IPTPP3/443A-20/14-5/BJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP3/443A-20/14-5/BJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2014 r. (data wpływu 7 marca 2014 r.), uzupełnione pismem z dnia 21 maja 2014 r. (data wpływu 22 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie przesłanek uprawniających do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, objętych pytaniami nr 1, 2, 3 i 4 wniosku oraz w zakresie weryfikacji przez Wnioskodawcę statusu nabywcy wyrobów węglowych jako pośredniczącego podmiotu węglowego, objętej pytaniem nr 6 wniosku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie przesłanek uprawniających do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, objętych pytaniami nr 1, 2, 3 i 4 wniosku oraz w zakresie weryfikacji przez Wnioskodawcę statusu nabywcy wyrobów węglowych jako pośredniczącego podmiotu węglowego, objętym pytaniem nr 6 wniosku, a także w zakresie możliwości potwierdzenia nabycia i przeznaczenia węgla, w umowie handlowej zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a finalnym nabywcą węglowym, dotyczącym pytania nr 5 wniosku.

Tut. Organ pismem z dnia 13 maja 2014 r. wezwał Wnioskodawcę m.in. do doprecyzowania przedstawionego opisu sprawy. Wniosek uzupełniono w ustawowym terminie.

Niniejsza interpretacja została wydana w zakresie powyżej wskazanych punktów: 1, 2, 3, 4 i 6, natomiast w zakresie punktu 5 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest wydobycie oraz obrót węglem kamiennym (sklasyfikowanym według Nomenklatury Scalonej do pozycji CN 2701, dalej "węgiel" lub "wyroby węglowe". Wnioskodawca złożył do właściwego Naczelnika Urzędu Celnego pisemne powiadomienie o zamiarze prowadzenia działalności jako pośredniczący podmiot węglowy oraz otrzymał potwierdzenie przyjęcia tegoż powiadomienia przez Naczelnika Urzędu Celnego. Wnioskodawca m.in. sprzedaje węgiel bezpośrednio (tekst jedn.: bez pośredników handlowych) podmiotom zużywającym węgiel do celów zwolnionych z akcyzy, wskazanych w art. 31a ust. 1 ustawy akcyzowej (dalej "Finalny Nabywca Węglowy" lub "FNW"). Wówczas węgiel jest transportowany bezpośrednio od Wnioskodawcy do FNW.

Zależnie od ustaleń z FNW (w tym także ustaleń z umowy handlowej Wnioskodawcy z FNW), występują sytuacje, w których to:

1. FNW (samodzielnie lub korzystając z usług transportowych podmiotów trzecich - przewoźników) jest odpowiedzialny za transport wyrobów węglowych od Wnioskodawcy do FNW na warunkach FCA wg Incoterms 2000 lub 2010 (lub do nich zbliżonymi np. EXW), t.j. w opcji transportu po stronie FNW, lub

2. Wnioskodawca (samodzielnie lub korzystając z usług transportowych podmiotów trzecich - przewoźników) jest odpowiedzialny za transport wyrobów węglowych od Wnioskodawcy do FNW na warunkach DAP wg Incoterms 2010 (lub do nich zbliżonych np. DDP wg Incoterms 2000 lub 2010), t.j. w opcji transportu po stronie sprzedającego - Wnioskodawcy.

Przemieszczenie węgla odbywa się transportem kolejowym lub samochodowym. Załadunku węgla na środki transportowe dokonuje Wnioskodawca na swój koszt. Wnioskodawca wystawia dokument dostawy zgodny z rozporządzeniem ws. dokumentu dostawy lub fakturę VAT pełniącą rolę dokumentu dostawy. W przypadku wystawiania faktur VAT pełniących rolę dokumentu dostawy Wnioskodawca zamieszcza na fakturze VAT informację dotyczącą przeznaczenia wyrobów węglowych, kodu CN wyrobów węglowych i ich ilości w kilogramach.

Z niektórymi kupującymi FNW, Wnioskodawca ma zawarte umowy handlowe, w których strony regulują wzajemne relacje, m.in. wskazują ilość węgla do sprzedaży przez Wnioskodawcę (nabycia przez FNW), termin obowiązywania umowy, cenę sprzedawanego węgla, mechanizm jej ustalania na następne lata (w razie umów wieloletnich), warunki zapłaty, parametry jakościowe węgla, obowiązek uzgadniania kwartalnych, miesięcznych lub tygodniowych harmonogramów dostaw oraz obowiązki Stron związane z realizacją sprzedaży wyrobów węglowych w warunkach Ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. W tym zakresie m.in., Sprzedający zobowiązuje się do prawidłowego wystawiania: dokumentów dostawy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa akcyzowego lub faktur VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz do ujmowania na tych fakturach VAT informacji dotyczących przeznaczenia wyrobów węglowych uprawniającego do zwolnienia od akcyzy, a także kodu CN i ich ilości w kilogramach.

Ponadto Strony precyzują formułę dostaw wg Incoterms i określają Stronę, na której zlecenie i koszt działa przewoźnik. Strony ponadto precyzują miejsce sprzedaży (nabycia) węgla. W formule FCA wg Incoterms 2000 lub 2010 (lub do nich zbliżonymi np. EXW), t.j. w opcji transportu po stronie kupującego, Strony ustalają konieczność umocowania przewoźnika kupującego do potwierdzenia nabycia węgla i jego przeznaczenia w przypadku nabycia węgla.

Wnioskodawca sprzedaje wyroby węglowe FNW w ramach zawartych umów handlowych lub bez zawartej umowy handlowej, w oparciu o następujące formuły Incoterms:

1. EXW wg Incoterms 2000 lub 2010 (Ex Works);

2. FCA wg Incoterms 2000 lub 2010 (Free Carrier);

3. DAP wg Incoterms 2010 (Delivered At Place);

4. DDP wg Incoterms 2000 lub 2010 (Delivered Duty Paid).

Sprzedaż wyrobów węglowych dla FNW na terenie kraju w poszczególnych wariantach.

1. opcja transportu po stronie FNW.

W wariancie tym Wnioskodawca sprzedaje bezpośrednio (tekst jedn.: bez pośredników handlowych) wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych w określonych procesach lub pracach albo przez określone podmioty - wymienione w art. 31a ust. 1 ustawy akcyzowej (FNW), tj. W zwolnieniu od akcyzy. Wyroby węglowe transportowane są bezpośrednio od Wnioskodawcy do FNW. Sprzedaż realizowana jest najczęściej na warunkach FCA "miejsce przekazania towaru" wg Incoterms 2000 lub 2010 lub do nich zbliżonych (np. EXW wg Incoterms 2000 lub 2010).

Wg stosowanych u Wnioskodawcy, w opcji transportu po stronie FNW, warunków FCA, EXW lub do nich zbliżonych wg Incoterms 2000 lub 2010, węgiel odbierany jest bezpośrednio od Wnioskodawcy, tj. w zależności od środka transportu z magazynu Wnioskodawcy (transport samochodowy) lub na kolejowej stacji nadania właściwej dla siedziby Wnioskodawcy (transport kolejowy). W przedmiotowej sytuacji, wydanie towaru i przejście ryzyka uszkodzenia lub utraty towaru na FNW następuje w momencie przejęcia towaru przez FNW lub przewoźnika FNW w powyższych miejscach. Z tą chwilą towar uznaje się za dostarczony, a jego własność przechodzi na FNW. FNW działa osobiście bądź przez upoważnionego pracownika albo za pomocą przewoźnika działającego w imieniu FNW na podstawie stosownego pisemnego pełnomocnictwa. FNW udzielają swoim przewoźnikom w transporcie kolejowym lub samochodowym, stosownych pełnomocnictw, na mocy których przewoźnicy ci mają uprawnienie do dokonania potwierdzenia nabycia i przeznaczenia węgla w miejscu jego nabycia. Pełnomocnictwa są przekazywane Wnioskodawcy.

