IPTPP3/443A-18/12-5/KK - Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży oraz dokumentu dostawy wyrobów węglowych na rzecz gospodarstw domowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 30 kwietnia 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP3/443A-18/12-5/KK Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży oraz dokumentu dostawy wyrobów węglowych na rzecz gospodarstw domowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2012 r. (data wpływu 18 stycznia 2012 r.), uzupełnione pismem z dnia 4 lutego 2012 r. (data wpływu 6 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży oraz dokumentu dostawy wyrobów węglowych na rzecz gospodarstw domowych - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2012 r. do Naczelnika Urzędu Celnego wpłynął ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży oraz dokumentu dostawy wyrobów węglowych na rzecz gospodarstw domowych.

W związku z § 5a ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Celnego, pismem z dnia 17 stycznia 2012 r. przesłał ww. wniosek Dyrektorowi Izby Skarbowej, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej (data wpływu 18 stycznia 2012 r.), celem załatwienia zgodnie z właściwością miejscową.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 lutego 2012 r. (data wpływu 6 lutego 2012 r.)

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny, sformułowany ostatecznie w uzupełnieniu wniosku.

Powołując się na ogólną zasadę obowiązków organów podatkowych dotyczącą udzielania informacji i wyjaśnień o przepisach prawa podatkowego, Wnioskodawca uprzejmie prosi o dodatkową informację o ciążących na nim obowiązkach, rozszerzającą pouczenie zawarte w potwierdzeniu przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej, jako pośredniczący podmiot węglowy, który to dokument odebrał osobiście w dniu 28 grudnia 2011 r. w Urzędzie Celnym, do którego zgłosił się z własnej inicjatywy.

Powyższą prośbę uzasadnia aktualnym brakiem jednoznacznej interpretacji przepisówdotyczących warunków zwolnienia od podatku akcyzowego sprzedaży węgla przez pośredniczące podmioty węglowe, które do tej pory są niejasne (niniejsze spostrzeżenie opiera o sprzeczne opinie różnych podmiotów zajmujących się oceną stosowania tego prawa). Kolejną przyczyną tej prośby jest obawa o to, aby z powodu nieznajomości prawa nie ponieść szkody.

W szczególności zależy Wnioskodawcy na informacji o tym, czy faktycznie ma obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedawanego węgla osobom fizycznym dla celów zużycia przez te osoby w ich gospodarstwach domowych, ponieważ kontaktując się telefonicznie z Urzędem Celnym w dniu 21 grudnia 2011 r. uzyskała informację, że nie musi prowadzić żadnej ewidencji, ponieważ ten węgiel sprzedaje, a nie zużywa.

Pomimo tego - stosując się do pouczenia otrzymanego od tut. Urzędu Celnego Wnioskodawca zaprowadził jednak odręczną ewidencję zawierającą informacje umożliwiające ustalenie ilości sprzedanych lub otrzymanych wyrobów węglowych, zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, terminu sprzedaży lub odbioru tych wyrobów, miejsca odbioru oraz informacji o dokonanych dostawach i kodzie CN wyrobu węglowego,

Wnioskodawca w momencie sprzedaży węgla osobom fizycznym dla celów zużycia w gospodarstwie domowym sporządza dowód dostawy (w 3 egz. i wg wzoru ustalonego rozporządzeniem Ministra Finansów z dn. 30 sierpnia 2010 r. poz. 1075), który jest potwierdzany przez nabywcę,

Wnioskodawca ewidencję oraz dokumenty dostawy przechowuje w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy polega m.in. na sprzedaży węgla kamiennego: Eko - Groszek i Orzech, który jest workowany po 25 kg w zaszytych workach. Jego nabywcami są wyłącznie osoby fizyczne prowadzące gospodarstwa domowe, które zobowiązują się zużyć zakupiony węgiel do celów opałowych w swoich gospodarstwach domowych. Ponieważ Wnioskodawca nie zapewnia transportu, właściciele gospodarstw domowych odbierają zakupiony węgiel własnym transportem do miejsca faktycznego zużycia. W związku z tym w kolumnie 7 pola 11 dokumentu dostawy wpisuje, że węgiel odbierany jest od bramy wyjazdowej z przedsiębiorstwa Wnioskodawcy własnym transportem nabywcy.

