IPTPP3/443A-33/14-6/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia - 20 maja 2014 r. (data wpływu 30 maja 2014 r.), uzupełnione pismem z dnia 31 sierpnia 2014 r. (data wpływu 1 września 2014 r.), oraz pismem z dnia 9 września 2014 r. (data wpływu 11 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

W dniu 30 maja 2014 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 31 sierpnia 2014 r. (data wpływu 1 września 2014 r.), oraz pismem z dnia 9 września 2014 r. (data wpływu 11 września 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca został utworzony Dekretem z dnia 24 maja 1945 r. (Dz. U. Nr 21, poz. 119) i jest Uniwersytetem - Państwową Szkołą Wyższą w rozumieniu Ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365) z późn. zm.. Uniwersytet posiada osobowość prawną, a nadzór nad nim w zakresie ustalonym Ustawą sprawuje Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Uniwersytet nabywa na terenie kraju gaz ziemny wysokometanowy E o symbolu GZ 50 o cieple spalania 39,50MJ/m³ zakwalifikowany do grupy wyrobów o kodzie CN 2711 21 00. Uniwersytet jest finalnym nabywcą gazowym. Uniwersytet dokonuje zakupu paliwa gazowego od jednego operatora. Operator wystawia na uczelnię fakturę VAT. Nabywany gaz ziemny jest zużywany na cele:

1. HOTELE

2. Budynki przeznaczone na cele dydaktyczne,

3. Cele dydaktyczne - ćwiczenia laboratoryjne, badania prowadzone ze studentami,

4. Cele gastronomiczne - wyposażenie stołówek gastronomicznych. Stołówki gastronomiczne są wynajmowanymi obiektami. Występuje w tym przypadku wystawienie refaktury przez Uniwersytet na podmiot wynajmujący.

5. W mieszkaniach służbowych oraz Domach Studenckich jako wyposażenie celem przygotowania posiłków.

1. Czy każdy z obiektów należących do Wnioskodawcy, objętych zakresem pytania, posiada odrębną opomiarowaną instalację, nadzorującą zużycie wyrobów gazowych celem wytworzenia energii cieplnej na potrzeby ogrzania pomieszczeń lub c.w.u, (tekst jedn.: hotele, budynki dydaktyczne, mieszkania służbowe, domy studenckie). Odp. TAK

2. Czy też Wnioskodawca posiada jedną opomiarowaną instalację, nadzorującą całość zużytych wyrobów gazowych na potrzeby obiektów należących do Wnioskodawcy. Odp. NIE

3. Czy pomieszczenia udostępniane w celach gastronomicznych (stołówki) posiadają odrębną instalację pomiarową nadzorującą ilość zużycia wyrobów gazowych. Odp. TAK

4. Czy wyroby gazowe zużywane w laboratoriach do prowadzenia badań, zużywane są w celach opałowych. Odp. TAK

5. Czy laboratoria posiadają instalację, która mierzy zużycie wyrobów gazowych w celach dydaktycznych. Odp. NIE, jest opomiarowana instalacja na wszystkie laboratoria dydaktyczne sumarycznie w danym obiekcie (dot. 1,2,3)

6. Czy wyroby gazowe zużywane w celach dydaktycznych do przeprowadzenia ćwiczeń laboratoryjnych zużywane są w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz w redukcji chemicznej. Odp. NIE

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W związku z powyższym Wnioskodawca prosi o udzielenie interpretacji w sprawie wysokości stawki podatku akcyzowego od paliwa gazowego oraz konieczności prowadzenia ewidencji zużycia paliwa gazowego jako podmiot zużywający w ramach zwolnień ze względu na przeznaczenie:

1. Hotele Uniewrsytetu

2. Budynki przeznaczone na cele dydaktyczne

3. Cele dydaktyczne

4. Cele gastronomiczne

5. W mieszkaniach służbowych oraz Domach Studenckich jako wyposażenie celem przygotowania posiłków.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Wysokość Stawki podatku akcyzowego ze względu na cel jego zużycia:

1.1.Hotele Uniwersytetu

2. Budynki przeznaczone na cele dydaktyczne

3. Cele dydaktyczne - ćwiczenia laboratoryjne, badania prowadzone ze studentami nie są to cele opałowe ani do napędu silników spalinowych. Zgodnie z art. 89 ust. 2 Ustawy o podatku akcyzowym stawka akcyzy 0 zł.