W przypadku opcji transportu po stronie FNW, miejscem nabycia/ sprzedaży węgla przez FNW jest:

a.

magazyn Wnioskodawcy wg siedziby Wnioskodawcy (transport samochodowy), bądź:

b.

właściwa dla siedziby Wnioskodawcy stacja kolejowa (transport kolejowy).

W miejscu tym, FNW bądź przewoźnik działający na podstawie pisemnego pełnomocnictwa FNW, dokonuje stosownego potwierdzenia nabycia i przeznaczenia wyrobów węglowych na dokumencie dostawy lub na fakturze VAT pełniącej rolę dokumentu dostawy. Jeden egzemplarz dokumentu dostawy, po potwierdzeniu nabycia wyrobów węglowych, zwracany jest Wnioskodawcy. Drugi egzemplarz dokumentu dostawy lub faktury VAT pełniącej rolę dokumentu dostawy, przeznaczony dla FNW, zostaje przekazany FNW lub jego pełnomocnikowi.

2. opcja transportu po stronie Wnioskodawcy.

W wariancie tym Wnioskodawca sprzedaje bezpośrednio (tekst jedn.: bez pośredników handlowych) wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych w określonych procesach lub pracach albo przez określone podmioty - wymienione w art. 31a ust. 1 ustawy akcyzowej (FNW), tj. w zwolnieniu od akcyzy. Wyroby węglowe transportowane są bezpośrednio od Wnioskodawcy do nabywców, będących FNW.

W przedmiotowej opcji, za organizację i pokrycie kosztów transportu wyrobów węglowych od Wnioskodawcy do FNW, odpowiada Wnioskodawca (tak jest w przypadku warunków DAP wg Incoterms 2010 lub do nich zbliżonych np. DAP, DDP wg Incoterms 2000 lub 2010). Przewoźnik transportujący wyroby węglowe działa na zlecenie Wnioskodawcy. W tym przypadku miejsce sprzedaży/nabycia wyrobów węglowych jest zazwyczaj miejscem bezpośrednio związanym z siedzibą FNW lub miejscem dokonania zużycia węgla lub miejscem magazynowania węgla przez FNW. Wnioskodawca lub/i przewoźnik działający na zlecenie Wnioskodawcy dokonuje transportu węgla od kolejowej stacji nadania właściwej dla Wnioskodawcy lub z magazynu w siedzibie Wnioskodawcy - do miejsca sprzedaży/nabycia przez FNW wyrobów węglowych, którym w zależności od rozwiązań logistycznych u danego FNW i uzgodnień z FNW dotyczących miejsca sprzedaży/nabycia wyrobów węglowych, może być:

a.

kolejowa stacja odbioru właściwa dla: siedziby FNW lub miejsca dokonania zużycia węgla przez FNW lub miejsca magazynowania węgla przez FNW (transport kolejowy);

b.

bocznica kolejowa prowadząca do: siedziby FNW lub miejsca dokonania zużycia węgla przez FNW lub miejsca magazynowania węgla przez FNW (transport kolejowy);

c.

bezpośrednio siedziba FNW lub bezpośrednio miejsce dokonania zużycia węgla przez FNW lub bezpośrednio miejsce magazynowania węgla przez FNW (transport kolejowy i samochodowy).

Do wyżej wymienionych miejsc przewoźnik upoważniony przez Wnioskodawcę, działający na jego koszt i ryzyko, dostarcza wyroby węglowe i przekazuje je FNW. Moment ten jest momentem sprzedaży/nabycia wyrobów węglowych przez FNW, który w ten sposób osobiście lub przez swego reprezentanta (np. pracownika), odbiera wydawane mu wyroby węglowe i dokonuje potwierdzenia nabycia i przeznaczenia przekazanych mu wyrobów węglowych w dokumencie dostawy lub na fakturze VAT pełniącej rolę dokumentu dostawy, po przemieszczeniu węgla. Pierwszy egzemplarz dokumentu dostawy lub egzemplarz faktury VAT pełniącej rolę dokumentu dostawy, po potwierdzeniu nabycia wyrobów węglowych, zwracany jest Wnioskodawcy. Drugi egzemplarz dokumentu dostawy lub faktury VAT pełniącej rolę dokumentu dostawy, przeznaczony dla FNW, zostaje przekazany FNW.

Wnioskodawca, będący pośredniczącym podmiotem węglowym, sprzedaje również węgiel innym pośredniczącym podmiotom węglowym (dalej: "PPW").

W zakresie weryfikacji uprawnień FNW do nabywania węgla w zwolnieniu od akcyzy lub statusu PPW (w celu ustalenia, czy czynności zbycia wyrobów węglowych na rzecz takiego podmiotu podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym), Wnioskodawca prowadzi następujące działania weryfikacyjne:

1.

uzyskuje od FNW - potwierdzenie przeznaczenia uprawniającego do zwolnienia w dokumencie dostawy lub na fakturze VAT pełniącej rolę dokumentu dostawy oraz w umowie handlowej zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a FNW (jeśli została zawarta);

2.

uzyskuje od PPW kopię potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze prowadzenia działalności jako pośredniczący podmiot węglowy przez właściwego dla PPW Naczelnika Urzędu Celnego,

3.

dokonuje sprawdzenia, czy PPW został umieszczony przez Ministra Finansów na liście pośredniczących podmiotów węglowych zamieszczonej w Biuletynie Informacji Publicznej.

W związku z tym, że umowy handlowe opisane w stanie faktycznym, zawierane przez Wnioskodawcę z FNW zawierają ponadto m.in. następujące elementy:

1. Sprzedający oświadcza, że prowadzi działalność gospodarczą jako Pośredniczący Podmiot Węglowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy o podatku akcyzowym i posiada pisemne potwierdzenie przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy;

2. Kupujący oświadcza, że działając jako Finalny Nabywca Węglowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy o podatku akcyzowym, nabywa od Sprzedającego wyroby węglowe z przeznaczeniem do celów opałowych w ramach zwolnienia od akcyzy, którego podstawa prawna jest podana w umowie (poprzez opis przeznaczenia i powołanie na art./ust. z ustawy o podatku akcyzowym);

3. Strony określają gwarantowane wielkości dostaw wyrobów węglowych w tonach, tj. minimalne lub maksymalne ilości węgla w tonach, których dostarczenie w danym okresie i w określonych ilościach w tonach gwarantuje Wnioskodawca, a których nabycie w danym okresie i w określonych ilościach w tonach gwarantuje FNW, z możliwością modyfikacji przez Strony tych ilości:

a.

w zakresie dopuszczonym bezpośrednio w umowie, lub

b.

na podstawie zawieranych do umów handlowych kolejnych aneksów będących integralną częścią niniejszych umów;

4. Strony precyzują mechanizm ustalania warunków (w szczególności ilości, jakości, terminów) poszczególnych dostaw w danych okresach, (z reguły dostawy oparte są o miesięczne lub tygodniowe harmonogramy dostaw, ustalane przez Strony z odpowiednim wyprzedzeniem);

5. Podpisy Stron umowy handlowej (Wnioskodawcy i FNW).

Wnioskodawca rozważa, aby złożenie przez FNW podpisu w umowie handlowej (opisanej powyżej) było równoznaczne z potwierdzeniem przez FNW nabycia i przeznaczenia każdej sprzedanej w ramach umowy handlowej ilości wyrobów węglowych i w związku z tym FNW nie był zobowiązany do dodatkowego pisemnego potwierdzania nabycia i przeznaczenia węgla w odpowiednim polu egzemplarza dokumentu dostawy lub przez złożenie podpisu na fakturze VAT pełniącej rolę dokumentu dostawy.