Dodatkowo Wnioskodawca informuje, że sprzedaż węgla rejestrowana jest za pomocą kasy fiskalnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku.

Czy Wnioskodawca ma obowiązek prowadzenia ewidencji dotyczącej sprzedaży węgla osobom fizycznym dla celów zużycia w ich gospodarstwach domowych, która byłaby jednym z warunków zwolnienia od akcyzy.

Czy Wnioskodawca ma obowiązek przedłożenia ewentualnej ewidencji właściwemu urzędowi celnemu, celem jej poświadczenia.

Czy dokumenty dostawy sporządzane przez Wnioskodawcę w związku ze sprzedażą węgla ma obowiązek wypełniać w 4 egzemplarzach.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym z późn. zm. oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy z późn. zm są dla Wnioskodawcy nieprecyzyjne i niejasne.

Dokumenty dostawy węgla Wnioskodawca sporządza w 4 egzemplarzach pomimo tego, że czwartego egzemplarza nie ma komu wręczyć. Ponadto Wnioskodawca uważa, że nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji węgla sprzedawanego osobom fizycznym dla celów zużycia w ich gospodarstwach domowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Zaś w poz. 21 ww. załącznika pod kodem ex CN 2704 00 wymieniono koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Wobec powyższego wyroby o kodzie CN 2701 i CN 2704 przeznaczone do celów opałowych - jak wynika z cyt. wyżej poz. 19 i 21 załącznika nr 1 do ustawy - są wyrobami akcyzowymi w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;

2.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;

3.

dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;

4.

import wyrobów węglowych;

5.

eksport wyrobów węglowych;

6.

użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;

7.

użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

8.

powstanie ubytków wyrobów węglowych.

W myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1.

sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

2.

zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

3.

wydanie w zamian za wierzytelności;

4.

wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;

5.

darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

6.

wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;

7.

przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;

8.

przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;

9.

użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z ust. 3 ww. artykułu, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Jednocześnie stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

1.

sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;

2.

dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;

3.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;

4.

import wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;

5.

eksport wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy.

Zgodnie z art. 31a ust. 3 warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1.

pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a;

2.

posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;

3.

dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.

Stosownie do art. 31a ust. 4 ustawy prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w art. 31a ust. 2 pkt 3, jest warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy.

Przy czym zgodnie art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Jednocześnie zgodnie z przepisem ogólnym zawartym w art. 32 ust. 11 ustawy odbierający wyroby akcyzowe, a zatem i również wyroby węglowe zaliczone w myśl ustawy do wyrobów akcyzowych, jest zobowiązany do potwierdzenia odbioru tych wyrobów na dokumencie dostawy.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 z późn. zm.) dalej zwany rozporządzeniem, wydanym na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 38 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, określono wzór i sposób stosowania dokumentu dostawy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, zwanych dalej wyrobami zwolnionymi.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia dokument dostawy jest wystawiany przez pośredniczący podmiot węglowy - w przypadku:

a.

przemieszczania sprzedanych przez niego wyrobów węglowych do pośredniczącego podmiotu węglowego lub podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy,

b.

importu lub eksportu przez niego wyrobów węglowych,

c.

nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej przez niego wyrobów węglowych,

d.

zwrotu do niego wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy albo podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy.