4. Cele gastronomiczne - wyposażenie stołówek gastronomicznych. Stołówki gastronomiczne są wynajmowanymi obiektami. Występuje w tym przypadku wystawienie refaktury przez Uniwersytet na podmiot wynajmujący. Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 13 Ustawy o podatku akcyzowym stawka akcyzy 1,28 zł/GJ,

5. W mieszkaniach służbowych oraz Domach Studenckich jako wyposażenie celem przygotowania posiłków. Zgodnie z art. 14 Ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższymi Dz. U. Nr 164, poz. 1365) z późn. zm. Uczelnia może prowadzić domy studenckie. Uniwersytet jest posiadaczem mieszkań służbowych w których mieszkają pracownicy uczelni oraz Domów Studencki, w których mieszkają studenci uczelni.

Zarówno pracownicy jak i studenci wnoszą opłaty za korzystanie z Domów Studenckich i mieszkań służbowych. Zużycie gaz ziemny wysokometanowy E o symbolu GZ 50 o cieple spalania 39,50MJ/m³ zakwalifikowany do grupy wyrobów o kodzie CN 27 11 21 00 w tych obiektach jest w ilościach do 10 m3/h oraz rocznie nie przekracza 8000 m^3. Zgodnie art. 31b ust. 2 pkt 1 Ustawy o podatku akcyzowym zwolnione z akcyzy.

II. Ewidencja zużycia wyrobów paliwa gazowego jako podmiot zużywający w ramach zwolnień ze względu na przeznaczenie.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie Art. 32 ust. 5 pkt 3 Ustawy o podatku akcyzowym podmiot zużywający paliwo gazowe o kodzie CN 27 11 21 00 ma obowiązek prowadzenia ewidencji zużycia w ramach zwolnień ze względu na przeznaczenie. Ewidencja, o której mowa w ust. 5 pkt 3. powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania oraz informacje o dokumentach dostawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Przez wyroby gazowe - w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy - rozumie się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00. W poz. 28 załącznika nr 1 wymieniono pod kodem CN 2711 - gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

Stosownie zaś do art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy za finalnego nabywcę gazowego uznaje się podmiot, który:

- niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Zgodnie z art. 9c ust. 1 ustawy w przypadku wyrobów gazowych - przez które rozumie się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00 (art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy) - przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Stosownie do art. 11b ust. 1 w przypadku wyrobów gazowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

Podatnikiem akcyzy, zgodnie art. 13 ust. 1 pkt 13 ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą gazowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5.

W tym miejscu podkreślić należy, że w myśl art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy - w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, zaś użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego jest przedmiotem opodatkowania jedynie w ściśle określonych przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5 ustawy.

W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych, zgodnie z art. 9c ust. 4 i 5 ustawy - sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi gazowemu czy finalnemu nabywcy gazowemu oraz może zażądać od nabywcy przedstawienia potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy, a w razie odmowy jego przedstawienia przez nabywcę - może odmówić sprzedaży wyrobów gazowych po cenie nieuwzględniającej akcyzy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący Państwową Szkołą Wyższą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym, jest stroną umowy kompleksowej dostarczania paliwa gazowego. Wnioskodawca nabywa na terenie kraju gaz ziemny wysokometanowy E o symbolu GZ 50 o cieple spalania 39,50MJ/m³ zakwalifikowany do grupy wyrobów o kodzie CN 27 11 21 00. Uniwersytet jest finalnym nabywcą gazowym. Uniwersytet dokonuje zakupu paliwa gazowego od jednego operatora. Operator wystawia na uczelnię fakturę VAT. Nabywany gaz ziemny jest zużywany na cele opałowe w hotelach prowadzonych przez Uniwersytet oraz c.w.u w hotelach prowadzonych przez Uniwersytet, na cele opałowe w budynkach przeznaczonych na cele dydaktyczne oraz c.w.u w budynkach przeznaczonych na cele dydaktyczne, na cele dydaktyczne - ćwiczenia laboratoryjne, badania prowadzone ze studentami, na cele gastronomiczne-wyposażenie stołówek gastronomicznych. Stołówki gastronomiczne są wynajmowanymi obiektami. Występuje w tym przypadku wystawienie refaktury przez Uniwersytet na podmiot wynajmujący. Wnioskodawca wskazuje również, że nabywane paliwo gazowe zużywane jest w mieszkaniach służbowych oraz Domach Studenckich jako wyposażenie celem przygotowania posiłków.