W konsekwencji specyfiki prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej konieczne jest zagwarantowanie ciągłości dostaw węgla na rzecz poszczególnych nabywców poprzez zawieranie odpowiednich umów. Wnioskodawca, zawierając umowy o powyżej opisanej treści gwarantuje nabywcom ciągłość dostaw węgla, a jednocześnie pozostawiając pewne możliwości modyfikacji ilości i parametrów sprzedawanego przez Spółkę węgla w zależności od aktualnego zapotrzebowania kontrahentów, jak również możliwości produkcyjnych Spółki. Wszelkie modyfikacje postanowień zawartych umów, w tym także zmiany dotyczące ilości, czy też parametrów węgla będącego przedmiotem wspomnianych umów mogą być dokonane jedynie w formie pisemnego aneksu podpisanego przez Spółkę i nabywcę węgla. Taka konstrukcja umów jest szeroko stosowana w obrocie gospodarczym węglem, co należy wiązać ze specyfiką działalności gospodarczej prowadzonej tak przez sprzedawców, jak i nabywców wyrobów węglowych. Zawieranie tego typu umów pozwala z jednej strony na zabezpieczenie przez producentów i sprzedawców odpowiedniej ilości surowca na rynku, a podmiotom nabywającym te wyroby, np. zajmującym się m.in. produkcją energii elektrycznej czy ciepła, ciągłości dostaw węgla niezbędnego do produkcji. Jednocześnie umowy te pozwalają na dostosowanie dostaw węgla w poszczególnych okresach roku do zapotrzebowania kontrahentów, które ulega wahaniom w ciągu roku i uzależnione jest od szeregu różnorodnych czynników, na które zarówno Wnioskodawca, jak i nabywcy nie mają wpływu (np. warunki atmosferyczne wpływające na długość okresu grzewczego).

Sprzedaż wyrobów węglowych dla FNW na terenie kraju w poszczególnych wariantach stanu przyszłego.

1. opcja transportu po stronie FNW, z umową handlową zawartą pomiędzy Wnioskodawcą a FNW.

W przypadku, gdy kupujący FNW złoży w umowie handlowej podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych, o którym mowa w art. 31a ust. 4 pkt 2 w zw. z ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym - Wnioskodawca odstąpi od wymogu składania przez FNW lub pełnomocnika FNW podpisu potwierdzającego nabycie wyrobów węglowych w poszczególnych dokumentach dostawy lub fakturach VAT, pełniących rolę dokumentu dostawy, a także od wymogu udzielania przez FNW upoważnień przewoźnikom do potwierdzania nabycia wyrobów węglowych.

W takim przypadku jeden egzemplarz wystawionego przez Wnioskodawcę dokumentu dostawy lub faktury VAT pozostaje u Wnioskodawcy, a drugi zostaje przekazany do FNW. Żaden egzemplarz dokumentu dostawy lub faktury VAT nie będzie posiadał pisemnego potwierdzenia nabycia wyrobów węglowych, o którym mowa w art. 31a ust. 4 pkt 1 i ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

W tym przypadku miejscem sprzedaży/nabycia węgla przez FNW wskazanym w dokumencie dostawy będzie, jak dotąd:

a.

magazyn Wnioskodawcy wg siedziby Wnioskodawcy (transport samochodowy), bądź:

b.

właściwa dla siedziby Wnioskodawcy stacja kolejowa (transport kolejowy),

przy czym FNW (lub jego pełnomocnik) nie będzie dokonywał w tym miejscu potwierdzenia nabycia wyrobów węglowych na dokumencie dostawy lub na fakturze sprzedaży VAT pełniącej rolę dokumentu dostawy.

2. opcja transportu po stronie Wnioskodawcy, z umową handlową zawartą pomiędzy Wnioskodawcą a FNW.

W przypadku, gdy kupujący FNW złoży w umowie handlowej podpis potwierdzający nabycie wyrobów węglowych, o którym mowa w art. 31a ust. 4 pkt 2 w zw. z ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, Wnioskodawca odstąpi od wymogu składania przez FNW lub pełnomocnika FNW podpisu potwierdzającego nabycie wyrobów węglowych w poszczególnych dokumentach dostawy lub fakturach VAT, pełniących rolę dokumentu dostawy.

W takim przypadku jeden egzemplarz dokumentu dostawy lub faktury VAT pełniącej rolę dokumentu dostawy pozostaje u wnioskodawcy. Drugi egzemplarz dokumentu dostawy lub faktury VAT pełniącej rolę dokumentu dostawy zostaje przekazany FNW. Żaden egzemplarz dokumentu dostawy lub faktury VAT nie będzie posiadał pisemnego potwierdzenia nabycia wyrobów węglowych, o którym mowa w art. 31a ust. 4 pkt 1 w zw. z ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Miejscem sprzedaży/nabycia wyrobów węglowych wskazanym w dokumencie dostawy w tym przypadku, może być:

a.

kolejowa stacja odbioru właściwa dla: siedziby FNW lub miejsca dokonania zużycia węgla przez FNW lub miejsca magazynowania węgla przez FNW (transport kolejowy);

b.

bocznica kolejowa prowadząca do: siedziby FNW lub miejsca dokonania zużycia węgla przez FNW lub miejsca magazynowania węgla przez FNW (transport kolejowy);

c.

bezpośrednio siedziba FNW lub bezpośrednio miejsce dokonania zużycia węgla przez FNW lub bezpośrednio miejsce magazynowania węgla przez FNW (transport kolejowy i samochodowy),

przy czym FNW nie musi dokonać w tych miejscach pisemnego potwierdzenia nabycia wyrobów węglowych.

Zaistniałe stany faktyczne:

1. Sprzedaż węgla dla finalnego nabywcy węglowego w opcji transportu po stronie finalnego nabywcy węglowego, tj. na warunkach FCA wg Incoterms 2000 lub 2010 lub do nich zbliżonych (np. EXW wg Incoterms 2000 lub 2010): miejsce nabycia węgla. Tego stanu faktycznego dotyczy Pytanie nr 1 we wniosku.

2. Sprzedaż węgla dla finalnego nabywcy węglowego w opcji transportu po stronie finalnego nabywcy węglowego, tj. na warunkach FCA wg Incoterms 2000 lub 2010 lub do nich zbliżonych (np. EXW wg Incoterms 2000 lub 2010): potwierdzenie nabycia węgla w dokumencie dostawy lub fakturze przez pełnomocnika. Tego stanu faktycznego dotyczy Pytanie nr 2 we wniosku.