Stosownie do § 2 ust. 6a rozporządzenia w brzmieniu na dzień 2 stycznia 2012 r., w przypadku, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 5 lit. a) ustawodawca określił, iż dokument dostawy jest wystawiany w czterech egzemplarzach, z których:

1.

pierwszy jest przeznaczony dla pośredniczącego podmiotu węglowego albo dla podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, do których są przemieszczane wyroby węglowe;

2.

drugi jest dołączany do przemieszczanych wyrobów węglowych i po potwierdzeniu ich odbioru przez pośredniczący podmiot węglowy albo podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, jest niezwłocznie zwracany pośredniczącemu podmiotowi węglowemu, który wystawił dokument dostawy;

3.

trzeci jest przeznaczony dla pośredniczącego podmiotu węglowego, który wydaje wyroby węglowe;

4.

czwarty jest przeznaczony dla pośredniczącego podmiotu węglowego, który wystawił dokument dostawy.

Z dniem 3 kwietnia 2012 r. dokonano nowelizacji przepisów rozporządzenia z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 z późn. zm.).

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia obowiązującego od dnia 3 kwietnia 2012 r. w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a) oraz pkt 3, dokument dostawy jest wystawiany w trzech egzemplarzach, z których:

1.

pierwszy jest przeznaczony dla podmiotu pośredniczącego lub podmiotu zużywającego, któremu dostarczono wyroby zwolnione;

2.

drugi jest dołączany do przemieszczanych wyrobów zwolnionych i po potwierdzeniu ich odbioru przez podmiot pośredniczący lub podmiot zużywający jest niezwłocznie zwracany podmiotowi, który wystawił dokument dostawy;

3.

trzeci jest przeznaczony dla podmiotu, który wystawił dokument dostawy.

W myśl § 2 ust. 6f rozporządzenia obowiązującego od 3 kwietnia 2012 r. jeżeli, w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5 lit. a), przemieszczenie wyrobów węglowych jest dokonywane bezpośrednio od pośredniczącego podmiotu węglowego, który dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych, do nabywającego te wyroby:

1.

pośredniczącego podmiotu węglowego,

2.

podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy - dokument dostawy może być wystawiony w trzech egzemplarzach. Przepisy ust. 6a pkt 1, 2 i 4 stosuje się.

Natomiast § 2 ust. 6g ww. rozporządzenia stanowi, iż w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, jeżeli odbiór tych wyrobów przez ich nabywcę następuje bezpośrednio od pośredniczącego podmiotu węglowego sprzedającego te wyroby, może być wystawiony dokument dostawy w formie uproszczonej, jeżeli nabywane wyroby węglowe:

1.

nie są przeznaczone do działalności gospodarczej prowadzonej przez podmiot korzystający ze zwolnienia;

2.

są przeznaczone do działalności gospodarczej prowadzonej przez podmiot korzystający ze zwolnienia, a wystawiona faktura VAT potwierdzająca sprzedaż wyrobów węglowych została dołączona do tego dokumentu.

Stosownie do § 2 ust. 6h rozporządzenia, w przypadku gdy została wystawiona faktura VAT potwierdzająca sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, jeżeli odbiór tych wyrobów przez ich nabywcę następuje bezpośrednio od pośredniczącego podmiotu węglowego sprzedającego te wyroby, dokumentem dostawy może być ta faktura VAT, jeżeli zawiera w szczególności nazwę, kod CN i ilość wyrobów węglowych, ich przeznaczenie uprawniające do korzystania ze zwolnienia od akcyzy, podpis podmiotu sprzedającego wyroby węglowe lub osoby reprezentującej ten podmiot oraz podpis podmiotu odbierającego te wyroby lub osoby reprezentującej ten podmiot, potwierdzający ich odbiór i przeznaczenie.

Natomiast § 2 ust. 6j rozporządzenia mówi, iż dokument dostawy w formie uproszczonej wystawia się w dwóch egzemplarzach, z których:

1.

jeden jest przeznaczony dla podmiotu korzystającego ze zwolnienia nabywającego wyroby węglowe;

2.

drugi, na którym podmiot korzystający ze zwolnienia nabywający wyroby węglowe potwierdza ich odbiór, jest przeznaczony dla pośredniczącego podmiotu węglowego, który wystawił ten dokument.

