IPTPP3/443A-22/12-4/BJ - Opodatkowanie akcyzą zużycia węgla kamiennego zakupionego w roku 2011.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2012 r. (data wpływu 23 stycznia 2012 r.), uzupełnione pismem z dnia 18 kwietnia 2012 r. (data wpływu: 23 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą zużycia węgla kamiennego zakupionego w roku 2011 - jest prawidłowe.

W dniu 23 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą zużycia węgla kamiennego zakupionego w roku 2011.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zarząd Spółdzielni zwraca się z prośbą o wykładnię w sprawie podatku akcyzowego.

Spółdzielnia w 93% zakupuje energię cieplną z miejscowego Zakładu Energetyki Cieplnej, natomiast produkcja energii cieplnej z kotłowni węglowej wytwarzającej energię cieplną dla potrzeb lokali mieszkalnych i użytkowych wynosi ok. 7% całości zasobów.

Opał do ww. kotłowni zakupiony był w trybie przetargu w 2011 r., gdzie na dzień 2 stycznia 2012 r. z dostarczonego opału powstał zapas.

W uzupełnieniu wniosku Spółdzielnia poinformowała, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ww. sytuacji zobowiązani jesteśmy do zapłacenia podatku akcyzowego od zużytego węgla z zapasu.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółdzielnia nie powinna zapłacić podatku akcyzowego od zużytego węgla z zapasu. Ponadto w uzupełnieniu Wnioskodawca stwierdził, iż zgodnie z art. 31a ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym spełnia przesłanki zawarte w definicji zakładu energochłonnego oraz udział zakupionych wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedaży Wnioskodawcy w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego ustalany jest procentowy udział wynosi 52%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z tzw. słowniczkiem ustawowym czyli przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) - dalej "ustawa", przez wyroby akcyzowe należy rozumieć wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy; z kolei zgodnie z punktem 1a wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19 - 21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 ww. załącznika jako wyrób akcyzowy wymieniono: węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, kod CN ex 2701. Z objaśnienia do ww. załącznika wynika, że znacznik "ex" oznacza, iż dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu. W związku z powyższym węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla i oznaczone kodem CN ex 2701 są wyrobami akcyzowymi - węglowymi, tylko w przypadku, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

W art. 2 ust. 1 pkt 22 ustawy zdefiniowano jako podmiot zużywający - podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Za sprzedaż wyrobów węglowych (ust. 2) uznaje się ich:

W związku z powyższym na podstawie art. 9a ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 9 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. użycie wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowując co do zasady użycie wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej ustawodawca przewidział w art. 31a ustawy szereg zwolnień od akcyzy.

I tak na podstawie art. 31a ust. 2 ustawy zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

Zgodnie z ust. 4 warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3.

Ewidencja, o której mowa w ust. 4, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja, o której mowa w ust. 4, powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, o której mowa w ust. 4, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Zgodnie z ust. 10 przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W treści złożonego wniosku wskazano, że Wnioskodawca w kotłowni węglowej wytwarza energię cieplną dla potrzeb lokali mieszkalnych i użytkowych, używając do tego celu węgla kamiennego typu "orzech" zakupionego w 2011 r. Udział zakupionych wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedaży Wnioskodawcy w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego ustalany jest procentowy udział wynosi 52%.

Należy stwierdzić, iż zgodnie z definicją zawartą w art. 31a ust. 10 ustawy przez zakłady energochłonne rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10%w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Mając na uwadze podane przez Wnioskodawcę okoliczności oraz przytoczone powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż skoro Wnioskodawca wypełnia warunki zawarte w definicji zakładu energochłonnego (art. 31a ust. 10 ustawy), to może skorzystać ze zwolnienia z akcyzy z tytułu zużycia wyrobów węglowych przez zakład energochłonny do celów opałowych zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy. Przy czym warunkiem stosowania ww. zwolnienia jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Zasady prowadzenia ww. ewidencji zostały przedstawione w art. 31a ust. 4-7 ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia objętego wnioskiem.

Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.