3. Sprzedaż węgla dla finalnego nabywcy węglowego w opcji transportu po stronie Wnioskodawcy, tj. na warunkach DAP wg Incoterms 2010 lub do nich zbliżonych (np. DDP na warunkach Incoterms 2000 lub 2010): miejsce nabycia węgla. Tego stanu faktycznego dotyczy Pytanie nr 3 we wniosku.

4. Sprzedaż węgla dla finalnego nabywcy węglowego, bez względu na opcję transportu (w obu opcjach transportu): potwierdzenie celu zużycia węgla przez FNW. Tego stanu faktycznego dotyczy Pytanie nr 4 we wniosku.

5. Weryfikacja przez Wnioskodawcę statusu pośredniczącego podmiotu węglowego nabywcy, bez względu na opcję transportu (w obu opcjach transportu). Tego stanu faktycznego dotyczy Pytanie nr 6 we wniosku.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku doprecyzowano opis sprawy o następujące informacje:

Bez względu na opcję transportu (w obu opcjach), w umowach zawieranych przez Wnioskodawcę z finalnymi nabywcami węglowymi będzie się znajdował zapis, zgodnie z którym finalny nabywca węglowy potwierdzi, że cały zakupiony na podstawie umowy węgiel zostanie przeznaczony na cel lub cele określone w art. 31a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, wskazane w treści umowy zawartej przez Wnioskodawcę z finalnym nabywcą węglowym oraz że złożenie podpisu w umowie handlowej oznacza potwierdzenie nabycia wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego w rozumieniu przepisów akcyzowych.

Wnioskodawca, dokonując sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu, prowadzi (stan faktyczny) i będzie prowadzić (zdarzenie przyszłe), ewidencję wyrobów węglowych, o której mowa w art. 91a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, tj. ewidencję zawierającą następujące dane:

1.

ilość każdorazowo sprzedanych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu wyrobów węglowych, w kilogramach, według nazwy oraz pozycji CN;

2.

datę sprzedaży wyrobów węglowych i datę ich wydania finalnemu nabywcy węglowemu;

3.

imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby finalnego nabywcy węglowego;

4.

datę wystawienia i numer identyfikujący dokument dostawy albo inny dokument zastępujący dokument dostawy, na podstawie którego te wyroby zostały sprzedane na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu.

Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadzić ewidencję w formie elektronicznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w opcji transportu po stronie FNW, w dokumencie dostawy, wystawionym na podstawie § 2 ust. 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia ws. dokumentu dostawy, jako miejsce nabycia węgla można wskazać miejsce przekazania (wydania i odbioru) bezpośrednio FNW lub umocowanemu przewoźnikowi FNW, tj. kolejową stację nadania lub siedzibę (magazyn) Wnioskodawcy, czyli miejsce, gdzie zgodnie z umową i regułami prawa następuje przeniesienie własności wyrobów węglowych na FNW - bez naruszenia prawa do zwolnienia tej sprzedaży węgla z akcyzy.

2. Czy w opcji transportu po stronie FNW, potwierdzenie nabycia węgla może być dokonane na dokumencie dostawy lub fakturze VAT pełniącej rolę dokumentu dostawy w miejscu nabycia węgla, przez przewoźnika lub inną osobę umocowaną do tego przez FNW, w momencie wydania węgla przewoźnikowi - bez naruszenia prawa do zwolnienia sprzedaży węgla z akcyzy.

3. Czy w opcji transportu po stronie Wnioskodawcy, w dokumencie dostawy, wystawionym na podstawie § 2 ust. 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia ws. dokumentu dostawy, jako miejsce nabycia węgla można wskazać następujące miejsce ich odbioru przez FNW:

a.

kolejowa stacja odbioru właściwa dla: siedziby FNW lub miejsca dokonania zużycia węgla przez FNW lub miejsca magazynowania węgla przez FNW, lub

b.

bocznica kolejowa prowadząca do: siedziby FNW lub miejsca dokonania zużycia węgla przez FNW lub miejsca magazynowania węgla przez FNW, lub

c.

bezpośrednio siedziba FNW lub bezpośrednio miejsce dokonania zużycia węgla przez FNW lub bezpośrednio miejscem magazynowania węgla przez FNW,

- bez naruszenia prawa do zwolnienia tej sprzedaży węgla z akcyzy.

4. Czy w przypadku sprzedaży węgla dla FNW, potwierdzenie nabycia i przeznaczenia w dokumencie dostawy, dokonane w polu 7 dokumentu dostawy lub potwierdzenie na fakturze VAT pełniącej rolę dokumentu dostawy, przez umocowanego przez FNW przewoźnika lub bezpośrednio przez FNW, jest również potwierdzeniem celu zużycia węgla przez FNW i czy takie potwierdzenie jest wystarczające dla Wnioskodawcy jako podstawa do zastosowania zwolnienia tej sprzedaży od akcyzy, bez potrzeby składania Wnioskodawcy dodatkowych oświadczeń dotyczących celu zużycia (przeznaczenia) wyrobów węglowych lub przedkładania innych dokumentów przez FNW.

5.

(oznaczone we wniosku jako nr 6) Czy za wystarczające w celu weryfikacji statusu PPW w rozumieniu art. 2 pkt 23a ustawy o podatku akcyzowym, można uznać następujące czynności spełnione łącznie:

a.

przekazanie przez PPW Wnioskodawcy kopii potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze prowadzenia działalności jako pośredniczący podmiot węglowy przez właściwego dla PPW Naczelnika Urzędu Celnego,

b.

sprawdzenie przez Wnioskodawcę, czy PPW widnieje na prowadzonej przez Ministra Finansów liście pośredniczących podmiotów węglowych,

czy też konieczna jest inna forma tej weryfikacji dla uznania, że czynność zbycia wyrobów węglowych na rzecz takiego nabywcy nie podlega opodatkowaniu akcyzą.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży węgla przez Wnioskodawcę w opcji transportu po stronie FNW (w formule FCA lub EXW wg Incoterms 2000 lub 2010), prawidłowe jest umieszczanie w dokumencie dostawy jako miejsca nabycia węgla, kolejowej stacji nadania właściwej wg siedziby Wnioskodawcy lub magazynu wyrobów węglowych Wnioskodawcy mieszczącego się w jego siedzibie.

Zdaniem Wnioskodawcy przepisy podatkowe, w tym przepisy ustawy akcyzowej i rozporządzenia w/s dokumentu dostawy - nie zawierają definicji miejsca nabycia, czy też samego nabycia. Brak jest więc jakichkolwiek przesłanek, aby traktować to pojęcie inaczej, niż w sposób ugruntowany i przyjęty na gruncie prawa cywilnego.

Pojęcie nabycia, o którym mowa w ustawie o podatku akcyzowym, można utożsamić z przeniesieniem własności, bowiem nabycie wyrobów węglowych oznacza nabycie ich własności.

W kodeksie cywilnym, pod pojęciem nabycia, rozumie się wszelkie sposoby uzyskania własności rzeczy przez nowy podmiot - a więc zarówno w drodze czynności prawnych takich jak sprzedaż, darowizna, zamiana, dostawa, świadczenie w miejsce wypełnienia, ale także w drodze sukcesji uniwersalnej (dziedziczenie, przekształcenia kapitałowe spółek prawa handlowego), z mocy samego prawa (np. uwłaszczenie, zasiedzenie) oraz na mocy decyzji administracyjnej lub orzeczenia sądowego. Podkreślenia wymaga, że ustawa akcyzowa w zasadzie nie obejmuje innych wypadków nabycia wyrobów węglowych niż w drodze czynności prawnych.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1, 2, 3 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;

2.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

3.

import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego.

Z kolei, zgodnie z ust. 2 tego przepisu, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1.

sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

2.

zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

3.

wydanie w zamian za wierzytelności;

4.

wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;

5.

darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

6.

wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;

7.

przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;

8.

przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;

9.

użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Jedynym przypadkiem uznania za "nabycie" w rozumieniu ustawy akcyzowej czynności innej niż czynność prawna prowadząca do przeniesienia własności, jest spośród powyższych przypadków - użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Co do zasady jednak na gruncie ustawy akcyzowej, nabycie wyrobów węglowych oznacza przeniesienie ich własności, a w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, którego dotyczy niniejszy wniosek - nabycie to następuje w drodze sprzedaży wyrobów węglowych.

Podstawowymi obowiązkami stron umowy sprzedaży jest przeniesienie własności i wydanie (przez sprzedającego) oraz odbiór i zapłata ceny (przez kupującego). Umowa sprzedaży zawarta jest z chwilą złożenia oświadczeń woli przez Strony (podpisania), lecz nie oznacza to jeszcze nabycia własności wyrobów nią objętych przez kupującego, jeśli są to rzeczy oznaczone tylko co do gatunku (jak wyroby węglowe) lub strony w umowie oznaczyły inny moment przejścia własności na kupującego.

Nabycie przez kupującego wyrobów oznaczonych tylko co do gatunku następuje z chwilą przeniesienia posiadania na kupującego. Chwilę tę należy utożsamić z momentem wydania i odbioru wyrobów węglowych. Właśnie z chwilą wydania i odbioru ustawodawca cywilnoprawny w art. 155 § 2 k.c. wiąże moment przeniesienia własności, tj. nabycia rzeczy.

Zgodnie z art. 155 § 2 k.c., jeżeli przedmiotem umowy zobowiązującej do przeniesienia własności są rzeczy oznaczone tylko co do gatunku, do przeniesienia własności potrzebne jest przeniesienie posiadania rzeczy. To samo dotyczy wypadku, gdy przedmiotem umowy zobowiązującej do przeniesienia własności są rzeczy przyszłe. Istotnym obowiązkiem kupującego jest obowiązek odbioru rzeczy będących przedmiotem sprzedaży. Wykonanie tego obowiązku polega na objęciu rzeczy we władanie, w sposób odpowiadający właściwościom przedmiotu i postanowieniom umowy" - Zdzisław Gawlik, Komentarz do art. 535 Kodeksu cywilnego, opubl. LEX.

Nawet zatem gdyby umowy handlowe Wnioskodawcy nie zawierały regulacji dotyczących momentu przeniesienia własności (nabycia), to przepisy kodeksu cywilnego i tak związałyby ten moment z wydaniem wyrobów węglowych nabywcy.

Miejsce wydanie wyrobów węglowych wynika zaś zarówno z formuły handlowej Incoterms 2000 lub 2010, jak i z kodeksu cywilnego, a ponadto oznaczone jest w umowach handlowych Wnioskodawcy (jeżeli została zawarta).

Zgodnie z art. 544 § 1 k.c., jeżeli rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, poczytuje się w razie wątpliwości, że wydanie zostało dokonane z chwilą, gdy w celu dostarczenia rzeczy na miejsce przeznaczenia sprzedawca powierzył ją przewoźnikowi trudniącemu się przewozem rzeczy tego rodzaju. Miejscem wydanie jest zatem miejsce przekazania wyrobów węglowych przewoźnikowi działającemu na zlecenie FNW.

Co więcej, z uwagi na formułę handlową, w jakiej następuje u Wnioskodawcy sprzedaż węgla w opcji transportu po stronie FNW, tj. w formule FCA lub zbliżonej według Incoterms 2000 lub 2010 (np. EXW), umocowanie przewoźnika i oznaczenie miejsca przekazania przewoźnikowi wyrobów węglowych jako miejsca ich nabycia - jest uzasadnione. W formule tej wydanie towaru, a także przejście własności, ryzyka uszkodzenia lub utraty towaru na FNW, następuje w momencie przejęcia towaru przez przewoźnika. Z tą chwilą towar uznawany jest za dostarczony.

Przeniesienie posiadania (wydanie), a co za tym idzie przeniesienie własności wyrobów węglowych, czyli ich nabycie przez FNW, następuje zatem w przypadku opcji transportu po stronie FNW, w momencie przekazania wyrobów (przesyłki w transporcie kolejowej lub ładunku w transporcie samochodowym) przewoźnikowi trudniącemu się przewozem rzeczy tego rodzaju. Przekazanie to odbywa się na:

a.

na kolejowej stacji nadania;

b.

w magazynie Wnioskodawcy.

Przewoźnik, umocowany przez FNW do potwierdzenia nabycia wyrobów węglowych, dokonuje potwierdzenia w powyższych miejscach przekazania mu wyrobów węglowych.

Przypisy do wzoru dokumentu dostawy wyrobów węglowych (Załącznik nr 2 do rozporządzenia ws. dokumentu dostawy) wskazują, że w polu 3 "Miejsce sprzedaży/nabycia/zwrotu wyrobów węglowych" wpisuje się: "4) Adres miejsca, w którym następuje sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju lub nazwa/nazwisko i imię podmiotu, od którego nastąpiło nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych oraz adres jego siedziby/miejsca zamieszkania, lub adres miejsca, do którego są zwracane wyroby węglowe". Podatnik jest zdania, że w związku z tym, iż umocowany przez FNW przewoźnik lub FNW odbiera wyroby na stacji nadania lub w magazynie węgla wg siedziby Wnioskodawcy, to owo miejsce należy wpisać w polu 3.

Zdaniem Wnioskodawcy taka interpretacja jest właściwa i w pełni odwzorowuje proces przemieszczania węgla, za który w tym przypadku odpowiedzialny jest FNW. Wpisanie w tym przypadku w polu nr 3 np. siedziby Nabywcy, takiego samego jak w polu 2, a nie miejsca faktycznego odbioru i nabycia własności węgla przez FNW, powodowałoby niezgodność z rzeczywistością.

Według Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży węgla na rzecz FNW, t.j. podmiotu, o którym mowa w art. 2 pkt 23c ustawy akcyzowej, w opcji transportu po stronie FNW (w formule handlowej FCA lub EXW lub zbliżonych wg Incoterms 2000 lub 2010), potwierdzenie nabycia węgla na dokumencie dostawy, w miejscu jego wydania i odbioru przez FNW, tj. na kolejowej stacji nadania lub siedzibie (magazynie) Wnioskodawcy, dokonane przez przewoźnika umocowanego przez FNW do potwierdzania nabycia węgla, jest prawidłowe.