W tym miejscu należy jednakże wskazać, iż pośredniczący podmiot węglowy w powyższym przypadku określa w dokumencie dostawy (w oparciu o przekazane przez podmiot nabywający) przeznaczenie wyrobów węglowych uprawniające go do zastosowania zwolnienia od akcyzy. Tym samym potwierdzenie dostarczenia wyrobów węglowych podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia poprzez złożenie podpisu przez ten podmiot nabywający określony w dokumencie dostawy, stanowi potwierdzenie przeznaczenia do celów zwolnionych z akcyzy wyrobów węglowych określonych w dokumencie dostawy. Zauważyć bowiem należy, iż ustawa o podatku akcyzowym nie wprowadza w przypadku pośredniczących podmiotów węglowych korzystających ze zwolnienia od akcyzy warunku prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych podlegających zwolnieniu ani też nie wymaga składania przez nabywcę odrębnych oświadczeń w tym zakresie.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jako pośredniczący podmiot węglowy dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych workowanych po 25 kg podmiotom korzystającym ze zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3, tj. osobom fizycznym prowadzącym gospodarstwa domowe. Wnioskodawca wskazał, iż nie zapewnia transportu sprzedawanych wyrobów węglowych. Odbiór wyrobów węglowych przez nabywców odbywa się na podstawie własnych środków transportu do miejsca faktycznego zużycia wyrobów. Wnioskodawca dla nabywców korzystających ze zwolnienia od akcyzy wystawia dokument dostawy.

Wnioskodawca jako pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych, jest uprawniony do zastosowania zwolnienia z akcyzy, w sytuacji gdy otrzyma potwierdzony przez nabywcę dokument dostawy. Potwierdzony przez nabywcę dokument dostawy jest bowiem jedynym potwierdzeniem dla Wnioskodawcy, iż dokonał on sprzedaży wyrobów węglowych podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia. Innymi słowy brak otrzymania potwierdzonego dokumentu dostawy stanowi dla Wnioskodawcy, iż wyroby węglowe objęte dokumentem dostawy nie zostały dostarczone do odbiorcy występującego jako podmiot korzystający ze zwolnienia.

Podpis odbierającego te wyroby poświadcza bowiem ich zużycie na cele uprawniające do zastosowania zwolnienia - brak podpisu nabywcy oznacza tym samym, iż nie będzie można przyjąć w takiej sytuacji, że zrealizowano cel zwolnienia ze względu na przeznaczenie.

Mając na uwadze opis przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego oraz przytoczone wyżej przepisy, warunkiem zwolnienia dla Wnioskodawcy dokonującego sprzedaży wyrobów węglowych podmiotom korzystającym ze zwolnienia od akcyzy z tytułu ich zużycia, w myśl art. 31a ust. 3 ustawy, nie jest prowadzenie ewidencji sprzedaży wyrobów węglowych.

Skoro Wnioskodawca nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży wyrobów węglowych na rzecz gospodarstw domowych, to zajmowanie stanowiska co do konieczności poświadczenia ewidencji w urzędzie celnym jest niezasadne.

Odnośnie wystawienia dokumentu dostawy tutejszy Organ zauważa, iż przepisy rozporządzenia obowiązującego od 2 stycznia do 2 kwietnia 2012 r. nie rozróżniały sytuacji, w której podmiot pośredniczący dokonywał sprzedaży wyrobów węglowych podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy.

Zatem wystawianie dokumentu dostawy w 4 egzemplarzach w świetle przepisów prawa obowiązujących do 2 kwietnia 2012 r. nie było niezgodne z tymi przepisami. Natomiast w myśl obowiązujących od dnia 3 kwietnia 2012 r. przepisów ww. rozporządzenia, w odniesieniu do przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, dokument dostawy wystawia się zgodnie z § 2 ust. 6g lub § 2 ust. 6h oraz ust. 6j rozporządzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl