewidzianych dla Łotwy, Słowenii lub Węgier należy stwierdzić, że w myśl art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Zatem importowany przez Wnioskodawcę alkohol etylowy całkowicie skażony w krajach trzecich przy zastosowaniu skażalników przewidzianych w punkcie II załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013, odpowiednio dla Łotwy lub Słowenii lub Węgier, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy zauważyć, iż powołane we wniosku interpretacje indywidualne prawa podatkowego, wydane zostały w indywidualnych sprawach osadzonych w konkretnych stanach faktycznych oraz w oparciu o przepisy w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2013 r. i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Stosownie do art. 14f. ustawy - Ordynacja podatkowa, wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. W przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Zwrot nienależnej opłaty następuje nie później niż w terminie 7 dni od dnia zakończenia postępowania w sprawie wydania interpretacji.

Z uwagi na to, iż w dniu 15 października 2013 r. Wnioskodawca dokonał opłaty w kwocie 240 zł, a w uzupełnieniu wniosku wskazano, że sprawa dotyczy trzech zdarzeń przyszłych, opłata w wysokości 120 zł zostanie zwrócona zgodnie z 14f § 2a ustawy - Ordynacja podatkowa na adres wskazany przez Wnioskodawcę we wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.