Postępowanie takie jest dopuszczalne, albowiem nie jest wyłączone przez żaden przepis prawa. Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia ws. dokumentu dostawy, dokument dostawy jest wystawiany przez pośredniczący podmiot węglowy w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy, w razie sprzedaży na terytorium kraju wyrobów węglowych zwolnionych finalnemu nabywcy węglowemu, gdy nie została wystawiona faktura lub faktura korygująca. W tym przypadku, zgodnie z § 2 ust. 7 rozporządzenia w/s dokumentu dostawy, dokument dostawy jest wystawiany nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych, w dwóch egzemplarzach, z których:

1.

pierwszy jest przeznaczony dla finalnego nabywcy węglowego;

2.

drugi, na którym finalny nabywca węglowy niezwłocznie po jego otrzymaniu i nabyciu wyrobów węglowych potwierdza podpisem ich nabycie, z zastrzeżeniem art. 31a ust. 4 pkt 2 ustawy, jest przeznaczony dla pośredniczącego podmiotu węglowego, który wystawił dokument dostawy.

Wzór dokumentu dostawy dla wyrobów węglowych określa załącznik nr 2 do rozporządzenia ws. dokumentu dostawy. W polu 7 dokumentu dostawy potwierdzane jest nabycie i przeznaczenie wyrobów węglowych.

W ocenie Wnioskodawcy potwierdzenie nabycia węgla na dokumencie dostawy przez umocowanego przez FNW przewoźnika nie narusza ustawy akcyzowej ani przepisów wykonawczych do tej ustawy. Możliwość umocowania przewoźnika do dokonania potwierdzenia nabycia węgla wynika z art. 95 § 1 k.c., zgodnie z którym, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Ani ustawa, ani właściwości czynności nie sprzeciwiają się, aby FNW mógł umocować przewoźnika do dokonania potwierdzenia nabycia towaru (wyrobów węglowych).

Potwierdzenie nabycia węgla przez pełnomocnika w miejscu jego wydania/ odbioru odpowiada ponadto formule handlowej, w której sprzedawany jest węgiel przez Wnioskodawcę w opcji transportu po stronie FNW. Wówczas miejscem nabycia węgla przez FNW jest siedziba (magazyn) Wnioskodawcy bądź kolejowa stacja nadania właściwa wg siedziby Wnioskodawcy, zatem przewoźnik FNW powinien być umocowany do potwierdzania odbioru węgla w dokumencie dostawy w tym miejscu. Udzielenie przewoźnikowi pełnomocnictwa do potwierdzenia nabycia w dokumencie dostawy, jest zgodne z umowami handlowymi łączącymi Wnioskodawcę z FNW lub wynika z uzgodnień wnioskodawcy z FNW (jeżeli nie jest zawarta umowa handlowa), zakładającymi, że miejscem nabycia jest miejsce przekazania wyrobów węglowych przewoźnikowi FNW.

Prawidłowość przedstawionego powyżej stanowiska Wnioskodawcy potwierdza również sam wzór dokumentu dostawy. Ustawodawca dopuszcza bowiem możliwość potwierdzenia nabycia wyrobów węglowych w poz. 7 dokumentu dostawy przez "osobę reprezentującą ten podmiot", a takim podmiotem bez wątpienia jest umocowany przez FNW przewoźnik.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży węgla przez Wnioskodawcę w opcji transportu po stronie sprzedającego - Wnioskodawcy do FNW, prawidłowe jest umieszczanie w dokumencie dostawy jako miejsca nabycia węgla:

a.

kolejowej stacji odbioru właściwej dla: siedziby FNW lub miejsca dokonania zużycia węgla przez FNW lub miejsca magazynowania węgla przez FNW, lub

b.

bocznicy kolejowej prowadzącej do: siedziby FNW lub miejsca dokonania zużycia węgla przez FNW lub miejsca magazynowania węgla przez FNW, lub

c.

bezpośrednio siedziby FNW lub bezpośrednio miejsca dokonania zużycia węgla przez FNW lub bezpośrednio miejsca magazynowania węgla przez FNW.

Pojęcie nabycia, o którym mowa w ustawie o podatku akcyzowym, można utożsamić z przeniesieniem własności, bowiem nabycie wyrobów węglowych oznacza nabycie ich własności.

W kodeksie cywilnym, pod pojęciem nabycia, rozumie się wszelkie sposoby uzyskania własności rzeczy przez nowy podmiot - a więc zarówno w drodze czynności prawnych takich jak sprzedaż, darowizna, zamiana, dostawa, świadczenie w miejsce wypełnienia, ale także w drodze sukcesji uniwersalnej (dziedziczenie, przekształcenia kapitałowe spółek prawa handlowego), z mocy samego prawa (np. uwłaszczenie, zasiedzenie) oraz na mocy decyzji administracyjnej lub orzeczenia sądowego. Podkreślenia wymaga, że ustawa akcyzowa w zasadzie nie obejmuje innych wypadków nabycia wyrobów węglowych niż w drodze czynności prawnych. Zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1, 2, 3 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;

2.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

3.

import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego.

Z kolei, zgodnie z ust. 2 tego przepisu, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1.

sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

2.

zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

3.

wydanie w zamian za wierzytelności;

4.

wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;

5.

darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

6.

wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;

7.

przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;

8.

przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;

9.

użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Jedynym przypadkiem uznania za "nabycie" w rozumieniu ustawy akcyzowej czynności innej niż czynność prawna prowadząca do przeniesienia własności, jest spośród powyższych przypadków - użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Co do zasady jednak na gruncie ustawy akcyzowej, nabycie wyrobów węglowych oznacza przeniesienie ich własności, a w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, którego dotyczy niniejszy wniosek - nabycie to następuje w drodze sprzedaży wyrobów węglowych.

Podstawowymi obowiązkami stron umowy sprzedaży jest przeniesienie własności i wydanie (przez sprzedającego) oraz odbiór i zapłata ceny (przez kupującego). Umowa sprzedaży zawarta jest z chwilą złożenia oświadczeń woli przez Strony (podpisania), lecz nie oznacza to jeszcze nabycia własności wyrobów nią objętych przez kupującego, jeśli są to rzeczy oznaczone tylko co do gatunku (jak wyroby węglowe) lub strony w umowie oznaczyły inny moment przejścia własności na kupującego.

Co do zasady nabycie przez kupującego wyrobów oznaczonych tylko co do gatunku następuje z chwilą przeniesienia ich posiadania na kupującego. Chwilę tę należy utożsamić z momentem wydania i odbioru wyrobów węglowych. Właśnie z chwilą wydania i odbioru ustawodawca cywilnoprawny w art. 155 § 2 k.c. wiąże moment przeniesienia własności, tj. nabycia rzeczy.

Zgodnie z art. 155 § 2 k.c., jeżeli przedmiotem umowy zobowiązującej do przeniesienia własności są rzeczy oznaczone tylko co do gatunku, do przeniesienia własności potrzebne jest przeniesienie posiadania rzeczy. To samo dotyczy wypadku, gdy przedmiotem umowy zobowiązującej do przeniesienia własności są rzeczy przyszłe.

W przedmiotowej opcji, przewoźnik działa na zlecenie Wnioskodawcy, nie zaś na zlecenie FNW i nie posiada upoważnienia FNW do potwierdzania nabycia wyrobów węglowych w miejscu ich załadunku na środek transportowy. Transport odbywa się na koszt i ryzyko Wnioskodawcy. Strony w opcji transportu po stronie Wnioskodawcy stosują formuły handlowe wg Incoterms 2000 lub 2010 - DAP, DDP. Formuły te inaczej określają moment dostarczenia towaru niż przepis art. 544 § 1 k.c. (według którego wydanie zostało dokonane z chwilą, gdy w celu dostarczenia rzeczy na miejsce przeznaczenia sprzedawca powierzył ją przewoźnikowi).

