IPTPP3/443A-150/12-2/BJ - Określenie sposobu prawidłowego wypełnienia dokumentu dostawy wyrobów węglowych.
Pismo z dnia 6 listopada 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP3/443A-150/12-2/BJ Określenie sposobu prawidłowego wypełnienia dokumentu dostawy wyrobów węglowych.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2012 r. (data wpływu 19 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prawidłowego wypełnienia dokumentu dostawy wyrobów węglowych - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie prawidłowego wypełnienia dokumentu dostawy wyrobów węglowych.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca jest w ramach swojej działalności gospodarczej m.in. pośredniczącym podmiotem węglowym, który dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych na rzecz podmiotów korzystających ze zwolnienia od podatku akcyzowego. Sprzedaż odbywa się bezpośrednio w magazynie u Wnioskodawcy w miejscowości A, bądź też klienci kupują towar wraz z dostawą (transportem) ze strony Wnioskodawcy i wówczas jest on przewożony do miejsca zamieszkania wskazanego przez kupującego.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
jaki adres miejsca odbioru wyrobów węglowych wypisać należy w przypadku odbioru towaru na magazynie Wnioskodawcy.
jaki adres miejsca odbioru wyrobów węglowych wypisać należy w przypadku dostarczania towaru transportem Wnioskodawcy do miejsca zamieszkania klienta - podmiotu odbierającego.
w którym miejscu powinien złożyć podpis podmiot odbierający (klient).
czy w momencie przewozu produktu węglowego do podmiotu odbierającego (klienta) kierowca przewożący produkt węglowy musi posiadać dokument dostawy czy wystarczy np. dokument WZ.
Zdaniem Wnioskodawcy:
w przypadku odbioru produktu węglowego na magazynie u Wnioskodawcy - adres magazynu Wnioskodawcy,
w przypadku odbioru z dostawą do podmiotu odbierającego - adres zamieszkania podmiotu odbierającego,
podpis składany jest pod dokumentem, pod wszystkimi tabelami w prawym dolnym rogu,
kierowca podczas transportu produktu węglowego do podmiotu odbierającego (klienta) musi posiadać dokument dostawy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwana dalej ustawą określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą" wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu tymi wyrobami, a także oznaczanie ich znakami akcyzy.
Artykuł 2 ust. 1 tej ustawy, będący słowniczkiem ustawowym zawiera definicję legalną niektórych określeń i zwrotów użytych w ustawie, i tak wyroby akcyzowe, zgodnie z definicją ustawową są to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.
W załączniku Nr 1 do ustawy umieszczono m.in.:
* pod pozycją 19 z kodem CN ex 2701 węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych oraz
* pod pozycją 21 z kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany, węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.
Umieszczenie dopisku "ex" przy konkretnym kodzie CN ma na celu zawężenie tych wyrobów do tych, które spośród danego grupowania spełniają warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "Nazwa wyrobu (grupa wyrobów)". Dopisek "ex" umieszczony przy pozycjach załącznika oznacza, iż wyroby o podanych tam kodach należy traktować zawężająco czyli np. nie wszystkie wyroby oznaczone kodem CN 2701, lecz te spośród nich, które są opisane w danej pozycji.
Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się między innymi w punkcie 2 - wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.
Z kolei paliwami opałowymi w rozumieniu art. 86 ust. 3 ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 czyli z wyłączeniem paliw silnikowych.
Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, iż wyrobami akcyzowymi są:
węgiel brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych;
koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany, węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych,
jak również wszelkie wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych.
Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
import wyrobów węglowych;
eksport wyrobów węglowych;
użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
powstanie ubytków wyrobów węglowych.
Zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:
sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
wydanie w zamian za wierzytelności;
wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. z 2011 r. Nr 232, poz. 1378) z dniem 2 stycznia 2012 r. znowelizowano ustawę o podatku akcyzowym m.in. poprzez dodanie art. 31a, który dotyczy zwolnień od akcyzy wyrobów węglowych.
Zgodnie z ww. art. 31a ust. 2 ustawy zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:
w procesie produkcji energii elektrycznej;
w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.);
do przewozu towarów i pasażerów koleją;
do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.);
przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
Warunkiem zwolnienia, zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę (art. 31a ust. 5-7 ustawy).
Stosownie do art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.