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy, stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych - 1,28 zł/1 GJ.

W myśl art. 89 ust. 2 stawka akcyzy dla wyrobów akcyzowych innych niż wymienione w art. 89 ust. 1 pkt 1-13, przeznaczonych do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych wynosi 0 zł.

Ustawa o podatku akcyzowym nie definiuje pojęcia cel "opałowy", wobec czego zasadne staje się językowe wyjaśnienie tego pojęcia. Wykładnia literalna przepisów ustawy nakazuje przyjąć, iż z celem opałowym mamy do czynienia wówczas, gdy następuje proces polegający na spalaniu wyrobów energetycznych w celu wytworzenia energii cieplnej służącej do takich celów, jak np. ogrzewanie różnego rodzaju pomieszczeń, rzeczy, wody lub też innych cieczy. Zużyciem wyrobu energetycznego na cele opałowe będzie zatem zużycie go bezpośrednio w urządzeniu przetwarzającym energię uzyskaną w wyniku spalania wyrobu energetycznego na energie cieplną.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.) pojęcie "opał" oznacza "to czym się ogrzewa pomieszczenie, czym się pali w piecu, w kuchni itp.". Słownik Języka Polskiego W. Doroszewskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA) definiuje opał jako "to czym się pali, materiał służący do opalania", natomiast "opałowy" oznacza "nadający się na opał, służący do opalania".

W tej kwestii wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie C-240/01 Komisja Europejska vs. Republika Federalna Niemiec. TSUE stwierdził, iż "użycie jako paliwo opałowe" należy interpretować, jako wyrażenie odnoszące się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego. We wszystkich tych przypadkach oleje mineralne ulegają zużyciu i muszą być opodatkowane akcyzą - co trafnie wskazał Wnioskodawca.

Takie rozumienie "celu opałowego" potwierdził również NSA w wyroku z dnia 27 października 2010 r. (sygn. I GSK 1172/09) podkreślając, że wyrażenie to odnosi się do tych przypadków, gdy na skutek spalania oleju mineralnego powstaje energia cieplna, która jest używana do ogrzewania. NSA podkreślił, że pojęcia tego nie można ograniczyć wyłącznie do sytuacji, w których energia cieplna wytwarzana w związku ze spalaniem olejów mineralnych jest używana w celach grzewczych. Zakres tego pojęcia rozciąga się również na takie przypadki, gdy wyprodukowane ciepło zużywane jest w innych celach niż grzewcze.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz przytoczone przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że w przypadku zużycia wyrobów gazowych na cele opałowe i tzw. c.w.u w hotelach prowadzonych przez wnioskodawcę oraz budynkach dydaktycznych ma zastosowanie stawka akcyzy w wysokości 1,28 zł/ 1 GJ.

Również opodatkowaniu stawką akcyzy w wysokości 1,28 zł/1 GJ podlega zużycie wyrobów gazowych przez stołówki gastronomiczne.

Wnioskodawca wskazał w opisie sprawy, iż zużywa również wyroby gazowe w celach dydaktycznych do przeprowadzania ćwiczeń laboratoryjnych, z tym że wyroby te są zużywane w celach opałowych. Wskazać należy, by móc zastosować stawkę 0 zł, należy spełnić kumulatywnie wszystkie warunki przewidziane w art. 89 ust. 2 ustawy. Ponieważ wyrób gazowy zużywany w laboratoriach posiada kod CN 2711 21 00, zatem jest wyrobem energetycznym, o którym mowa w art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy. Klasyfikacja tego wyrobu wyklucza go bowiem z możliwości stosowania stawki 0 zł.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że zużycie wyrobu gazowego o kodzie CN 2711 21 00 w celach opałowych, do przeprowadzenia badań w laboratoriach jest opodatkowane stawką podatku tj. 1,28 zł/1 GJ.

Zasadą jest zatem opodatkowanie obrotu wyrobami gazowymi, tym niemniej ustawodawca przewidział również określone wyłączenia od zasady opodatkowania obrotu tymi wyrobami.

Zgodnie z art. 31b ust. 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez:

W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień, o których mowa w ust. 1, ust. 2 pkt 2-8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów (art. 31b ust. 5 ustawy).

Zgodnie z art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe.

Ustawa nie zawiera jednak definicji legalnej pojęcia "gospodarstwo domowe". Odwołać należy się zatem do jego znaczenia językowego. Z Małego słownika języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999, str. 231 wynika, iż gospodarstwo to m.in. posiadłość wiejska obejmująca grunty i zabudowania, natomiast domowy - str. 144 - to w szczególności odnoszący się do domu. Dom to pomieszczenia mieszkalne, miejsce stałego zamieszkania jak i ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych, gospodarstwo domowe.

Gospodarstwo domowe to przede wszystkim pomieszczenia mieszkalne (służy jako miejsce stałego zamieszkania, w którym koncentruje się ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych).

Podmiot (finalny nabywca) korzystający ze zwolnienia w trybie art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy, zobligowany jest zatem nadać nabytym wyrobom gazowym określone przeznaczenie, tj. w rozpatrywanym przypadku muszą być one zużyte przez gospodarstwo domowe (generalnie przez pomieszczenia mieszkalne). Istotna jest zatem tożsamość podmiotu korzystającego ze zwolnienia oraz gospodarstwa domowego. Upraszczając rozpatrywane zagadnienie, podmiot korzystający ze zwolnienia musi posiadać tytuł prawny do pomieszczeń mieszkalnych żeby spełnić warunek wskazany w art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy.

Podmiot nabywający wyroby gazowe, tj. w celu zużycia ich w zwolnieniu deklaruje to przeznaczenie. Gdy ww. tożsamość nie będzie zachowana, podmiot nabywający wyroby będzie wyłącznie dostarczał wyprodukowane ciepło lub paliwo gazowe do różnego rodzaju odbiorców, a nie zużywał je w określonym celu.

Sam fakt, że wyroby gazowe zużywane są do ogrzania wody lub pomieszczeń w których mieszkają studenci, czy też pracownicy uniwersytetu, nie jest wystarczający aby sprzedaż tych wyrobów korzystała ze zwolnienia od akcyzy, bowiem zwolnienie to przysługuje jedynie w przypadku zużywania wyrobów gazowych przez gospodarstwa domowe. Jak wynika z opisu sprawy, wyroby te nie są bowiem zużywane bezpośrednio przez gospodarstwa domowe, a przez Wnioskodawcę lub Domy Studenckie, które następnie dostarczają ciepło lub c.w.u do poszczególnych pomieszczeń mieszkalnych. Natomiast zwolnienie to przysługuje jedynie w przypadku przeznaczenia wyrobów gazowych do celów opałowych przez gospodarstwa domowe. Wobec powyższego zużycie wyrobów gazowych oraz dostarczenie wyrobów gazowych na potrzeby funkcjonowania Domów studenckich oraz mieszkań służbowych nie może korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy i podlega opodatkowaniu stawką akcyzy w wysokości 1,28 zł/1GJ.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie następujące wyroby akcyzowe:

Zatem aby móc skorzystać z jednego z enumeratywnie wymienionego w art. 32 ust. 1 ustawy zwolnienia od podatku akcyzowego wymagane jest spełnienie warunków określonych w ust. 5 -13.

Stosownie do art. 32 ust. 3 ustawy, zwolnienie od akcyzy wyrobów, o których mowa w ust. 1, stosuje się wyłącznie w przypadku ich:

W myśl art. 32 ust. 5 ustawy, warunkiem zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich przeznaczenie jest również:

Jak wskazano powyżej, w przypadku nabycia przez Wnioskodawcę paliwa gazowego przekazywanego następnie do Domów Studenckich lub mieszkań służbowych nie ma zastosowania zwolnienie od podatku akcyzowego określone w art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy, tym samym regulacja zawarta w art. 32 ust. 5 pkt 3 ustawy nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż dotyczy sytuacji określonych w art. 32 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że z uwagi na fakt, iż Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie nie przysługuje zwolnienie od podatku akcyzowego z tytułu zużycia wyrobów gazowych, tym samym obowiązek prowadzenia ewidencji zużycia wyrobów gazowych przez podmiot zużywający w ramach zwolnienia ze względu na przeznaczenie, wynikający z art. 32 ust. 5 ustawy, w przedmiotowej sytuacji nie ma miejsca.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.