Zgodnie z formułami handlowymi DDP lub DAP, towar uznaje się za dostarczony, gdy sprzedający dostarczy towar własnym transportem i na własne ryzyko do oznaczonego miejsca przeznaczenia którym może być:

a.

kolejowa stacja odbioru właściwa dla: siedziby FNW lub miejsca dokonania zużycia węgla przez FNW lub miejsca magazynowania węgla przez FNW lub

b.

bocznica kolejową prowadzącą do: siedziby FNW lub miejsca dokonania zużycia węgla przez FNW lub miejsca magazynowania węgla przez FNW lub

c.

bezpośrednio siedziba FNW lub bezpośrednio miejsce dokonania zużycia węgla przez FNW lub bezpośrednio miejscem magazynowania węgla przez FNW.

Zatem w opcji transportu po stronie sprzedającego - Wnioskodawcy, FNW uzyskuje posiadanie węgla dopiero w momencie przejęcia ładunku od Wnioskodawcy lub od jego przewoźnika po dokonaniu transportu węgla, w swojej siedzibie lub innych określonych w umowie miejscach.

Wskazane miejsce nabycia w tym przypadku jest zgodne z ugruntowaną praktyką Wnioskodawcy w łączących go z FNW stosunkach handlowych, opartych na opcji transportu po stronie sprzedającego Wnioskodawcy, tj. praktyką zakładającą, że węgiel jest dostarczony FNW w momencie otrzymania przez FNW przesyłki.

Przypisy do wzoru dokumentu dostawy wyrobów węglowych (Załącznik nr 2 do rozporządzenia w/s dokumentu dostawy) wskazują, że w polu 3 wpisuje się: "4) Adres miejsca, w którym następuje sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju lub nazwa/nazwisko i imię podmiotu, od którego nastąpiło nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych oraz adres jego siedziby/miejsca zamieszkania, lub adres miejsca, do którego są zwracane wyroby węglowe". Wnioskodawca jest zdania, że w związku z tym, iż FNW - w przypadku transportu wyrobów węglowych organizowanego przez Wnioskodawcę i na jego koszt - odbiera od działającego na zlecenie Wnioskodawcy przewoźnika wyroby węglowe po ich przemieszczeniu, miejscem sprzedaży/nabycia węgla mogą być wyżej wymienione miejsca. Przewoźnik wyznaczony przez Wnioskodawcę nie posiada upoważnienia od FNW do odbioru lub potwierdzenia nabycia wyrobów węglowych. Dopiero odbiór wyrobów węglowych od tego przewoźnika oznacza przekazanie posiadania na rzecz FNW i w tym miejscu - nabycie własności wyrobów węglowych.

Zdaniem Wnioskodawcy taki sposób postępowania jest właściwy, jako zgodny z prawem oraz jako w pełni odwzorowujący proces przemieszczania węgla od Wnioskodawcy do miejsca odbioru, za który w tym przypadku odpowiedzialny jest Wnioskodawca.

W ocenie Wnioskodawcy, w razie potwierdzenia przez FNW nabycia wyrobów węglowych i ich przeznaczenia w dokumencie dostawy lub fakturze VAT, pełniącej rolę dokumentu dostawy, Wnioskodawca może odstąpić od żądania od FNW dodatkowych oświadczeń dotyczących celu zużycia węgla, bez naruszenia przepisów ustawy akcyzowej, zachowując prawo do zwolnienia transakcji sprzedaży z podatku akcyzowego.

Podpis FNW lub jego pełnomocnika, złożony na dokumencie dostawy (w polu 7) lub na fakturze VAT pełniącej rolę dokumentu dostawy, potwierdzający nabycie i przeznaczenie wyrobów węglowych, stanowi wystarczające potwierdzenie przeznaczenia wyrobów węglowych.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

1.

w procesie produkcji energii elektrycznej;

2.

w procesie produkcji wyrobów energetycznych;

3.

przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, z późn. zm.), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182, z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.);

4.

do przewozu towarów i pasażerów koleją;

5.

do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;

6.

w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;

7.

w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;

8.

przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe;

9.

przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Według ust. 3 pkt 1 tego przepisu, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest: w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu - wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego.

Wnioskodawca, będący PPW, jako wystawca dokumentu dostawy lub faktury VAT pełniącej rolę dokumentu dostawy, na podstawie danych przekazanych przez FNW kupującego wyroby węglowe bez zawartej w cenie akcyzy oraz określa w dokumencie dostawy lub na fakturze VAT pełniącej rolę dokumentu dostawy m.in. przeznaczenie wyrobów węglowych uprawniające do korzystania ze zwolnienia od akcyzy. W polu 5 w kolumnie 4 dokumentu dostawy lub w informacji na fakturze VAT pełniącej rolę dokumentu dostawy, wskazuje krótki opis i podstawę prawną zwolnienia od akcyzy.

W ocenie Wnioskodawcy podpis FNW lub jego pełnomocnika (np. działającego na zlecenie FNW przewoźnika), złożony na tym dokumencie dostawy lub na fakturze VAT pełniącej rolę dokumentu dostawy, potwierdzający nabycie wyrobów węglowych, stanowi wystarczające potwierdzenie przeznaczenia wyrobów węglowych określonego w dokumencie dostawy lub na fakturze VAT pełniącej rolę dokumentu dostawy.

W związku powyższym, składanie odrębnych oświadczeń przez FNW w tym zakresie jest nieuzasadnione i nie znajduje podstaw w przepisach ustawy akcyzowej. Przepisy ustawy akcyzowej, ani aktów wykonawczych do niej, nie przewidują w tym przypadku dodatkowego potwierdzania uprawnienia do korzystania ze zwolnienia przez podmioty wymienione art. 31a ust. 1 ustawy akcyzowej. Wnioskodawca ponadto nie ma możliwości dodatkowej weryfikacji celu zużycia.

W ocenie Wnioskodawcy, weryfikacja przez Wnioskodawcę statusu nabywcy wyrobów węglowych jako PPW może polegać na zażądaniu od nabywcy kopii pisemnego potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy oraz sprawdzeniu, czy nabywca został umieszczony przez Ministra Finansów aktualnej liście pośredniczących podmiotów węglowych w trybie art. 16 ust. 3c ustawy akcyzowej.

Z dniem 20 września 2013 r., na mocy ustawy z dnia 12 lipca 2013 r. o zmianie ustawy podatku akcyzowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 939), uległ zmianie katalog czynności opodatkowanych podatkiem akcyzowym. Na mocy znowelizowanego art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;

2.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

3.

import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

4.

użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;

5.

użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:

a.

nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,

b.

uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

c.

jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;

6.

użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

7.

powstanie ubytków wyrobów węglowych.

W przeciwieństwie zatem do poprzedniego stanu prawnego, sprzedaż wyrobów węglowych pomiędzy pośredniczącymi podmiotami węglowymi, nie jest opodatkowana podatkiem akcyzowym. W konsekwencji, Wnioskodawca, prowadząc sprzedaż węgla na rzecz różnych odbiorów, bada status odbiorcy w celu stwierdzenia, czy dana transakcja stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem akcyzowym, czy też nie. Szczególnie istotne znaczenie ma ustalenie, czy nabywcą węgla jest pośredniczący podmiot węglowy, wówczas bowiem cena węgla nie obejmuje kwoty podatku akcyzowego oraz nie jest wymagane spełnienie szeregu warunków formalnych przewidzianych dla zachowania zwolnienia od akcyzy.