Zgodnie z ust. 3 warunkiem tego zwolnienia jest:
pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a;
posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;
dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.
Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 38 ustawy Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 30 sierpnia 2010 r. (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 z późn. zm.) w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (dalej: "rozporządzenie"). Rozporządzenie określa wzór i sposób stosowania dokumentu dostawy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, zwanych dalej "wyrobami zwolnionymi", w tym w przypadku, o którym mowa w art. 42 ust. 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwanej dalej "ustawą", oraz podmioty, które wystawiają dokument dostawy.
W § 2 ust. 1 pkt 5a rozporządzenia stwierdzono, iż dokument dostawy jest wystawiany przez pośredniczący podmiot węglowy w przypadku przemieszczania sprzedanych przez niego wyrobów węglowych do pośredniczącego podmiotu węglowego lub podmiotu korzystającego ze zwolnienia.
Zgodnie z § 2 ust. 6a rozporządzenia w ww. przypadkach dokument dostawy jest wystawiany w czterech egzemplarzach, z których pierwszy jest przeznaczony dla pośredniczącego podmiotu węglowego albo dla podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, do których są przemieszczane wyroby węglowe; drugi jest dołączany do przemieszczanych wyrobów węglowych i po potwierdzeniu ich odbioru przez pośredniczący podmiot węglowy albo podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, jest niezwłocznie zwracany pośredniczącemu podmiotowi węglowemu, który wystawił dokument dostawy; trzeci jest przeznaczony dla pośredniczącego podmiotu węglowego, który wydaje wyroby węglowe; czwarty jest przeznaczony dla pośredniczącego podmiotu węglowego, który wystawił dokument dostawy.
W stanie faktycznym Wnioskodawca podaje, że jest pośredniczącym podmiotem węglowym, dokonującym sprzedaży wyrobów węglowych na rzecz podmiotów korzystających ze zwolnienia od podatku akcyzowego. Sprzedaż i odbiór wyrobów węglowych odbywa się bezpośrednio w magazynie u Wnioskodawcy albo klienci kupują towar wraz z dostawą (transportem) ze strony Wnioskodawcy i wówczas wyroby węglowe są przewożone do miejsca zamieszkania wskazanego przez kupującego i tam są przez niego odbierane.
Zgodnie ze wzorem dokumentu dostawy wyrobów węglowych, zamieszczonym w ww. rozporządzeniu jako Załącznik 1a, pole 11 należy wypełnić poprzez wpisanie adresu miejsca odbioru wyrobów węglowych. Jak wynika z objaśnienia 5 do pola 11 dokumentu dostawy wyrobów węglowych, w polu tym wpisuje się adres miejsca, w którym następuje odbiór wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot zwolniony, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy.
Mając na uwadze powyższe przepisy prawa podatkowego oraz opis stanu faktycznego należy stwierdzić, iż:
w polu 11 należy wpisać miejsce, w którym następuje faktyczny odbiór wyrobów węglowych czyli w przypadku odbioru wyrobów węglowych przez kupującego w magazynie Wnioskodawcy, należy wpisać jako miejsce odbioru tych wyrobów magazyn Wnioskodawcy;
w przypadku, gdy kupujący odbiera ww. wyroby w swoim miejscu zamieszkania, jako miejsce odbioru tych wyrobów należy wpisać miejsce zamieszkania kupującego;
podmiot odbierający (lub osoba reprezentująca podmiot odbierający) potwierdza odbiór wyrobów węglowych w polu 14 dokumentu dostawy poprzez wpisanie daty i własnoręcznego podpisu;
jak wynika z § 2 ust. 6a rozporządzenia, drugi egzemplarz dokumentu dostawy jest dołączany do przemieszczanych wyrobów węglowych i po potwierdzeniu ich odbioru przez pośredniczący podmiot węglowy albo podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, jest niezwłocznie zwracany pośredniczącemu podmiotowi węglowemu, który wystawił dokument dostawy. Tak więc kierowca podczas przemieszczania wyrobów węglowych do podmiotu odbierającego powinien posiadać dokument dostawy.
Mając na uwadze opis stanu faktycznego dokonany przez Wnioskodawcę oraz przytoczone wyżej przepisy należy stwierdzić, iż stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.
Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zaistniałego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku udzielona interpretacja traci swą aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 392). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.