Zgodnie z treścią przepisów art. 16 ust. 3a-3b ustawy akcyzowej (w zakresie dotyczącym pośredniczących podmiotów węglowych), podmiot zamierzający prowadzić działalność gospodarczą jako pośredniczący podmiot węglowy jest obowiązany przed dniem rozpoczęcia tej działalności powiadomić pisemnie o tym właściwego naczelnika urzędu celnego. Powiadomienie powinno zawierać dane dotyczące tego podmiotu i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub zamieszkania, NIP lub REGON oraz określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej. Właściwy naczelnik urzędu celnego bez zbędnej zwłoki pisemnie potwierdza przyjęcie powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy. Potwierdzenie to powinno zawierać dane, o których mowa w ust. 3a, oraz oznaczenie organu potwierdzającego.

Zgodnie z art. 9a ust. 5 ustawy akcyzowej, w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych pośredniczącemu podmiotowi węglowemu, sprzedawca może zażądać od niego przedstawienia potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, a w razie odmowy jego przedstawienia może odmówić sprzedaży wyrobów węglowych po cenie nieuwzględniającej akcyzy.

Mając na uwadze powyższe przepisy, Wnioskodawca uznaje, że ma prawo nie powiększać ceny węgla o podatek akcyzowy, jeśli kupujący przedstawi kopię potwierdzenia przyjęcia przez właściwego dla PPW Naczelnika Urzędu Celnego powiadomienia o zamiarze prowadzenia działalności jako pośredniczący podmiot węglowy, a Wnioskodawca sprawdzi, że nabywca został umieszczony przez Ministra Finansów na liście pośredniczących podmiotów węglowych zamieszczonej w Biuletynie Informacji Publicznej.

W ocenie Wnioskodawcy powyższy sposób postępowania jest prawidłowy i wystarczający do uznania, że kupujący posiada status PPW, a sama transakcja nie jest przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Zaznaczyć należy, że brak jest w ustawie akcyzowej bądź aktach wykonawczych warunku przedstawienia sprzedawcy wyrobów węglowych przez PPW pisemnego potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy w ściśle określonej formie.

Dodatkowo wskazać należy, że żądanie od PPW przekazania kopii pisemnego potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, może być uznane za wypełniające dyspozycję normy prawnej z art. 9a ust. 5 ustawy akcyzowej, gdyż istnieją na gruncie tej ustawy dodatkowe instrumenty pozwalające na weryfikację statusu nabywcy wyrobów węglowych. Otóż zgodnie z. 16 ust. 3c ustawy akcyzowej, Minister właściwy do spraw finansów publicznych lub upoważniony przez niego organ publikuje bez zbędnej zwłoki w Biuletynie Informacji Publicznej aktualną listę pośredniczących podmiotów węglowych, pośredniczących podmiotów gazowych oraz pośredniczących podmiotów tytoniowych, obejmującą ich następujące dane: imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub zamieszkania, NIP lub REGON albo inny numer identyfikacyjny używany w państwie siedziby lub zamieszkania podmiotu oraz określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej.

Istnieje więc dodatkowa możliwość weryfikacji rzetelności i aktualności przedstawionej Wnioskodawcy poświadczonej przez PPW kopii pisemnego potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, tj. poprzez sprawdzenie, czy dany podmiot widnieje na prowadzonej przez Ministra Finansów liście pośredniczących podmiotów węglowych.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że niezależnie od opcji transportowej, a także niezależnie od sposobu potwierdzenia nabycia wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego (tekst jedn.: zarówno w wypadku złożenia podpisu potwierdzającego nabycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego na dokumencie dostawy lub fakturze, jak i w umowie zawartej pomiędzy sprzedawcą wyrobów węglowych a finalnym nabywcą węglowym), Wnioskodawca wystawia i będzie wystawiał dokumenty dostawy lub faktury VAT, pełniące rolę dokumentu dostawy, spełniające warunki określone w art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy akcyzowej.

Zgodnie z art. 91a ust. 1 ustawy akcyzowej, pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu jest obowiązany prowadzić ewidencję zawierającą następujące dane:

1.

ilość każdorazowo sprzedanych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu wyrobów węglowych, w kilogramach, według nazwy oraz pozycji CN;

2.

datę sprzedaży wyrobów węglowych i datę ich wydania finalnemu nabywcy węglowemu;

3.

imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby finalnego nabywcy węglowego;

4.

datę wystawienia i numer identyfikujący dokument dostawy albo inny dokument zastępujący dokument dostawy, na podstawie którego te wyroby zostały sprzedane na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu.

Zgodnie z ust. 3, ewidencja, o której mowa w ust. 1, może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej.

Wnioskodawca, jako pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu, prowadzi i zamierza w dalszym ciągu prowadzić, ewidencję wyrobów węglowych, niezależnie od opcji transportowej, a także niezależnie od sposobu potwierdzenia nabycia wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego. W przedmiotowej ewidencji, Wnioskodawca ujmuje i będzie ujmował dane wymagane na podstawie art. 91a ust. 1 ustawy. Prowadzenie przez Wnioskodawcę przedmiotowej ewidencji, w której ujęta m.in. będzie ilość, data sprzedaży i wydania każdorazowo sprzedanych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu wyrobów węglowych oraz dane dotyczące dokumentu dostawy albo innego dokumentu zastępującego dokument dostawy - ułatwi kontrolę obrotu wyrobami węglowymi z punktu widzenia przepisów o podatku akcyzowym, w tym kontrolę procesu sprzedaży wyrobów węglowych przez Wnioskodawcę na rzecz jego kontrahentów będących finalnymi nabywcami węglowymi. Przedmiotowa ewidencja, dokumenty dostawy i inne dokumenty, o których mowa w art. 31a ust. 3 ustawy akcyzowej, będą przechowywane przez Wnioskodawcę do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokumenty zostały wystawione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zaistniałych stanów faktycznych jest prawidłowe w zakresie:

* sposobu wskazania w dokumencie dostawy wyrobów węglowych miejsca nabycia węgla w przypadku transportu węgla po stronie finalnego nabywcy węglowego oraz w przypadku transportu węgla po stronie Wnioskodawcy będącego pośredniczącym podmiotem węglowym (objętym pytaniami 1 i 3 wniosku);

* potwierdzenia nabycia węgla w dokumencie dostawy lub na fakturze pełniącej rolę dokumentu dostawy przez przewoźnika lub inną osobę umocowaną przez finalnego nabywcę węglowego w momencie wydania węgla (objętym pytaniem nr 2 wniosku);

* wskazania, że potwierdzenie nabycia i przeznaczenia węgla w dokumencie dostawy lub na fakturze pełniącej rolę dokumentu dostawy przez umocowanego przez finalnego nabywcę węglowego przewoźnika lub bezpośrednio przez finalnego nabywcę węglowego stanowi potwierdzenie celu użycia węgla wystarczające do zastosowania zwolnienia od akcyzy (objętym pytaniem nr 4 wniosku);

* weryfikacji przez Wnioskodawcę statusu nabywcy wyrobów węglowych jako pośredniczącego podmiotu węglowego (objętym pytaniem nr 6 wniosku).

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego, a nie na jakichkolwiek własnych ustaleniach faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Wniosek strony o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanym zaistniałym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl